เมื่อควีนโอเมก้าผู้งดงาม พวงด้วยตำแหน่งราชินีนักเต้นระบำที่แสนสง่า ต้องไปเผชิญหน้ากับยุคดึกดำบรรพ์ที่แสนยากลำบาก!!
แฟนตาซี,ชาย-ชาย,รัก,ข้ามเวลา,ย้อนยุค,พระเอกครั้งรัก,ดึกดำบรรพ์,ยุคหิน,โอเมก้าเวิร์ส,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เต้นระบำงามสง่ายุคดึกดำบรรพ์เมื่อควีนโอเมก้าผู้งดงาม พวงด้วยตำแหน่งราชินีนักเต้นระบำที่แสนสง่า ต้องไปเผชิญหน้ากับยุคดึกดำบรรพ์ที่แสนยากลำบาก!!
จะเป็นยังไงเมื่อ ราชินีนักเต้นระบำต้องไปเฉิดฉายอยู่ในยุคดึกดำบรรพ์ที่แสนยากลำบาก
***
น้องจะไปเฉิดฉายที่ยุคดึกดำบรรพ์ค่ะ
ฝากติดตามน้องด้วยนะคะ
“ข้าหล่อจนเจ้าอยากเป็นคู่ครองด้วยหรือไม่”
“อยาก! โตขึ้นซิทรินจะเป็นคู่ครองของพี่ชายนะ” ซิทรินเอ่ยจบก็ส่งยิ้มหวานสดใสให้พี่ชายตรงหน้า ในตอนนั้นซิทรินรู้แค่ว่าคู่ครองคือคนที่อยู่ด้วยกัน และเด็กน้อยก็อยากให้พี่ชายตรงหน้ามาอยู่ด้วยกันกับเขา เขาไม่อยากให้พี่ชายนอนอยู่ที่นี่คนเดียว เด็กน้อยคิดอย่างใสซื่อก่อนจะกางปีกเล็กสีขาวบริสุทธิ์ออกมา จากนั้นมือเล็กป้อมก็ทำการดึงขนปีกของตัวเองหนึ่งเส้น “อะ จ เจ็บจัง”
ซิทรินน้ำตาซึมทว่าเด็กน้อยตัวเล็กก็ยังคงมีรอยยิ้มสดใส ก่อนจะยื่นเส้นขนปีกอันเล็กให้พี่ชายตรงหน้า “ในเผ่าของซิทรินกล่าวไว้ว่า เมื่อคนในเผ่าให้ของบางสิ่งที่เกิดมาพร้อมตั้งแต่เกิดให้กับใครสักคน ก็จะเท่ากับว่าจับจองไว้แล้ว เช่นนั้นซิทรินขอจองพี่ชายให้ไปอยู่กับซิทรินนะ”
“…” เคออสแววตาสั่นไหว เขารับขนปีกเส้นเล็กที่ดูบอบบางราวกับสามารถปลิวหายไปได้ง่าย ๆ มา ในใจเริ่มสั่นไหวและรู้สึกดีใจที่อีกฝ่ายคิดอยากมีเขาในชีวิตจริงๆ แม้จะต่อต้านเพราะกลัวว่าในอนาคตจะถูกทอดทิ้งอีกครั้ง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาต้องการใครสักคน คนที่ไม่รังเกียจเขา คนที่ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นจริงๆ
เคออสมองไปที่หางของตัวเองที่อยู่ด้านหลัง ก่อนจะหันไปมองเด็กน้อยตรงหน้าที่ยังคงส่งยิ้มมาให้เขาอย่างไม่รู้ประสา ก่อนฝ่ามือที่ด้านและหนาจากการเอาชีวิตรอด จะถอดเกล็ดหนึ่งชิ้น แล้วยื่นมันให้อีกฝ่าย “ข้าเองก็ขอจองเจ้าไว้เช่นกัน เมื่อข้าจองเจ้าแล้ว ก็ห้ามไปเป็นของผู้ใด ห้ามเข้าใกล้ตัวผู้คนอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัว และห้ามทิ้งข้า”
“ซิทรินจะไม่มีวันทิ้งพี่ชายแน่นอน” ซิทรินรับเกล็ดของพี่ชายมาด้วยรอยยิ้มกว้าง ก่อนเด็กน้อยจะเอามันส่องกับดวงแสง “เกล็ดของพี่ชายสวยจังเลย”
เคออสยิ้มมุมปากเล็กน้อย ดวงตาสีแดงมองเด็กน้อยที่มีรูปร่างบอบบางขาวผ่องที่ดูก็รู้ว่าถูกดูแลเป็นอย่างดี แววตาที่ใสซื่อ และจิตใจที่บริสุทธิ์จริงใจ มันทำให้เขานึกอยากดูแลและเห็นอีกฝ่ายที่เป็นเช่นนี้ตลอดไปชั่วชีวิต
โครกกก
“อุ๊ย เช่นนั้นซิทรินขอกลับก่อนนะพี่ชาย เอาไว้ซิทรินจะมาหาใหม่” ซิทรินลูบท้องตัวเองป้อม ๆ ใบหน้าน่ารักยู่เล็กน้อยก่อนจะยืนขึ้นเพื่อบินกลับเผ่า
“เจ้าอยู่กินเนื้อเป็นเพื่อนข้า ได้หรือไม่” เคออสคว้าจับแขนเล็กของเด็กน้อยเอาไว้ ก่อนจะดึงให้นั่งลงที่เดิม
“ถ้าซิทรินแย้งพี่ชาย พี่ชายจะอิ่มหรือ?” ซิทรินเอียงคอถาม
