อยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ
แอคชั่น,รัก,ชาย-ชาย,ย้อนยุค,ไทย,โจร,ตำรวจ,เสือ,คู่กัด,พีเรียดไทย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
#สั่งเสืออยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ
“อยากจับนักงั้นมึงก็จับเลยสิ
แต่ถ้าไม่กล้า...มึงเอากุญแจมือมาให้กูใส่เองก็ได้นะ”
ราม
?
อายุ ๓๕ ปี สูง ๑๘๑
เจ้าของโรงน้ำชาสั่งเสือ/โจร
+++++++++
คราม
พ.ต.ท.คทาวุธ เศรษฐชัยชาญ
อายุ ๓๐ สูง ๑๘๘
ตำรวจ
(สารวัตร)
+++++++++
คำเตือน
๑. นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติซึ่งถูกสร้างขึ้นมาจากจินตนาการเท่านั้น ตัวละครทั้งหมดไม่มีตัวตนอยู่จริง เหตุการณ์ทั้งมดภายในเรื่องไม่ได้เกิดขึ้นจริง ไม่ได้มีเจตนาทำให้เกิดความเสียหายแต่อย่างใด หากก่อให้เกิดความไม่สบายใจด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นักเขียนต้องขออภัยมา ณ ที่แห่งนี้
๒. เนื้อหามีการบรรยายถึงการใช้ความรุนแรง การต่อสู้ การใช้อาวุธ การทำร้ายร่างกาย การฆาตกรรม เลือด การค้าประเวณี การค้าสมบัติชาติ การค้าสิ่งเสพติด กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์ในรูปแบบของชายรักชาย กล่าวถึงการใช้พลังคาถาเหนือธรรมชาติ การใช้ถ้อยคำหยาบคาย พฤติกรรมไม่เหมาะสมของตัวละคร
๓. นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ ๑๘ ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์
+++++++++
ช่องทางติดต่อนักเขียน
ทวิตเตอร์ (X) : https://x.com/zxxzanxa
ทวงนิยายได้ใน #สั่งเสือ
รบกวนกดเข้าชั้น กดหัวใจ กดติดตาม
เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ
LOVE
ติดเหรียญตั้งแต่บทที่ 6 เป็นต้นไป
- ZANIA -
บทที่ ๓
ผู้ต้องสงสัย
สถานการณ์ช่วงเช้าค่อนข้างวุ่นวาย สารวัตรหนุ่มผิวแทนนำทีมสืบสวนมายังบ้านพักของผู้ใหญ่บ้านซึ่งเกิดเหตุฆาตกรรมขึ้น เมื่อถึงจุดหมายก็รุดเข้าไปดูศพเพื่อทำแผนโดยให้เจ้าหน้าที่ส่วนหนึ่งกันชาวบ้านไว้ข้างนอก
ตาคมมองสภาพศพด้วยความเคร่งขรึม คนตายถูกแทงบริเวณหน้าท้องและทรวงอกจำนวนห้าแผล ข้างคอบริเวณเส้นเลือดใหญ่ถูกของมีคมตัดจนเลือดนองอยู่บนพื้น
“สารวัตรครับ”
“ว่ามา”
“คาดว่าเหยื่อเสียชีวิตมาแล้วประมาณแปดชั่วโมง รอบตัวไม่มีร่องรอยของการต่อสู้ ไม่พบรอยนิ้วมือของใครนอกจากเหยื่อและคนในบ้าน บนพื้นมีรอยรองเท้าค่อนข้างใหญ่ เดาว่า...”
“คนร้ายเป็นผู้ชายสินะ”
คทาวุธยันตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินไปดูรอบ ๆ เผื่อว่าจะเจออะไรบ้าง กระทั่งหยุดข้างหน้าต่างซึ่งมีรอยรองเท้าเปื้อนดินอยู่ ขณะกำลังสำรวจรอยเท้านั้น ตาคมประดุจเหยี่ยวก็มองเห็นความเคลื่อนไหวภายในป่า ครั้นมองตามจึงเห็นว่าเป็นเสือรามที่รีบร้อนเดินออกไป
“ไอ้เวรนั่น...”
