เขายินดีเป็นให้ทุกอย่างตามที่เข็มทิศต้องการ ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่คำเดียว ทำงานให้คุ้มค่ากับเงินหลายแสนที่จ่ายให้ทุกเดือน แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็มีแค่อย่างเดียวเท่านั้นที่เป็นให้ไม่ได้ นั่นก็คือ...ผัว
รัก,ชาย-ชาย,ไทย,เลขา,เจ้านาย,เอาแต่ใจ,ดื้อ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เขายินดีเป็นให้ทุกอย่างตามที่เข็มทิศต้องการ ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่คำเดียว ทำงานให้คุ้มค่ากับเงินหลายแสนที่จ่ายให้ทุกเดือน แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็มีแค่อย่างเดียวเท่านั้นที่เป็นให้ไม่ได้ นั่นก็คือ...ผัว
ผู้แต่ง
ZANIA
เรื่องย่อ
เข็มทิศ
เข็มทิศ รดิศไพศาล
อายุ 32 ปี สูง 186
รองประธานบริษัท
+++++++++
คเชนทร์
คเชนทร์ นาราบุษย์ อาดริค
อายุ 35 สูง 192
เลขาส่วนตัว
ทำตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ
+++++++++
“ถ้าไม่ให้ฉันเล่นของเล่น งั้นเอาของนายมาให้เล่นแทนดีไหม จะได้เล่นงุ่นง่านสักที”
“เลิกพูดเล่นได้แล้วครับ”
“ใครบอกว่าฉันพูดเล่น”
เข็มทิศช้อนตามขึ้นมองประสานกับดวงตาติดดุ ลำคอระหงเอียงเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อราวกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป
“ขอลองอีกที แล้วจะเป็นเด็กดีให้วันหนึ่ง”
“งั้นเชิญคุณเข็มดื้อให้เต็มที่เลยครับ”
“นายพูดเองนะคเชนทร์”
เลขาคนเก่งมองดวงตาพราวระยับของคนเป็นเจ้านายแล้วลอบพรูลมหายใจออกมายาวเหยียด มาอีหรอบนี้คงได้แกล้งทำตัวให้เขาปวดหัวมากกว่าเดิมแน่นอน
+++++++++
เขียน | ZANIA
นักวาด | Inine.pyc
+++++++++
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงการสมมติขึ้นเท่านั้น เนื้อหามีการบรรยายถึงการร่วมรักระหว่างชายกับชายอย่างโจ่งแจ้ง และมีรูปแบบเซ็กซ์ที่รุนแรงตามรสนิยมของตัวละคร มีการใช้ความรุนแรงในครอบครัว ทารุณกรรมเด็ก โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เหมาะกับผู้ที่มีอายุ ๑๘ ปีขึ้นไป
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.๒๕๕๘
+++++++++
ช่องทางการติดต่อนักเขียน
PAGE FB : Zania/ซาร์เนียร์ - นักเขียน
X : https://twitter.com/zxxzanxa
เล่นแท็กทวิตเตอร์
#ขย่มใจคเชนทร์
(ไม่เม้าท์มอยกันได้นะคะ เหงามั่กก)
สำคัญ : ติดเหรียญถาวรตั้งแต่ บทที่ 9 เป็นต้นไป
ขอฝาก
#ขย่มใจคเชนทร์
ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
หากถูกใจ กดเข้าชั้นเอาไว้ จะได้ไม่พลาดตอนใหม่นะคะ
กรุณาคอมเมนต์ด้วยความสุภาพ
ขอบคุณค่ะ
อารัมภบท
ยามเช้าของฤดูร้อนที่อากาศค่อนข้างอบอ้าว ขายาวภายใต้กางเกงสแล็กส์สีดำเนื้อดีก้าวเข้ามาภายในอาคารสูงของคอนโดมิเนียมแห่งหนึ่งอย่างมั่นคง ชายชุดดำตำแหน่งหน้าที่การงานอยู่ในระดับต่ำกว่าจำนวนห้าคน พากันโค้งตัวลงเล็กน้อยเพื่อทักทาย
พอหยุดลงตรงหน้าลิฟต์สีดำเงาตัดกับสีทองหรูหรา มือหนาก็ยื่นออกไปกดปุ่ม เมื่อประตูเปิดออกให้เห็นด้านในที่โอ่อ่ากว่าจึงก้าวเข้าไป ทาบคีย์การ์ดกับเซนเซอร์แล้วยืนล้วงกระเป๋ากางเกง มองตัวเลขที่เพิ่มมากขึ้นอย่างไม่รีบร้อน
ติ๊ง!
