อิงฟ้า เป็นนักเขียนที่ซ่อนรักแรกไว้ในนิยาย
เจ้าขุน เป็นนักแสดงที่ซ่อนตัวตนไว้ในคอมเมนต์
เมื่อแฟนคลับลับ ๆ คนนั้น
กลับกลายเป็นคนเดียวที่รู้จักหัวใจเธอดีที่สุด
คำถามหนึ่งในงานจับมือนักเขียน
อาจเปลี่ยนทั้งชีวิต… และตอนจบของนิยายเล่มนี้
รัก,ชาย-หญิง,ชาย-ชาย,ไทย,หญิง-หญิง,พล็อตสร้างกระแส,LGBTQIA+,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บทที่ 16
16
“มาสนุกกันต่อดีกว่านะคะ ท่านประธาน”
สิ้นประโยคดังกล่าวของอิงดาว ผมพยักหน้ารับคำเล็กน้อยก่อนที่มจะเดินไม่รวมกับคนอื่นๆนั่งดื่มของต่ออีกสักพักสายของผมเหลือบไปมองที่โต๊ะที่อยู่อีกหมุนหนึ่งของโรงแรงเล็กน้อย ก่อนรอยยิ้มของผมจะปรากฏขึ้นเล็กน้อยก่อนที่เสียงอิงดาวจะเอ่ยปากพูดขึ้นมา
“อ่าว ยัยฟ้า ไหนบอกว่าจะกลับห้องไม่หรือไง”
“แล้วทำไมมาหลับตรงนี้”
“เรื่องนั้น ก่อนที่น้องอิงฟ้าจะกลับขึ้นห้อง เห็นมีสายเรียกเข้าสมาร์ทโฟนของน้องดังขึ้นมา ท่าทางจริงจัง น้องเลยแยกออกไปนั่งคุยตรงนั้นนะสิค่ะ”
เสียงของจัสมินเอ่ยปากตอบคำถามของยัยอิงดาวขึ้นมา ยัยอิงดาวพยักหน้ารับคำก่อนจะเดินนำผมเดินเข้าไปหาอิงฟ้าที่นอนหลับท่าทางดูมีความสุข
“อะไรทำให้เด็กคนนี้มีความสุขขนาดนี้นะ”
จัสมินเอ่ยปากพูดขึ้นมาก่อนที่เธอจะเดินอ้อมไปแอบอ่านเมล์อะไรบ้างอย่างที่เจ้าตัวเปิดทิ้งไว้บนหน้าจอ I-pad ส่วนตัวของคนอ่อนวัยดู ก่อนที่รอยยิ้มจะปรากฎขึ้นมาบนใบหน้าของจัสมิน ก่อนที่เธอจะกดปิดหน้าจอ I-pad ของคนอ่อนวัยกว่าลง
“ความลับของเด็กสาว เอาไว้รอเธอบอกเองดีกว่านะคะ”
“ต่อไปก็ ฝากท่านประธานอุ้มน้องสาวดิฉัน ขึ้นไปนอนบนห้องดีๆด้วยนะคะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของจัสมิน อิงดาวเอ่ยปากหันมาบอกกับผมขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มก่อนที่เธอกับจัสมินจะหลบทางให้ผมเดินเข้าไปอุ้มร่างบางขึ้นไปส่งบนห้องตามคำสั่งพี่สาวของเธอ
~Ingfa~
เช้าวันรุ่งขึ้น
ภายในห้องสีพื้นเรียบหรูดูมีสไตล์ของโรงแรงดังกล่าว ฉันค่อยลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนสีขาวดูสะอาดตา เสียงน้ำที่ไหลรินจากภายในห้อง ก่อนที่ฉันจะกระโดดลงจากเตียงนอน
“ยัยเอมิ ตื่นแล้วเหรอ”
ฉันคิดขึ้นมาในใจก่อนที่เสียงปิดน้ำจะถูกปิดลงพร้อมกับร่างบางของยัยเอมิที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำเดินออกมาจากห้องน้ำ
“พี่อิงฟ้า ตื่นแล้วเหรอค่ะ”
ฉันพยักหน้ารับเล็กน้อยก่อนที่จะเปลี่ยนตัวกับยัยเอมิเดินเข้าไปอาบน้ำภายในห้องน้ำบ้าง
“พี่จะกลับเลยไหม”
“หรือรอกลับพร้อมกับทุกคน”
เสียงยังเอมิเอ่ยปากถามฉันขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มก่อนที่จะตระโกนตอบกลับยัยเอมิออกจากห้องน้ำ
“ฉันมีงานต่อ เดียวอาบน้ำเสร็จว่าจะกลับก่อนเลย”
“ฝากบอกพวกพี่อิงดาวด้วยนะเอมิ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันยัยเอมิก็ตะโกนตอบกลับฉันขึ้นมาเสียงใสก่อนที่เสียงไดร์เป่าผมจะดังขึ้น
“ค่ะ”