“สารวัตรครับ ผมไปถามชาวบ้านมาแล้วครับ”
หัวหน้าทีมคนเก่งลุกขึ้นยืนแล้วหันไปมองผู้กองชาติชายซึ่งรับหน้าที่หาข้อมูล ใบหน้าหล่อเหลาราวกับดาราพยักพเยิดบอกให้รายงาน
“ชาวบ้านแถวนี้เข้านอนกันตั้งแต่สามทุ่มแล้วครับ ไม่มีใครเห็นคนท่าทางไม่น่าไว้ใจ เหยื่อก็ไม่ได้ทะเลาะกับใครเป็นพิเศษ แต่ลูกสาวกับเมียเขาบอกว่าช่วงนี้เหยื่อเหมือนมีเรื่องหนักใจอะไรอยู่ แต่เขาไม่ยอมบอกใคร”
“เหยื่อสุงสิงกับเสือตัวไหนบ้างหรือเปล่า”
“เดี๋ยวผมไปถามมาให้ครับ”
“พ่อ...”
แต่ก่อนที่ผู้กองชาติชายจะได้ไปหาข้อมูลเพิ่มเติม ลูกสาวผู้ตายก็เข้ามาในที่เกิดเหตุด้วยใบหน้าอาบน้ำตา
“พ่อไม่เคยมีเรื่องกับโจรที่ไหนจ้ะ หลายครั้งที่พ่อถูกข่มขู่ก็ได้พี่รามช่วยเอาไว้”
“พี่ราม? คุณหมายถึงเสือรามใช่ไหม” คนถูกถามกลับกดหน้ารับเป็นพัลวัน “ดูจากที่ขึ้นบ้านมาโดยไม่มีใครรับรู้ คนร้ายอาจจะมีความสามารถในการใช้มนตร์คาถาบางอย่าง”
“แต่ไม่ใช่พี่รามแน่ ๆ จ้ะสารวัตร”
“ผมก็ไม่ได้บอกว่าเป็นเขา”
สารวัตรคนเก่งมองลูกสาวเหยื่อที่กลัวว่าเขาจะทึกทักเอาว่าคนร้ายเป็นเสือรามทิ้งท้าย ก่อนเดินออกจากจุดเกิดเหตุเพื่อให้เจ้าหน้าที่เข้ามาเก็บศพไปชันสูตรต่อ ระหว่างนี้ก็เดินดูรอบบ้านเผื่อว่าจะเจอของต้องสงสัยอะไรเข้า
กึก!
ตาคมหลุบมองสิ่งที่ตัวเองเพิ่งเตะนิ่งงัน ครั้นเห็นว่าเป็นมีดก็เอื้อมไปเด็ดไปไม้แล้วย่อตัวลงหยิบมันขึ้นมา มองเข้าไปยังป่าที่มีร่องรอยการเหยียบย่ำซึ่งเกิดขึ้นใหม่แล้วหันกลับไปมองยังบ้านไม้ยกใต้ถุนสูง ยามเห็นว่าจุดนี้ตรงกับหน้าต่างบานที่ตัวเองหยุดดูรอยเท้าพอดีจึงหันกลับไปมองในป่าอีกครั้ง
ก่อนหน้านี้เขาก็เจอเสือรามตรงนี้ ไม่รู้ว่าบังเอิญหรืออย่างไร
“มีอะไรหรือเปล่าครับสารวัตร”
“ผมเจอมีดพก จ่าเมฆเอาไปให้หน่วยพิสูจน์หลักฐานนะ เดี๋ยวผมจะเข้าไปดูในป่าสักหน่อย”
“จะไปคนเดียวเหรอครับ”
“อืม ไว้ไปเจอกันที่โรงพัก”
นายตำรวจในชุดนอกเครื่องแบบยันตัวลุกขึ้นพลางส่งของกลางที่เก็บได้ให้กับลูกทีม ขายาวตบเท้าเดินตามร่องรอยเข้าไปในป่าทึบ ระหว่างทางก็พยายามกวาดสายตาดูโดยรอบเผื่อว่าผู้ร้ายจะทิ้งอะไรไว้อีก ทั้งยังทำสัญลักษณ์ไว้กับต้นไม้เพื่อไม่ให้หลงทางอีกด้วย
เดินหาหลักฐานเพิ่มเติมอยู่นานก็เข้ามาในป่าลึกที่ห้อมล้อมไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่ม เมื่อไม่มีร่องรอยอะไรให้ตามต่อแล้วจึงเตรียมจะกลับไปทางเดิม หากไม่หันไปเห็นซะก่อนว่าเสือรามกำลังจ้องตากับเสือตัวใหญ่อยู่
มือหนาควักปืนออกมาแล้วเล็งไปยังเสือตัวดังกล่าวเพื่อเตรียมพร้อมยิง เพราะกลัวว่าขุนโจรจะถูกมันทำร้ายจนตายก่อนเขาจะลากคอเข้าตะรางได้ ทว่าทันใดนั้น ทั้งเสือและคนก็หันมามองเขาก่อนจะหายไปราวกับไม่เคยมีตัวตนอยู่
กับคนยังพอเข้าใจได้เพราะเคยเห็นมาครั้งหนึ่งแล้ว แต่เสือเนี่ย...
