อิงฟ้า เป็นนักเขียนที่ซ่อนรักแรกไว้ในนิยาย
เจ้าขุน เป็นนักแสดงที่ซ่อนตัวตนไว้ในคอมเมนต์
เมื่อแฟนคลับลับ ๆ คนนั้น
กลับกลายเป็นคนเดียวที่รู้จักหัวใจเธอดีที่สุด
คำถามหนึ่งในงานจับมือนักเขียน
อาจเปลี่ยนทั้งชีวิต… และตอนจบของนิยายเล่มนี้
รัก,ชาย-หญิง,ชาย-ชาย,ไทย,หญิง-หญิง,พล็อตสร้างกระแส,LGBTQIA+,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บทที่ 20
20
“ค่ะ” >////<
~Ingfa~
“ค่ะ”>////<
สิ้นประโยคตอบกลับของฉัน แก้มของฉันขึ้นเป็นสีแดงละลื่น >////< ก่อนที่ฉันจะรีบก้มหลบสายตาของคนอายุมากกว่าฉันก็รีบวิ่งออกจากห้องทำงานของคนอายุมากกว่าทันที สวมทางกับพี่จัสมินที่เดินเข้าห้องทำงานของคนอายุมากกว่าไป
ทันทีที่เดินออกมาจากห้องทำงานของพี่เจ้าขุน พวกยัยเอมิที่รออยู่ในห้องพักสำหรับนักแสดงก็โผล่หัวออกมาจากประตูห้องมองมาที่ฉันพร้อมรอยยิ้มคล้ายตั้งคำถาม แก้มฉันขึ้นเป็นสีแดงละลื่น >////< ก่อนที่ฉันจะยกมือฉันขึ้นเขี่ยที่แก้มแก้เขินเล็กน้อย
“แก้มแดงแบบนี้ แปลว่า…”
“ช่างฉันเถอะน้า”
“ไม่รู้ด้วยแล้วฉันว่าฉันกลับห้องดีกว่า”
“มีงานเขียนต้องเขียนต่อ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันเสียงหัวเราะดังขึ้น ดังไล่หลังฉันมา หน้าของฉันร้อนแผ่ซ่า ไปถึงใบหู ก่อนที่ฉันจะรีบวิ่งออกจากบริษัทไปทันที โบยรถกลับคอนโด้ของตัวเองที่เคยอยู่กับพี่อิงดาว แต่ตอนนี้มันกลายเป็นของฉันแต่เพียงคนเดียว
หลังจากที่พี่อิงดาวกับธารได้รับข่าวดี ว่าในท้องของพี่อิงดาวกำลังจะมีอีกชีวิตที่ลืมตาตื่น ตอนนี้ทางบ้านพี่ธารก็เลยพากับประคบประหงมพี่อิงดาวเป็นอย่างดี นับวันรอชีวิตใหม่ให้ออกมาสู้โลกภายนอก
ทางด้านซันเดย์กับพี่ธาดา ก็รักกันหวานเจี๊ยบประกาศออกสู่สาธารณะชนให้กับแฟนคลับด้อมและครอบครัวได้รับรู้ และกำลังทำช่องคู่กัน โชว์หวานให้คนโสดอิจฉาเล่น
ส่วนยัยอีสเตอร์กับพี่เพชรของมันหลังจากปิดบังความสัมพันธ์มา ตอนนี้ก็เริ่มออกมาเปิดเผลอความสัมพันธ์กันแล้ว แฟนคลับยัยอีสเตอร์บ้างคนเหินหนักอกหักกันตามๆแต่ก็ยังค่อยซัพพอร์ทยัยอีสเตอร์เหมือนเดิม
คู่ที่หน้าห่วงที่สุดในตอนนี้คงไม่พ้นคู่ของพี่จัสมินกับเอแคร์คู่เพื่อนสนิทที่อีกคนรู้ใจตัวเองแล้ว แต่อีกคนยังเพ้อฝันคิดว่าจะได้ครอบครองหัวใจของพี่เจ้าขุนอยู่ ทันที่พี่เจ้าขุนก็ชัดเจนมาตลอด
แต่อัพเดทล่าสุดที่ยัยเอมิโทรมาอัพเดทล่าสุดหลังจากที่ฉันกลับมาถึงคอนโด้ ดูเหมือนพี่เจ้าขุนจะอาสาเป็นกามเทพแพร่ศรให้สองคนนั้นด้วยตัวเอง
“ขอบคุณนะคะ ค่าโดยสารค่ะ”
