อิงฟ้า เป็นนักเขียนที่ซ่อนรักแรกไว้ในนิยาย เจ้าขุน เป็นนักแสดงที่ซ่อนตัวตนไว้ในคอมเมนต์ เมื่อแฟนคลับลับ ๆ คนนั้น กลับกลายเป็นคนเดียวที่รู้จักหัวใจเธอดีที่สุด คำถามหนึ่งในงานจับมือนักเขียน อาจเปลี่ยนทั้งชีวิต… และตอนจบของนิยายเล่มนี้
รัก,ชาย-หญิง,ชาย-ชาย,ไทย,หญิง-หญิง,พล็อตสร้างกระแส,LGBTQIA+,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
My Only You ซ่อนรักไว้ในตัวอักษรอิงฟ้า เป็นนักเขียนที่ซ่อนรักแรกไว้ในนิยาย เจ้าขุน เป็นนักแสดงที่ซ่อนตัวตนไว้ในคอมเมนต์ เมื่อแฟนคลับลับ ๆ คนนั้น กลับกลายเป็นคนเดียวที่รู้จักหัวใจเธอดีที่สุด คำถามหนึ่งในงานจับมือนักเขียน อาจเปลี่ยนทั้งชีวิต… และตอนจบของนิยายเล่มนี้
อิงฟ้า ไม่เคยคิดว่านิยายที่เธอเขียน
จะถูกอ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยใครบางคน
ที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตน
ไม่เคยเรียกร้อง
และไม่เคยหายไป
เจ้าขุน นักแสดงที่ทั้งประเทศรู้จัก
เลือกเป็นเพียง “แฟนคลับนิรนาม”
ของนักเขียนที่เคยเป็นรักแรกในชีวิตจริง
จนวันที่ทั้งสองกลับมาเจอกันอีกครั้ง
ในฐานะนักเขียนกับผู้อ่าน
พร้อมคำถามง่าย ๆ
ที่ซ่อนความรู้สึกไว้มากกว่าทั้งนิยาย
เขาว่ากันว่านักเขียนมักซ่อนรักแรกไว้ในงานเขียน
แล้วถ้ารักแรกคนนั้น…
เป็นคนอ่านทุกบรรทัดมาตลอดล่ะ?
บทที่ 17
17
สตูดิโอ XXX
ห้องเวิร์นช็อป
“เอาละ เด็กๆวันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ ทุกคนไปเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อย เจอกันอีกที่ห้องประชุมใหญ่นะคะ”
“เราจะคุยกันเรื่องงานบวงสรวงที่จะเกิดขึ้นอาทิตย์หน้านะคะ”
เสียงใสจากทีมงานเอ่ยปากบอกกับพวกฉันที่กำลังพักจากการเวิร์นช็อปขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม พวกพร้อมใจกันพยักหน้ารับคำพร้อมกับเอ่ยปากตอบกลับขึ้นมาอย่างพร้อมเพียง ก่อนที่พี่ทีมงานจเดินออกจากห้องเวิร์นช็อปไปหลังจากได้รับคำตอบจากพวกฉัน
ก่อนที่พวกฉันจะแยกกันเดินออกจากห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องเปลี่ยนชุดของทางสตูดิโอทันที
“พี่ฟ้าค่ะ พวกฉันขอถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทของลาตินกันจีน่าได้ไหมค่ะ”
“หือ ไหนขอดูหน่อย”
“ตรงนี้ค่ะ”
“อ่อบทนี้เป็น บทอารมณ์ใช้ไหม”
“ก่อนอืมทั้งไต้ฝุ่นกับเอมิ ต้องเป็นลาตินกับจีน่าให้ได้ก่อน”
“อีกเรื่องทั้งสองต้องมองกันและกันว่าคนตรงหน้าเป็นคนที่ตัวเองรักจริงๆ”
“การถ่ายทอดอารมณ์บทนี้ออกมาถึงจะสมบูรณ์แบบจ้ะ”