“ลึกลับสมกับที่เขาว่ามาเหลือเกินนะ”
สารวัตรหน้าหล่อพึมพำออกมาพร้อมทั้งเก็บปืนกลับเข้าหาตัว ตาคมกวาดมองไปโดยรอบก่อนพ่นลมหายใจทิ้งแล้วเดินกลับไปทางเดิมตามความตั้งใจแรก
ตอนนี้เขาต้องกลับไปทำคดีการเสียชีวิตของผู้ใหญ่บ้านก่อน หากว่ามันเกี่ยวข้องกับเสือรามจริงดังที่สงสัย ยังไงก็ต้องสาวตัวถึงได้ ต่อให้จะเก่งแค่ไหนแต่คนเรามันก็พลาดพลั้งได้เช่นกัน และวันไหนที่มันพลาด เขาจะเป็นคนเหยียบซ้ำเอง
เมื่อนายตำรวจไฟแรงเดินห่างออกไป เสือรามกับเสือโคร่งเพศเมียตัวใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นมาในจุดเดิมเพราะพวกเขายังไม่ได้ไปไหน พอมั่นใจแล้วว่าคทาวุธจะไม่หันกลับมาจึงย่อตัวนั่งลงตรงหน้าเสือที่เขาคลุกคลีด้วยตั้งแต่กลายมาเป็นจอมโจร มือหนายกขึ้นลูบหัวมันด้วยความเอ็นดู
“หลบไปก่อนนะแม่มะลิ เดี๋ยวฉันเรียกหาใหม่”
เสือสาวสุดสวยคำรามรับก่อนเดินนวยนาดไปอีกทาง ส่วนเสือรามก็ได้แต่มองตามจนกระทั่งมะลิหายไปจึงได้เดินไปตามทางของตัวเอง เพราะเขาก็มีเรื่องให้ต้องเก็บกวาดอีกเยอะเหมือนกัน ตอนนี้สารวัตรคนใหม่ก็กำลังจับตาดูเขาอยู่ด้วย คงทำอะไรได้ยากขึ้นกว่าเดิมแน่
คดีเก่ายังไม่ทันจับคนร้ายได้ คดีใหม่ก็เข้ามาภายในระยะเวลาห่างกันแค่ห้าวัน คทาวุธจ้องมองศพที่ถูกฆาตกรรมในรูปแบบที่คล้ายคลึงกันกับศพของผู้ใหญ่บ้านนิ่งงัน ซึ่งคราวนี้เป็นกำนันที่อยู่หมู่บ้านข้างกัน ผู้ตายไม่ได้มีปากเสียงกับใคร ทั้งยังเป็นคนดีอย่างหาที่ติแทบไม่ได้ แต่กลับถูกฆ่าตายอย่างเหี้ยมโหด
“สารวัตรจะไปไหนครับ”
“ผมจะไปเดินดูรอบบ้านสักหน่อย”
คทาวุธลงจากบ้านไม้สองชั้นแล้วเดินตรวจตราโดยรอบเผื่อว่าจะเจอของที่คนร้ายทิ้งไว้เหมือนเมื่อคราวที่แล้ว ทว่าขณะก้มมองหาตามโพรงหญ้า หูก็ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวภายในป่าจึงวิ่งเข้าไปดู พอเห็นหลังไว ๆ ว่าเป็นเสือรามจึงขมวดคิ้วเข้าหากันมุ่น
การเจอกับเสือรามในที่เกิดเหตุถึงสองครั้งสองครา มันทำให้เขาปักใจเชื่อไปแล้วว่าเสือรามเป็นคนก่อเหตุฆาตกรรม
หลังดูที่เกิดเหตุจนทั่วและไม่เจออะไร สารวัตรคนเก่งก็นำทีมลูกน้องกลับมายังโรงพักเพื่อประชุมเรื่องคดีกันต่อ ซึ่งทุกเสียงเห็นพ้องไปทางเดียวว่าผู้ร้ายน่าจะเป็นคนเดียวกัน แต่ถึงจะคาดคะเนไปอย่างนั้นแต่ก็ยังจับมือใครดมไม่ได้อยู่ดี
“ผู้ต้องสงสัยแทบไม่มีแบบนี้ก็ยากเลยนะครับ”