สิ้นเสียงสัญญาณ ประตูเหล็กก็เปิดออกยังชั้นที่เป็นเพนต์เฮาส์สุดหรู ซึ่งทั้งชั้นมีอยู่เพียงห้องเดียว เจ้าของส่วนสูงกว่าหนึ่งร้อยเก้าสิบสองเซนติเมตรก้าวขาเดินมาตามทางทอดยาวกว่าห้าเมตร
ตาคู่คมมองผนังสีทึบซึ่งตกแต่งด้วยโคมไฟหัวกวางเรนเดียร์ที่ทำขึ้นจากทองคำแท้สลับกันทั้งสองฝั่ง เมื่อเห็นว่ามีไฟดวงหนึ่งดับจึงหยุดดูแล้วลองใช้ปลายนิ้วเคาะสองครั้ง พอมันกลับมาติดดังเดิมก็เดินต่อจนกระทั่งถึงห้องโถงรับแขกที่หรูหราเสียยิ่งกว่าคฤหาสน์
เมื่อเห็นว่าภายในเพนต์เฮาส์เงียบเชียบไร้เงาผู้อยู่อาศัย ขายาวจึงเดินไปหยิบริโมตมากดเปิดม่านให้แสงสว่างจากภายนอกสาดส่องเข้ามา วางริโมตลงตำแหน่งเดิมก่อนจะเลี่ยงมายังบันไดทางขึ้นไปยังชั้นสอง ซึ่งตกแต่งด้วยสีดำตัดด้วยสีทองเฉกเช่นเดียวกันเฟอร์นิเชอร์ชิ้นอื่น
ขาก้าวเดินขึ้นบันไดทีละขั้นจนกระทั่งหยุดอยู่หน้าประตูห้องนอนบานใหญ่ที่มีเพียงหนึ่งเดียว มือหนาจับลูกบิดแล้วเปิดเข้าไปในห้องนอนเย็นฉ่ำ เดินไปเปิดม่านเพื่อรับแสงแล้วกลับมาหยุดอยู่ข้างเตียง
“คุณเข็ม ตื่นได้แล้วครับ”
เสียงทุ้มน่าฟังร้องเรียกพลางมองเจ้านายของตัวเองอย่าง เข็มทิศ รดิศไพศาล ที่นอนคว่ำหน้าเปลือยกายอยู่กลางเตียงหลังกว้าง โดยทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่ผ้านวมผืนหนาปิดช่วงก้นไว้เท่านั้น
“คุณเข็มครับ”
“รำคาญ!”
เจ้าของชื่อส่งเสียงฮึดฮัดในลำคอแล้วพลิกตัวหนีแสงที่สาดส่องเข้ามาไปอีกทาง ซึ่งนั่นมันทำให้ผ้าห่มผืนหนาร่นลงจนเห็นเนินก้นแน่นตามประสาคนออกกำลังกายโผล่พ้นออกมาจากชายผ้าห่ม
คเชนทร์ยืนมองคนขี้เซาอยู่เกือบนาทีถึงได้ผ่อนลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ขยับขึ้นไปนั่งบนเตียง สอดแขนทั้งสองข้างไปใต้รักแร้เนียนใสไร้เส้นขนแล้วหิ้วปีกอีกฝ่ายให้ลุกขึ้นมานั่ง จนทำให้คนถูกรบกวนการนอนถึงกับเอี้ยวหน้ามามองแรงใส่ด้วยความไม่พอใจ ทว่าสายตานั้นก็ไม่สามารถทำอะไรคนหน้านิ่งได้เลยแม้แต่น้อย
“วันนี้มีประชุมเช้านะครับ ห้ามสายเด็ดขาด”
คเชนทร์ปล่อยเจ้านายให้เป็นอิสระแล้วลงไปยืนข้างเตียง เอื้อมมือไปหยิบชุดคลุมอาบน้ำที่วางพาดอยู่บนโซฟาปลายเตียงขึ้นมาสะบัดไล่ฝุ่น กางชุดออกแล้วส่งสายตาดุดันไปให้คนที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่บนเตียงอย่างกดดัน
ด้วยเหตุนั้นเอง เข็มทิศจึงจำต้องขยับตัวลงไปยืนอยู่ข้างเตียงแล้วสวมใส่ชุดคลุมอาบน้ำอย่างช่วยไม่ได้ ระหว่างผูกเชือกบริเวณเอวก็ชำเลืองมองเลขาคนเก่งที่ทำสีหน้าเป็นอยู่แบบเดียวไปด้วย
“อยากได้อะไรหรือเปล่าครับ”
“แซนด์วิช เอาแบบวันก่อนนะ”
“ได้ครับ เดี๋ยวผมทำให้”
