บทที่ 14
14
“วันนี้เอาแค่นี้ก่อนทุกคนคงเหนื่อยกันแล้ววันนี้ใครมีงานต่อก็แยกย้าย มาเจอกันอีกทีวันมะรือนะครับ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของพี่เจ้าขุนพวกฉันพยักหน้ารับคำก่อนที่พวกฉันจะแยกย้ายกันเดินออกจากห้อง ใครว่างจะนั่งเล่นต่อที่สตูดิโอก็ไม่ว่ากัน ส่วนคนที่มีงานต่ออย่างพี่เจ้าขุนกับซันเดย์ ก็ไปทำงานของตัวเองเพราะทั้งสองมีงานอีเว้นท์คู่กันต่อ ก่อนเปิดโปรเจคนี้อย่างเป็นทางการ เพราะหลังเริ่มโปรเจคทั้งสองจะงดรับงานคู่สักระยะ สร้างความเสียใจให้แฟนๆบางคนนิดหน่อย ก่อนที่หลังจากนั้นจะเปิดตัวนักแสดงโปรเจคนี้อย่างเป็นทางการ
เกิดดราม่าพอสมควรกับแฟนๆคีนคู่ของพี่เจ้าขุนกับเดย์ และลงหนักที่ฉันกับพี่ธาดา แต่ยังไม่รุกล้ำถึงเวลาส่วนตัวของพวกฉัน ฉันกับพี่ธาดาเลยเลือกที่จะมองผ่านและทำงานของตัวเองไปแค่นั้น จนตอนนี้บทของฉันขั้นสุดท้ายก็ถูกเขียนเสร็จแจ้งจ่ายให้นักแสดงและทีมงานทุกคน
“แน่ใจนะครับพี่ฟ้า ว่าจะปล่อยให้เป็นแบบนี้”
“ตอนนี้ยังรุนแรงไม่ถึงขั้นล่วงล้ำชีวิตส่วนตัว แต่พี่เจ้าขุนควรทำอะไรบ้างสิ แฟนตัวจริงของพี่นิครับ”
ไลก้า รุ่นน้องนักแสดงใหม่ที่ผ่านเข้ามาร่วมโปรเจคที่กำลังจัดขึ้นเอ่ยโว้ยวายอย่างหัวเสีย ช่วงให้ฉันถอนหายออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายกับรุ่นน้องคนนี้เล็กน้อย
ที่ห่วงฉันเกินความจำเป็นหลังจากที่ได้ทำความรู้จักกันสักพัก ฉันกับไลก้าค่อนข้างชอบอะไรที่คล้ายกัน ยกเว้นเรื่องสเป็ก กับความฝันที่มุ่นเน้นต่างกัน
“ฉันเป็นนักเขียน”
“ไลก้าคือการเป็นนักแสดง”
“นายก็โอเวอร์ ห่วงพี่เข้าเกินความจำเป็นป่ะ”
“ฉันในฐานะคู่ของนายที่แสดงคู่ ชักหึงแล้วนะ”
ลูกคลื่นคู่จิ้นหน้าหวานของไลก้าเอ่ยปากบ่ขึ้นมาตักขนมเค้กเข้าปากอย่างอร็อยอร่อย
“ก็มันหน้าไหมล่ะ นายไม่ต้องมาบ่น นายห่วงพี่อิงฟ้ามากกว่าฉันสักอีกไม่ใช้หรือไง”
“โอ้ย ฉันละปวดหัวกับพวกนาย พอเลยทั้งคู่ ฉันไม่เป็นอะไร เดียวมันก็เงียบไปเอง แต่ถ้าเมื่อมันรุกล้ำเกินความจำเป็นฉันจะบอกพี่เจ้าขุนแน่ โอเคไหม”
“นั้นสิอย่างว่าแต่ยัยฟ้าเลยฉันก็ปวดหัวกับนายสองคนเหมือนกัน มีพวกเราอยู่ ถ้ามีใครกล้าทำยัยฟ้า พวกเราไม่ปล่อยไว้อยู่แล้วไม่ใช้หรือไง”
“ถ้ารุกล้ำเกินไปยัยฟ้าไม่ยอมบอก พวกเราก็บอกให้เองสักสิ ง่ายจะตาย”
ผ้าแพรเอ่ยปากพูดขึ้นมาบ้าง พร้อมกับถอนหายใจออกมา ก่อนที่ผ้าแพรจะเอ่ยปากเปลี่ยนเรื่องคุยกับฉันเอง
