เขายินดีเป็นให้ทุกอย่างตามที่เข็มทิศต้องการ ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่คำเดียว ทำงานให้คุ้มค่ากับเงินหลายแสนที่จ่ายให้ทุกเดือน แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็มีแค่อย่างเดียวเท่านั้นที่เป็นให้ไม่ได้ นั่นก็คือ...ผัว
รัก,ชาย-ชาย,ไทย,เลขา,เจ้านาย,เอาแต่ใจ,ดื้อ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เขายินดีเป็นให้ทุกอย่างตามที่เข็มทิศต้องการ ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่คำเดียว ทำงานให้คุ้มค่ากับเงินหลายแสนที่จ่ายให้ทุกเดือน แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็มีแค่อย่างเดียวเท่านั้นที่เป็นให้ไม่ได้ นั่นก็คือ...ผัว
ผู้แต่ง
ZANIA
เรื่องย่อ
เข็มทิศ
เข็มทิศ รดิศไพศาล
อายุ 32 ปี สูง 186
รองประธานบริษัท
+++++++++
คเชนทร์
คเชนทร์ นาราบุษย์ อาดริค
อายุ 35 สูง 192
เลขาส่วนตัว
ทำตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ
+++++++++
“ถ้าไม่ให้ฉันเล่นของเล่น งั้นเอาของนายมาให้เล่นแทนดีไหม จะได้เล่นงุ่นง่านสักที”
“เลิกพูดเล่นได้แล้วครับ”
“ใครบอกว่าฉันพูดเล่น”
เข็มทิศช้อนตามขึ้นมองประสานกับดวงตาติดดุ ลำคอระหงเอียงเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อราวกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป
“ขอลองอีกที แล้วจะเป็นเด็กดีให้วันหนึ่ง”
“งั้นเชิญคุณเข็มดื้อให้เต็มที่เลยครับ”
“นายพูดเองนะคเชนทร์”
เลขาคนเก่งมองดวงตาพราวระยับของคนเป็นเจ้านายแล้วลอบพรูลมหายใจออกมายาวเหยียด มาอีหรอบนี้คงได้แกล้งทำตัวให้เขาปวดหัวมากกว่าเดิมแน่นอน
+++++++++
เขียน | ZANIA
นักวาด | Inine.pyc
+++++++++
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงการสมมติขึ้นเท่านั้น เนื้อหามีการบรรยายถึงการร่วมรักระหว่างชายกับชายอย่างโจ่งแจ้ง และมีรูปแบบเซ็กซ์ที่รุนแรงตามรสนิยมของตัวละคร มีการใช้ความรุนแรงในครอบครัว ทารุณกรรมเด็ก โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เหมาะกับผู้ที่มีอายุ ๑๘ ปีขึ้นไป
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.๒๕๕๘
+++++++++
ช่องทางการติดต่อนักเขียน
PAGE FB : Zania/ซาร์เนียร์ - นักเขียน
X : https://twitter.com/zxxzanxa
เล่นแท็กทวิตเตอร์
#ขย่มใจคเชนทร์
(ไม่เม้าท์มอยกันได้นะคะ เหงามั่กก)
สำคัญ : ติดเหรียญถาวรตั้งแต่ บทที่ 9 เป็นต้นไป
ขอฝาก
#ขย่มใจคเชนทร์
ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
หากถูกใจ กดเข้าชั้นเอาไว้ จะได้ไม่พลาดตอนใหม่นะคะ
กรุณาคอมเมนต์ด้วยความสุภาพ
ขอบคุณค่ะ
บทที่ 4
After sex
ภายในห้องนอนที่คล้ายผ่านสมรภูมิรบมา หนึ่งร่างของคนเป็นเจ้านายนอนตะแคงกึ่งคว่ำหน้าอยู่ด้านซ้าย ส่วนคนเป็นเลขานอนหงายใช้แขนรองศีรษะอยู่ฝั่งขวา ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงแค่ผ้านวมผืนหนาปกปิดส่วนกลางกายเอาไว้เท่านั้น
ไม่นานนัก ชายหนุ่มผู้นอนอยู่ในตำแหน่งขวามือก็เปิดเปลือกตาขึ้นมาอย่างเชื่องช้า พอปรับสายตารับกับแสงที่ลอดผ่านรอยแยกผ้าม่านเข้ามาได้จึงหันไปมองเข็มทิศที่นอนหันหลังให้
แผ่นหลังกว้างซึ่งเคยขาวเนียนไร้รอยมลทิน บัดนี้มีแต่รอยจูบรอยกัดเต็มไปหมด ต้นขาแข็งแรงที่โผล่ออกมาจากชายผ้าห่มก็ไม่ต่างกันเท่าไรนัก
สำรวจเจ้านายอยู่ไม่นาน คเชนทร์ก็ดึงสายตากลับมามองร่างกายตัวเอง พอเห็นว่าเนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยกัดรอยข่วนของคนข้างกายก็ผ่อนลมหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง ยันตัวลุกขึ้นมานั่งแล้วยื่นมือไปแตะข้างแก้มเนียนเพื่อวัดไข้ เมื่อเห็นว่าแก้มเย็นก็เลื่อนขึ้นไปแตะหน้าผากแทน
“อย่ามายุ่ง คนจะนอน!”
