กำพร้า ณ ต่างโลก - 99 99 เกรงเกร็งเกร็ง โดย wayuwayu @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,แฟนตาซี,เกิดใหม่,ไซไฟ,ชาย-หญิง

รัก,คลั่งรัก,ชาย-ชาย,ทำงาน,สร้างตัว,ฝึกฝน,เกิดใหม่ ,รักวัยรุ่น,นางเอกเก่ง,พระเอกเก่ง,yaoi,หญิงรุก,ชาย-หญิง,ฮาเร็ม,แอ็คชั่น ,ต่อสู้,โรแมนติก ,โรแมนซ์,แฟนตาซี,ต่างโลก

เล่ม 1 (1-21) เรื่องราวของการสร้างรักในโลกแฟนตาซี ของชายต่างโลก สองสาวกำพร้า และมีอีก? ออกทำงาน ฝึกฝนเพื่อความแข็งแกร่ง แก้ปัญหาแห่งรักน่ารักๆ กับโลกใบใหม่พร้อมคนรักต่างโลก สองสาวและคนอื่นๆ? รัก!สู้!ทำงาน! เล่ม 2 (22-41) เริ่มเข้าสู่วัยทำงานเป็นครั้งแรกในชีวิตที่สอง กับการได้มาทำงานสายสู้ที่ซ่องใหญ่ เป็นเด็กคุมประตู การบอกข่าวร้ายกับเพื่อนสนิท สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยร้านใหม่ในโลกใหม่ และการเจอคนในฝัน เจ้าหญิงต่างแดน เล่ม 3 (42-61) การย้ายมาวังต่างประเทศตามแฟนเพื่อสร้างชีวิิตใหม่ รัก! ทำงาน! สู้!

ผู้แต่ง

wayuwayu

เรื่องย่อ

 เขาเป็นคนไม่ชอบตัวเองและชีวิตจนติดสื่อบันเทิง เขาเบื่อหน่ายกับงานซ้ำๆ

 แต่เขาโชคดีได้มาเกิดใหม่ต่างโลก ในโลกแฟนตาซี

 เขาเปลี่ยนตัวเองเป็นวารี หัดรักคนอื่นตั้งแต่เล็ก และรักษาเพื่อนที่ดีไว้เพื่อโตไปด้วยกัน

 เขาเริ่มจากการออกกำลังแล้วปกป้องบ้านที่ถูกรังแกกับเพื่อนด้วยศิลปะการต่อสู้

 จากนั้นเขาหาเงินและรวยขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่ยังเป็นกำพร้า

 พอเขาไปทำงานซ่องเจ๊ก็ใจดีเปิดร้านให้เลยยิ่งรวยเข้าไปอีก

 และเริ่มโตขึ้น เริ่มคลั่งรักคนอื่นได้ เขาเลือกไม่ทิ้งสองสาวแฝดเพื่อนสมัยเด็กที่ฝึกตามเขาและเชื่อเขาทุกอย่าง วีมนุษย์กึ่งแมวและวิวมนุษย์กึ่งแมงมุม

 เขาก็ยังไม่หยุดหาคนรักเพิ่มไปเรื่อยๆ แต่เขาเป็นคนพอใจง่าย เขาพอใจกับฮาเร็มเล็กๆ

 แต่เขาฝันไว้ว่าอยากอยู่วัง จนโชคดีได้มาเจอเจ้าหญิงต่างแดนที่เก่งกาจ วาโร และเคยชนะเขาแม้ฝึกแต่เด็กตั้งแต่เขาวัยฟิตสุด

 พอตัวเจ้าหญิงสุดสวยชวนเขาไปวัง ชีวิตรักเศรษฐีในบ้านข้างวังกับฮาเร็มน้อยและห้างใหญ่เบิ้มเลยเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ตอนนั้นมา

รายละเอียดซีรีย์

แนวซีรีย์ : แฟนตาซี, โรมานซ์, แอ็กชัน

ปกจะปกนักวาด เล่มไหนปกซ้ำจะอัพเดตภายหลังเมื่อขายได้แน่นอน แต่บอกไม่ได้ว่าเมื่อไหร่

