อยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ

#สั่งเสือ - บทที่ ๖ แบบไหนคือเรื่องจริง (๑/๒) โดย ZANIA @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แอคชั่น,รัก,ชาย-ชาย,ย้อนยุค,ไทย,โจร,ตำรวจ,เสือ,คู่กัด,พีเรียดไทย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

#สั่งเสือ

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แอคชั่น,รัก,ชาย-ชาย,ย้อนยุค,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

โจร,ตำรวจ,เสือ,คู่กัด,พีเรียดไทย

รายละเอียด

#สั่งเสือ โดย ZANIA @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

อยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ

ผู้แต่ง

ZANIA

เรื่องย่อ

 

 

 

 

 

 

 

“อยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ

แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ”

 

 

ราม

?

อายุ ๓๕ ปี สูง ๑๘๑

เจ้าของโรงน้ำชาสั่งเสือ/โจร

 

+++++++++

 

คราม

พ.ต.ท.คทาวุธ เศรษฐชัยชาญ

อายุ ๓๐ สูง ๑๘๘

ตำรวจ

(สารวัตร)

 

+++++++++

 

 

 

 

คำเตือน

๑. นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติซึ่งถูกสร้างขึ้นมาจากจินตนาการเท่านั้น ตัวละครทั้งหมดไม่มีตัวตนอยู่จริง เหตุการณ์ทั้งมดภายในเรื่องไม่ได้เกิดขึ้นจริง ไม่ได้มีเจตนาทำให้เกิดความเสียหายแต่อย่างใด หากก่อให้เกิดความไม่สบายใจด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นักเขียนต้องขออภัยมา ณ ที่แห่งนี้

๒. เนื้อหามีการบรรยายถึงการใช้ความรุนแรง การต่อสู้ การใช้อาวุธ การทำร้ายร่างกาย การฆาตกรรม เลือด การค้าประเวณี การค้าสมบัติชาติ การค้าสิ่งเสพติด กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์ในรูปแบบของชายรักชาย กล่าวถึงการใช้พลังคาถาเหนือธรรมชาติ การใช้ถ้อยคำหยาบคาย พฤติกรรมไม่เหมาะสมของตัวละคร

๓. นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ ๑๘ ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์

 

 

+++++++++

 

ช่องทางติดต่อนักเขียน

ทวิตเตอร์ (X) : https://x.com/zxxzanxa

 

ทวงนิยายได้ใน #สั่งเสือ 

 

รบกวนกดเข้าชั้น กดหัวใจ กดติดตาม

เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ

LOVE

 

ติดเหรียญตั้งแต่บทที่  6 เป็นต้นไป

 

 

- ZANIA -

สารบัญ

#สั่งเสือ-00 อารัมภบท,#สั่งเสือ-บทที่ ๑ เสือราม (๑/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๑ เสือราม (๒/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๑ เสือราม (๓/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๒ อุปสรรคตัวโต (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒ อุปสรรคตัวโต (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓ ผู้ต้องสงสัย (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓ ผู้ต้องสงสัย (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๔ แก้ต่าง (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๔ แก้ต่าง (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๕ ยอมให้จับนะ (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๕ ยอมให้จับนะ (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๖ แบบไหนคือเรื่องจริง (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๖ แบบไหนคือเรื่องจริง (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๗ เดือด (๑/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๗ เดือด (๒/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๗ เดือด (๓/๓)NSFW,#สั่งเสือ-บทที่ ๘ หายหน้าหายตา (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๘ หายหน้าหายตา (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๙ หายกัน (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๙ หายกัน (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๐ ลงพื้นที่ (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๐ ลงพื้นที่ (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๑ การช่วยเหลือ (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๑ การช่วยเหลือ (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๒ ใกล้ชิด (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๒ ใกล้ชิด (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๓ ครั้งที่สอง (๑/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๓ ครั้งที่สอง (๒/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๓ ครั้งที่สอง (๓/๓) NSFW,#สั่งเสือ-บทที่ ๑๔ ปีนบ้านตำรวจ (๑/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๔ ปีนบ้านตำรวจ (๒/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๔ ปีนบ้านตำรวจ (๓/๓) NSFW,#สั่งเสือ-บทที่ ๑๕ กินแห้ว (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๕ กินแห้ว (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๖ หวงก้าง (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๖ หวงก้าง (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๗ ล่าม (๑/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๗ ล่าม (๒/๓) NSFW,#สั่งเสือ-บทที่ ๑๗ ล่าม (๓/๓),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๘ ติดหนึบ (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๘ ติดหนึบ (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๙ จับจอง (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๑๙ จับจอง (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๐ วอแว (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๐ วอแว (๒/๒) NSFW,#สั่งเสือ-บทที่ ๒๑ ไว้ใจได้แค่ไหน (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๑ ไว้ใจได้แค่ไหน (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๒ ปกป้อง (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๒ ปกป้อง (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๓ พักร้อน (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๓ พักร้อน (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๔ สารวัตรรวินท์ (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๔ สารวัตรรวินท์ (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๕ ดีกัน (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๕ ดีกัน (๒/๒) NSFW,#สั่งเสือ-บทที่ ๒๖ บุกรุก (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๖ บุกรุก (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๗ ความร่วมมือ (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๗ ความร่วมมือ (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๘ ถล่ม (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๘ ถล่ม (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๙ เปลวไฟ (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๒๙ เปลวไฟ (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓๐ คิดถึง (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓๐ คิดถึง (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓๑ ปราบปรามครั้งสุดท้าย (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓๑ ปราบปรามครั้งสุดท้าย (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓๒ ปิดคดี (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓๒ ปิดคดี (๒/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓๓ คืนถิ่น (๑/๒),#สั่งเสือ-บทที่ ๓๓ คืนถิ่น (๒/๒),#สั่งเสือ-ปัจฉิมบท ปัจฉิมบท

