ขนมหวานอร่อยระดับตำนาน ที่จะเปลี่ยนชะตาชีวิตและโลกทั้งใบ พร้อมให้คุณลิ้มรสความหวานนี้แล้วในตอนนี้!
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ข้ามเวลา,จีน,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
![เมื่อผมต้องมาเป็นเชฟขนมหวานในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบเสกขนมหวานที่ไม่จำกัด [รีบูต] โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01K5Z741TBFPQBVSR899F7FN73/cover/01K5Z741TBFPQBVSR899F7FN73-1758763026251 "เมื่อผมต้องมาเป็นเชฟขนมหวานในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบเสกขนมหวานที่ไม่จำกัด [รีบูต] โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
ขนมหวานอร่อยระดับตำนาน ที่จะเปลี่ยนชะตาชีวิตและโลกทั้งใบ พร้อมให้คุณลิ้มรสความหวานนี้แล้วในตอนนี้!
ผู้แต่ง
Nyx Stellarion
เรื่องย่อ
ประกาศ นิยายเรื่องเมื่อผมต้องมาเป็นเชฟขนมหวานในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบเสกขนมหวานที่ไม่จำกัด นั้นจะรีบูตเนื่อหาทั้งหมดและเริ่มต้นเดินทางกันใหม่ทั้งหมด และ ตอนที่เริ่ม รีบูต คือ ตอนที่ 17 นั้นเองนับเป็นตอนที่ 1ของการเริ่มต้นนับ 1 ใหม่นั้นเอง
เนื้อหายังคงเดิมไม่เปลียนตัวละครดำเนินด้วยตัวละครเดิมแต่เนื้อเรื่องใหม่นั้นเอง เริ่มต้นตั่งแต่ตอนที่ 17 สำหรับเนื้อหาที่จะ รีบูต ส่วนตอนเก่าๆคือตอนที่1-15 ยังอยู่ปกติและจะตั่งเป็นอนุสรณ์สถานและจะไม่ลบออกไปไหนนั้นเองและหลังจากนี้ ขอให้สนุกกับการอ่านเนื้อเรื่อง ที่กำลังจะเริ่มต้นใหม่นะครับ
และสิ่งสุดท้ายที่ผมจะฝากก็คือ ถ้าผมอัพตอนนิยายช้ากว่าปกติแล้วนั้นก็ขออภัยมาณที่นี้ด้วยนะครับ
"หลี่เหวิน" เชฟหนุ่มอัจฉริยะผู้เชี่ยวชาญด้านขนมหวานจากทั่วทุกมุมโลก เขาคือสุดยอดเชฟดาวรุ่งแห่งยุค ที่มีชื่อเสียงในวงการเบเกอรี่ระดับโลก ด้วยความสามารถในการรังสรรค์ขนมหวานทุกรูปแบบ ตั้งแต่เค้กฝรั่งเศสไปจนถึงขนมพื้นบ้านไทย ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้!
ในวันแข่งขันชิงแชมป์เชฟโลก ณ กรุงปารีส เขาได้รับกล่องไม้โบราณจากแฟนคลับนิรนาม ภายในกล่องคือ "คริสตัลขนมหวาน" ปริศนา... ทันทีที่สัมผัสมัน โลกทั้งใบก็หมุนคว้าง ก่อนที่เขาจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้งในดินแดนแปลกตา จีนโบราณ!
ยุคสมัยแห่งขุนนาง การเมือง และสงครามระหว่างตระกูล ที่ซึ่งขนมหวานไม่ใช่ของกินเล่น... แต่คือ "เครื่องมือ" แห่งอำนาจ, สัญลักษณ์แห่งฐานะ, และแม้แต่เครื่องบรรณาการต่อจักรพรรดิ!
ท่ามกลางความไม่เข้าใจในโลกใหม่ เขาได้รับระบบสุดเทพที่ปรากฏในหัว
[ระบบขนมหวานสวรรค์ ได้ทำการติดตั้งแล้ว]
ระบบที่สามารถค้นหาสูตรขนมโบราณ เสกวัตถุดิบหายาก ดัดแปลงวัตถุดิบในมือ และปลดล็อกพลังพิเศษของขนมแต่ละชนิด!
