แอคชั่น,รัก,ชาย-ชาย,ย้อนยุค,ไทย,โจร,ตำรวจ,เสือ,คู่กัด,พีเรียดไทย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ
ผู้แต่ง
ZANIA
เรื่องย่อ
“อยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ
แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ”
ราม
?
อายุ ๓๕ ปี สูง ๑๘๑
เจ้าของโรงน้ำชาสั่งเสือ/โจร
+++++++++
คราม
พ.ต.ท.คทาวุธ เศรษฐชัยชาญ
อายุ ๓๐ สูง ๑๘๘
ตำรวจ
(สารวัตร)
+++++++++
คำเตือน
๑. นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติซึ่งถูกสร้างขึ้นมาจากจินตนาการเท่านั้น ตัวละครทั้งหมดไม่มีตัวตนอยู่จริง เหตุการณ์ทั้งมดภายในเรื่องไม่ได้เกิดขึ้นจริง ไม่ได้มีเจตนาทำให้เกิดความเสียหายแต่อย่างใด หากก่อให้เกิดความไม่สบายใจด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นักเขียนต้องขออภัยมา ณ ที่แห่งนี้
๒. เนื้อหามีการบรรยายถึงการใช้ความรุนแรง การต่อสู้ การใช้อาวุธ การทำร้ายร่างกาย การฆาตกรรม เลือด การค้าประเวณี การค้าสมบัติชาติ การค้าสิ่งเสพติด กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์ในรูปแบบของชายรักชาย กล่าวถึงการใช้พลังคาถาเหนือธรรมชาติ การใช้ถ้อยคำหยาบคาย พฤติกรรมไม่เหมาะสมของตัวละคร
๓. นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ ๑๘ ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์
+++++++++
ช่องทางติดต่อนักเขียน
ทวิตเตอร์ (X) : https://x.com/zxxzanxa
ทวงนิยายได้ใน #สั่งเสือ
รบกวนกดเข้าชั้น กดหัวใจ กดติดตาม
เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ
LOVE
ติดเหรียญตั้งแต่บทที่ 6 เป็นต้นไป
- ZANIA -
บทที่ ๒
อุปสรรคตัวโต
บุหลันลอยล่องกลางนภาสีนิล จิ้งหรีดเรไรส่งเสียงร้องแรกแข่งกันลั่นป่า ลมเย็นพัดมาเอื่อย ๆ ทำให้คนที่นั่งเช็ดมีดคู่ใจอยู่บนแคร่หน้าบ้านหลังเล็กภายในชุมเสือรู้สึกดีไม่น้อย
ครั้นสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวก็หันไปมองตามสัญชาตญาณ พอเห็นว่าเป็นเสือนพกับลูกน้องจำนวนหนึ่งเดินถือกระบอกใส่เหล้าต้มมาด้วยท่าทางระรื่นก็ก้มหน้าก้มตาเช็ดมีดต่อ
“ก๊งเหล้ากันหน่อยไหมพี่ บรรยากาศแบบนี้มันต้องสังสรรค์”
“พวกมึงแดกกันไปเลย กูมีเรื่องต้องไปทำ”
“มีงานเหรอพี่ เดี๋ยวพวกผมไปช่วย จะได้กลับบ้านไวขึ้น”
“กูจะไปปล้นบ้านผู้การบรรพต มีคำสั่งให้กูไปเอาของในห้องทำงาน พวกมึงรอกันอยู่นี่แหละ คนเยอะยิ่งทำอะไรไม่คล่องตัว”