เล่มละ 21 ตอน (1-21)

ความยาวตอนละ 11,000 ตัวอักษร+ (3000 คำ+)

ระยะเวลาอ่าน 15 นาที+

ราคาตอน: ช่วงแรกจะ 3-4 บาท มี 3 ver.

 ver. 1 เต็ม 4 บาท (มีภาพเอไอประกอบ, อาจมีภาพนักวาด)

 ver. 2 เล็ก 3.5 บาท (มีภาพเอไอประกอบ, ลดขนาดภาพในตอนครึ่งหนึ่ง, ใน Dek-D)

 ver. 3 สะอาด 3 บาท (มีแต่ตัวอักษร, มีภาพนักวาดประกอบ, ใน Pinto)

 เนื้อเรื่องแต่ละเล่มจะเรียงลำดับเวลา แต่ช่วงชีวิตจะพูดถึงเรื่องที่ไม่เหมือนกัน เลือกอ่านได้ตามสะดวก

 จะมีการอัพเดตเรื่อยๆ แต่เนื้อเรื่องตอนและภาพถ้าไม่จำเป็นต้องลบจริงๆจะไม่เปลี่ยน

 ซีรีย์นี้ทั้งหมดเรต ฉ.20 แต่บางเล่มจะเรต PG-13

ไม่มีเรื่องผิดศีลธรรม

พระเอกและผู้ชายทั้งหมดไม่สนคนอายุยังไม่ถึง 18

facebook

https://www.facebook.com/profile.php?id=100087843892571&mibextid=LQQJ4d

bluesky

https://bsky.app/profile/wayuwayutl.bsky.social

กำพร้า ณ ต่างโลก-1 1 ลืมตารำลึก,กำพร้า ณ ต่างโลก-2 2 วิเคราะห์,กำพร้า ณ ต่างโลก-3 3 หลังการต่อสู้,กำพร้า ณ ต่างโลก-4 4 ทวีปตะวันออก,กำพร้า ณ ต่างโลก-5 5 ต้มข่าไก่,กำพร้า ณ ต่างโลก-6 6 เริ่มวันแห่งการฝึกฝน,กำพร้า ณ ต่างโลก-7 7 จินตนาการ,กำพร้า ณ ต่างโลก-8 8 เฮง เฮง เฮง,กำพร้า ณ ต่างโลก-9 9 ความสุขจากแดดยามเช้า ณ ตลาด,กำพร้า ณ ต่างโลก-10 10 อิสรภาพ,กำพร้า ณ ต่างโลก-11 11 ประกาศสงครามความรัก,กำพร้า ณ ต่างโลก-12 12 ท่านหญิงเสือดำ,กำพร้า ณ ต่างโลก-13 13 ความรักที่เราเข้าใจ,กำพร้า ณ ต่างโลก-14 14 การแลกเปลี่ยน ณ ตลาด,กำพร้า ณ ต่างโลก-15 15 ทัศนศึกษา,กำพร้า ณ ต่างโลก-16 16 เธอคนนั้น,กำพร้า ณ ต่างโลก-17 17 คนแปลกหน้า,กำพร้า ณ ต่างโลก-18 18 อันตรายที่เข้ามา,กำพร้า ณ ต่างโลก-19 19 เตรียมพร้อม,กำพร้า ณ ต่างโลก-20 20 ต่อสู้,กำพร้า ณ ต่างโลก-21 21 พี่เลี้ยง,กำพร้า ณ ต่างโลก-22 22 จุดหมายใหม่,กำพร้า ณ ต่างโลก-23 23 ดงเสือดอกเล่นน้ำ,กำพร้า ณ ต่างโลก-24 24 คุยกับท่านหญิงเสือดำ,กำพร้า ณ ต่างโลก-25 25 ปราชญ์เสือดอกเก่า,กำพร้า ณ ต่างโลก-26 26 ฟาร์มอูริจิ,กำพร้า ณ ต่างโลก-27 27 คนช่างสงสัย,กำพร้า ณ ต่างโลก-28 28 เด็กซิ่วแพทย์ศาสตร์,กำพร้า ณ ต่างโลก-29 29 เราไม่ใช่พี่น้อง,กำพร้า ณ ต่างโลก-30 30 ประชุมเริ่มกิจการ,กำพร้า ณ ต่างโลก-31 31 ครูขึ้น - ขึ้นครู (NC),กำพร้า ณ ต่างโลก-32 32 รับเพื่อน,กำพร้า ณ ต่างโลก-33 33 นี่หรือคือทำงาน? (NC),กำพร้า ณ ต่างโลก-34 34 เที่ยวบาร์ (NC?),กำพร้า ณ ต่างโลก-35 35 มีแฟนเด็กกว่า (NC),กำพร้า ณ ต่างโลก-36 36 เจ้าหญิง (NC),กำพร้า ณ ต่างโลก-37 37 ข่าวใหญ่ (NC),กำพร้า ณ ต่างโลก-38 38 ลาออก,กำพร้า ณ ต่างโลก-39 39 นา (NC?),กำพร้า ณ ต่างโลก-40 40 เลี้ยงฉลอง (NC),กำพร้า ณ ต่างโลก-41 41 มุ่งหน้าสู่ที่ที่หวังไว้,กำพร้า ณ ต่างโลก-0.5 0.5 ปกเล่ม 1 V.1 (เรต น.15+),กำพร้า ณ ต่างโลก-21.5 21.5 ปกเล่ม 2 V.1 (เรต ฉ.20),กำพร้า ณ ต่างโลก-41.5 41.5 ปกเล่ม 3 V.1 (เรต ฉ. 20),กำพร้า ณ ต่างโลก-42 42 แปลงกาย (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-4.5 