เนื้อหา

บทที่ ๖ แบบไหนคือเรื่องจริง (๑/๒)

 

บทที่ ๖

แบบไหนคือเรื่องจริง

 

 

บ่ายแก่ๆ ในอีกสองวันต่อมา ขณะออกเสาะหาข้อมูลเกี่ยวกับคดีที่รับผิดชอบ คทาวุธก็บังเอิญเจอเข้ากับเสือรามซึ่งกำลังช่วยสองยายหลานจับสัตว์น้ำอยู่ในคลองเหมือนครั้งก่อนหน้าที่เจ้าตัวเคยช่วยชาวบ้าน ต่างกันตรงที่จุดนี้ห่างจากในตัวเมืองพอสมควร ครั้นเห็นว่าเสือรามรู้จักชาวบ้านเป็นวงกว้างก็คิดถึงคำของลูกน้องขึ้นมาอีกครั้ง

หนุ่มผิวแทนจอดรถมองทั้งสามคนที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ครู่หนึ่ง จอมโจรตัวแสบก็หันมามองแล้วยกมือขึ้นโบกทักทายกลางอากาศราวกับสนิทสนมกันก็ไม่ปาน คราวจะขับรถหนีอีกฝ่ายก็ตะโกนเรียกขึ้นมาเสียงดัง

“เห็นแล้วก็อย่ามัวแต่จอดรถดูสิสารวัตร ลงมาช่วยเหลือประชาชนหน่อย”

คนฟังได้แต่พ่นลมหายใจออกมายาวเหยียด ครั้นมีเสือรามคนเดียวเขาคงจะขับรถหนีไปแล้ว แต่สายตาของสองยายหลานที่มองมานั้นทำให้เขาต้องดับรถแล้วลงไปหาอย่างช่วยไม่ได้

“ถอดรองเท้าแล้วพับขากางเกงขึ้นด้วย เดี๋ยวเปียก”

“สั่งเก่งจังเลยนะมึง”

คนเด็กกว่าถอดรองเท้าผ้าใบของตัวเองไว้ข้างกับรองเท้าสามคู่ที่อยู่บนพื้นหญ้า แจ็กเกตก็ถอดทิ้งไว้ข้างกันก่อนงอเข่าขึ้นมาพับขากางเกงทั้งสองข้าง เมื่อเรียบร้อยแล้วถึงลงไปในน้ำที่ลึกเกินครึ่งหน้าแข้งแม้ว่าจะทำไม่เป็นกับเขาก็ตาม

“จะให้ทำอะไร จับปลา?”

