แอคชั่น,รัก,ชาย-ชาย,ย้อนยุค,ไทย,โจร,ตำรวจ,เสือ,คู่กัด,พีเรียดไทย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ
ผู้แต่ง
ZANIA
เรื่องย่อ
“อยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ
แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ”
ราม
?
อายุ ๓๕ ปี สูง ๑๘๑
เจ้าของโรงน้ำชาสั่งเสือ/โจร
+++++++++
คราม
พ.ต.ท.คทาวุธ เศรษฐชัยชาญ
อายุ ๓๐ สูง ๑๘๘
ตำรวจ
(สารวัตร)
+++++++++
คำเตือน
๑. นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติซึ่งถูกสร้างขึ้นมาจากจินตนาการเท่านั้น ตัวละครทั้งหมดไม่มีตัวตนอยู่จริง เหตุการณ์ทั้งมดภายในเรื่องไม่ได้เกิดขึ้นจริง ไม่ได้มีเจตนาทำให้เกิดความเสียหายแต่อย่างใด หากก่อให้เกิดความไม่สบายใจด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นักเขียนต้องขออภัยมา ณ ที่แห่งนี้
๒. เนื้อหามีการบรรยายถึงการใช้ความรุนแรง การต่อสู้ การใช้อาวุธ การทำร้ายร่างกาย การฆาตกรรม เลือด การค้าประเวณี การค้าสมบัติชาติ การค้าสิ่งเสพติด กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์ในรูปแบบของชายรักชาย กล่าวถึงการใช้พลังคาถาเหนือธรรมชาติ การใช้ถ้อยคำหยาบคาย พฤติกรรมไม่เหมาะสมของตัวละคร
๓. นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ ๑๘ ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์
+++++++++
ช่องทางติดต่อนักเขียน
ทวิตเตอร์ (X) : https://x.com/zxxzanxa
ทวงนิยายได้ใน #สั่งเสือ
รบกวนกดเข้าชั้น กดหัวใจ กดติดตาม
เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ
LOVE
ติดเหรียญตั้งแต่บทที่ 6 เป็นต้นไป
- ZANIA -
บทที่ ๑
เสือราม
เป๊ง!
ทันทีที่เสียงระฆังเริ่มการประลองดังขึ้น จอมโจรตัวแสบก็ออกหมัดชกไปด้านหน้าด้วยความรวดเร็วจนคนดูแทบไม่รู้ตัว ทว่าคู่ต่อสู้กลับจับการเคลื่อนไหวได้แล้วเอียงหลบไปด้านข้างก่อนออกหมัดหมายจะชกเข้าที่หน้าท้อง แต่ยังไม่ทันโดนตัว เสือรามก็ล็อกแขนข้างนั้นเอาไว้แล้วจับนายตำรวจรูปหล่อทุ่มลงพื้นจนฝุ่นตลบ พร้อมกันนั้นเสียงเฮละโลก็ดังขึ้นจากเหล่าลูกน้องและชาวบ้านที่อยู่ข้างเขา
หากแต่ย่ามใจอยู่ได้เพียงเสี้ยววินาที คนพ่ายท่าก็ดีดตัวขึ้นมาแล้วจับเสือตัวขาวทุ่มลงพื้นด้วยแรงประมาณกัน จนคนถูกเอาคืนหัวเราะชอบใจยกใหญ่
เมื่อลุกขึ้นมาได้ เสือรามก็ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้ม ตามองสารวัตรหน้าใหม่ด้วยความสนุกสนาน เพราะคนก่อนหน้าที่ถูกส่งมาประจำการจับเขาทุ่มไม่ได้เลยสักคน เพิ่งเจอคนฝีมีฉกาจอย่างนี้เป็นครั้งแรก เห็นทีว่าต่อแต่นี้เมืองมะขามหวานคงไม่น่าเบื่อเหมือนที่ผ่านมา
แต่...คนจริงแบบนี้มักจะตายไว ตำรวจเลือดร้อนไฟแรง ไม่กลัวอันตรายรอบตัว สุดท้ายก็ถูกหามเข้าโลงกันมานักต่อนัก เพราะมันขัดผลประโยชน์กับคนคุมเมือง บางทีเขาอาจจะต้องไปงานศพสารวัตรหนุ่มผิวแทนในเร็ว ๆ ก็เป็นได้
ครั้นเริ่มออกลวดลายกันอีกครั้ง เสือรามก็เป็นฝ่ายบุกเข้าหาไม่ให้ได้พักหายใจจนคทาวุธได้แต่ตั้งรับ พยายามมองหาช่องโหว่แล้วสวนหมัดกลับไปจนเสยเข้าที่คางคมพอดิบพอดี
เมื่ออีกคนเสียหลักก็เป็นฝ่ายบุกกลับอย่างไม่น้อยหน้า ทว่ายามตวัดขาขึ้นหมายจะเตะสีข้างก็ถูกหนีบเอาไว้ข้างเอวก่อนขุนโจรตัวแสบจะสับศอกใส่ ตามมาด้วยการหมุนตัวเตะตัดขาเขาจนล้มลงกับพื้น ยังไม่ทันตั้งตัวก็ถูกเตะเสยเข้าปลายคาง แต่ยังดีที่หลบทันจึงไม่โดนเข้าอย่างจัง
กึก!