จากเชฟธรรมดาในโลกปัจจุบัน
เขาจะกลายเป็น “เทพขนมหวานแห่งยุคโบราณ”
ที่จะเปลี่ยนแปลงวิถีแห่งขนมในยุคนี้ไปตลอดกาล
พบกับการเดินทางของเชฟผู้ทะลุมิติ
สู่เส้นทางแห่งขนมหวานที่รสชาติไม่เพียงแต่หวานลิ้น...
แต่หวานถึงหัวใจ และร้อนแรงยิ่งกว่าไฟสงคราม!
ณ ห้องครัวเทพขนมหวาน ของหลี่เหวิน หรือที่รู้จักกันในนาม "ห้องอวี้ถังเกอ (御糖阁)" หลี่เหวินและเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังง่วนอยู่กับการทำขนมต่างๆ อย่างเข้าขา ประหนึ่งเป็นคู่หูที่รู้ใจ เสียงฝีเท้าดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ก่อนที่เสียงคุ้นเคยจะดังขึ้น “นี่ หลี่เหวิน! ข้ามีข่าวดีจะมาบอก”
หลี่เหวินและเด็กหนุ่มหันไปตามเสียงที่เข้ามาเผยให้เห็นซูเหยาที่ก้าวเข้ามาในห้อง สายตาของนางจับจ้องไปที่เด็กหนุ่มที่สวมชุดผ้าฝ้ายทอลายขนมเมฆสีขาวครีมกับฟ้าคราม มีป้ายชื่อ “หยางโหย่ว” ปักด้วยด้ายแดงที่หน้าอก ผ้ากันเปื้อนลายขนมอบประทับตราสำนักขนมหวานของหลี่เหวินผูกอยู่รอบเอว พร้อมกับตะหลิวเล็กประจำตัวหรือไม้พายทำขนมที่หลี่เหวินมอบให้
“เดี๋ยวสิ!” ซูเหยาอุทานด้วยความแปลกใจ “แล้วเด็กน้อยคนนี้เข้ามาได้ยังไง ไหนถึง...เข้ามาในนี้ได้กันล่ะ”
หลี่เหวินหันไปมองหยางโหย่วเล็กน้อยก่อนจะยิ้มพร้อมกับวางมือลงบนไหล่ของศิษย์ “อ้อ เด็กคนนี้น่ะเหรอ” เขาหยุดชั่วครู่ “เดี๋ยวข้าจะเล่าให้ฟังว่าความเป็นมาเป็นอย่างไร เด็กหนุ่มคนนี้ชื่อ หยางโหย่ว รู้ไหมข้าเจอเขาที่ไหน?”
“พื้นเพของหยางโหย่วเป็นเด็กยากจนจากหมู่บ้านชาวเกษตรชายเมืองหลงเฉิง พ่อแม่ล้มป่วยตั้งแต่ยังเล็ก ทำให้เขาต้องหาเลี้ยงตัวเองด้วยการช่วยงานร้านค้าหรือเก็บของเก่าในตลาด และจุดเปลี่ยนก็ได้มาถึง...วันหนึ่งขณะที่หยางโหย่วหมดแรงจากความหิว เขาได้กลิ่นหอมของ “มาการองดอกเหมย” ที่ข้าอบแจกทดลองในเมือง เมื่อหยางโหย่วได้กินถึงกับน้ำตาไหล เพราะมันทำให้เขานึกถึง “รสมือของแม่” ที่จากไป”
เมื่อหลี่เหวินเล่าเรื่องราวการพบกันจบ ซูเหยาก็พยักหน้าเล็กน้อยเพื่อแสดงความเข้าใจ
“จะว่าไปแล้ว เจ้ามาทำอะไรนะ” หลี่เหวินถามกลับด้วยสีหน้าฉงนเล็กน้อย
สถานการณ์ตัดไป ณ ตำบลไป๋เฟิง (白凤镇) อาคารบ้านเรือนที่นี่สร้างด้วยไม้ไผ่ผสมอิฐโบราณ สีอ่อนสะอาดตา ถนนปูด้วยหินทรายเรียงตัวเป็นลายเมฆ ล้อมรอบด้วยซุ้มผ้าไหมสีอ่อน กลิ่นหอมของขนมลอยอบอวลในอากาศ ผู้คนในเมืองใจดีและขยัน ชอบความบันเทิงและการประลองด้วยฝีมืออาหาร