“ข้ากินไม่เยอะ อิ่มแน่นอน” เคออสตอบก่อนจะฉีกเนื้อย่างออกมาเป็นชิ้นเล็กๆ แล้ววางใส่ใบไม้ให้เด็กตัวน้อยตรงหน้า
“ขอบคุณพี่ชาย” ซิทรินยิ้มเต็มแก้ม ก่อนเขาจะหยิบเนื้อย่างมากินอย่างเอร็ดอร่อย
เคออสที่เห็นแบบนั้นก็เริ่มกินบ้าง แต่ก็ไม่ได้กินเยอะ เพราะกลัวเด็กตัวเล็กตรงหน้าจะไม่อิ่ม
เวลาผ่านไป ซิทรินก็ไปหาเคออสบ่อยขึ้น จนพี่ชายเริ่มสงสัยแล้วแอบตามไปดู ก่อนจะเห็นว่าน้องชายตัวน้อยของพวกเขากำลังเล่นกับเด็กครึ่งสัตว์กลายพันธุ์คนหนึ่งอยู่
อนีตอนนั้นไม่ได้อคติกับอีกฝ่าย แต่อาโนจะมีบ้างที่คอยขัดขวางเคออสให้ออกห่างจากน้องชายตามนิสัยคนขี้หวงน้อง
อนีด้วยความเห็นอกเห็นใจ จึงรับเคออสเข้ามาอยู่ในเผ่าด้วย ดังนั้นเคออสและซิทรินจึงได้เล่นด้วยกันมากขึ้น ทว่าวันหนึ่ง ในตอนที่พวกเขาทั้งสองไปเดินเล่นที่เขตป่าที่ไม่เคยไป
ซิทรินด้วยความที่เป็นเด็กและยังชอบของสวยงาม ก็ไปเจอพลอยสีอำพันที่หน้าผาเข้า จึงทำท่าจะบินขึ้นไปเก็บ แต่ก็โดนคนพี่ห้ามเอาไว้เสียก่อน
“เจ้ารอข้าอยู่ตรงนี้” เคออสบอกเด็กน้อยด้านข้าง ก่อนเขาจะกางปีกมังกรบินขึ้นไปเก็บพลอยที่คนตัวเล็กอยากได้ เมื่อได้มาแล้วจึงนำมันไปให้คนน้องที่ยืนรออยู่ “อะนี้ วันหลังอยากได้อะไรให้บอก ข้าจะนำมันมาให้เจ้าเอง”
“ขอบคุณพี่เคออส” ซิทรินรับมาอย่างดีใจ แต่ใครจะคาดคิดว่าทันทีที่เขาสัมผัสกับพลอยเม็ดนั้น มันจะทำให้เขาหลับไปนานถึง 12 ปี แล้วเดินทางไปใช้ชีวิตในดินแดนที่แปลกประหลาด
เคออสในตอนนั้นตกใจมาก ในใจลนลานร้อนรุ่มทำสิ่งใดไม่ถูก ก่อนจะรีบอุ้มคนน้องไว้ในอ้อมแขนแล้วพาบินกลับไปที่เผ่าทันที
และก็เป็นตอนนั้นที่เคออสรู้ว่าพลอยที่เขาเก็บให้เด็กน้อยตัวเล็ก เป็นของวิเศษที่หายาก การจะได้มาต้องผ่านเงื่อนไขบางอย่าง มันทำอะไรได้บ้างไม่อาจมีใครรู้ ส่วนซิทรินหลับใหลไม่รู้สึกตัว หมอผีกล่าวว่าห้ามให้ตัวผู้เข้าใกล้เพราะอาจรบกวนการผ่านเงื่อนไขของซิทรินที่เป็นตัวเมีย
เคออสในตอนนั้นรู้สึกผิดและเสียใจ เขานึกโทษตัวเองที่ทำให้คนน้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ อนีและอาโนแม้ไม่เอ่ยปากไล่ตรง ๆ แต่พวกเขาก็แสดงออกชัดเจนว่าไม่อยากให้เคออสเข้าใกล้น้องชายของพวกเขาอีก
เคออสในตอนนั้น ทั้งสูญเสียคนน้องที่เป็นคนสำคัญ และรู้สึกเหมือนถูกกีดกันจากเผ่าอินทรีย์ปักษา จนต้องหลบหนีออกจากเผ่าเพราะไม่มีหน้าอยู่ต่อ แต่เขาก็เฝ้ารอ เฝ้ารอคนน้องให้ตื่นขึ้นมา เฝ้ารอเพื่อดูแล เฝ้ารอเพื่อครองคู่กันตามที่เคยสัญญาต่อกันไว้
เคออสพยายามหาวิธีหลายสิ่งหลายอย่างที่พอจะช่วยคนรักของตัวเองได้ ไม่ว่าจะเป็นของวิเศษที่มีโอกาสทำให้คนตัวเล็กฟื้นขึ้นมา โดยไม่สนใจว่าเรื่องนั้นจะดีหรือไม่ ต้องชิงมาจากใคร เขาก็ต้องได้มันมา ไม่ว่าของชิ้นนั้นจะอยู่ที่ใครหรือว่าอยู่ในที่ที่อันตรายแค่ไหน เขาก็ไม่เคยหวั่น
แน่นอนว่าตัวคนเดียวไม่อาจทำได้ง่าย เคออสจึงได้รวมคนที่เป็นครึ่งสัตว์กลายพันธุ์เอาไว้จำนวมาก โดยตั้งตนเป็นผู้นำ พร้อมสร้างฐานที่มั่นเพื่อหวังว่าคนน้องหากตื่นขึ้นมาแล้วจะได้มาอยู่อาศัยด้วยกันอย่างสะดวกสบายไม่ลำบาก
จนเวลาผ่านมา 12 ปี ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่พวกเขาได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง
TBC