เมื่อมือสังหารต้องเลือกเส้นทาง… ระหว่างความถูกต้องกับความแค้น หยาดเลือดจะเป็นตัวตัดสิน!
ไซไฟ,ลึกลับ,แอคชั่น,สงคราม,จิตวิทยา,สืบสวนสอบสวน,ดราม่า,สายลับ,แวมไพร์,พล็อตสร้างกระแส,แอ็คชั่น ,แอ็คชั่น,สงคราม,สงครามโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ชายหนุ่มปริศนา ในเครื่องแบบนินจา คุซานางิ ลูอิส เป็นที่กล่าวขานกันว่าเป็น จ้าวแห่งเงามืดมรณะ
เขาเกิดในครอบครัวที่แตกร้าว แม่ของเขา คลาร่า ฟอสเตอร์ หนีจากบ้านคุซานางิเพราะทนไม่ได้กับความโหดเหี้ยมของพ่อ—คุซานางิ ฮิคารุ หัวหน้าแก๊งยากูซ่าระดับประเทศ แต่เธอถูกฆ่าในสามวันหลังจากหลบหนี
ลูอิสเติบโตในบ้านที่ไร้ความรัก พี่สาว ‘โทโกะ’ ถูกพ่อจับขายเข้าย่านโคมแดง พี่ชาย ‘เลียม’ ถูกส่งไปยังตลาดมืดฮ่องกง ส่วนตัวเขา หนีออกจากบ้านตอนอายุสิบขวบ
ชีวิตเร่ร่อนพาเขามาพบ “เซนโกะ” ชายชราผู้เห็นแววของนักฆ่าในตัวเด็กที่หิวโหย เซนโกะพาเขาไปยัง “ชิโอริริว” สำนักลับใต้เขาโยโกะดาเกะ สถานที่ที่ไม่มีชื่อ ไม่มีอดีต มีแค่เงาและการเอาตัวรอด
ลูอิสได้รับชื่อใหม่ — “คาเงะ”
ที่นั่น เขาฝึกหนักจนกลายเป็นยอดฝีมือ และได้พบเพื่อนสองคนที่กลายเป็นครอบครัวใหม่ — “ชิราเบะ” หญิงเงียบขรึม และ “เร็นจิ” นักสู้เลือดร้อน
วันหนึ่ง พวกเขาได้รับภารกิจสำคัญ — ลอบสังหาร “เคย์สุเกะ” อดีตอาจารย์ผู้ทรยศสำนักและขายข้อมูลให้ยากูซ่า
แต่เมื่อรู้ว่าเคย์สุเกะเคยช่วยแม่เขา ลูอิสกลับลังเล ทว่าก่อนจะได้คำตอบ เร็นจิได้สังหารเป้าหมายเสียก่อน
“อารมณ์จะฆ่าพวกเราเอง คาเงะ” เร็นจิเอ่ย
ลูอิสพูดไม่ออกกับสิ่งที่เร็นจิทำลงไป ทำให้เขาเริ่มรู้จักกับความรู้สึกเย็นชาเป็นครั้งแรก
แต่คืนนั้นเอง ลูอิสแอบได้ยินการสนทนาลับ — เร็นจิกำลังเจรจากับชายปริศนา และเอ่ยถึงชื่อของพ่อเขา
“ส่งตัวเด็กนั่นคืน” — คำนี้มีความหมายเดียว: เร็นจิทรยศ
รุ่งเช้า สำนักถูกบุก คนฝึกตายเกือบหมด เซนโกะยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องลูอิสกับชิราเบะ พร้อมฝากดาบไม้และคำพูดสุดท้าย
“เจ้ายังไม่ใช่เงาที่สมบูรณ์...แต่ข้าหวังว่าสักวันหนึ่ง เจ้าจะเป็นแสงสำหรับใครบางคน”
ในวันที่บ้านหลังที่สองพังทลาย ลูอิสไม่ได้เลือกแก้แค้น — แต่เลือกหนี...อีกครั้ง
ตัดภาพที่ปัจจุบัน
ห้องประชุมเล็ก ๆ ภายใต้แสงนีออนขาวสะอาด เซเรีย, ฟรานซิส, เอลล่า และวิเวียน กำลังจัดเอกสารกันเงียบ ๆ ก่อนที่ประตูจะเปิดออก พร้อมหัวหน้างานที่ก้าวเข้ามา พร้อมชายหนุ่มสวมฮู้ดคลุมหัวเดินตามมาติด ๆ
"ขอแนะนำคนใหม่—คุซานางิ ลูอิส อายุ 21 ปี เขาจะมาเป็น คู่หู ของเซเรีย"
คำว่า คู่หู ทำเอาเซเรียเงยหน้าขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
ชายหนุ่มยกมือทักทายแบบไม่ค่อยใส่ใจนัก
"ฝากตัวด้วยครับทุกคน โดยเฉพาะคุณเซเรีย...ยินดีที่ได้เป็น ‘คนสนิท’ ครับ" เขาพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เกินพอดี
วิเวียนหลุดหัวเราะเบา ๆ เอลล่าชะงักมือที่กำลังเขียน ส่วนฟรานซิสมองอีกฝ่ายจากหัวจรดเท้าอย่างไม่ไว้ใจ
