เขายินดีเป็นให้ทุกอย่างตามที่เข็มทิศต้องการ ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่คำเดียว ทำงานให้คุ้มค่ากับเงินหลายแสนที่จ่ายให้ทุกเดือน แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็มีแค่อย่างเดียวเท่านั้นที่เป็นให้ไม่ได้ นั่นก็คือ...ผัว
รัก,ชาย-ชาย,ไทย,เลขา,เจ้านาย,เอาแต่ใจ,ดื้อ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เขายินดีเป็นให้ทุกอย่างตามที่เข็มทิศต้องการ ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่คำเดียว ทำงานให้คุ้มค่ากับเงินหลายแสนที่จ่ายให้ทุกเดือน แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็มีแค่อย่างเดียวเท่านั้นที่เป็นให้ไม่ได้ นั่นก็คือ...ผัว
ผู้แต่ง
ZANIA
เรื่องย่อ
เข็มทิศ
เข็มทิศ รดิศไพศาล
อายุ 32 ปี สูง 186
รองประธานบริษัท
+++++++++
คเชนทร์
คเชนทร์ นาราบุษย์ อาดริค
อายุ 35 สูง 192
เลขาส่วนตัว
ทำตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ
+++++++++
“ถ้าไม่ให้ฉันเล่นของเล่น งั้นเอาของนายมาให้เล่นแทนดีไหม จะได้เล่นงุ่นง่านสักที”
“เลิกพูดเล่นได้แล้วครับ”
“ใครบอกว่าฉันพูดเล่น”
เข็มทิศช้อนตามขึ้นมองประสานกับดวงตาติดดุ ลำคอระหงเอียงเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อราวกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป
“ขอลองอีกที แล้วจะเป็นเด็กดีให้วันหนึ่ง”
“งั้นเชิญคุณเข็มดื้อให้เต็มที่เลยครับ”
“นายพูดเองนะคเชนทร์”
เลขาคนเก่งมองดวงตาพราวระยับของคนเป็นเจ้านายแล้วลอบพรูลมหายใจออกมายาวเหยียด มาอีหรอบนี้คงได้แกล้งทำตัวให้เขาปวดหัวมากกว่าเดิมแน่นอน
+++++++++
เขียน | ZANIA
นักวาด | Inine.pyc
+++++++++
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงการสมมติขึ้นเท่านั้น เนื้อหามีการบรรยายถึงการร่วมรักระหว่างชายกับชายอย่างโจ่งแจ้ง และมีรูปแบบเซ็กซ์ที่รุนแรงตามรสนิยมของตัวละคร มีการใช้ความรุนแรงในครอบครัว ทารุณกรรมเด็ก โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เหมาะกับผู้ที่มีอายุ ๑๘ ปีขึ้นไป
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.๒๕๕๘
+++++++++
ช่องทางการติดต่อนักเขียน
PAGE FB : Zania/ซาร์เนียร์ - นักเขียน
X : https://twitter.com/zxxzanxa
เล่นแท็กทวิตเตอร์
#ขย่มใจคเชนทร์
(ไม่เม้าท์มอยกันได้นะคะ เหงามั่กก)
สำคัญ : ติดเหรียญถาวรตั้งแต่ บทที่ 9 เป็นต้นไป
ขอฝาก
#ขย่มใจคเชนทร์
ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
หากถูกใจ กดเข้าชั้นเอาไว้ จะได้ไม่พลาดตอนใหม่นะคะ
กรุณาคอมเมนต์ด้วยความสุภาพ
ขอบคุณค่ะ
บทที่ 5
รนหาที่
ตกดึกของวัน เข็มทิศก็ออกมาดื่มที่ผับประจำของตัวเอง ทว่าวันนี้เลือกนั่งดื่มที่บาร์เพราะอยากเปลี่ยนบรรยากาศ แต่นั่งดื่มเงียบ ๆ ได้ไม่นานก็มีหนุ่มน้อยหน้าตาดีคนหนึ่งเข้ามานั่งด้านข้าง
แต่ก่อนที่อีกฝ่ายจะถูกคเชนทร์จับโยนออกไปเหมือนคนอื่น ๆ ก็รีบส่งสายตาห้ามปรามไว้ วันนี้เขาอยากเล่นกับคนเหล่านี้ด้วยสักหน่อย กำลังเบื่อ ๆ อยู่พอดี
“คุณเข็มทิศใช่ไหมครับ”
“รู้จักกันด้วยหรือไง”
“เห็นในคอลัมน์นิตยสารบ่อย ๆ น่ะครับ เพิ่งมีโอกาสได้เจอตัวจริงก็วันนี้”
มือบางจับเข้าที่ลำแขนหนาซึ่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อพร้อมทั้งดูท่าทีของเข็มทิศไปด้วย พอเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ปัดป้องอะไรก็เริ่มขยับเก้าอี้เข้าไปนั่งใกล้กันมากขึ้นจนแขนเสียดสีกัน
“คืนนี้ว่างหรือเปล่าครับ”
“ก็ไม่ได้ยุ่งอะไรเท่าไร...”