“ใครบอกว่าไม่มี” หัวหน้าทีมหยัดตัวขึ้นจากเก้าอี้แล้วออกไปยืนด้านหน้า “พวกที่จะฆ่าคนดี ๆ ได้ก็มีแต่พวกสารเลวทั้งนั้น แล้วใครล่ะจะเลวถึงขั้นบุกไปฆ่าถึงบ้านแล้วไม่ทิ้งร่องรอยไว้แบบนี้”
กึก กึก
ปลายนิ้วเรียวเคาะลงบนกระดานดำ ในตำแหน่งรูปของเสือรามที่ติดอยู่ตั้งแต่วันแรกที่เริ่มงาน จนทุกสายตามองตาม ริมฝีปากได้รูปจุดยิ้มขึ้นมุมปากทว่ากลับไปไม่ถึงตา
“สารวัตรหมายความว่ายังไงครับ” จ่ายอดส่งเสียงถามหัวหน้าคนใหม่อย่างไม่เข้าใจ “จากการสอบปากคำชาวบ้าน ทุกคนพูดตรงกันทั้งสองคนไม่ได้มีเรื่องมีราวกับเสือราม ทำไมถึงคิดว่าเสือรามเป็นคนลงมือ”
“ผมเห็นเสือรามอยู่ในที่เกิดเหตุทั้งสองครั้ง เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นในหนึ่งผู้ต้องสงสัยในการก่อเหตุฆาตกรรม”
คำบอกกล่าวของสารวัตรคนเก่งทำให้เหล่าลูกน้องหันมองหน้ากันนิ่งงัน
“พวกคุณออกไปหาข้อมูลมาว่าผู้ใหญ่บ้านกับกำนันไม่ลงรอยกับโจรตัวไหนบ้าง บางทีอาจเป็นเพราะไม่ยอมร่วมมือด้วยถึงโดนฆ่าแบบนี้”
“สารวัตรปักใจว่าเป็นเสือรามเหรอครับ” ครั้นผู้กองชาติชาย มือขวาที่แสนรู้ใจส่งเสียงถามขึ้นมา คทาวุธจึงพยักหน้ารับหนหนึ่ง “แล้วเราจะเอายังไงกับเสือรามล่ะครับ บางทีอาจจะเป็นมันอย่างที่สารวัตรคิดก็ได้”
“เจอผู้ต้องสงสัยแล้วก็ต้องสอบปากคำสิ ถึงผมจะคิดว่าเป็นมัน แต่ก็อาจจะไม่ใช่ก็ได้”
แม้ว่าจะเชื่อไปแล้วกว่าครึ่งว่าคนร้ายคือขุนโจรเจ้าของโรงน้ำชา แต่เขาก็ต้องให้ความเป็นธรรมกับอีกฝ่ายด้วย หากว่าคดีเกิดพลิกผันแล้วไม่ใช่อีกฝ่ายขึ้นมา เขาจะโดนประณามเอาได้ว่าทำงานด้วยอคติ
“เอาเป็นว่าไปสืบจากพวกชาวบ้านละแวกนั้นมาก่อน ส่วนผมจะไปเชิญพ่อเสือตัวแสบของเรามาสอบสวนที่โรงพักเอง”
“ให้ผมไปเป็นเพื่อนดีไหมครับ ไปคนเดียวกลัวว่าจะเกิดเรื่อง”
ยามผู้กองสิงขรเสนอตัวขึ้นมา คทาวุธก็ครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนพยักหน้ารับ มีคนไปด้วยก็ดี เผื่อว่าทางนั้นตุกติกจะได้มีคนช่วยจับ
“เราจะไปกันวันไหนดีครับสารวัตร”
“วันนี้ เดี๋ยวนี้”
สิ้นคำ สารวัตรหนุ่มจากกรุงเทพก็ด่วนออกไปจนผู้กองสิงขรตามหลังแทบไม่ทัน พอออกมาหน้าโรงพักก็ขึ้นรถจิ๊ปสีดำคันโก้ของหัวหน้าทีม แล้วตรงไปหาผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมคนสำคัญของหมู่บ้านอย่างเร็วรี่ ในใจผู้เป็นลูกน้องก็ได้แต่ภาวนา ขออย่าให้หัวหน้าคนใหม่มีเรื่องมีราวกับเสือรามเลย
#สั่งเสือ
แกว่าเขาจะตีกันอีกไหม 555555555
พี่รามมมม พี่ไปทำอะไรในที่เกิดเหตุคะ คงไม่ใช่ฝีมือพี่หรอกใช่ไมม แถลงไขเดี๋ยวนี้นะ
- ZANIA -