เสียงแหบแห้งดังขึ้นอย่างหงุดหงิดก่อนเจ้าตัวจะขยับหนีมือหนา ซึ่งนั่นมันทำให้ผ้าห่มที่ปกปิดอยู่แค่คืบร่นลงจนเผยให้เห็นก้นแดงเป็นรอยมือชัดถนัดตา
มือหนาละออกมาจากหน้าผากเนียนเมื่อเห็นว่าเข็มทิศไม่ได้มีไข้ กายกำยำขยับลงไปยืนอยู่ข้างเตียงแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลี่ออก ใช้มันคลุมร่างกายเจ้านายไว้จนโผล่มาแค่ศีรษะ ขายาวเดินไล่เก็บเศษซากที่ทำรกไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ายังห้องนอนของตัวเอง
หลังจัดการกับตัวเองเสร็จ คเชนทร์ก็ออกจากคอนโดมาซื้อของสดเพื่อจะเอาไปทำอาหารให้คนเป็นเจ้านาย ทั้งยังซื้อยากิน ยาทาภายนอก และยาสอดที่คิดว่าจำเป็นต้องใช้มาด้วย
เมื่อได้ของครบตามต้องการจึงขับรถกลับมายังคอนโด จัดเก็บข้าวของให้เป็นระเบียบแล้วถือหลอดยาทาทวารกับยาแก้ฟกช้ำเข้ามาในห้องนอนที่ถูกใช้อย่างสมบุกสมบันทั้งคืน
ตาคมมองเข็มทิศที่ยังนอนอุตุอยู่ใต้ผ้าห่มก่อนจะเดินไปนั่งบริเวณขอบเตียง มือหนาจับเข้ากับหัวไหล่แกร่งซึ่งมีรอยกัดประดับประดาอยู่แล้วเขย่าตัวเพื่อเรียก ไม่นานนักคนถูกรบกวนการนอนก็ปรือตาขึ้นมามองกันด้วยความหงุดหงิด
“มีอะไร”
“คุณเข็มต้องทายาก่อนนะครับ”
“จะทาตรงไหนก็ทา อย่ามากวน คนจะนอน”
เลขาคนเก่งมองเจ้านายที่หลับตาลงดังเดิมอย่างอ่อนใจก่อนเคลื่อนไปมองช่วงก้นนูนขึ้นเป็นรูปเป็นทรง คเชนทร์ผ่อนลมหายใจออกมาเฮือกหนึ่งแล้วตวัดชายผ้าห่มขึ้นจนเห็นก้อนเนื้อช้ำเป็นรอยยิ่งกว่าเมื่อตอนตื่นนอน มือหนาเปิดฝาหลอดยาทาทวารออกแล้วบีบเนื้อยาใส่ปลายนิ้ว เกลี่ยให้เข้ากันแล้วป้ายเนื้อยาลงไป ทาวนเป็นวงกลมรอบปากช่องทางที่ยังปิดไม่สนิทดีด้วยความระมัดระวัง
“ทำอะไรของนาย”
“ทายาไงครับ”
“รู้สึกผิดหรือไง”
“ผมไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมต้องรู้สึกผิดด้วย”
“หึ!” เมื่อเห็นว่าลูกน้องทำตัวสบาย ๆ กว่าที่คิด เข็มทิศก็หัวเราะออกมา “อย่าแหย่เข้าไปล่ะ ฉันเหนื่อยอยู่”
“ผมตาสว่างแล้วครับ”
“อย่าให้เห็นว่าหน้ามืดตามัวอีกก็แล้วกัน”
เข็มทิศปรือตามองคนทายาให้ตัวเองด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไร้อารมณ์ต่างจากเมื่อคืนด้วยความหมั่นไส้ วินาทีต่อมาก็เหลือบมองหัวไหล่ซ้ายที่มีรอยสักอย่างสนอกสนใจ ปกติเจ้าตัวมักจะใส่เสื้อสีเข้มและแขนยาวปิดรอยสักของตัวเองเอาไว้ เขาจึงไม่เคยรู้มาก่อนว่าอีกคนก็สักกับเขาด้วย
“นายสักมานานเท่าไรแล้วคเชนทร์”
“สิบปีแล้วมั้งครับ”
“นึกว่าไปสักมาเพราะรักเจ้านายคนนี้มากซะอีก”
“ถ้ารู้ว่าจะมีเจ้านายชื่อเข็มทิศ ผมคงไม่สักตั้งแต่แรก”