“งั้นไปคุยเล่นกันสักสองสามประโยคไหมครับ”
เข็มทิศกระตุกยิ้มมุมปากแล้วยกเครื่องดื่มในมือขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว กายสมส่วนลงจากเก้าอี้ทรงสูงแล้วเดินเลี่ยงไปยังห้องน้ำที่อยู่ด้านหลังโดยมีคเชนทร์เดินตามเป็นเงา แน่นอนว่าคนใจกล้าเข้ามาทักทายก็รับรู้ในสิ่งที่จะสื่อดีจึงรีบตามหลังไป
นานทีปีหนเข็มทิศจะโผล่มาให้เจอง่าย ๆ แบบนี้ เพราะงั้นต้องรีบคว้าโอกาสเอาไว้ หากได้เป็นคนโปรดของอีกฝ่ายขึ้นมาเมื่อไรคงจะสบายไปอีกนานหลายเดือน
เมื่อเดินมาถึงห้องน้ำ คเชนทร์ก็ยืนรออยู่ข้างนอกแล้วปล่อยให้เจ้านายเข้าไปในห้องน้ำกับคนที่ดีลมาได้สองคน ซึ่งผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงคนที่กำลังรออยู่ก็ออกมาข้างนอกด้วยท่าทางปกติ ไม่เหมือนคนเพิ่งผ่านกิจกรรมอย่างว่ามาเลยสักนิด จนอดคิดไม่ได้ว่าครั้งนี้ก็ไม่ดีเหมือนครั้งก่อน ๆ ที่ชอบมาบ่นให้ฟังหรือเปล่า
“ไม่ถูกใจเหรอครับ”
“อือ ไม่ค่อยชอบเท่าไร”
เข็มทิศเป็นให้ได้ทั้งรับและรุก ขึ้นอยู่กับอารมณ์ในช่วงนั้น แต่ด้วยความที่เขาชอบให้ตัวเองเสร็จจากทางด้านหลังมากกว่าจึงรับซะบ่อย นาน ๆ ทีจะผันมาเป็นรุกให้คนอื่นแบบนี้
ถ้าเจอรับที่ค่อนข้างเข้ากันได้ก็ดีหน่อย แต่เจอแบบที่อ่อนปวกเปียกเหมือนคราวนี้ก็ค่อนข้างน่าเบื่อ แตะนิดก็จะล้ม จับหน่อยก็ทำท่าทางเหมือนจะตายให้ได้ ซึ่งมันทำให้เสียอารมณ์ไม่น้อย
“กลับกันเถอะ เบื่อแล้ว”
เมื่อเจ้านายเดินไปแล้ว คเชนทร์ก็เดินตามโดยทิ้งระยะห่างไว้ครึ่งก้าวอย่างเคย ทว่าถึงกลางทางก็เป็นอันต้องหยุดชะงักแล้วมองคนมาขวางหน้าไม่ให้เดินต่อไปได้ พอเห็นว่าอีกฝ่ายคือชายที่เดินชนกับเข็มทิศจนเกือบมีเรื่องกันกลางห้างสรรพสินค้าเมื่อช่วงบ่ายก็พรูลมหายใจออกมายาวเหยียด
ดูท่าคงไม่จบง่าย ๆ เหมือนดั่งเช่นที่ห้างแน่งานนี้
“มึงกล้ามากนะที่มายุ่งกับเด็กของกู!”
“หมายถึงคนเมื่อกี้นี้อะเหรอ”
เข็มทิศพูดถึงร่างแน่งน้อยที่เพิ่งแยกจากกันเมื่อครู่พลางเลิกคิ้วขึ้นอย่างยียวน ก่อนจะเริ่มทำอะไรเลยเถิดกันเขาถามอีกฝ่ายไปแล้วว่ามีพันธะอะไรกับใครที่ไหนหรือเปล่า ซึ่งอีกฝ่ายปฏิเสธด้วยน้ำเสียงจริงจังว่าไม่มี หากไม่ใช่ชายคนนั้นโกหก ก็คงจะเป็นคนตรงหน้าที่สร้างเรื่องขึ้นมาเอง
แต่ไม่ว่าจะอย่างไหน การก่อกวนอารมณ์คนตรงหน้าให้หงุดหงิดเล่นก็คงจะบันเทิงดีไม่น้อย เพราะเขายังไม่หายเคืองอีกฝ่ายจากเรื่องเมื่อตอนบ่ายเลย
“นั่นเด็กมึงเองเหรอ รู้อย่างนี้เล่นด้วยอีกหน่อยก็คงจะดี”
“มึงจะเอาใช่ไหม!”