ฉันเอ่ยปากบอกกับคนขับรถสาธารณะขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มส่งค่าโดยสารให้กับคนขับรถก่อนที่่ฉันจะเดินกลับเข้าไปในคอนโด้ กดขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นห้องพักของตัวเองก่อนฉันจะเดินไปหยุดหน้าห้องของตัวเองก่อนที่ฉันจะใช้คีย์การ์ดของตัวเองแตะไปที่ประตูห้องเปิดประตูเข้าไปในห้องของตัวเอง
พร้อมกับเสียงเรียกเข้ามือถือของฉันที่ส่งเสียงร้องดังขึ้นมาระหว่างที่เดินเข้าไปนั่งที่โซฟาภายในห้องรับรอง
ก่อนที่ฉันจะกดรับสาย ที่โทรเข้ามาที่สมาร์ทโฟนของฉัน ฉันเอ่ยปากทักทายปลายสายขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม
“ค่ะ พี่ณรินทร์”
ระหว่างที่ฉันเอ่ยทักทายปลายสายมือบางของฉันก็ยกมือขึ้นรวบผมของตัวเองปากของฉันคาบยางรัดผมไว้ ระหว่างคุยกับสายของพี่ณรินทร์
“น้องอิงฟ้า วันนี้ว่างหรือเปล่าค่ะ”
“พอดีคุณปีเตอร์ที่มาติดต่อซื้อนิยายของน้องอิงฟ้าไปทำซีรีส์อยากนัดน้องอิงฟ้าไปทานมื้อดินเนอร์ด้วยกันวันนี้นะคะ”
เสียงหวานของพี่ณรินทร์เอ่ยปากบอกกับฉันขึ้นมาสักพักฉันก็คล้ายยางรัดผมออกจากปากก่อนที่ฉันจะใช้มือรับยางมัดผมที่คล้ายออกจากปากมัดรวบผมให้เรียบร้อย ก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากตอบกลับพี่ณรินทร์ขึ้นมา
“วันนี้เหรอค่ะ ขอฟ้าเช็คตารางงานแป๊บหนึ่งนะคะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันของความเงียบเข้าปกคุ้มปลายสายก่อนที่ฉันจะหยิบเอา I-pad ของฉันขึ้นมาดู เช็คตารางงานของฉันที่พี่ลิสาอัพเดทมาให้ลาสุดดู
ก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากตอบคำถามของพี่ณรินทร์ที่รออยู่ปลายสายขึ้นมา
“คืนนี้เหรอค่ะ”
“ได้ค่ะ ฟ้าไม่มีงานพอดี”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันพี่ณรินทร์ก่อนเอ่ยปากตอบกลับขึ้นมาด้วยน้ำเสียงดีใจ
“โล่งอกไปที งั้นพี่โทรคอนเฟอร์กับคุณปีเตอร์ให้เลยนะคะ”
สิ่งประโยคดังกล่าวของพี่ณรินทร์ฉันก็เอ่ยปากตอบกลับพี่ณรินทร์ไปทันทีพร้อมรอยยิ้ม
“ค่ะ”
สิ่งประโยคตอบกลับของฉันปลายสายก็กดวาดสายไป ก่อนที่ฉันจะถอนหายใจออกมาเอ็งหลังกับโซฟาก่อนที่ฉันจะกดสายโทรศัพท์โทรออกหาพี่ลดา ผู้จัดการส่วนตัวของฉัน
“พี่ลดาค่ะ ตอนทุ่งหนึ่งฟ้ามีนัดกินข้าวกับคุณปีเตอร์ รบกวนเขียนเพิ่มในตารางงานให้หน่อยนะคะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉัน ปลายสายของพี่ลดาก็เอ่ยปากตอบกลับฉันเสียงใส