ยามได้ยินว่าลูกพี่ใหญ่กำลังจะไปปล้นบ้านายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ เหล่าลูกน้องก็หันมองหน้ากันเลิ่กลั่ก แม้จะยังไม่เคยถูกจับได้ แต่ก็เสี่ยงมากกับการเข้าไปในดงตำรวจแบบนั้น
“ไว้เจอกันที่โรงน้ำชานะ ขากลับกูจะไปหาสาลี่”
“ถ้าไม่อยากเอาคนไปเยอะ ให้ผมไปช่วยดูต้นทางให้ก็ได้นะพี่ เผื่อพวกตำรวจมันมาจะได้หนีทัน”
เสือรามเก็บมีดเข้าปลอกก่อนเงยหน้ามองเสือนพน้องรัก เมื่อคนอื่น ๆ พยักหน้าเห็นด้วยก็พ่นลมหายใจออกมาแล้วลุกขึ้นจากแคร่ไม้
“เดี๋ยวผมไปเอาของที่บ้านก่อนแป๊บหนึ่ง พี่ไปรอที่หน้าชุมเสือก่อนก็ได้”
“ชักช้ากูทิ้งไว้นี่นะมึง”
เสือรามออกมายืนรอเสือนพที่ทางเข้าชุมเสือพลางตบยุงเล่นแก้เบื่อ เมื่อเจ้าตัววิ่งหน้าตั้งออกมาก็เดินนำไปเอาม้าที่เลี้ยงไว้คนละตัว ใช้ผ้าสีดำปิดบังใบหน้าก่อนควบม้าไปตามเส้นทางที่ใช้เดินทางเป็นประจำอย่างไม่รีบร้อน เพราะว่าภารกิจของเขายิ่งเริ่มดึกเท่าไรก็ยิ่งไม่มีคนเห็น ระหว่างเดินทางก็พยายามหลีกเลี่ยงสายตาผู้คนให้ได้มากที่สุด กระทั่งถึงป่าใกล้บ้านพักของผู้การบรรพตจึงหยุดม้าให้อยู่นิ่ง
“จากตรงนี้กูจะไปคนเดียว มึงคอยเฝ้าไว้ให้ดี ถ้ามีคนผ่านมาให้รีบไปเรียกกู”
“ตรงนี้มันไกลไปไหมพี่”
“ไม่หรอก เห็นหลังคาบ้านผู้การอยู่ ถ้าใกล้กว่านี้กลัวมึงจะโดนพวกตำรวจเล่นเอา”
ขุนโจรหน้าหล่อกระโดดลงจากหลังม้าสีดำสุดหวงแหน มือหนาลูบขนสากเพื่อขอบคุณที่พามาจนถึงจุดหมายก่อนจะวิ่งลัดเลาะชายป่าไปอย่างระมัดระวัง ไม่นานก็หยุดอยู่ข้างบ้านหลังใหญ่ ตาคมสอดส่องซ้ายขวาก่อนปีนข้ามรั้วแล้วบุกขึ้นบ้านในยามวิกาล
จังหวะเดียวกันนั้น สารวัตรหนุ่มที่นอนไม่หลับแล้วออกมารับลมริมระเบียงก็ดันเห็นเข้าพอดี ดังนั้นเขาจึงรีบกลับเข้าไปหยิบปืนแล้วออกจากบ้านพักตรงไปยังบ้านผู้บังคับบัญชาด้วยความรีบร้อน
เขาไม่คิดว่านี่จะเป็นการปล้นธรรมดา เพราะเมื่อวันก่อนเสือตัวแสบของเพชรบูรณ์ได้ทำการข่มขู่ผู้กองสิงขรเอาไว้ เลวร้ายที่สุดก็อาจจะเป็นการลอบสังหาร
เมื่อเข้าบ้านผู้การมาได้ คทาวุธก็เดินเลียบ ๆ เคียง ๆ ฝ่าความมืดมิดเข้าไป สองมือจับปืนในท่วงท่าที่ถูกต้องยื่นออกไปข้างหน้าเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการยิง
กระทั่งได้ยินเสียงกุกกักมาจากทางห้องทำงานของผู้การบรรพต ขายาวจึงเปลี่ยนทิศทางแล้วรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้มากขึ้น พอหยุดอยู่หน้าประตูก็เปิดออกกว้างแล้วลั่นไกใส่คนที่กำลังทำบางสิ่งบางอย่างกับโต๊ะทำงานเจ้านาย ทว่าอีกฝ่ายกลับหลบทัน กระสุนจึงไม่โดนตัว
“กล้ามากนะที่บุกขึ้นบ้านตำรวจแบบนี้”
“ไอ้เวรนี่...”