“งมหอย”

“ฮะ”

“ลุงเขาจะทำเป็นเหรอจ๊ะเสือราม”

คนถูกเรียกว่าลุงมองเด็กชายตัวผอมกะหร่องที่จับจ้องตัวเองตาแป๋วนิ่งงัน แต่มันเหมือนจะดูน่ากลัวไปสำหรับเด็ก เจ้าตัวจึงขยับไปกอดเสือรามซึ่งแม้จะเป็นโจรแต่ก็น่าดูเข้าหากว่าตำรวจหน้าดุอย่างเขาเป็นไหน ๆ เช่นนั้นเขาจึงผ่อนท่าทีลงแล้วยื่นมือไปลูบหัวทุยเพื่อละลายพฤติกรรม

“ลุงทำไม่เป็น หนูมาสอนลุงหน่อยได้ไหมครับ”

เด็กชายตัวน้อยมองคุณตำรวจร่างโตก่อนเงยหน้ามองเสือรามที่มาช่วยจับหอยจับปูอยู่เป็นประจำ พอใบหน้าขาวสว่างพยักรับจึงขยับออกห่างจากเสือราม มือเล็กจุ่มลงไปในน้ำแล้วควานหาหอยที่อยู่ใต้น้ำแล้วเอาขึ้นมาให้ดู จากนั้นก็เอาไปใส่ไว้ในถังสเตนเลสเก่า ๆ บนบกก่อนจะเลี่ยงไปช่วยยายของตน

“พอไหวไหมครับพ่อหนุ่มกรุงเทพ”

“ท้าเหรอ”

คนโตกว่าไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระแล้วก้มตัวลงควานมือในน้ำเพื่อหาหอยต่อ เห็นแบบนั้นคทาวุธจึงฮึดสู้ขึ้นมาแล้วค้อมตัวลงในท่าเดียวกันกับเสือรามแล้วช่วยหาหอยอีกแรง ทว่าพอไปแตะโดนมือของคนข้างกายก็หันมอง ซึ่งจังหวะนั้นเสือรามก็หันมาเหมือนกัน

“ราม”

“ของกู มึงหาเอาตัวอื่น” เสือรามดึงมือตัวเองออกแล้วมองหอยสีดำตัวโตด้วยความภาคภูมิใจ จากนั้นก็โยนไว้ในถังเล็กอย่างแม่นยำ “มองอะไร รีบงมสิเดี๋ยวก็ค่ำกันพอดี”

“ถ้ามึงลงเลือกตั้งชาวบ้านคงเลือกมึงทั้งอำเภอ”

หนุ่มกรุงเทพผิวแทนจุดประเด็นขึ้นมาก่อนควานมืองมหอยใต้น้ำ ส่วนเสือรามนั้นก็เอาแต่ยืนมองแผ่นหลังกว้างใหญ่เป็นที่พักพิงให้คนอื่นได้นิ่งงัน

“เหมือนจะดีแต่ก็ไม่ดี เหมือนจะร้ายแต่ก็ไม่ร้าย สรุปแล้วมึงเป็นคนยังไงกันแน่”

“โลกนี้ไม่มีใครดำร้อยหรือขาวร้อยหรอกนะไอ้หนู”

“เลิกเรียกกูแบบนั้นสักที ถ้าได้ยินอีกกูจับกดน้ำแน่”

“ไอ้หนูสารวัตร”

ยามถูกท้าทาย สารวัตรร่างใหญ่ก็ยืดตัวขึ้นเต็มความสูง โยนหอยที่งมได้ใส่ถังจนเกิดเสียงก่อนหมุนตัวกลับไปหาเสือจอมกวนซึ่งกำลังทำท่าทางยียวนกันอยู่ เท้าหนาสาวเข้าไปใกล้แล้วคว้าลำคอระหงเข้าหาตัว ใช้ลำแขนล็อกไว้ราวกับจับผู้ร้ายก็ไม่ปาน

"ถ้ากูสวนกลับมึงเจ็บแน่สารวัตร"

“เลิกล้อกูเล่นได้แล้ว”

“แค่นี้ทำเป็นจริงจังไปได้”

เสือรามจับลำแขนที่ล็อกคอตัวเองออกก่อนบิดมันไขว้หลังทันทีที่คทาวุธเผลอ ใบหน้าขี้เล่นยื่นเข้าไปใกล้แล้วกระซิบลงข้างใบหูหนา

“ไอ้หนูคราม”

“ราม!”