“ว่าแต่ นิยายแก ถ้าสำนักพิมพ์ตอบกลับหรือยังฟ้า”
“เป็นไงบ้าง”
“จริงด้วยว่าไงบ้าง ขวัญเองก็อย่างรู้เหมือนกันค่ะ”
“ตอบกลับมาแล้ว แต่ให้แก้เพิ่มเติมนิดหน่อย แต่ผลก็มาดีอยู่นะ เอาไว้ถ้ายังไง เดียวฉันบอกพวกเธอและกัน”
“จนกว่าจะถึงตอนนั้น ช่วยปิดเอาไว้ก่อนได้มั้ย”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันทุกคนในโต๊ะพยักหน้ารับคำก่อนที่เสียงหวานของพี่จัสมินที่เพิ่มเดินเข้ามาในร้านเอ่ยปากพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม
“ก็ตามนั้และ เด็กๆใกล้เวลาแล้วนะ รีบกลับสตูดิโอกันดีกว่า เดียวท่าน CEO ของพวกเราจะพิโรธเพราะพวกเราดึงเด็กของเขามาแบบนี้”
“พี่จัสมิน >////< อย่าพูดไปเรื่อยสิค่ะ”
“ว่าแต่…”
“พี่มารับขนม ให้กับ ท่าน CEO นะจ้ะ เห็นบอกว่าสั่งให้กับเด็กของเขา ที่ถูกเด็กใหม่อย่างพวกเธอขโมยไป”
“ว่างั้นและ ดูถ้าจะอารมณ์บูดสุดๆ ที่กลับมาจากทำงานไม่เจอเด็กของเขา”
สิ้นประโยคดังกล่าวพี่จัสมินก็เดินไปรับเค้กจากพนักงานก่อนจะเดินมารวมตัวกับพวกฉัน พร้อมกับกล่องขนมที่จัดใส่กล่องเรียบร้อยแล้ว พวกฉันเลยพยักหน้ารับคำ ก่อนจะขึ้นรถของทางสตูดิโอที่พี่จัสมินนั้นมากลับไปที่สตูดิโอของพี่เจ้าขุน
“มากันครบแล้ว ถ้างั้นเรามาพูดถึงทริปละลายพฤติกรรมที่จะจัดขึ้นอาทิตย์หน้ากันดีกว่านะครับ”
“ก่อนจะพูดถึงเรื่องนั้นผมว่าคุณกับซันเดย์หน้าจะจัดการเรื่องของอิงฟ้ากับคุณธาดาก่อนไม่ดีกว่าเหรอ”
ไต้ฝุ่นที่ยืนอยู่ข้างๆเอมิเอ่ยปากบอกกับพี่เจ้าขุนขึ้นมามองมาที่ฉันอย่างเป็นห่วง
“นั้นสิค่ะ พี่ธาดาเป็นผู้ชาย ไม่ค่อยเท่าไรแต่ คุณอิงฟ้าเป็นผู้หญิง ตอนนี้ยังไม่รุงแรงเท่าไร แต่ว่า…”
“นั้นสิค่ะ จัดการเรื่องพี่อิงฟ้าให้เสร็จก่อนดีกว่านะคะ”
“พวกฉันเป็นห่วงพี่อิงฟ้า”
ภาพวาดเอ่ยปากบอกขึ้นมาตามด้วย พี่เหมือนฟ้าที่พยักหน้าเห็นด้วยกับคู่ของตัวเอง พี่เจ้าขุนขมัวคิ้วเล็กน้อยก่อนจะกระซิบถามอะไรบ้างอย่างกับพี่อิงดาว
“แฟนฉัน เนื้อหอมกับเด็กใหม่ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร”
“ช่วยไม่ได้ย่ะ ก็น้องสาวฉันน่ารัก”
สิ้นประโยคดังกล่าวพี่อิงดาวก็เดินมารวมกับพวกฉัน ก่อนจะเอ่ยปากพูดสนับสนุนความคิดของพวกเด็กใหม่ขึ้นมา
“ที่เด็กๆพูดก็ถูกนะ จัดการเรื่องตรงหน้าก่อน ส่วนเรื่องอื่นค่อยว่ากันดีกว่า”
“ฉันเองก็เป็นห่วงน้องสาวฉันเหมือนกัน”
“แต่พี่ค่ะ…”