4.5 แผนที่ทวีปตะวันออก,กำพร้า ณ ต่างโลก-43 43 วาโรซีเมียเรีย (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-44 44 รูปคู่ (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-45 45 เวโรนีก้า (NC?) (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-46 46 ชมสวน (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-47 47 เรฟเนส (NC) (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-49 พิเศษประจำวัน 49 เรฟเนส (NC) (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-50 50 SM? (NC) (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-51 51 สัมภาษณ์ (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-52 52 ศัตรูรุกราน (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-54 54 ฟาร์มนก (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-55 55 รัก & งาน (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-56 56 งานเยอะ (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-57 57 หน่วยพิเศษ (NC) (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-58 58 ผักชี (NC) (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-59 59 เรดจำปา (NC?) (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-60 60 มังกรขาว (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-62 62 เตรียมงาน V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-61.5 61.5 ปกเล่ม 4 V.1 (เรต น.15+),กำพร้า ณ ต่างโลก-64 64 ลักพาตัว V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-53 53 อ่าว (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-21.6 21.6 ความเดิมตอนที่แล้ว เล่ม 2,กำพร้า ณ ต่างโลก-0.6 0.6 แนะนำตัวละคร,กำพร้า ณ ต่างโลก-65 65 ศิโร V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-61.6 61.6 ความเดิมตอนที่แล้ว เล่ม 4,กำพร้า ณ ต่างโลก-70 70 ไคจูงูยักษ์ V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-48 48 วิลเฮล์มมีน่า (NC) (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-61 61 ทะเล (V.1),กำพร้า ณ ต่างโลก-63 63 วิชารัก V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-66 66 บ้านกำพร้าฮาโมนี่ V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-67 67 หน้าใหม่ไฟแรงลูกติด V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-68 68 ตบต่อย V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-71 71 ความลับของราชินี V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-72 72 อ็อกโธ V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-73 73 วันทำงาน V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-69 69 ปืน V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-74 74 ช่างแต่งหน้า V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-75 