เมื่อควีนโอเมก้าผู้งดงาม พวงด้วยตำแหน่งราชินีนักเต้นระบำที่แสนสง่า ต้องไปเผชิญหน้ากับยุคดึกดำบรรพ์ที่แสนยากลำบาก!!
แฟนตาซี,ชาย-ชาย,รัก,ข้ามเวลา,ย้อนยุค,พระเอกครั้งรัก,ดึกดำบรรพ์,ยุคหิน,โอเมก้าเวิร์ส,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เต้นระบำงามสง่ายุคดึกดำบรรพ์
เมื่อควีนโอเมก้าผู้งดงาม พวงด้วยตำแหน่งราชินีนักเต้นระบำที่แสนสง่า ต้องไปเผชิญหน้ากับยุคดึกดำบรรพ์ที่แสนยากลำบาก!!
จะเป็นยังไงเมื่อ ราชินีนักเต้นระบำต้องไปเฉิดฉายอยู่ในยุคดึกดำบรรพ์ที่แสนยากลำบาก
***
น้องจะไปเฉิดฉายที่ยุคดึกดำบรรพ์ค่ะ
ฝากติดตามน้องด้วยนะคะ
เมื่อบินลงมาจนถึงพื้นดิน เหล่าวิหคทั้งหลายต่างก็ให้ความสนใจร่างงามทันที เผ่าอินทรีย์ปักษามีนกหลากหลายชนิดที่มารวมตัวและอาศัยอยู่รวมกันโดยมีอนีที่เป็นอินทรีย์คอยดูแล และอาโนที่เป็นนักรบที่เก่งเป็นอันดับต้น ๆ ควบคุมเหล่านักรบในเผ่า มาตอนนี้พวกเขายังได้เห็นคนที่สง่างามที่สุดซึ่งเป็นน้องชายของพวกเขาอีก
“งดงามมาก ข้าเหมือนจะตาลายเพราะความงามนี้”
“งดงามจนข้าไม่กล้าแตะต้องให้เขาสกปรก งามมากจริงๆ”
“ไม่มีส่วนไหนที่มีตำหนิเลยสักที่เดียว”
เสียงพูดคุยมากมายดังขึ้นโดยมีนัยน์ตากลมใสกระจ่างสีทองของซิทรินมองอย่างสนใจ ทุกคนในเผ่าอยู่ในป่าที่อุดมสมบูรณ์มีต้นไม้สูงใหญ่หน้าผาและทะเลสาบใกล้ๆ วิหคเพศผู้ส่วนใหญ่ต่างมีร่างกายที่กำยำแข็งแรง ส่วนเหล่าวิหคเพศเมียก็จะมีทั้งคนที่ดูแข็งแรงและอวบอ้วนสมบูรณ์จากการที่ถูกตัวผู้ของตนเองเลี้ยงดูอย่างดี
“เงียบ” อนีสั่งทุกคนเสียงเข้มและมีความเป็นผู้นำ ก่อนจะหันไปแนะนำน้องชายคนเล็กให้ทุกคนในเผ่ารู้จัก “นี่คือน้องชายคนเล็กของข้าและอาโน ซิทริน เขาเปรียบเสมือนดวงใจของข้าอีกดวง ดังนั้นหากใครคิดทำร้ายเขาข้าและอาโนไม่ปล่อยมันผู้นั้นให้มีชีวิตแน่ เมื่อ 12 ปีก่อนมีเด็กคนหนึ่งซึ่งเป็นครึ่งสัตว์กลายพันธุ์มอบของวิเศษอันตรายให้แก่ซิทรินจนเป็นเหตุให้หลับใหลยาวนานถึง 12 ปี มาตอนนี้ตื่นขึ้นแล้ว ดังนั้นคืนนี้พวกเราจะฉลองเพื่อต้อนรับน้องชายของข้า”
“เฮ้!!” เสียงโห่ร้องดีใจดังไปทั่วทั้งป่า มันสั่นสะเทือนจนเศษดินบนหน้าผาตกลงมา โดยเฉพาะตัวผู้ทั้งหลายที่ยังไม่มีคู่ครอง พวกเขาเหล่านั้นต่างต้องการทำให้ตัวเองโดดเด่นจนคนงามสนใจพวกเขา