เสือรามสบถออกมาก่อนมองซ้ายมองขวาเพื่อหาทางหนีทีไล่ ทว่ายามจะออกไปจากหลังโต๊ะทำงาน กระสุนนัดหนึ่งก็วิ่งผ่านหน้าเขาไปนิดเดียว
“ใช้ปืนกับคนไม่มีทางสู้แบบนี้ ถือว่าทำเกินกว่าเหตุนะสารวัตร”
“ยิงโจรอย่างมึงตายคาบ้านก็ไม่เห็นเป็นอะไร”
“มีเรื่องอะไรกันสารวัตร”
เจ้าของบ้านวิ่งกระหืดกระหอบมายังห้องทำงานแล้วมองลูกน้องด้วยความสงสัย แต่ยังไม่ทันได้คำตอบ คนถือปืนเข้ามาในบ้านคนอื่นยามวิกาลก็รีบตามขุนโจรตัวแสบที่อาศัยช่องว่างช่วงที่หันมองผู้บังคับบัญชาหนีออกนอกหน้าต่างไป จนผู้การบรรพตได้แต่มองสองร่างวิ่งไล่ล่ากันด้วยสายตานิ่งงัน
ระหว่างกำลังวิ่งหนีสารวัตรร่างสูงใหญ่ที่ตามมาไม่หยุดหย่อน เสือรามก็หลบกระสุนปืนไปด้วย ไม่รู้ว่ามันซวยอะไรถึงได้มาเจอเข้ากับคนที่ไม่อยากเจอที่สุดแบบนี้ แถมยังกัดไม่ปล่อยอีกต่างหาก ไม่รู้ว่ามันจะตามเขาไปถึงไหน
ปัง!
“หยุด อย่าขยับ”
คนถูกยิงเฉียดน่องเสียจังหวะไปครู่หนึ่งก่อนจะยกมือขึ้นเสมอไหล่ยามปากกระบอกปืนจี้เข้ากลางหลัง สมองอันชาญฉลาดคิดหาแผนการเพื่อให้หลุดออกจากสถานการณ์นี้เร็วรี่
เมื่อรู้แล้วว่าจะเอายังไงต่อจึงลดมือลงแล้วหมุนตัวกลับไปจับมือที่ประคองปืนยกขึ้นฟ้าจนเผลอลั่นไกเสียงดัง จากนั้นก็ตีเข่าเข้ากับข้อมือหนาหลายครั้งจนปืนร่วงหล่นไปที่พื้น
“แสบนักนะมึง”
“มึงก็ขี้เสือกนักนะไอ้สารวัตร”
เมื่อผละออกมาจากกัน เสือรามก็ยกมือขึ้นมาตั้งการ์ด มองอุปสรรคชิ้นใหญ่ที่มาขัดขวางแผนการเพื่อดูท่าที ครั้นอีกฝ่ายออกหมัดมาก่อนก็ทำการหลบและสวนกลับไป
แลกหมัดแลกเข่ากันอย่างเอาเป็นเอาตายจนผ้าปิดหน้าหลุดออก ผลัดกันได้เปรียบผลัดกันเสียท่าจนเจ็บตัวไม่น้อย ทว่าพอหมัดหลุน ๆ กระแทกเข้ากับข้างแก้มก็เสียหลักไปเล็กน้อย แต่ก่อนจะตั้งตัวได้ก็ถูกนายตำรวจน้ำดีเข้ามาจับสองแขนไขว้หลังแล้วล็อกไว้แน่น
“อย่าคิดว่าจะหนีกูพ้นนะไอ้ราม”
“กระจอกน่าสารวัตร”
เสือรามยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ใช้หลังศีรษะกระแทกกับจมูกสันเป็นคมอย่างแรง เมื่อหลุดมาได้ก็เหวี่ยงหมัดชกเข้ากับหน้าท้องซึ่งเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสวยไม่เบาแรง พอคทาวุธสวนกลับก็รีบถอยหลบไปด้านหลัง มือหนาเปลี่ยนจากกำหมัดมาประกบกลางอก ขยับริมฝีปากอยู่ไม่นานก็หายตัวไปจนคุณตำรวจคนเก่งตกใจ
“ครั้งหน้ากูไม่ปล่อยให้มึงหนีไปได้แน่เสือราม”
หากเป็นตอนกลางวันเรื่องมันคงไม่จบง่าย ๆ แบบนี้แน่ แต่ตอนนี้ทั้งมืดและมองไม่เห็นตัวอีกฝ่าย เขาไม่สามารถแกะรอยตามไปได้ อุปกรณ์อะไรก็ไม่มี ทางก็ไม่ชำนาญเพราะเพิ่งมาอยู่ได้ไม่กี่วัน ดังนั้นเขาจึงพ่นลมหายใจออกมาหนักหน่วง ก้มลงเก็บปืนแล้วหมุนตัวกลับไปยังทางที่วิ่งมาเมื่อครู่