75 รายการทีวี V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-76 76 เพื่อนแพทย์ V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-77 77 คิดถึง V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-78 78 ดาวเทียม V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-79 79 สั่งงาน V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-80 80 ตัดใจ V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-81 81 งานหมั้นแห่งหมัดและเลือด V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-81.1 81.1 ประชุมลับของสาวๆ V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-81.5 81.5 ปกเล่ม 5 (เรต 15+),กำพร้า ณ ต่างโลก-82 82 ย้อนดูตัวในวันปีใหม่ V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-83 83 แขกต่างประเทศ V.1 (FR),กำพร้า ณ ต่างโลก-84 84 เริ่มงานปี 123 (BL),กำพร้า ณ ต่างโลก-85 85 ชีวิตกระต่ายน้อย V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-86 86 ลูกเลี้ยงที่เปลี่ยนไป V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-87 87 ถอย! ราชินีจะเย็บ! V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-88 88 ราชาแห่งโครอลลัลเรย์เรีย V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-89 89 ความเชื่อที่ดีกว่า V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-90 90 บีแอลแลนด์ V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-91 91 เรื่องหนักใจของแมงมุมตัวสูง V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-92 92 ชุมนุมเสือโย้ V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-0.2 0.2 ว่าด้วยเรื่องภาพประกอบด้วยเอไอ,กำพร้า ณ ต่างโลก-93 93 เมื่อผู้ใหญ่ 3 คนอยากกลับเป็นเด็ก V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-94 94 หน้าหนาวน้องหนูนา V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-0.1 0.1 อดีตที่ไม่อยากจำ,กำพร้า ณ ต่างโลก-0.3 0.3 โครงการสำหรับนักวาดและนักอยากวาด,กำพร้า ณ ต่างโลก-21.1 21.1 อนาคตเด็กสามคน,กำพร้า ณ ต่างโลก-21.2 21.2 เป้าหมายเรื่องการงาน,กำพร้า ณ ต่างโลก-95 95 วิกฤตจิตแก้วใจในคืนจันทราไร้ดาว V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-41.1 41.1 เรื่องในเต็นท์,กำพร้า ณ ต่างโลก-41.2 41.2 อนาคตสามดาว,กำพร้า ณ ต่างโลก-41.6 41.6 ความเดิมตอนที่แล้ว เล่ม 3,กำพร้า ณ ต่างโลก-96 96 ลูน่า V.1 (NC),กำพร้า ณ ต่างโลก-61.1 61.1 ควันบรรจบแสงเสี้ยวจันทร์,กำพร้า ณ ต่างโลก-61.2 61.2 ไตรมาสของวังหลวง,กำพร้า ณ ต่างโลก-97 97 เพราะฉันรักลูกไม่มากพอหรือ? V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-81.2 81.2 ฮีลฉันหน่อย,กำพร้า ณ ต่างโลก-98 98 นางสำรองร้องเรียน V.1,กำพร้า ณ ต่างโลก-99 99 เกรงเกร็งเกร็ง,กำพร้า ณ ต่างโลก-100 100 มาหมั้นใหม่ไหม,กำพร้า ณ ต่างโลก-101 101 ลูก,กำพร้า ณ ต่างโลก-101.1 101.1 หลังลาย V.1