“อารมณ์แบบว่าเพราะรักมากเลยอย่างให้เชื่อใจ มีอะไรก็อย่างให้พูดอย่างให้บอกกันตรงๆ ไม่ใช้เก็บเอาไว้คนเดียว ไม่คิดจะบอกกันแบบที่ลาตินเป็น เก็บเอาไว้คนเดียวไม่ยอมบอกจีน่า ทั้งทีครบกับมาเกือบสามปี”
ฉันเอ่ยปากแนะนำยัยเอมิกับไต้ฝุ่นขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มก่อนที่เสียงจากพี่เจ้าขุนที่มองดูเหตุการณ์จะเอ่ยปากพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม
“ก็ตามนั้นและครับ แบบผมกับฟ้า คบกันมาหกปี มีอะไรไม่สบายใจก็บอกกันตรงๆและช่วยกันแก้ปัญหาจนผ่านมาได้ถึงทุกวันนี้”
“สนับสนุนความฝันของกันละกัน ถึงแม้ช่วงแรกผมจะเอาแต่ใจไปหน่อยก็เถอะ”
“แต่ฟ้าก็ให้โอกาสผมได้แก้ตัวตลอด”
“แม้ผมจะทำผิดกับเธอหลายครั้งก็ตาม”
สิ้นประโยคดังกล่าวของพี่เจ้าขุนสายตาของพี่เจ้าขุนก็ส่งสายตาหวานเจี๊ยบมาให้ฉันจนแก้มของฉันขึ้นเป็นสีแดงละลื่น >////< จนฉันต้องรีบผลักแผ่นอกของพี่เจ้าขุนออกด้วยความเขินอ้าย เอ่ยปากเสียงดุพี่เจ้าขุนเล็กน้อย
“พอเลย อ้ายเขาไหมพี่เจ้าขุน ตอนนี้ยังไม่ใช้ค่ะ”
“รออีกนิดนะ”
“อย่างน้อยๆก็จนกว่าจะถึงกลางเดือนหน้านะคะ”
ประโยคแรงฉันเอ่ยปากบอกกับพี่เจ้าขุน ก่อนที่ประโยคหลังฉันจะลดเสียงให้แผ่วเบาลงเพื่อไม่ให้พี่เจ้าขุนได้ยินก่อนที่ฉันจะรีบเอ่ยปากเปลี่ยนเรื่องช่วยเอมิไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องปลี่ยนชุดสำหรับผู้หญิง
“พอเลย ไม่คุยแล้ว แยกย้ายไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันได้แล้วนะคะ ปล่อยให้ทุกคนรอนานคงไม่ดี”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉัน เอมิพี่เจ้าขุนไต้ฝุ่นก็พยักหน้ารับคำก่อนที่พวกฉันจะแยกย้ายกันไปเปลี่ยนชุด ภายในห้องเปลี่ยนชุดทันที ระหว่างทางเดินไปที่ห้องเปลี่ยนชุด
“พี่ฟ้า ยังไม่ได้บอกเรื่องนั้นกับพี่เจ้าขุนเหรอค่ะ”
เสียงหวานจากยัยเอมิเอ่ยปากถามฉันขึ้นมา ฉันส่ายหัวเบาๆเป็นการตอบคำถามก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากตอบยัยเอมิขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม
“แค่ตอนนี้และนะ ขอเวลาอีกนิด ฉันอย่างเซอร์ไพรส์
พี่เจ้าขุนแบบจริงจังสักครั้ง”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันยัยเอมิยิ้มแซวฉฉันเล็กน้อยพอดีกับที่ฉันกับยัยเอมิเดินมาถึงห้องเปลี่ยนชุดเป็นที่เรียบร้อยแล้วก่อนที่ฉันกับยัยเอมิจะแยกย้ายกับไปที่ตู้ล็อกเกอร์ของตัวเองหยิบเอาเสื้อผ้าของตัวเองเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุด
ก่อนที่พวกฉันจะพากันเดินออกจากห้องเปลี่ยนชุดไปยังห้องประชุมใหญ่ที่ทุกคนรออยู่กันก่อนแล้ว
ห้องประชุม
“ขอโทษนะคะ ทุกคนพวกฉันมาช้าไปหน่อยค่ะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันทุกคนในห้องยิ้มรับเล็กน้อยพร้อมกับพยักหน้ารับคำก่อนที่ฉันกับยัยเอมิจะเดินเข้าไปในห้องประชุมใหญ่ นั่งที่ของตัวเองที่อยู่ในห้องประชุมใหญ่
ก่อนที่การประชุมจะเริ่มต้นขึ้น คุยกันเกี่ยวกับงานประชุมกับรายละเอียนเพิ่มเติมนิดหน่อยเพราะงานนี้ พี่เจ้าขุนจะเปิดโอกาสให้แฟนคลับของแต่ละคนได้เข้ามาร่วมบวงสรวงด้วยเพื่อความใกล้ชินกับนักแสดงคนโปรของแต่ละคนแต่จะให้เข้ามาทั้งหมดก็คงไม่ได้
เลยจะเปิด Ramdom เพื่อเลือกเพียงแฟนคลับแค่ไม่กี่คนของพวกฉันเข้าร่วมงานบวงสรวงใกล้ชิดกับพวกฉัน ส่วนที่สามารถให้กำลังใจได้รอบนอกบริเวณที่จัดงานบวงสรวจ มีรวมพลภายหลัง หลังจากพิธีบวงสรวงจบลง โดยนักแสดงจะแบ่งขนมผลไม้บางส่วนไปแจ้งให้กับแฟนคลับที่มาร่วงพิธีบวงสรวงในวันนั้น
หลังจากการประชุมจบลงพวกทีมงานก็แจ้งเสื้อสำหรับใส่ไปงานพิธีบวงสรวงในอาทิตย์หน้าก่อนที่พวกฉันจะแยกย้ายกันกลับบ้านกลับคอกโด้
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา งานพิธีบวงสรวง
เวลา 09.09 น.
งานบวงสรวงถูกจัดขึ้นมีแฟนคลับประมาณยี่สิบคนได้เข้าร่วมงานบวงสรวงนี้กับพวกฉัน บ้างคนก็ตื่นเต้นจนทำตัวไม่ถูกโดยเฉพาะแฟนคลับของพี่เจ้าขุนกับซันเดย์ที่จะดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ ส่วนแฟนคลับส่วนใหญ่ของฉันจะเป็นแฟนคลับนักอ่านที่อ่านนิยายของฉันก่อนที่มันจะได้ตีพิมพ์เป็นนักหนังสือ
“สวัสดีค่ะ พี่อิงฟ้า ฉันเป็นแฟนคลับหนังสือของพี่ เอาหนังสือติดมาด้วย ขอรายเซ็นพี่หน่อยได้หรือเปล่าค่ะ”
เสียงหวานของหนึ่งในแฟนคลับนักอ่านของฉันเอ่ยปากบอกกับฉันขึ้นมาระหว่างที่ยืนมองพี่เจ้าขุนคุยเล่นกับแฟนคลับผู้โชคดีที่ได้เข้าร่วมพิธีบวงสรวงใกล้ชิดกับพี่เจ้าขุน
ฉันยิ้มรับให้นักอ่านคนนั้นเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้ารับคำยกมือขึ้นแตะที่ริมฝีปากเธอเบา ก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากช่วงเธอให้เดินเข้าไปในโดรมกระจกสถานที่จัดงานบวงสรวงพร้อมรอยยิ้ม ใหห่างจากสายตาของพี่เจ้าขุน
“พีออเดอร์าสินะเรา ขอบคุณนะคะฝากติดตามงานหนังสือของพี่ต่อไปด้วยนะคะ ส่วนเรื่องนี้เก็บเอาไว้เป็นความลับระหว่างเราสองคนก่อนนะคะ จนกว่าหนังสือของพี่จะว่าจำหน่ายที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ กลางเดือนนี้ มีเซอร์ไพรส์ให้กับนักอ่านด้วยนะ ฝากด้วยนะคะ”