“เธออยู่เงียบๆไปเถอะ ตอนนี้ยังไม่รุงแรงอย่างที่เธอบอกก็จริง แต่อนาคตอาจมากกว่า รีบแก้ก่อนที่มันจะสายเกินไปดีกว่านะ”
“วงการบันเทิงน่ากลัวกว่าที่แกคิดนะ”
“กูเองก็เห็นด้วยนะฟ้า พี่ธาดาที่มาเล่นกับกูไม่ค่อยเท่าไร”
“เพราะพี่ธาดาเป็นผู้ชาย เอาตัวรอดได้ แต่แกเป็นผู้หญิง เดียวกูกับพี่เจ้าขุนจัดการให้”
สิ้นประโยคดังกล่าวของซันเดย์ฉันถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากตอบกลับทุกคนขึ้นมา
“ตามนั้นก็ได้ค่ะ ถ้างั้นฟ้าฝากทุกคนด้วยและกัน”
“ไม่เป็นอะไร ยังไงตอนนี้ฟ้าก็ขึ้นชื่อเป็นนักแสดงในบริษัทพี่อยู่แล้ว ถ้าปล่อยไว้แบบนี้โดยที่ทางบริษัทไม่ช่วยอะไรเลยก็ไม่ได้ใช้ไหมล่ะครับ”
“อีกอย่างแฟนพี่ พี่ปกป้องไม่ได้อนาคตจะปกป้องใครได้ล่ะครับ ทุกคนพูดถูกแล้ว พี่ควรจัดการเรื่องนี้ก่อน”
“แต่แผนทริป ละลายพฤติกรรม พี่ก็เตรียมไว้แล้วเดียวให้ทีมงานแจ้งทุกคนอีก ส่วนนายกับฉันไปเตรียมการ จัดการเรื่องฟ้ากับธาดามันดีกว่า”
สิ้นประโยคดังกล่าวของพี่เจ้าขุนซันเดย์พยักหน้ารับคำก่อนที่พี่เจ้าขุนกับซันเดย์จะแยกออกไปทิ้งพวกฉันให้อยู่กับพี่ๆทีมงานที่กำลังแจ้งแผนการทริปละลายพฤติกรรมและสร้างความสนิทสนมระหว่างพวกฉันกับไลก้าให้มากขึ้น
“เป็นทริปค้างคืนห้าวันสี่คืน ซึ่งหลังจากทุกคนได้ดูแผนการริปละลายพฤติกรรมก็พากันตื่นเต้นดีใจกันยกใหญ่”
“คุยกันถึงทรปครั้งนี้อย่างสนุกสนาม”
“ว่าจะเอาเงินไปกี่บาทดี จะซื้ออะไรเป็นของฝากให้กลับที่บ้านดี สารพัดเรื่องราว ที่ช่วงกันคุยหลายเรื่องราวระหว่างรอพี่เจ้าขุนกับซันเดย์”
สักพักพี่เจ้าขุนกับซันเดย์ก็เดินกลับมาที่ห้องโถนของบริษัท อยู่คุยเล่นกันสักพักทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านกลับคอนโดของตัวเอง
เลือกพวกฉันกับพวกทีมงานแค่ไม่กี่คนที่คุยกันเรื่องที่เกิดขึ้นกับฉันและพี่ธาดา ได้ขอสรุปว่า
“พี่เจ้าขุนกับซันเดย์จะจัดงานประกาศยุติรับงานคู่ด้วยกันและลดขั้นจากคู่จิ้นและเป็นเพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น เพราะต่างคนต่างอย่างทำงานร่วมกับคู่ใหม่อย่างเป็นทางการ ระหว่างนั้นถ้ามีงานคู่ติดต่อเข้ามาก็จะยังรับอยู่”
“แต่อย่างให้พวกแฟนๆเสพ เฉพาะผลงานเคารพการตัดสินใจของทั้งคู่และรอติดตามโปรเจคใหม่ของทั้งคู่ที่กำลังทำอยู่ ณ.ปัจจุบัน”
“กับคู่ใหม่ของทั้งคู่ อย่
างฉันและคุณธาดา แฟนๆทุกคนของทั้งคู่ จะไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน”