ยามคอเสื้อถูกกระชากอย่างแรง เข็มทิศก็เดาะลิ้นทีหนึ่งแล้วดึงมือคนกระทำออกอย่างไม่ปรานี จากนั้นก็ทำการปัดตามเนื้อตามตัวราวกับเพิ่งแตะต้องสิ่งสกปรกโสโครกมา
“วอนซะแล้วไอ้เวรนี่!”
ผัวะ!
เมื่อถูกต่อยเข้าที่โหนกแก้มอย่างจัง เข็มทิศจึงสวนกลับไปในเสี้ยววินาที จากนั้นก็เริ่มเหวี่ยงหมัดใส่กันอย่างไม่คิดชีวิต จนคเชนทร์ที่ห้ามปรามไม่ทันได้แต่ยกมือขึ้นลูบหน้าอย่างหัวเสีย พอเห็นว่าคนของฝั่งตรงข้ามตั้งท่าจะเข้าไปรุมทำร้ายเจ้านายจอมซน เขาก็รีบเอาตัวเข้าไปขวางแล้วซัดทีเดียวจนฝ่ายนั้นนอนหมอบลงไปกับพื้น
หลังจัดการในส่วนของตัวเองเสร็จภายในไม่กี่นาที คเชนทร์ก็เข้าไปดึงเอวเจ้านายออกห่างจากคู่กรณีแล้วเหวี่ยงหมัดตัวเองเสยเข้าที่คางจนอีกฝ่ายน็อกไปกลางอากาศ ทำเอาคนกำลังหัวร้อนมองตามการกระทำด้วยความนิ่งอึ้ง พอหันไปมองหน้าแล้วเห็นแววความหงุดหงิดเจืออยู่ภายในแววตาสุขุมลุ่มลึกก็ได้แต่กะพริบตาปริบ ๆ
“กลับ...นะครับ”
“อะ อือ”
เข็มทิศได้แต่เดินตามแรงดึงของคนที่โอบรอบเอวไว้ไม่ปล่อยออกมายังหน้าร้าน พอรถคันหรูขับมาจอดเทียบตรงหน้าก็ยัดเขาเข้าไปนั่งด้านในก่อนที่เจ้าตัวจะตามเข้ามานั่งข้าง ๆ แทนที่จะเป็นเบาะข้างคนขับเหมือนอย่างทุกที
ยังไม่ได้พูดจาอะไร เลขาหนุ่มร่างโตก็ยกมือขึ้นไปเปิดไฟที่เพดานรถแล้วสำรวจร่องรอยบาดแผลบนหน้าและตามตัวขาวเนียนทว่าบอบช้ำง่ายด้วยความตึงเครียด พอเห็นว่าใบหน้ามีรอยช้ำอยู่สองจุด หลังมือมีรอยถลอกก็พ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ จนคนเป็นเจ้านายได้แต่นิ่งเงียบ
ตอนนี้เข็มทิศรู้สึกคล้ายกับว่าตัวเองกำลังถูกผู้ปกครองดุอย่างไรอย่างนั้น
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรมากน่า ทำอย่างกับว่าเป็นเด็กไปได้”
“อย่าให้ได้ยินว่าบ่นเรื่องแผลที่ได้มาวันนี้นะครับ”
“อะ เออ ไม่บ่นหรอกน่า”
คเชนทร์ได้แต่มองคนเจ้าสำอางอย่างพิจารณา เดี๋ยวพอได้เห็นร่องรอยบนหน้าตัวเองก็คงจะมาบ่นกระปอดกระแปดให้ฟังอีกเช่นเคย
“อย่ามาทำหน้าแบบนี้นะ ฉันเป็นเจ้านาย เผื่อลืม”
“ผมก็เป็นคนทำแผลเหมือนกันครับ เผื่อคุณเข็มลืม”
ร่างสูงยอกย้อนกลับอย่างไม่เกรงกลัวแล้วกดปิดไฟบนเพดานจนทั้งรถกลับมามืดมิดดังเดิม คเชนทร์ขยับตัวนั่งหลังพิงเบาะพลางเหลือบมองคนดื้อซึ่งเอาแต่จ้องตัวเขาตาเขม็งอย่างอ่อนอกอ่อนใจ
“ไปหาหมอไหมครับ เผื่อมีอะไรหักข้างใน”
“ถ้าจะมีอะไรถูกหักก็คงจะเป็นเงินเดือนนายนั่นแหละ”