หลี่เหวิน หยางโหย่ว และซูเหยา พร้อมด้วยองครักษ์หนึ่งคน ยืนอยู่ท่ามกลางบรรยากาศคึกคักของตำบลไป๋เฟิง
“จะว่าไปแล้ว ที่นี่มีเทศกาล เทศกาลขนมนกฟีนิกซ์ (白凤糖节) สินะ เป็นเทศกาลเกี่ยวกับอาหารใช่ไหม” หลี่เหวินมองไปรอบๆ ตัว
ซูเหยาตอบกลับ “ใช่แล้ว หลี่เหวิน เจ้าพูดไม่ผิด งานนี้จะจัดขึ้นทุกปีในช่วงฤดูใบไม้ผลิ คนทั่วทุกเมืองจะเดินทางมาร่วมงานและเปิดร้านขายขนมตามลานกลางเมือง มีเวทีแข่งทำขนมพื้นบ้าน ขนมประดิษฐ์ และ “ขนมฟีนิกซ์” ซึ่งเป็นขนมประจำเมือง ลักษณะคล้ายโมจิไส้ลาวา ลายปีกฟีนิกซ์ งานเทศกาลจัดต่อเนื่อง 3 วัน 3 คืน มีขบวนพาเหรด ตีฆ้อง แข่งเชฟ และประกวดร้านยอดนิยม”
เมื่อซูเหยาพูดจบ หยางโหย่วก็พูดขึ้นมาด้วยความตื่นตาตื่นใจ “นี่เป็นครั้งแรกของข้าที่ได้ออกมาจากภายในเมือง...ไม่สิ บ้านข้าเลยนะเนี้ย!”
หลี่เหวินยิ้มอย่างอ่อนโยน “นี่หยางโหย่ว คงจะดีใจมากสินะที่ได้ออกมาจากบ้านตัวเองและมาเห็นโลกภายนอกน่ะ”
ไม่นานนัก ทั้งหลี่เหวิน หยางโหย่ว และซูเหยา ก็เข้าไปเช็คอินที่ห้องพักที่ดีที่สุดในตำบลไป๋เฟิง หลี่เหวินและหยางโหย่วเริ่มจัดข้าวของที่นำมาด้วย
“นี่หยางโหย่ว” หลี่เหวินบอก “เมื่อเจ้าจัดของเสร็จแล้วก็เริ่มพักผ่อนได้เลยนะ เพราะในวันพรุ่งนี้เจ้ากับข้าจะได้จัดร้านขายขนมของเรากัน”
หยางโหย่วพยักหน้ารับคำอย่างกระตือรือร้น “ขอรับ!”
โปรดติดตามตอนต่อไป
敬請期待下一集。
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกียวกับ
หยางโหย่ว (杨有) ศิษย์คนแรกของหลี่เหวิน
เสื้อผ้าหน้าผม ทรงผม: ผมดำขลับ ตัดสั้นรุงรังเล็กน้อยเพราะจน เริ่มไว้ผมมัดจุกเล็กด้านหลังเมื่อได้เป็นศิษย์ ดวงตา:
ตากลมใสซื่อ สดใสเต็มไปด้วยความอยากเรียนรู้ เสื้อผ้า (ช่วงแรก): เสื้อผ้าปะปะสีเทาอมฟ้า ทำจากผ้าหยาบทั่วไปของชาวบ้าน กางเกงผูกเชือกและรองเท้าผ้าดิบทรุดโทรม เสื้อผ้า (ภายหลังเมื่อเป็นศิษย์ของหลี่เหวิน): ชุดผ้าฝ้ายทอลายขนมเมฆจางสีขาวครีมกับฟ้าคราม มีป้ายชื่อ “หยางโหย่ว” ปักด้วยด้ายแดง ผ้ากันเปื้อนลายขนมอบ ประทับตราสำนักขนมหวานของหลี่เหวิน มักพกตะหลิวเล็กประจำตัว หรือไม้พายทำขนมที่หลี่เหวินมอบให้