“ได้ค่ะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของปลายสายฉันก็เอ่ยปากตอบขอบคุณสายขึ้นมาก่อนที่ฉันจะกดวางสายจากพี่ลดาทันที ก่อนที่ฉันจะล้มตัวลงนอนเอ็งหลังกับโซฟาอีกครั้ง
“ขอบคุณค่ะ รบกวนพี่ด้วยนะคะพี่ลดา”
หลังจากวางสายจากพี่ลดาสักพักฉันก็เปิด Macbook ของฉันเขียนนิยายของฉันต่อสักพัก ก่อนที่ฉันจะลุกขึ้นจากโซฟาเดินเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว เตรียมออกไปทานมื้อค่ำกับคุณปีเตอร์ที่ร้านอาหารตามนัดหมายที่เขียนเพิ่มเข้าไปในตารางงานทันที
ร้านอาหาร XXX ชื่อดัง
“สวัสดีครับคุณอิงฟ้า ขอบคุณที่รับคำช่วงทานดินเนอร์กับผนนะครับ ทั้งที่ผมนัดแบบกระทันหันแท้ๆ”
ทันทีที่เห็นหน้าฉันคุณปีเตอร์ก์เอ่ยปากทักทายฉันขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม ฉันยิ้มรับให้กับคุณปีเตอร์เล็กน้อยก่อนที่ฉันจะส่ายหัวเบาๆเป็นการบอกกับคุณปีเตอร์ว่า ไม่เป็นไร ก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากพูกกับคุณปีเตอร์ขึ้นมา
“ไม่เป็นอะไรค่ะ ฉันไม่มีงานช่วงนี้พอดี”
“ดีสักอีกฉันจะได้ไม่ต้องทำมื้อเย็นวันนี้”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันคุณปีเตอร์หัวเราะออกมาเล็กน้อยก่อนที่คุณปีเตอร์จะเอ่ยปากบอกกับฉันขึ้นมาอย่างเป็นมิตร
“ถ้างั้นก็ดีเลยครับ ถ้างั้นวันนี้อิงฟ้าอยากทานอะไรก็สั่งเลยนะครับ ผมขอเลี้ยงแด่โปรเจคใหม่ของพวกเราที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉัน ฉันพยักหน้ารับคำเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากตอบกลับคนตรงหน้าขึ้นมา
“ค่ะ ถ้างั้นฟ้าไม่เกรงใจนะคะ”
“ครับ”
สิ้นประโยคตอบกลับของคุณปีเตอร์ที่ตอบกลับฉันกลับมาพร้อมรอยยิ้ม พวกฉันก็จับมือทักทายกันขึ้นมาก่อนที่ฉันกับคุณปีเตอร์จะนั่งลงบริเวณเก้าอี้ของตัวเอง ก่อนที่ฉันกับคุณปีเตอร์จะเริ่มสั่งอาหารมาทานที่โต๊ะ
มีทั้งเครื่องดื่มไวน์ ของคราวของหวาน หลานหลาย ระหว่างทานมื้อดินเนอร์กัน ก็พูดคุยทำความรู้จักกันถึงเรื่องทั่วไปมีเรื่องลายละเอียดงานบ้างนิดหน่อยก่อนที่ฉันกับคุณปีเตอร์จะแยกย้ายกันกลับหลังจากทานมื้อดินเนอร์เสร็จ หลังจากส่งคุณปีเตอร์เสร็จฉันตั้งใจจะกลับไปเข้าห้องน้ำในร้านอาหาร ฉันก็บังเอิญเจอกับพี่เจ้าขุนกับคุณลดารวมถึงคุณจัสมิน
ซ่อนตัวอยู่หลังพุ่งไม้ ตกแต่งในร้าน รอยยิ้มของฉันก็ปรากฎขึ้นมาหลังเหลือบสายตาของตัวเองไปเห็นร่างของนางเอกสาวอย่างคุณเอแคร์นั่งมองนาฬิกาข้อมือของเธออย่างหัวเสีย ฉันหัวเราะออกมาเบาๆเล็กน้อย ก่อนที่ฉันจะส่ายหัวเบาๆ เด็กแยกไปเข้าห้องน้ำก่อน