“เอาล่ะ! เพราะมีงานเลี้ยงฉลอง ดังนั้นนักรบในเผ่าต้องล่าสัตว์สำหรับทำอาหารในคืนนี้ ใครที่จะไปล่าสัตว์กับข้าบินตามมาซะ!” อาโนเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดัน ก่อนจะสยายปีกอินทรีย์แล้วบินนำออกไป ไม่นานนักรบในเผ่าก็บินตามไปด้วยความกระตือรือร้น
ซินรินไม่ได้สนใจอะไรนักเพราะในหัวเอาแต่นึกถึงคนที่พี่ชายคนโตกล่าวถึง ในความทรงจำมันเลือนรางมากเพราะเหมือนว่าเขาจะรู้จักกับอีกฝ่ายได้ไม่นาน ก่อนที่จะจากไปยังโลกใบนั้น
“ข้าดีใจที่เจ้าตื่นขึ้นมาเสียที ข้าลีนา ส่วนทางนี้คือวาเลีย เราทั้งสองเป็นคู่ครองของท่านหัวหน้าเผ่าหรือพี่ชายของเจ้า หวังว่าเจ้าจะยังจำพวกเราได้” ลีนาเดินเข้าไปเอ่ยกับน้องชายคนเล็กของคู่ครองด้วยท่าทีอ่อนโยน เธอดีใจที่อีกฝ่ายตื่นขึ้นมาเช่นกัน
“พวกเราเป็นคนที่ดูแลเจ้าในตอนที่หลับใหล ดีจริง ๆ ที่เจ้าตื่นขึ้นมาเสียที” วาเลียเอ่ย เธอดีใจจนน้ำตาซึม เพราะดูแลอีกฝ่ายมาตลอด เห็นการเติบโตของร่างกายทุกวัน จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะไม่ผูกพัน
“ขอบคุณพี่สาวทั้งสองที่ดูแลข้ามาตลอด ข้าจำพวกท่านได้แน่นอน” ซิทรินที่เห็นทั้งสองคนที่เขาคุ้นเคยครั้งยังเด็ก ก็เดินเข้าไปสวมกอดทันที
“ตัวเจ้าบอบบางมากจริง ๆ คืนนี้ต้องกินให้มาก” ลีนาเอ่ย เพราะเธอกอดอีกฝ่ายอยู่จึงรู้ว่าน้องชายของคู่ครองตัวเบามากจนแทบจะยกขึ้นได้ง่าย ๆ
“คืนนี้ข้าจะกินได้เยอะแน่นอน” ซิทรินยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวเรียงตัวสวย
“ท่านแม่” อะวันวิ่งไปหาท่านแม่ของตัวเองหรือก็คือวาเลียทันที แววตาอินทรีมองท่านน้าที่เขาจำได้ว่าเคยเล่นด้วยตอนยังเด็กอย่างสนใจ ท่านน้าของเขางดงามมาก เกิดมาเขากล้าสาบานต่อเทพสัตว์ว่าไม่เคยเจอใครที่งดงามเท่านี้มาก่อน และด้านหลังเองก็มีคนอื่น ๆ ในครอบครัวเดินเข้ามาเพื่อทำความรู้จักกับสมาชิกผู้หลับใหลมายาวนานเช่นกัน
“พวกเจ้าแนะนำตัวสิ ไม่เจอกันนานถึง 12 ปี ซิทรินคงจำหน้าพวกเจ้าไม่ได้แล้ว” วาเลียเอ่ยกับพวกเขา