สิ้นประโยครับของยัยเอมิ ฉันก็เปิดน้ำอาบน้ำต่อทันทีพร้อมกับฮัมเพลงเบาๆ ภายในห้องน้ำใช้เวลาสักพักฉันก็อาบน้ำเสร็จคว้าเอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ก่อนที่ฉันจะเดินออกจากห้องน้ำเข้าไปในห้องแต่งตัวที่ยัยเอมินั่งเป่าผมอยู่
“จริงด้วยเอมิ เมื่อคืนใครมาส่งฉันที่ห้องเหรอ”
“ฉันว่าฉันหน้าจะเผลอหลับที่โซฟาด้านล่างหลังจากออกเมล์เสร็จนี่น่า”
“อ่อ เรื่องนั้น ท่านประธานเป็นคนอุ้มพี่ขึ้นมาส่งค่ะ”
“พี่ดูท่าหลับสบายเลย ท่านประธานเลยไม่ให้ฉันปลูกพี่”
สิ้นประโยคดังกล่าวฉันเบิกตากว้างเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะรีบหา I-pad ของตัวเองที่บังเอิญเปิดทิ้งไว้
“หวังว่า ตาประธานนั้นจะยังไม่ได้เห็นเมล์ที่ส่งมาจากสำนักพิมพ์นะ”
“I-pad พี่ คุณเอมิเห็นหรือเปล่าค่ะ”
“อ่อ ถ้าเครื่องนั้นวางอยู่ที่หัวเตียงพี่นะคะ วางใจได้ คุณจัสมินเป็นคนถือมาให้พี่ค่ะ”
“ยินดีด้วยนะคะ นิยายพี่ได้ตีพิมพ์แล้ว”
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของยัยเอมิ ก่อนที่ยัยเอมิจะส่ง I-pad ฉันมาให้ฉันพร้อมรอยยิ้ม ฉันยิ้มเขินสายตายัยเอมิที่ออกแซวฉันเล็กน้อย
“แต่พี่ยังไม่อย่าบอกท่านประธานใช้ไหม”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ พวกฉันจะเก็บเหยียบเอาไว้ให้มิดเลย”
“ข่าวดีแบบนี้ พี่ต้องบอกท่านประธานเองถึงจะดี”
สิ้นประโยคดังกล่าวของยัยเอมิก่อนที่ยัยเอมิจะเดินไปเปลี่ยนชุดหน้าตู้เสื้อผ้าของที่ภายในห้องแต่งตัวทันทีพร้อมรอยยิ้มทางฉันเองก็เดินไปเปลี่ยนชุดบ้างหลังจากเป่าผมตัวเองเสร็จ
ก่อนที่ฉันจะแต่งหน้าแต่งตัวเก็บกระเป๋า เช็คเอ้าออกจากโรงแรงกลับกรุงเทพฯ ก่อนทุกคน เพราะฉันมีคุยลายละเอียนตีพิมพ์หนังสือกับสำนักพิมพ์
สำนักพิมพ์ XXX
ห้องบรรณาธิการ
“รายละเอียนตีพิมพ์หนังสือ ก็ประมาณนี้นะคะ”
“น้องอิงฟ้า อย่างให้ทางสำนักพิมพ์แก้ตรงไหนบ้าง”
เสียงใสของบรรณาธิการอายุมากกว่าฉันเอ่ยปากบอกกับฉันขึ้นมา ฉันอ่านรายละเอียนสักพักก็พยักหน้ารับคำพร้อมกับรอยยิ้มเอ่ยปากตอบกลับบรรณาธิการขึ้นมา
“ค่ะ โอเคแล้ว ฟ้าไม่มีปัญหาค่ะ”
“เยี่ยมค่ะ พี่ชอบนักเขียนที่ง่ายๆแบบน้องฟ้าที่สุด”
“ต่อไปก็เรื่องเซ็นสัญญานะคะ หลายสัญญา หนึ่งปี รายละเอียน สวัสดิการ เงื่อนไขของรายละเอียนสัญญาก็ประมาณนี้นะคะ น้องอิงฟ้า มีอะไรสอบถาม หรือไม่เข้าใจตรงไหนถามพี่ได้เลยนะคะ”
“ส่วนเลือกงานอื่นนอกเหนือจากเรื่องนิยาย น้องอิงฟ้ารับอิสระได้เลยนะคะ”
“ขอแค่ น้องอิงฟ้า อย่าลืมงานหนังสือ ก็พอค่ะ”
“มีอะไรปรึกษาพี่ กับผู้ช่วยณิรินทร์ ที่พี่จะให้มาดูแลน้องอิงฟ้าได้เลยนะคะ”
“เดียวพี่แนะนำให้รู้จักนะคะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของบรรณาธิการ ฉันพยักหน้ารับคำเล็กน้อยก่อนที่คุณบรรณาธิการจะเชิญผู้ช่วยจินดา เข้ามาในห้องบรรณาธิกาทันที
“เชิญค่ะ ผู้ช่วยณิรินทร์”
สิ้นประโยคดังกล่าวของบรรณาธิการเจ้าของห้อง คนเป็นเจ้าของชื่อที่ถูกเรียกให้เข้ามาภาในห้องทันที ผิวขาวผมรอดในชุดสูทสีขาวดูถ้าแล้วหน้าจะอายุมากกว่าฉันพอสมควร สวยแบบผู้ใหญ่ ก่อนที่คุณณรินทร์จะหันมายิ้มให้กับฉันเป็นการทักทาย เอ่ยปากทักทายฉันขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม
