อิงฟ้า เป็นนักเขียนที่ซ่อนรักแรกไว้ในนิยาย
เจ้าขุน เป็นนักแสดงที่ซ่อนตัวตนไว้ในคอมเมนต์
เมื่อแฟนคลับลับ ๆ คนนั้น
กลับกลายเป็นคนเดียวที่รู้จักหัวใจเธอดีที่สุด
คำถามหนึ่งในงานจับมือนักเขียน
อาจเปลี่ยนทั้งชีวิต… และตอนจบของนิยายเล่มนี้
รัก,ชาย-หญิง,ชาย-ชาย,ไทย,หญิง-หญิง,พล็อตสร้างกระแส,LGBTQIA+,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อิงฟ้า เป็นนักเขียนที่ซ่อนรักแรกไว้ในนิยาย
เจ้าขุน เป็นนักแสดงที่ซ่อนตัวตนไว้ในคอมเมนต์
เมื่อแฟนคลับลับ ๆ คนนั้น
กลับกลายเป็นคนเดียวที่รู้จักหัวใจเธอดีที่สุด
คำถามหนึ่งในงานจับมือนักเขียน
อาจเปลี่ยนทั้งชีวิต… และตอนจบของนิยายเล่มนี้
ผู้แต่ง
ทิวา-ไอเดีย
เรื่องย่อ
อิงฟ้า ไม่เคยคิดว่านิยายที่เธอเขียน
จะถูกอ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยใครบางคน
ที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตน
ไม่เคยเรียกร้อง
และไม่เคยหายไป
เจ้าขุน นักแสดงที่ทั้งประเทศรู้จัก
เลือกเป็นเพียง “แฟนคลับนิรนาม”
ของนักเขียนที่เคยเป็นรักแรกในชีวิตจริง
จนวันที่ทั้งสองกลับมาเจอกันอีกครั้ง
ในฐานะนักเขียนกับผู้อ่าน
พร้อมคำถามง่าย ๆ
ที่ซ่อนความรู้สึกไว้มากกว่าทั้งนิยาย
เขาว่ากันว่านักเขียนมักซ่อนรักแรกไว้ในงานเขียน
แล้วถ้ารักแรกคนนั้น…
เป็นคนอ่านทุกบรรทัดมาตลอดล่ะ?
บทที่ 5
05
คาเฟ่ XXX
“ขอบคุณที่อุดหนุนค่ะ”
เสียงหวานใสจากพนักงานสาวเอ่ยปากบอกกับชายหนุ่มลูกค้าของร้านขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม พร้อมกับร่างสูงของชายหนุ่มเดินออกจากร้านไปประตูร้านถูกปิดลงอีกครั้ง พร้อมกับแผ่นหลังของชายหนุ่มที่ค่อยเดินห่างออกจากประตูหน้าร้านไป
หลังแผ่นหลังของชายหนุ่มหายลับออกจากหน้าร้าน ร่างบางของหญิงสาวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเดินเข้ามาในร้านพร้อมรอยยิ้ม เสียงทักทายจากพนักงานร้านดังขึ้นอีกครั้ง เอ่ยปากต้อนรับลูกค้าคนใหม่ที่เพิ่งมาถึงขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม
“ยินดีต้อนรับค่ะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของพนักงานร้านหญิงสาวยิ้มรับพยักหน้าให้กับพนักงานร้านเล็กน้อยเดินเข้าไปสั่งเครื่องดื่มกับขนมของเธอก่อนที่เธอจะเดินแยกออกจากหน้าเคาเตอร์
ก่อนที่เธอจะเดินออกจากเคาเตอร์ไปนั่งรอที่โต๊ะริมกระจกของร้านเปิด MacBook ของตัวเองขึ้นมาทำงานต่อ รออยู่ไม่นานนักขนนกับเครื่องดื่มที่เธอสั่งก็ถูกนำเสิร์ฟ
“เครื่องดื่มกับขนมของคุณลูกค้าได้แล้วค่ะ”
เสียงหวานของพนักงานสาวเอ่ยปากบอกกับฉันขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม ฉันพยักหน้าให้กับพนักเล็กน้อย ก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากบอกกับพนักงานร้านขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม
“ขอบคุณค่ะ”
หลังจากจบประโยคนั้น พนักงานสาวยิ้มรับก่อนที่จะเธอจะเดินจากโต๊ะฉันไป หลังแผ่นหลังของพนักงานหายลับไปจากสายตาฉันก็หันกลับมาปั่นงานอีกครั้ง
รออยูสักพักยัยอีสเตอร์กับซันเดย์ก็เดินเข้ามาในร้านโบยมือทักทายฉันเล็กน้อย ก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินเข้าไปสั่งเครื่องดื่มกับขนมของตัวเอง ก่อนที่พวกมันจะเดินมาหาฉันที่โต๊ะ
ฉันถึงค่อยวางมือลงจากการปั่นงานหันมาคุยกับพวกยัยอีสเตอร์แทน รออยู่สักพักขนมที่พวกยัยอีสเตอร์สั่งก็ถูกนำมาส่งให้พวกยัยอีสเตอร์ ฉันกับพวกยัยอีสเตอร์คุยกันอีกสักพัก พวกมันก็แยกตัวกลับไปทำงานต่อ