จอมดื้อรั้นว่าเสียงขุ่นแล้วกระแทกหลังพิงเบาะอย่างไม่เบาแรง สองแขนเรียวยกขึ้นมากอดไว้กับอกแล้วมองไปนอกกระจกรถ ทว่าพอเงาสะท้อนให้เห็นว่าตัวเองกำลังถูกคนข้างกายจ้องมองอยู่ก็ถลึงตาใส่ราวกับเด็กถูกแย่งของเล่น
กลับมาถึงเพนต์เฮาส์ เข็มทิศก็ขึ้นไปอาบน้ำชำระร่างกายแล้วสวมเพียงแค่ชุดคลุมลงมาข้างล่าง พอเห็นคเชนทร์เตรียมกล่องปฐมพยาบาลรออยู่แล้วก็เดินไปนั่งที่โซฟา ปล่อยให้อีกฝ่ายทายาให้แต่โดยดี ระหว่างนี้ก็มองเสี้ยวหน้าที่ยังประดับไว้ซึ่งความหงุดหงิดจาง ๆ ไปด้วย
“หงุดหงิดที่ฉันเจ็บตัวเหรอ”
คนกำลังทายาบริเวณโหนกแก้มช้ำให้อย่างเบามือชะงักไปเล็กน้อย ช้อนตาขึ้นมองสบแล้วกดหน้ารับทีหนึ่ง
“ทำไมต้องหงุดหงิด”
“คุณเข็มจ้างผมมาดูแลไม่ใช่เหรอครับ”
ขณะพูดคเชนทร์ก็จับมือขาวข้างที่มีรอยถลอกขึ้นมาวางบนตัก บีบยาใส่แล้วขยับปลายนิ้วถูวนอย่างเบามือ
“คุณเจ็บตัวก็แสดงว่าผมทำหน้าที่ของตัวเองได้ไม่ดีพอ”
“พูดมาซะไม่กล้าหักเงินเดือน”
“คุณเข็มก็ดีแต่ขู่ ไม่เห็นหักจริงสักที”
“เพราะว่าฉันเป็นเจ้านายที่ใจดีไง”
“ไม่ใช่ว่ากลัวผมลาออกเหรอครับ”
“ไอ้คเชนทร์!”
พอโดนเรียกถ้อยคำซึ่งไม่เหมาะกับการที่เด็กจะมาเรียกคนโตกว่า คเชนทร์ก็ส่งสายตาดุ ๆ ไปให้ทีหนึ่ง
“ยอกย้อนนัก เดี๋ยวฉันจะหักเงินเข้าให้จริง ๆ”
หลังทำแผลให้เข็มทิศเสร็จ คเชนทร์ปล่อยให้เจ้าตัวพักแล้วลงมาจากเพนต์เฮาส์ ออกมานอกอาคารก็ก้าวยาว ๆ ไปยังรถคันหรูซึ่งจอดอยู่ไม่ไกล
ระหว่างขับรถกลับคอนโดไปพักก็หยิบโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดขึ้นมาโทรหาลูกน้องของตัวเอง พอปลายสายรับก็กรอกคำสั่งของตัวเองลงไปเสียงเข้ม
“ไอ้ลูกสส. ที่มีเรื่องกับคุณเข็มวันนี้ จัดการซะ”
แน่นอนว่าถึงจะเสยคางอีกฝ่ายจนสลบไปกลางอากาศแล้ว แต่เขาก็ยังไม่พอใจหากเรื่องมันจบลงง่าย ๆ โดยไม่มีคนรับผิดชอบแบบนี้
“กระชากพ่อมันลงมาด้วย จะได้ไม่ต้องไปกร่างที่ไหนอีก”
(ได้ครับ)
“เรียบร้อยแล้วส่งรูปมารายงาน”
เมื่อละโทรศัพท์มือถือออกจากหูแล้วโยนไว้ที่ช่องเก็บของบริเวณคอนโซลกลาง เท้าหนาก็กดคันเร่งจนรถพุ่งทะยานไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่เกินกว่ากฎหมายกำหนด
อุตส่าห์คิดว่าจะปล่อยเรื่องเมื่อตอนบ่ายไปอยู่แล้วเชียวนะ อยากรนหาที่ตายแบบนี้ก็คงช่วยอะไรไม่ได้...
#ขย่มใจคเชนทร์
คุณเข็มตัวหดเหลือนิดเดียวเมื่อลูกพี่คเชนทร์เหวี่ยงหมัด 55555555
ระวังนะเข็มทิศ ดื้อมาก ๆ จะได้สลบกลางอากาศบ้าง แต่จะโดนอะไรกระแทกก็ไม่รู้นะ อิอิ
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6ODoiMTAzMTU3NDciO3M6NzoiYm9va19pZCI7czo2OiIzMTAyNDYiO30
- ZANIA -