ก่อนที่ฉันจะเดินกลับออกมาภายในร่างเห็นพวกพี่เจ้าขุนยังงซ่อนตัวอยู่หลังพุ่งไม้ ฉันยิ้มออกมาอีกครั้งก่อนที่จะเดินเข้าไปสกิดไหล่พี่เจ้าขุนเบาๆ เอ่ยปากแซวพวกพี่เจ้าขุนขึ้นมา
“ทำลับๆล่อๆแบบนี้ จะสมหวังกันเมื่อไรละค่ะ”
“กล้าๆหน่อยสิ พี่จัสมิน คิดจะปราบพยศแมว ก็ต้องกล้าๆหน่อยสิค่ะ”
“เคยได้ยินหรือเปล่า น้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน กล้าๆหน่อยค่ะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันพวกพี่เจ้าขุนก็พร้อมใจหันมาทางฉัน ฉันส่งยิ้มหวานให้กับพวกพี่เจ้าขุนเล็กน้อย
“ฟ้า มาได้ไงครับ”
“ฟ้ามาคุยงานกับคุณปีเตอร์ค่ะ”
“ส่งคุณปีเตอร์เสร็จเห็นพวกพี่ทำตัวลับๆล่อๆเลยเข้ามาทักนิดหน่อยค่ะ”
“แต่ตอนนี้ไม่ใช้เวลานะคะ ไปได้แล้วค่ะ จะรอช้าไม่ได้แล้วนะคะ พี่จัสมิน เดียวพี่จะไม่สมหวังสักทีนะคะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉัน ฉันก็ออกแรกผลักแผ่นหลังของพี่จัสมินเบาๆให้ออกจากหลังพุ่งไม้ พี่จัสมินมองฉันเล็กน้อยอย่างขอความช่วยเหลือฉันพยักหน้าเบาๆให้กับพี่จัสมิน พี่จัสมินพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่พี่จัสมินจะสูญลมหายใจเข้าลึกๆ รวบรวมความกล้าเดินไปด้านหน้า
“เออ เอแคร์ ขอโทษนะคือ…”
“เธอมาได้ไงจัสมิน พี่เจ้าขุนล่ะ ฉันนัดเข้าไว้”
“และทำไมถึงเป็นเธอ ที่มาแทน”
เสียงวีคจากคุณเอแคร์ดังขึ้นมาหลังจากเห็นเป็นพี่จัสมินที่มาแทนพี่เจ้าขุน
“เออ…”
“เอาล่ะ ปล่อยตรงนี้ให้เป็นหน้าที่พวกเข้าเถอะ”
“พวกเรากลับกันได้แล้วหรือเปล่าค่ะ”
“หมอหน้าที่ของพวกเราแล้ว”
“ที่เหลือต้องปล่อยให้สองคนนั้นจัดการกันเองดีกว่า”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉัน พี่เจ้าขุนเม้มริมฝีปากลงแน่น หันไปมองทางพี่จัสมินอย่างเป็นห่วง ก่อนที่พี่เจ้าขุนจะพยักหน้าให้ฉันเบาๆเป็นก็ตอบกลับ เอ่ยปากบอกับฉันขึ้นมา
“เข้าแล้วครับ ว่าแต่…”
“ฟ้ากลับยังไงครับ พี่ไปส่งไหม”
“เออ…เรื่องนั้น”
“จะไปส่งก็ได้อยู่หลอกแต่…”
“อ่อ เรื่องนั้นวางใจได้เลย เดียวพี่กลับเองได้ค่ะ”
“บอสไม่ส่งน้องอิงฟ้าที่คอนโด้เถอะค่ะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของพี่ลดา พี่ลดาก็ไม่รอช้ารีบเดินแยกออกจากร้านอาหารไปก่อนทันทีพร้อมรอยยิ้ม หลังแผ่นหลังของพี่ลดาหายลับไป มือหนาของพี่เจ้าขุนก็ส่งมาตรงหน้าฉัน ฉันยิ้มรับให้กับพี่เจ้าขุนเล็กน้อย
ก่อนที่ฉันจะวางมือตัวเองลงบนมือพี่เจ้าขุน
“กลับกันเถอะค่ะ รบกวนคุณ แกร๊บด้วยนะคะ”