เมื่อถูกแหวใส่ เสือรามก็ปล่อยคนขี้หงุดหงิดให้เป็นอิสระแล้วถอยหลังไปหลายก้าว พออีกฝ่ายทำท่าจะเข้ามาหาก็บุ้ยหน้าลงไปในน้ำเพื่อบอกให้งมหอยต่อ

“ฝากไว้ก่อนเถอะ”

“ธนาคารนี้ไม่มีดอกให้หรอกนะครับคุณตำรวจ”

 

 

 

พระอาทิตย์เกือบจะลาลับขอบฟ้า หนึ่งโจรหนึ่งตำรวจก็พาสองยายหลานมาส่งยังบ้านหลังเล็กซึ่งถูกสร้างด้วยไม้แล้วมุงหลังคาด้วยสังกะสีขึ้นสนิม ทว่าคราวจะลากลับ คุณยายท่านก็เอ่ยปากชวนกินข้าวเย็นด้วยกัน ดังนั้นเสือรามกับสารวัตรหนุ่มจึงขอฝากท้องไว้ด้วย ระหว่างรอคุณยายทำกับข้าวก็มาช่วยเด็กชายตัวน้อยแยกมะขามหวานยังแคร่หน้าบ้านที่ลมเย็นพัดมาเรื่อย ๆ

“อะนี่ มะขามหมู อร่อยนะ”

เสือรามแกะเปลือกมะขามที่กำลังห่ามออกจนเผยให้เห็นเนื้อสีเขียวเหลือบส้มส่งไปให้สารวัตรหน้าใหม่ เพราะคิดว่าเจ้าตัวน่าจะยังไม่เคยกิน

“แดกได้น่า พันธุ์ตาแป๊ะเลยนะมึง”

“จู่ ๆ มาทำเป็นใจดี”

“ไม่กินก็ไม่ต้องกิน กูไม่แบ่งให้แล้ว”

คราวที่เสือรามชักมือกลับไป สารวัตรขี้สงสัยก็ฉวยมะขามกึ่งสุกกึ่งดิบฝักโตมาไว้กับตัว มองมันเล็กน้อยเพราะปกติเขาเคยกินแต่มะขามหวานที่สุกเป็นสีน้ำตาล ไม่เคยกินมะขามที่ยังไม่สุกดีจึงไม่รู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไร พอเอาเข้าปากแล้วเคี้ยวก็คิดว่ามันอร่อยกว่ามะขามหวานแบบสุกเป็นไหน ๆ รสชาติหวานอมเปรี้ยวเคี้ยวแล้วไม่ติดฟันทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมาไม่น้อย

“เป็นไง อร่อยไหมของดีเมืองมะขามหวาน ยิ่งจิ้มพริกเกลือตอนกินเหล้ากูบอกเลยว่าเด็ด”

คทาวุธมองคนข้างกายด้วยสายตานิ่งเรียบพร้อมทั้งคิดเรื่องของเจ้าตัวในหัวไปด้วย คนแบบนี้ถ้าดีก็ดีไป แต่ถ้าร้ายเขาบอกเลยว่าน่ากลัว ไอ้พวกหน้าเปื้อนยิ้มมือเปื้อนเลือดเขาเห็นมาหลายคนแล้ว มันร้ายได้มากกว่าไอ้พวกที่โหดเหี้ยมออกหน้าออกตาซะอีก เพราะเราไม่รู้เลยว่าภายใต้ความเป็นมิตรนั่นกำลังคิดอะไรอยู่

ช่วยกันคัดแยกมะขามออกจากเข่งไม้ไผ่จนเสร็จ คุณยายท่านก็ยกถาดอาหารมาที่แคร่พอดี ดังนั้นจึงพากันย้ายเข่งไปไว้ที่อื่นแล้วล้างไม้ล้างมือให้สะอาดก่อนกลับมานั่งล้อมวงกันกินข้าว โดยเสือรามทำตัวเป็นขุนโจรใจดีตักอาหารใส่จานให้สารวัตรหนุ่มข้างกายก่อนจะตักให้ตัวเอง ทำเอาอีกคนถึงช้อนตามองด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด

“อร่อยนะ กูมากินข้าวบ้านยายแกหลายครั้งแล้ว”

คนโตกว่าพูดด้วยรอยยิ้มก่อนเอื้อมมือไปหยิบมะเขือเปราะมากัดครึ่ง แบ่งครึ่งหนึ่งให้นายตำรวจส่วนอีกครึ่งใส่ลงในจานตัวเอง

“กินสิ”

“ขอบใจ”

คทาวุธมองกับข้าวในจานของตัวเองแล้วตักขึ้นมากินพร้อมกับมะเขือที่ถูกกัดครึ่งอย่างไม่นึกรังเกียจ กลิ่นหอมเครื่องสมุนไพรและความเผ็ดตามแบบฉบับของผัดเผ็ดทำให้ใบหน้าคมคร้ามพยักลงหงึกหงักด้วยความพึงพอใจ ซึ่งพอเห็นอย่างนั้นเสือรามก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วตักผัดเผ็ดใส่จานให้อีก

“มันคืออะไร อร่อยดีนะ”

“ผัดเผ็ดกบ”

“กบ?”