“ข้าอะมาน มีอายุมากกว่าท่านน้า 1 ปี” อะมานเดินเข้าไปแนะนำตัวกับน้องชายของท่านพ่อ เขาและน้องสาวอีกคนเป็นลูกของท่านพ่ออนีและท่านแม่ลีนา และเขาเกิดก่อนอีกฝ่ายในตอนที่หัวหน้าเผ่าคนก่อนหรือท่านปู่ยังอยู่ ในตอนเด็ก ๆ ก็เคยเล่นด้วยกันและเขาก็นับอีกฝ่ายเป็นน้องชายคนหนึ่ง แต่ก็ยังคงเรียกท่านน้าเพื่อให้เหมาะสม
“ข ข้าอะมาลี อายุน้อยกว่าท่านน้าซิทริน 3 ปีเจ้าค่ะ” อะมาลีแนะนำตัวด้วยความเขินอาย เธอไม่เคยเจอใครที่งดงามเช่นนี้มาก่อนจึงอดชื่นชมไม่ได้
“ส่วนข้า อะวัน เป็นน้องชายของท่านน้า 2 ปี ตอนเด็ก ๆ เราสนิทกันมาก” อะวันยิ้มแฉ่งทันทีที่เอ่ยจบ
“ดีใจที่ได้เจอพวกเจ้าอีกครั้ง” ซิทรินเดินเข้าไปสวมกอดพวกเขาที่ตัวใหญ่ขึ้นมากจากความทรงจำ แม้แต่อะมาลีที่แต่ก่อนตัวเล็กกว่าเขาทว่าตอนนี้กลับตัวเท่าเขาแล้ว
“ท่านน้าผอมมาก ดูอ่อนแอมากด้วย” อะวันเอ่ยตามความจริงในขณะที่สวมกอดท่านน้าที่แสนงดงามอยู่ ดูพี่ชายเขาอย่างอะมานที่ไม่ค่อยชอบแสดงออกสิ ยังขมวดคิ้วจนคิ้วแทบจะชิดกันเมื่อได้สวมกอดท่านน้าที่ดูบอบบางคนนี้
“ไว้ข้าจะรีบแข็งแรงนะ” ซิทรินยิ้มขำกับคำพูดตรงไปตรงมาของอีกฝ่าย เขาเองก็พอสัมผัสได้ว่าตัวเองในตอนนี้อ่อนแอมาก ถ้ายืนไม่ดีอาจล้มได้เลย
“ข้าจะไปล่าสัตว์สำหรับคืนนี้ อะวันเจ้าเองก็ตามมา” อะมานเอ่ยจบก็ลากน้องชายบินเข้าไปในป่าแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ยินยอมก็ตาม
“แล้วพวกเขา” ซิทรินหันไปมองอีกทางซึ่งมีอีกสองคนยืนรออยู่
“ข้าฟาติน เป็นคู่ครองของท่านอาโน ส่วนนี้ลูกชายของข้า อากอ อายุ 10 ปี” ฟาตินเอ่ยแนะนำตัว เขาไม่เคยพบน้องชายของท่านอาโนสักครั้ง ไม่คิดเลยว่าจะงดงามถึงเพียงนี้
“ยินดีที่ได้รู้จักทั้งสองคน” ซิทรินยิ้มหวานให้ทั้งคู่ ก่อนจะมองไปที่เด็กชายที่มองมาทางเขาอย่างเขินอาย จนเขาเองก็ยังอดเอ็นดูไม่ได้
“ซินริน” อนีเรียกน้องชายตัวน้อย พร้อมกับเดินถือของบางอย่างเอาไว้ในมือ “พี่เอาสิ่งนี้มาให้ สวมใส่เท้าไว้จะได้ไม่เจ็บ”
อนีเอ่ยจบก็ก้มลงสวมใส่ให้เอง เขาเห็นน้องชายยืนเหมือนกำลังเจ็บเท้าจึงรีบไปหาอะไรมาให้อีกฝ่ายสวมใส่ และเมื่อเขาสัมผัสฝ่าเท้าเล็กของน้องชายตัวน้อยเขาก็เห็นว่ามันแดงอยู่จริง ๆ ทั้งมันยังนุ่มและบอบบางมากไม่ต่างจากส่วนอื่น ๆ ในร่างกายเลย
“ขอบคุณพี่อนี”
TBC