“สวัสดีค่ะ น้องอิงฟ้า สินะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ หลังจากนี้ต้องทำงานร่วมกันอีกยาว ฝากตัวด้วยนะคะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของคุณณรินทร์ ฉันพยักหน้ารับคำเบาๆก่อนจะเอ่ยปากตอบกลับคุณณรินทร์ขึ้นมา พร้อมรอบยิ้ม
“ฝากตัวด้วยนะคะ พี่ณรินทร์”
“ตายจริงเด็กคนนี้น่ารักจังเลย จะดูแลอย่างดีเลยค่ะ บอส”
“จ้า ถ้างัันฝากด้วยนะคะ คุณณรินทร์ เพรชน้ำดีต้องดูแลอย่างดีนะคะ”
“แล้วก็เจอกันที่บ้านนะคะ ที่รัก”
สิ้นประโยคดังกล่าวของคุณบรรณาธิการริมฝีปากสวยของคุณบรรณาธิการก้มลงจุนพิตปที่ริมฝีปากของคุณณรินทร์ แก้มของคุณณรินทร์ขึ้นเป็นสีแดงละลื่น >////<ก่อนที่พี่ณรินทร์จะรีบผลักแผ่นอกของคุณบรรณาธิการออก เอ่ยปากเสียยดุ
“เดี๋ยวเถอะ น้องอิงฟ้ายังอยู่ในห้องนะคะบอส”
ฉันยิ้มเขินคู่รักภายในสำนักพิมพ์เล็กน้อยก็ที่ฉันจะหัวเราะออกมาเบาๆ
“น่ารักจังเลยนะคะ”
“ไม่ต้องเขินหลอกค่ะ ที่กองถ่ายฟ้าเห็นภาพแบบนี้บ่อยแล้ว ฟ้าเซ็นสัญญาเรียบร้อยแล้วนะคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฟ้าของตัวกลับก่อนนะคะ”
“จ้า เดี๋ยวพี่แวะไปหาที่ห้องนะคะ น้องอิงฟ้า”
“ค่ะ แต่วันนี้คงไม่ได้นะคะ ฟ้าต้องเข้าสตรูดิโอต่อนะคะ”
“จ้า”
สิ้นประโยคตอบกลับของฉันพี่ณรินทร์พยักหน้ารับคำเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะเดินออกจากห้องไปพร้อมรอยยิ้ม โบยรถหน้าสำนักพิมพ์เดินทางไปที่สตูดิโอทันที พวกพี่เจ้าขุนคงเดินทางกลับมาจนครบแล้ว เพราะนี้ก็เป็นเวลาบ่ายโมงกว่าแล้ว
ทันทีที่รถชะลอหยุดลงหน้าสตูดิโอ ฉันก็รอช้าลงจากรถทันทีพร้อมกับจ่ายเงินค่าโดยสารให้กับคนขับรถ ก่อนที่ฉันจะเดินเข้าไปในสตูดิโด
เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นจากด้านใน บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าทุกคนกลับมาถึงกรุงเทพฯ กันครบแล้ว
“อิงฟ้า ของพวกมาถึงแล้วแบบนี้ก็อยู่กันครบแล้วนะทุกคน”
“หยุดพักกันอีกสักวันสองวัน ให้ทุกคนได้มีเวลากับครอบครัวก่อนหลังจากนั้นก็ลุยงานกันต่อยาวๆนะครับทุกคน”
“เตรียมใจกับไว้ให้ดีนะครับ ตารางงานของทุกคนยาวไปถึงปีหน้าเลยนะครับ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของพี่เจ้าขุนทุกคนพร้อมในกัน เฮ อย่างดีใจก่อนที่พี่เจ้าขุนจะปล่อยให้เด็กๆแยกย้ายกันกลับบ้านกลับคอนโด้ของตัวเอง ส่วนพวกทีมงานอยู่เตรียมงานต่อ ส่วนฉันก็อยู่แก้บทกับพี่จัสมินอีกสักพักก่อนจะขอตัวกลับคอนโด้ของตัวเองบ้าง
ส่วนพี่เจ้าขุนเหมือนจะติดคุยงานกับพวกพี่ทีมงานอีกนิดหน่อยถึงค่อยขับรถกลับที่พักของตัวเอง
ก่อนที่สองสามวันต่อมา พวกฉันจะกลับมาร่วมตัวกันอีกครั้ง พร้อมกับเริ่มเวิร์นช็อปเข้าบทกันเป็นคู่ๆ เตรียมตัวให้พร้อมออกสู่สาธารณะชนทักทายแฟนคลับของแต่ละคนที่เริ่มมีคนติดตามมากขึ้นจะทริปเที่ยวทะเลที่ทีมงานปล่อยโมเม้นท์ของแต่ล
ะคู่ออกมาให้แฟนๆกรี๊ดกร๊าดจิ้นฟินเล่น ระหว่างรอซีรีส์ทั้งหกเรื่องของโปรเจคนี้