ฉันเอ่ยปากบอกกลับแฟนคลับนักอ่านของตัวเองพร้อมรอยยิ้มเซ็นลายเซ็นของตัวเองให้น้องนักอ่านตรงหน้า เอ่ยถามน้องนักอ่านขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม
“ให้พี่เขียนชื่อว่าอะไรดีค่ะ”
“น้ำหวานค่ะ”
ฉันยิ้มพยักหน้าให้กับน้องน้ำหวานเล็กน้องเขียนชื่อน้องน้ำหวานใต้ลายเซ็นของฉัน พร้อมกับวาดรูปเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักลงปิดท้ายชื่อน้องน้ำหวาน ก่อนทีฉันจะส่งหนังสือคืนกลับไปให้กับน้องน้ำหวานพร้อมรอยยิ้มเอ่ยปากบอกกับน้องน้ำหวานขึ้นมา
“น้องน้ำหวานรีบไปไหนหรือเปล่าค่ะ พี่มีของขวัญเล็กๆน้อยให้ด้วย รอแป๊บหนึ่งนะคะ เดียวพี่ไปเอากระเป๋าของพี่ที่พี่ทีมงานก่อน”
สิ้นประโยคดังกล่าวของฉันน้องน้ำหวานยิ้มให้กับฉันเล็กน้อยพยักหน้ารับคำก่อนจะเดินนำน้องน้ำหวานไปที่พี่ทีมงานที่ถือกระเป๋าไว้ให้ฉัน
ก่อนที่จะหยิบน้ำหอมขวดเล็กๆน่ารักส่งให้กับน้องน้ำหวานที่พวงกุญแจตุ๊กตาตัวอย่างหน้าตาน่ารักที่เป็น Gift Voucher ที่จะแจกให้กับนักอ่านในงานหนังสือ พร้อมกับบัตรสำหรับงานแจกลายเซ็น ในงานเปิดตัวหนังสือของฉันที่จัดขึ้นกลางเดือนหน้าให้กับน้องน้ำหวาน พร้อมรอยยิ้ม
“ไม่รู้ว่าจะถูกใจหรือเปล่า”
“แต่ช่วยรับไว้หน่อยนะคะเป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆจากพี่”
“บัตรเข้างานกับ Gift Voucher งานหนังสือของพี่เหรอค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ ฉันกำลังน้อยอยู่เลย ก็แฟนคลับหนังสือพี่เยอะมาก ฉันซื้อบัตรเข้างานไม่ทันพอดีกำลังหาอยู่เลยค่ะ”
สิ้นประโยคดังกล่าวของน้องน้ำหวานฉันยิ้มรับเล็กน้อยพยักหน้ารับเบาๆก่อนที่ฉันกับน้องน้ำหวานจะเดินออกไปด้านหน้าพร้อมกันหลังจากเห็นว่าใกล้จะได้เวลาร่วมพลกับคนอื่นแล้ว
“ฟ้ามาแล้วเหรอครับ ทุกคนรออยู่เลย”
ทันทีที่เห็นหน้าฉันพี่เจ้าขุนก็เอ่ยปากเรียกฉันขึ้นมาก่อนจะเดินมาคล้องเอวฉันให้ไปรวมพลกับแฟนคลับของพี่เจ้าขุนเรียกเสียงกรี๊ดให้กับพวกแฟนคลับที่มาพิธีบวงสรวงในวันนี้ได้เป็นอย่างดี ฉันยิ้มทักทายให้กับแฟนคลับพี่เจ้าขุนเล็กน้อยก่อนจะผลักตัวออกจาอ้อมแขนของพี่เจ้าขุน ก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากพูดกับพี่เจ้าขุนขึ้นมาต่อหน้าแฟนคลับพี่เจ้าขุน
“ใช้หน้าที่การงานในทางมิชอบนะคะ พี่เจ้าขุน”
“ปล่อยเลย ฟ้าจะไปคุยกับแฟนคลับฟ้าบ้าง”
สิ้นประโยคดังกล่าวสียงกรี๊ดจากแฟนคลับที่เห็นเหตุการณ์ดังขึ้นก่อนที่จะเดินแยกออกจากกลุ่มรวมพลของพี่เจ้าขุนเดินไม่รวมพลกับแฟน
คลับของตัวเองบ้างพร้อมขนมที่ใช้สำหรับบวงสรวงแบ่งให้ทุกคนได้กิน