“พูดอะไร ระวังหน่อยนะ” ฟรานซิสเริ่มขู่เด็กใหม่
“แหมๆ อย่าขู่ผมแบบนี้สิครับ รุ่นพี่” ลูอิสเริ่มเหงื่อตกเล็กน้อย
“ปวดเฮดเลยกู...” เซเรียบ่น
ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง เซเรียก็ต้องปวดหัวกับพฤติกรรมของลูอิส —
เดินชนโต๊ะเอกสารร่วง, เปิดแฟ้มผิดชุด, พูดเล่นไม่รู้เวล่ำเวลา แล้วจบด้วยการงัดตู้เก็บหลักฐานผิดบานจนสัญญาณเตือนดังขึ้น
"ขอโทษที มือมันลั่นน่ะ" ลูอิสยิ้มแห้ง ๆ ขณะปิดเสียงเตือน
“ลูอิส!!” ทุกคนร้องลั่น
"นายนี่มัน...!" เซเรียกัดฟันแน่น ก่อนหันไปถอนหายใจแรง ๆ ใส่แฟ้มงาน
แม้จะดูซุ่มซ่าม ลูอิสกลับตอบคำถามจากหัวหน้าได้อย่างเฉียบขาด และวิเคราะห์คดีได้ทะลุเป้าอย่างกับอ่านใจคนได้ — นั่นแหละที่ทำให้ทุกคนเริ่มลังเลว่า เขาโง่...หรือฉลาดเกินไปกันแน่
สำหรับเซเรียแล้ว—การมีลูอิสเป็นคู่หู คือฝันร้ายในรูปแบบที่พูดเล่นไม่ได้เลย
พอถึงตอนพักกลางวัน เซเรียถอนหายใจยาวๆ ขณะที่เธอกำลังเอาส้อมปักไปที่อกเป็ดย่างเกลือ ฟรานซิสเมื่อเห็นแบบนั้น ก็รู้สึกเห็นด้วยกับเซเรีย
“น่าปวดหัวอยู่นะ แต่หมอนี่ก็ไม่ใช่แวมไพร์ที่เลวร้ายซะหน่อย”
“นั่นสิ”
ขณะเดียวกัน ลูอิสกำลังกินข้าวเที่ยงพอดี ถึงจะทำเรื่องหน้าปวดหัวไปบ้าง แต่ก็มีคนคอยช่วยเตือนเสมอ เนื่องจากเขาโตมาในสภาพแวดล้อมที่ย่ำแย่ เลยไม่รู้จักเทศโนโลยีที่ทันสมัย เขาพยายามเรียนรู้หลายๆอย่างด้วยตัวเอง
เพราะเซเรียใช้วิธีเรียนรู้และฝึกฝนด้วยตัวเอง ทำให้รุ่นน้องหลายๆคน ผ่านช่วงทดลองงานมาได้แบบสบายๆ เธอรู้ว่าการใช้วิธีทำตามรุ่นพี่ บางทีมันทำให้รุ่นถัดๆไปไม่สามารถแสดงศักยภาพออกมาได้เต็มที่
ตอนไปปฏิบัติภารกิจก็เหมือนกัน เธอปล่อยให้ลูอิสแสดงศักยภาพออกมา แต่ทั้งคู่ไม่สามารลงเอยกันได้เลย เพราะทุกครั้งที่ประชุม มักจะมีข้อขัดแย้งกันเสมอ
บรรยากาศในห้องทำงานเริ่มตึงเครียด
ลูอิสเอาแต่นั่งเล่นปากกา หมุนมันไปมาอย่างไม่สนใจบทสรุปของแผนปฏิบัติการที่เซเรียอธิบายอยู่
"นายจะตั้งใจฟังบ้างได้ไหม?" เซเรียเอ่ยเสียงแข็ง
"ฟังอยู่แล้ว...แต่อย่างที่บอก แผนของคุณมันมีช่องโหว่ชัด ๆ" ลูอิสยักไหล่ พลางวางปากกาลงบนโต๊ะ
เซเรียขมวดคิ้ว “แล้วนายมีแผนที่ดีกว่าไหม?”
“แน่นอน” ลูอิสลุกขึ้นยืน “แต่พูดไปคุณก็คงไม่เชื่อ งั้นพิสูจน์กันเลยดีกว่า”
เขาชี้มาที่เซเรียด้วยสีหน้าท้าทาย “มาสู้กัน—ตัวต่อตัว ถ้าผมแพ้ ผมจะทำตามคุณทุกอย่างไม่อิดออด”
ทั้งห้องเงียบกริบ
เอลล่าหยุดจดโน้ต
วิเวียนเบิกตาเล็กน้อย ส่วนฟรานซิสยกคิ้วอย่างสนใจ
เซเรียถอนหายใจยาวก่อนลุกขึ้นยืน
สายตาเย็นชาจ้องลูอิสกลับนิ่ง ๆ
“อยากสู้ก็ได้...” เธอพูดชัดถ้อยชัดคำ “พรุ่งนี้ 6 โมงเย็น เจอกันที่ ลานประลองขององค์กร”
“ตกลง” ลูอิสยิ้มมุมปาก ก่อนหมุนตัวเดินออกจากห้องไป
ทิ้งไว้เพียงความตึงเครียด และเสียงพึมพำจากวิเวียนเบา ๆ
“ใครก็ได้...เตรียมชุดพยาบาลไว้เลยนะ”
ศึกแดงเดือดของคู่หูกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