ทิ้งให้ฉันนั่งอยู่ร้านตัวเองอีกสักพัก ก่อนที่ฉันจะเรียกพนักงานร้านให้มาเก็บตังฉันหลังจากพนักงานสาวเก็บตังฉันเสร็จเธอก็เดินแยกกลับไปที่เคาเตอร์ของร้านทันที ก่อนทีฉันจะลุกขึ้นยืนจากโต๊ะกระจกที่ฉันเคยนั่ง ปิด MacBook ตัวเองทิ้งหลังบันทึกงานล่าสุดที่เพิ่มเขียนเสร็จ
เดินออกจากร้านไปกลับไปที่รถของตัวเองที่เพิ่มให้คนที่บ้านมาส่งเหมือนเช้า หมุนล้อรถออกจากลานจอดรถของคาเฟ่ไปกลับสู่ที่พักของตัวเอง ทันทีฉันหมุนล้อรถเข้ามาเก็บที่ลานจอดรถฉันก็เดินเข้าไปในโรงแรม
“ยินต้อนรับกลับค่ะ คุณอิงฟ้า”
เสียงหวานของพนักงานร้านเอ่ยปากทักทายฉันขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม ฉันพยักหน้ารับคำให้กับพนักงานต้อนรับเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะเดินเข้าไปในลิฟท์ขึ้นไปยังชั้นห้องพักของตัวเอง
ล้มตัวลงนอนบนที่นอนของตัวเอง ก่อนที่ฉันจะเผลอหลับไปโดยที่ฉันไม่รู้ตัว อาจจะเหนื่อยหรือเพลียยังไงฉันก็ไม่แน่ใจกว่าจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่เสียงเรียกเข้าของสมาร์ทโฟนของส่งเสียงร้อง เป็นเสียงเรียกเข้าจากพี่อิงดาวที่โทรมาหาฉัน ฉันยกมือขึ้นบิดขี้เกลียดเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะเอื้อมมือไปกดรับสายพี่อิงดาว
“ฟ้านอนแล้วเหรอ”
ปลายสายเอ่ยปากถามฉันขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม ฉันยกมือปิดปากตัวเองเล็กน้อยหาวออกมาเบาๆเอ่ยปากตอบคำถามของปลายสายขึ้นมา
“ค่ะ แต่ตื่นแล้ว พี่มีอะไรหรือเปล่าค่ะ”
สิ้นประโยคคำถามของฉันปลายสายเงียบลงไปเล็กน้อยก่อนที่พี่อิงดาวจะเอ่ยปากบอกตอบกลับฉันขึ้นมา
“นิดหน่อย ที่กองมีปัญหา รบกวนฟ้าแวะมาที่กองถ่ายพี่พรุ่งนี้หน่อยได้หรือเปล่า”
เสียงหวานจากปลายของพี่อิงดาวเอ่ยปากบอกกับฉันขึ้นมาฉันหยุดคิดอยู่สักก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากตอบกลับปลายของพี่อิงดาวขึ้นมา
“ได้ค่ะ พี่จะให้ฟ้าแวะไปกี่โมง”
“เก้าโมงครึ่ง เจอกันที่กองถ่ายนะน้องสาว”
“แค่นี้นะคะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของพี่อิงดาวปลายสายของพี่อิงดาวก็ถูกตัดทิ้งไปก่อนที่ฉันจะถอนหายใจออกมา โยนสมาร์ทโฟนของฉันลงไปกองกับเตียงนอน ฉันล้มตัวลงนอนบนเตียงนอนอีกครั้ง หลับตาลงอีกครั้ง ก่อนที่ฉันจะเด้นตัวลุกขึ้นนั่ง เดินออกจากเตียงนอนหอบผ้าเช็คตัวกับเสื้อผ้าของฉันเดินเข้าอาบน้ำ อาบท่าในห้องน้ำ ก่อนที่ฉันจะเดินออกมาจากห้องน้ำ
เดินไปเปิด MacBook ของตัวเองขึ้นมาอีกครั้งเริ่มต้นเขียนนิยายของตัวเองต่อ จนได้เวลาพอสมควรฉันถึงเดินกลับไปที่เตียงอีกครั้งก่อนที่ฉันจะล้มตัวลงนอนบนเตียงนอน ก่อนที่ฉันจะนอนหลับไป ตั้งนาฬิกาปลูกเอาไว้ ก่อนที่เช้าวันถัดมา ฉันจะตื่นขึ้นมาอาบน้ำอาบท่า เดินทางไปที่กองถ่ายของคนเป็นพี่สาว
“เออ…สวัสดีค่ะ”
“คือว่าฉัน…”
“น้องอิงฟ้าใช้ไหมค่ะ”
“อิงดาวบอกพี่ไว้แล้ว เชิญที่ห้องแต่งตัวได้เลยนะคะ”
เสียงหวานของทีมงานสาวเอ่ยปากทักทายฉันขึ้นมาฉันพยักหน้ารับคำให้กับพี่ทีมงานเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะเดินตามพี่ทีมงานเข้าที่ห้องแต่งตัวเอ่ยปากทักทายพี่อิงดาวขึ้นมา
“พี่อิงดาวค่ะ ฟ้ามาแล้ว ที่บอกว่ากองถ่ายพี่มีปัญหา”
“อ่อ เรื่องนั้น ฟ้ามานั่งหน้ากระจกก่อน”
“เดียวพี่แต่งหน้าให้”
สิ้นประโยคดังกล่าวของพี่อิงดาวแผ่นหลังของฉันถูกผลักเบาๆให้เดินไปนั่งที่หน้ากระจก กดไหล่ฉันเบาๆให้นั่งลงที่เก้าอี้หน้ากระจก พร้อมกับที่พี่อิงดาวลงมือแต่งหน้าให้กับฉัน สักพักต่อมาพี่อิงดาวก็แต่งหน้าให้ฉันเสร็จเอ่ยปากบอกกับฉันขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม คำพูดของพี่อิงดาวทำให้ฉันไม่ค่อยเข้าใจเล็กน้อย
“เอาล่ะ เสร็จแล้ว หลังจากนี้ก็ฝากด้วยนะจ้ะ คุณน้องสาว”