เสือรามที่ได้เปรียบทิ้งตัวนั่งลงบนพื้นแล้วใช้ท่อนแขนดันลำคอแกร่งเอาไว้ ใบหน้าหล่อเหลาที่ไม่เคยคลายจากรอยยิ้มเจ้าเล่ห์โน้มไปใกล้จนสัมผัสได้ถึงไออุ่นลมหายใจของกันและกัน พอคุณสารวัตรทำท่าขัดขืนก็รีบจัดการให้สิ้นท่าจนเขี้ยวเสือที่ใส่อยู่หลุดออกมานอกเสื้อยืดตัวเก่ง
“ฝีมือไม่เลวนี่ สารวัตร...คทาวุธ”
เจ้าของชื่อขมวดคิ้วมุ่นยามเห็นว่าอีกฝ่ายรู้จักตัวตนของตัวเอง ทั้งที่ยังไม่ได้ประกาศออกไปเป็นทางการเลยว่าย้ายมาประจำจังหวัดนี้ ดูท่าว่าเสือตัวนี้คงจะไม่ธรรมดาเลยทีเดียว
“หวังว่าจะอยู่เมืองมะขามหวานได้จนครบเดือนนะครับ”
จ้องตากันอยู่ครู่หนึ่ง เสือรามก็ผละออกมาแล้วลุกขึ้นเต็มความสูง มือหนายื่นออกไปตรงหน้าคล้ายจะช่วยดึงสารวัตรผิวแทนขึ้นมาจากพื้น ทว่ายามอีกฝ่ายส่งมือมาจะจับก็ดึงกลับมาลูบผมที่ถูกเซตของตัวเองจนชาวบ้านร้านตลาดหัวเราะให้กับท่าทางแสนขี้เล่นนั่น
“กลับเว้ยพวกมึง”
ขุนโจรส่งเสียงเรียกเหล่าลูกน้องก่อนมุดลอดออกจากสังเวียน แต่ก่อนจะเดินผ่านผู้กองสิงขรก็หยุดอยู่ด้านข้าง มือหนายกขึ้นจับไหล่แกร่งแล้วออกแรงบีบสลับหนักเบาจนเจ้าตัวตวัดหางตามามอง
“ฝากทักทายผู้การบรรพตด้วยนะผู้กอง บอกว่าเสือรามคนนี้คิดถึงมาก”
“...”
“อ้อ ฝากบอกด้วยว่าระวังเนื้อระวังตัวไว้ให้ดี ๆ เสือกเรื่องของคนอื่นเก่งแบบนี้ ระวังได้จัดงานศพก่อนงานเกษียณ”
ริมฝีปากได้รูปคลี่ยิ้มทว่าดวงตานิ่งเรียบจนคนเป็นลูกชายอย่างสิงขรได้แต่กำหมัดเข้าหากัน ไม่นานเสือรามก็ตบไหล่หนาแล้วเดินนำหน้าเหล่าลูกกระจ๊อกออกไปท่ามกลางสายตาของคนหมู่มาก แต่ก่อนจะเดินผ่านร้านปลาหมึกย่างก็ฉวยที่กำลังย่างบนเตามาไม้หนึ่งโดยไม่จ่ายค่าของ ซึ่งแม่ค้าก็ไม่ได้กล่าวอะไร ซ้ำยังยิ้มแย้มตามหลังอีกต่างหาก
สารวัตรคทาวุธเข้ามาสมทบกับผู้กองสิงขร ตาคมมองใบหน้าติดเคร่งเครียดของลูกน้องก่อนหันไปมองแผ่นหลังของเสือรามที่ห่างออกไปเรื่อย ๆ ด้วยความสงสัย
“คุยอะไรกัน”
“มันฝากไปเตือนผู้การน่ะครับ”
“เตือน?”