“อื้อ กบอ๊บอ๊บน่ะ รู้จักไหม”

คนไม่เคยกินกบมาก่อนชะงักค้าง ปากที่กำลังเคี้ยวหงุบหงับหุบลงฉับพลัน เมื่อนึกถึงหน้าตาของสัตว์ที่กระโดดดึ๋ง ๆ อยู่กลางทุ่งนาก็แทบคายทิ้ง หากไม่ติดว่าคนข้างกายยื่นมือมาอุดปากไว้ซะก่อน

“กลืนลงไปให้หมด รู้ไหมว่าคายอาหารของคนไม่มีจะกินทิ้งมันแย่แค่ไหน”

สารวัตรหนุ่มเหลือบมองสองยายหลานซึ่งกำลังป้อนข้าวป้อนปลาให้กันอยู่ฝั่งตรงข้าม ก่อนดึงสายตากลับมามองเสือรามซึ่งขยับใบหน้าเข้ามาใกล้กันจนเกินพอดี

ยามตาคมที่จ้องมองมาสั่งว่าให้กลืนมันลงท้อง หนุ่มกรุงเทพจึงเคี้ยวให้ละเอียดแล้วกลืนมันไปแต่โดยดี ครั้นเสือรามผละออกก็รับน้ำในขันใบเล็กมาดื่มล้างปาก

“เด็กดี” จอมโจรเจ้าเล่ห์ยกมือขึ้นตบแผ่นหลังกว้างปุ ๆ แล้วตักผัดเผ็ดให้อีกคำหนึ่ง “อย่าเรื่องมาก มีอะไรก็กิน”

“มึงนี่มัน...”

“ถูกปากไหมพ่อ อาหารบ้าน ๆ ทั้งนั้นเลย”

“อร่อยครับยาย”

คทาวุธตอบกลับไปเสียงนุ่มทุ้ม หากไม่นึกถึงภาพเจ้าสัตว์ตัวน้อยกลางทุ่งนา เรื่องรสชาติถือว่าให้ผ่านฉลุย ทำผัดเผ็ดได้ถึงเครื่องมาก

“ทั้งบ้านนี้อยู่กันสองคนเหรอครับ”

“จ้า พ่อแม่ไอ้น้อยมันถูกโจรฆ่าตายเมื่อสามปีก่อน ยายเลยเอามันมาอยู่ด้วยที่บ้าน” มือเหี่ยวย่นตามกาลเวลายกขึ้นลูบศีรษะทุยของหลานรักด้วยความรักและความสงสาร “หาอะไรได้ก็กิน มีแรงแค่ไหนก็ทำแค่นั้น”

“แต่เสือรามเอาของกินมาให้บ่อย ๆ จ้ะ ก็เลยไม่อดอยาก”

ได้ยินเช่นนั้นหนุ่มผิวแทนก็หันมองคนข้างกายอย่างพิจารณา พอเจ้าตัวหันมาสบตาดันก็ถูกระทุ้งศอกเข้าใส่หนหนึ่ง

“เสือรามดีที่สุดเลยจ้ะ”

“ไอ้หนูนี่มันพูดจาถูกใจเว้ย”

คนถูกยกยอยื่นมือไปลูบหัวทุยด้วยความเอ็นดู ใบหน้าหล่อเหลาก็ประดับรอยยิ้มเอาไว้ไม่คลาย จนคนมองเผลอไผลยิ้มตามไปด้วยอีกคน

 

 

 

#สั่งเสือ

เดต! เขาเดตกันนนน มองยังไงก็เดตแน่นนวลลลล

เขางมหอยกัน เขาตักกบให้กันด้วยแกรรรรรรร กิจกรรมคู่รักฝุด ๆ

55555555

- ZANIA -