คนงัวเงียเบ้ปากใส่ร่างสูงที่พูดจาไม่รักษาน้ำใจก่อนจะนอนนิ่งให้อีกฝ่ายทายาแก้ฟกช้ำบริเวณก้นให้ เกิดมาไม่เคยโดนใครตีจนเขียวช้ำขนาดนี้มาก่อน แล้วก็ไม่มีใครกล้าทำด้วย คนที่ผ่านมาทำเพียงแค่นั่งนิ่ง ๆ เป็นของเล่นให้เขากระทำชำเราเท่านั้น ผิดกับคเชนทร์ซึ่งไม่เกรงใจคำว่าเจ้านายที่ค้ำคออยู่เลยสักนิด สู้มาสู้กลับ ไม่ยอมให้อยู่เหนือกว่าได้นาน
แต่ถึงอย่างนั้นก็...ทำให้อิ่มจนจุกอีกนานเลยล่ะนะ
“นี่”
คนถูกเรียกเหลือบไปมองเล็กน้อย คิ้วเข้มได้รูปเลิกขึ้นสูงเชิงถามว่ามีอะไร
“คนที่ผ่านมาเขารับนายไหวได้ยังไงกันนะ ขนาดฉันยังแทบเดี้ยง”
“สภาพนี้ไม่เรียกว่าแทบนะครับ เรียกเดี้ยงเลย”
คเชนทร์ละมือออกมาจากก้นกลมแล้วดึงผ้าห่มลงมาปิดให้ดังเดิม เอาหลอดยาไปวางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียงแล้วมองคนนอนคว่ำหน้าทว่าเอี้ยวมองกันอยู่
“อีกครึ่งชั่วโมงกับข้าวน่าจะพร้อมทาน คุณเข็มจะให้ยกเข้ามาในห้องหรือออกไปทานข้างนอกครับ”
“เดี๋ยวออกไปเอง”
“ไหวแน่นะครับ”
“สบายมาก” คนเดี้ยงทำหน้าทำตาราวกับว่าไม่ได้เป็นอะไรทั้งที่ระบมไปหมดทั้งตัว
ทำครั้งแรกไม่ยักจะเจ็บเท่าครั้งที่ร้อย ไก่วัดตัวนี้นี่มันกินอร่อยจริง ๆ เลยเชียว
“ออกไปได้แล้ว ฉันจะนอนต่ออีกหน่อย”
หลังคเชนทร์ออกจากห้องไป เข็มทิศก็นอนต่ออีกยี่สิบนาทีแล้วลุกไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ ตาคมมองสภาพร่างกายของตัวเองผ่านกระจกใสบานใหญ่แล้วพรั่งพรูลมหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง
ปกติเขาไม่ชอบให้ใครทำรอยทิ้งไว้บนเนื้อตัวเท่าไร เพราะนอกจากจะเจ็บแล้วมันยังดูไม่สะอาดตาเอาซะเลย แต่บัดนี้ทั้งด้านหน้า ด้านหลัง หว่างขารวมถึงข้อเท้า แทบไม่มีตรงไหนที่ไม่มีรอย มองตรงไหนเนื้อตัวก็มีแต่จุดจ้ำสีแดงก่ำเต็มไปหมด
เข็มทิศถอนหายใจออกมาอีกครั้งก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบชุดคลุมอาบน้ำมาสวมใส่ มัดช่วงเอวไว้ไม่แน่นมากแล้วออกมาข้างนอก เมื่อเห็นว่าคเชนทร์กำลังจัดอาหารขึ้นโต๊ะจึงเดินไปนั่งประจำที่ของตัวเอง หยิบส้อมขึ้นมาแล้วยื่นไปจิ้มกุ้งทอดกระเทียมมากินเล่น ยามจานข้าวถูกว่างลงตรงหน้าก็พยักพเยิดหน้าขอบคุณไปทีหนึ่ง
“นายกินแล้วเหรอ”
“ยังครับ”
พ่อครัวจำเป็นตอบคำถามแล้วเดินตักข้าวเพิ่มอีกจาน ถือมานั่งลงฝั่งตรงกันข้ามพลางมองสำรวจเสื้อผ้าที่ใส่ไม่มิดชิดของเจ้านายไปด้วย
ปกติก็อย่างนี้แหละนะ แต่ทุกทีมันแค่ไม่มีรอยต่าง ๆ นานาตามตัวก็เท่านั้นเอง
“คุณเข็มจะกลับวันนี้เลยไหมครับ หรือจะอยู่ต่ออีกสักวันสองวัน ผมจะได้โทรไปลางานให้”