“เวลาโจรเตือนตำรวจ สารวัตรรู้ใช่ไหมครับว่าความหมายคืออะไร”
หัวหน้าทีมล่าพยักหน้ารับนิ่งงัน คำเตือนของพวกก่ออาชญากรรมก็เท่ากับคำขู่นั่นแหละนะ ไม่ได้เตือนเพราะหวังดีอะไรหรอก
“วันนี้คงไม่สนุกแล้ว ผมว่าเรากลับกันดีกว่า หากวันหลังสารวัตรกับลูกน้องอยากมาก็มากันเองได้นะครับ งานยังไม่จบเร็ว ๆ นี้หรอก”
“กลับกันเลยก็ได้ ผมเองก็ไม่มีอารมณ์จะเที่ยวเล่นต่อแล้วเหมือนกัน”
เนื่องจากต้องเริ่มงานวันแรกหลังจากที่ย้ายมาประจำการ คทาวุธจึงตื่นขึ้นมาแต่เช้าแล้วออกไปวิ่งออกกำลังกาย กลับมาก็ชงกาแฟดื่มตามประสาคนติดคาเฟอีนแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวให้พร้อมทำงาน
เวลาเจ็ดโมงครึ่งก็ออกจากบ้านไปยังสถานีตำรวจเพื่อให้ทันเวลาราชการ ระหว่างทางก็สำรวจวิถีชีวิตของชาวบ้านไปด้วย กระทั่งเจอกับคู่ต่อสู้เมื่อวานกำลังยืนซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋อยู่จึงจอดดู พออีกฝ่ายซื้อของเสร็จแล้วหันมาทางนี้ก็บังเอิญสบตากันเล็กน้อย ครู่หนึ่งมือข้างที่ถือปาท่องโก๋ตัวหนึ่งก็ยกขึ้นกลางอากาศพลางโบกทักทายราวกับสนิทกันมาตั้งแต่ชาติปางไหน
สารวัตรจากเมืองกรุงพ่นลมหายใจออกมาก่อนจะขับรถตรงไปยังที่ทำงาน ส่วนเสือรามก็กัดตูดถุงน้ำเต้าหู้ที่ไม่ร้อนมากดื่มแล้วมองตามด้วยสายตาราบเรียบจนไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ทว่าไม่นานก็เดินไปตามทางของตัวเอง
เมื่อมาถึงโรงพัก สารวัตรคนเก่งก็เดินไปนั่งยังโต๊ะของตัวเอง หยิบแฟ้มเอกสารที่กองพะเนินรอให้อ่านมากางตรงหน้า ตาคมไล่มองตัวอักษรแล้วจำส่วนสำคัญเอาไว้ในหัวสมอง เพราะไม่รู้ว่าต้องประจำอยู่ที่เพชรบูรณ์อีกนานเท่าไร หากปราบโจรได้ช้าก็อาจจะกินเวลาถึงปี
เก้าโมงครึ่งของวัน คทาวุธก็ทำการเปิดประชุมทีมเพื่อเตรียมความพร้อมในการจับจอมโจรที่ยังเหลือรอดอยู่ โดยให้ผู้กองสิงขรเป็นคนรายงานให้ฟัง เพราะเจ้าตัวน่าจะรู้ดีที่สุด ทั้งอยู่มานานและเป็นถึงลูกชายของผู้บังคับบัญชาการ
“สารวัตรอยากรู้เรื่องอะไรก่อนดีครับ”
“เรื่องพวกขุนโจรทั้งหลาย จะเรื่องเล็กน้อยหรือเรื่องใหญ่ก็เล่ามาให้หมด”
“ได้ครับ”
ผู้กองสิงขรตอบรับอย่างขยันขันแข็งแล้วเปิดซองเอกสารสีน้ำตาลออก แปะรูปชายต่างอายุทั้งสี่คนลงกับกระดานทำพร้อมทั้งเขียนนามที่รู้จักกันไว้ใต้ภาพของแต่ละคน
“เหล่าคนที่ผันตัวมาเป็นโจรแล้วแทนตัวเองว่าเสือถูกกำราบไปมากแล้วในช่วงห้าปีให้หลังมานี้ ทว่าก็ยังมีตัวใหญ่ ๆ ที่ยังไม่สามารถจับได้เพราะผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่ รายแรกคือเสือนิ่ม ปักหลักอยู่ที่เขารัง ทางไปอำเภอชนแดน รายที่สองคือเสือทรัพย์ เจ้าถิ่นเมืองหล่มเก่า ติดกับทางด่านซ้าย รายที่สามคือเสือมิ่ง ถิ่นฐานอยู่ในเมือง เขตตำบลนาป่า รายที่สี่คือเสือราม ถิ่นฐานไม่แน่ชัดว่าอยู่ส่วนในของอำเภอเมือง บ้างว่าอยู่เขตป่าเลา บ้างว่าอยู่เขตนางั่ว แต่ที่แน่นอนคือตอนนี้อาศัยอยู่ที่โรงน้ำชาสั่งเสือเป็นหลัก และพวกที่ก่อปัญหาบ่อย ๆ ก็คือเสือมิ่งกับเสือราม เจอกันกี่ครั้งก็รบกันจนตลาดแตกทุกที”
“ระหว่างเสือมิ่งกับเสือราม ควรระวังใครมากกว่ากัน”
#สั่งเสือ
ควรระวังเสือรามค่ะสารวัตร ระวังตกหลุมรัก ฮิ้ววววว
ไอ้ตำรวจที่เธอว่าหล่อ เราเตะก้านคอมันให้แล้วนะ 5555555555
เขาจีบกันแหละ เน้ออออออ
- ZANIA -