เมื่อสารวัตรคทาวุธเดินห่างออกไป เสือรามที่ยังไม่ไปไหนก็ปรากฏตัวออกมา ตาคมราบเรียบมองตามแผ่นหลังกว้างอย่างยากจะเดาว่าคาดคิดอะไรอยู่ ไม่นานก็หมุนตัวเดินไปอีกทางเพื่อไปหาเสือนพซึ่งกำลังรออยู่ ส่วนภารกิจของวันนี้ถือว่าล้มเหลว ทั้งหมดนี้เป็นเพราะไอ้อุปสรรคตัวโตนั่นคนเดียว
ทางด้านของสารวัตรคนเก่ง หลังกลับจากการไล่ล่าขุนโจรหนุ่มใจกล้าบุกขึ้นบ้านตำรวจในยามวิกาล เขาก็รายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้นและขอโทษขอโพยกับเรื่องดังกล่าว ซึ่งผู้การบรรพตก็ไม่ได้ต่อว่าอะไร ด้วยเข้าใจอยู่แล้วว่าเป็นเหตุฉุกเฉิน หากเห็นโจรขึ้นบ้านใครเขาก็คงจะทำเช่นเดียวกัน
“ไม่มีอะไรหายใช่ไหมครับ”
“เพราะครามมาทันมันก็เลยไม่มีอะไรหาย”
มือเหี่ยวย่นตามกาลเวลายกขึ้นตบไหล่หนาด้วยความขอบคุณ ตาก็สำรวจสภาพร่างกายของคนที่วิ่งตามโจรออกไปด้วย เผื่อว่าจะได้รับบาดเจ็บตรงไหน ยิ่งอีกฝ่ายเป็นลูกชายของรุ่นพี่สมัยเรียนตำรวจยิ่งห่วงไปกันใหญ่
“เราล่ะเป็นอะไรหรือเปล่า เสือรามไม่ได้ทำอะไรใช่ไหม”
“ไม่ครับ ถึงมันจะหนีไปได้แต่ก็โดนยิงถากขาไปนัดหนึ่ง”
ได้ยินเช่นนั้นผู้การบรรพตก็เลิกคิ้วขึ้นสูง ท่าทางโกรธแค้นที่คทาวุธแสดงออกต่อเสือรามเรียกเสียงหัวเราะจากคนโตกว่าได้เป็นอย่างดี เห็นทีว่าคราวนี้เสือรามคงเป็นฝ่ายอยู่ยากบ้างแล้วละนะ
“น่าจะยิงมันอีกสักที”
“เอาน่า อารู้ว่าเราเจ็บใจ แต่ปล่อยไปก่อนเถอะ”
“เราออกหมายจับไม่ได้จริง ๆ เหรอครับ”
“ถ้าอยากจับก็ต้องไปหาหลักฐานการกระทำความผิดมาให้ได้ก่อน ถ้าครามหามาได้อาจะขอให้ทางการออกหมายจับให้ แต่ระวังให้ดีนะ สารวัตรคนก่อน ๆ เจอฤทธิ์เสือรามเข้าไปก็เผ่นแน่บหมดแล้ว”
“คราวนี้มันยังไม่ชัดอีกเหรอครับ บุกปล้นบ้านตำรวจแบบนี้”
“มีแค่เราสองคนที่รู้เห็น ถ้าอยากจับต้องให้คนอื่นเห็นเป็นประจักษ์ด้วย ไม่อย่างนั้นตำรวจอาจโดนปรามาสได้”
“ผมจะจับมันให้ได้เลย”
คทาวุธกระแทกหมัดเข้ากับฝ่ามือตัวเองทีหนึ่ง ตาก็สำรวจสภาพห้องทำงานของผู้บังคับบัญชาไปด้วย
“ว่าแต่ผู้กองสิงขรไม่อยู่เหรอครับ เสียงปืนดังขนาดนี้ไม่เห็นออกมาดู”
“ออกไปดื่มข้างนอกยังไม่กลับน่ะ ถ้าอยู่คงวิ่งตามเสือรามไปด้วยอีกคนแล้ว”
“นั่นสินะครับ ถ้าผู้กองอยู่ด้วยอีกคนคงจับมันได้คาหนังคาเขาแล้ว”
#สั่งเสือ
เขาจะตายก่อนได้รักกันไหมแกกกกกกก บอบช้ำเหลือเกินท่านนนน
ขิงก็ราข่าก็แรง แจกหน้าแข้งทุกวันเลยวุ้ยไอ้คู่นี้ 555555555
- ZANIA -