“กลับเลยก็ได้ ฉันไม่ได้เจ็บป่วยตรงไหน จะลาทำไม”
“งั้นกลับกันช่วงเย็น ๆ แล้วกันนะครับ”
“เอาอย่างนั้นก็ได้”
เข็มทิศพยักหน้ารับแล้วตักอาหารมาใส่จานข้าว แต่ก่อนจะได้เอาเข้าปากก็ถามถึงคนที่ทำให้ตัวเองต้องมาอยู่ชลบุรีในเวลานี้
“ไอ้เด็กเวรนั่นมันตายหรือยังนะ”
“ยังอยู่ดีครับ ได้ข่าวว่าเพิ่งออกจากโรงพยาบาลเมื่อเช้านี้”
“สงสัยตีนเบาไปหน่อย” จบคำเข็มทิศก็ส่งอาหารเข้าปากแล้วเคี้ยวหงุบหงับ
รู้อย่างนี้น่าจะใส่แรงเพิ่มอีกหน่อย นอนโรงพยาบาลวันเดียวมันไม่ค่อยสมกับเงินที่เขาเสียค่าซ่อมแซมสนามแข่งเท่าไร ถ้าตอนนั้นคเชนทร์ไม่ห้ามไว้ คงได้ส่งมันเข้าโลงเรียบร้อยไปแล้วแท้ ๆ
“แล้วตอนนี้มันอยู่ไหน”
“ยังอยู่ในชลบุรีครับ แต่ไม่น่าใช่ที่พัทยา”
“กลัวโดนตีนอีกล่ะสิ” เข็มทิศแค่นหัวเราะพลางเหลือบมองเลขาซึ่งนั่งกินข้าวอยู่ฝั่งตรงกันข้าม “พ่อยังไม่รู้ใช่ไหม”
“ถ้ารู้คุณเข็มก็หูชาแล้วสิครับ”
“ก็จริง”
เวลาเขากับพายัพมีเรื่องทีไรเป็นอันต้องโดนบ่นหูชากันทุกที ด้วยเหตุนี้ละมั้งไอ้น้องบ้านั่นมันถึงได้ไม่โทรไปฟ้องคนที่บ้าน ยิ่งมาทำลายทรัพย์สินของเขาก่อนอย่างนี้ มีหวังมันโดนพ่อเฉ่งกบาลแยกเป็นสองซีกแน่ ส่วนคนเป็นแม่ก็คงจะขอโทษขอโพยพอเป็นพิธี โอ๋ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนแล้วบอกว่าลูกยังเด็กไม่ทันได้คิดหน้าคิดหลังเหมือนเคย
กินข้าวเช้ารวบมื้อเที่ยงเสร็จ เข็มทิศก็นั่งดูหนังรอให้อาหารย่อยจนจบไปหนึ่งเรื่องถึงได้เข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ระหว่างนั้นคเชนทร์ก็เข้ามาเก็บกระเป๋าเดินทางให้ เหลือไว้แค่กระเป๋าใบเล็กใส่เครื่องประทินผิว ยาทารอยฟกช้ำกับยาทาทวาร
ส่วนเสื้อผ้าที่ต้องใส่กลับกรุงเทพก็เอาออกมาแขวนไว้ให้หน้าตู้ พอเข็มทิศออกมาจากห้องน้ำคเชนทร์จึงลากกระเป๋าเสื้อผ้าออกมาข้างนอกก่อน ปล่อยให้เจ้าตัวแต่งตัวได้ตามสบาย
ผ่านไปสิบกว่านาที เข็มทิศก็ออกมาพร้อมกระเป๋าใส่เครื่องประทินผิวของเจ้าตัว ดังนั้นคเชนทร์จึงลุกไปรับมาแล้วเอาไปวางซ้อนไว้บนกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ เดินไล่ปิดน้ำปิดไฟให้เรียบร้อยแล้วออกมาจากห้องพร้อมกัน
ขณะเดินตามหลังเจ้านายไปยังลิฟต์ก็สังเกตท่าทางการเดินเหินที่แปลกประหลาดจากทุกทีไปด้วย
ดูท่าจะเดินไม่ถนัดเท่าไรนะนั่น
#ขย่มใจคเชนทร์
โดนช้างกัดแหละคุณเข็ม เป็นรอยเลย
ปล.คาดหวังว่าจะได้เห็นคุณคเชนทร์หน้ามืดตามัวอีกนะคะ 55555555555
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6ODoiMTAzMTU3NDciO3M6NzoiYm9va19pZCI7czo2OiIzMTAyNDYiO30
- ZANIA -