คเชนทร์ตอบรับแล้วมองตามแผ่นหลังกว้างของเจ้านายจนกระทั่งเดินหายเข้าไปทางห้องแต่งตัว ต่อมาก็หลุบตามองเตียงนอนยับยู่ยี่ก่อนจัดเก็บให้พอเป็นพิธี เพราะยังไงช่วงสายของวันแม่บ้านก็เข้ามาทำความสะอาดอยู่แล้ว พอจัดการกับทุกอย่างเรียบร้อยแล้วจึงลงมายังห้องครัว รีบทำมื้อเช้าให้เสร็จก่อนที่เข็มทิศจะลงมา
หลังทำแซนด์วิชเสร็จได้ไม่นาน เจ้าของส่วนสูงหนึ่งร้อยแปดสิบหกเซนติเมตรก็เดินลงมาจากบันไดอย่างมีมาด ตาคมแฝงความเอาแต่ใจกวาดมองความเรียบร้อยภายในห้องโถงก่อนจะเดินตรงไปยังโต๊ะอาหาร มองแซนด์วิชกับกาแฟดำที่ถูกเตรียมไว้ให้ก่อนส่งเสื้อสูทเข้าคู่กับกางเกงสแล็กส์สีกรมท่าให้กับเลขาคนเก่งที่ยืนรอรับอยู่
“นายกินอะไรหรือยัง”
“เรียบร้อยแล้วครับ”
“ตื่นก็เช้า ข้าวก็กิน ทำไมนายดูมีเวลาเยอะจัง ทั้งที่นอนหลังฉันเป็นชั่วโมง”
ปากพูดไป มือก็หยิบส้อมกับมีดสีเงินแวววาวขึ้นมาตัดแซนด์วิชหน้าอาโวคาโดเป็นคำ เหลือบมองคนที่น่าจะได้นอนน้อยกว่าตัวเองแต่กลับตื่นเช้ามาปลุกได้ทุกวี่ทุกวันพลางส่งอาหารมื้อเช้าคำแรกเข้าปาก
“เพราะผมมีระเบียบครับ”
“ไม่ได้หลอกด่ากันหรอกใช่ไหม”
“คุณเข็มคิดมากไปแล้วครับ”
เข็มทิศพ่นลมหายใจออกมาแล้วนั่งกินมื้อเช้าเงียบ ๆ โดยมีสายตาอันเรียบนิ่งของเลขาหน้าตายยืนอยู่เยื้อง ๆ มองมาอยู่ตลอด
พอจบมื้ออาหารก็จิบน้ำเปล่าล้างปากก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูง ซึ่งคเชนทร์ที่ยืนรออยู่ก็เอาเสื้อสูทมาสวมทับแล้วจัดระเบียบเสื้อให้เข้าที่เข้าทาง เมื่อทุกอย่างสมบูรณ์แบบก็เดินตามกันมายังลิฟต์ โดยมีเจ้าของห้องเดินนำ ส่วนคนเป็นลูกน้องนั้นเดินห่างกันแค่เพียงครึ่งก้าว
คเชนทร์ เป็นเลขาส่วนตัวของเข็มทิศมาสามปีแล้ว เขาทำทุกอย่างให้ตั้งแต่เรื่องงานยันเรื่องส่วนตัว ต้องมาปลุกไปทำงานทุกเช้าเพราะเคยไม่มาแล้วแต่อีกฝ่ายไม่ยอมตื่น หากอยากกินอะไรก็จะผันร่างเป็นพ่อครัวมาทำให้ ครั้งไหนเมาหนักจนเดินเองแทบไม่ไหวก็ต้องเปลี่ยนเป็นกรรมกรแบกหามเจ้านายกลับมาส่งถึงเตียงนอน ยามใดมีภัยเข้ามากล้ำกรายก็กลายร่างเป็นบอดีการ์ด กางปีกปกป้องอย่างสุดความสามารถ
เขายินดีเป็นให้ทุกอย่างตามที่เข็มทิศต้องการ ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่คำเดียว ทำงานให้คุ้มค่ากับเงินหลายแสนที่จ่ายให้ทุกเดือน แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็มีแค่อย่างเดียวเท่านั้นที่เป็นให้ไม่ได้
นั่นก็คือ...ผัว
#ขย่มใจคเชนทร์
เด็กดื้อต้องโดนอะไรน้า...ไม่โดนอะไรทั้งนั้น เพราะเป็นคนจ่ายเงินเดือน 55555555555
ฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ด้วยนะคะทุกคน
- ZANIA -