99 เกรงเกร็งเกร็ง

 ต้นเดือน 5 วารีอายุ 23 ปี

 มุมมองบุคคลที่สาม

 เรดจำปากำลังลงมือถูด้านหน้าห้องวารีและเหล่าแฟน

 เธอถูพื้นไปเรื่อยๆ

 เพราะบ้านแบ่งห้องซอยเป็นแถวๆ และแถวที่มีห้องของวารีไม่มีห้องพนักงาน เลยไม่มีพนักงานเดิน

 เรดจำปาถูแถวนี้เสร็จและย้ายไปแถวที่มีห้องพนักงานประจำที่ตามมากันตั้งแต่สมัยที่ฮาโมนี่เปิดที่โครอลลัลเรย์เรีย

 “สวัสดีค่ะพี่เรด ทำไมไม่ให้ลูกน้องถูเล่าพี่?” พนักงานที่เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวกำลังเดินไปห้องตัวเองทักเรดจำปา

 “พี่ว่างน่ะสิ” เรดจำปาที่ไม่คุ้นกับตำแหน่งสั่งการเอ่ยปากบอกเหตุผลไป

 “ค่ะพี่ ขอเดินหน่อยนะพี่” พนักงานรุ่นเก่าขอเดินเหยียบตรงที่ถูแล้ว

 แล้วเธอก็เข้าห้องไป

 มีพนักงานนุ่งผ้าเช็ดตัววิ่งมา

 “พี่ เอาไม้ถูมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! วันนี้เวรหนูถูบ้าน! ถ้าพี่ถูซะสะอาดอย่างนี้หนูจะทำอะไรเล่า! เอาไม้มาเลยพี่!” พนักงานดูโกรธเพราะตัวเองโดนแย่งงาน

 เธอไม่ใช่ไม่ให้เกียรติเรดจำปา มันเพราะเรดจำปาไม่เคยวางตัวสูงส่ง และไม่เคยทำตัวหรูให้ดูน่าเกรงขาม

 “เอิ่ม เธอกลับห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนก็ได้มั้ง” เรดจำปาเริ่มหวั่นๆเพราะเธอชอบเกรงใจคนอื่น แม้คนนั้นจะอยู่ล่างเป็นลูกน้องของเธอเอง

 “ไม่ได้แล้วพี่ ดูครึ่งฝั่งที่พี่ถูแล้วสิว่ามันเงาขนาดไหน แรงพี่เยอะเหมือนปากฮิปโปหนูจะเอาแขนที่ไหนไปกดให้แรงเท่าพี่เล่า” พนักงานบ่นอุบเพราะการทำงานของเรดจำปาไร้ที่ติ

 พนักงานรู้ว่าถ้าต้องทำต่อให้ได้เกรดเดียวกันเธอต้องเหนื่อยอย่างมากมาย

 เรดจำปาคอตก ไม่รู้จะยังไงดี

 เมื่อพนักงานเห็นก็จับไม้ถูในมือเรดจำปาแล้วดึงไป

 เรดจำปายอมปล่อยง่ายๆแล้วไม่รู้จะทำยังไงดี ไม่รู้เลย ว่าจะทำอะไรต่อดี

 เธอไม่ใช่คนที่จะคอยยืนสั่งคนอื่น

 เรดจำปาคอตกเดินกลับห้อง

 พนักงานในผ้าเช็ดตัวออกแรงถูพื้นสุดแขนให้ได้เท่าแรงเรดจำปาที่กล้ามโต

 แต่แม้เธอสุดแรงแล้วก็ไม่เท่าแรงของเรดจำปา

 ถ้าได้แค่เท่านี้ ก็แปลว่ามันได้แค่เท่านี้ เธอไม่ฝืนเกินตัวซึ่งมันเป็นเรื่องดี

 เธอถูจนผ้าเช็ดตัวหลุด แต่เธอเอาผ้าเช็ดตัวมาพาดบ่าแล้วถูต่อแบบไม่สนใจว่าใครมองอยู่

 มันเป็นช่วงเช้าที่ฟ้ายังไม่สว่าง แถมพนักงานมีแต่ผู้หญิงเสียส่วนใหญ่เธอเลยไม่กลัวใครเห็น

 แต่มีคนเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด

 เพราะกล้องวงจรปิดอันหนึ่งที่กำลังอัดภาพบันทึกพร้อมถ่ายทอดสดเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่แถวนั้น

 วารีที่นั่งเปิดมือถือฟังทุกอย่างอยู่ในห้องกำลังคิดว่าจะทำยังไงกับเรดจำปาดี

 แต่เขาไม่ได้อยู่คนเดียว

 มีหญิงสาวที่อายุน้อยกำลังนั่งทับวารีที่โซฟาคู่รักและขยับสะโพกโยกขึ้นลงอย่างเร็วอยู่

 เธอมีรอยสักเหมือนยากูซ่าโลกเก่าใหญ่อยู่กลางหลัง

 ที่หว่างขาเธอมีเสียงกรุ้งกริ้งเพราะเธอเจาะจิวใส่กระดิ่งที่กลีบกุหลาบ

 “พี่วารีให้เพิ่มอีก 50 ทองได้มั้ยหนูจะเอาไปเล่นสล็อต” สาวรอยสักเต็มตัวพูดขอแบบไม่มองหน้าแล้วแอบยิ้มๆว่าได้แน่

 “นี่ น้องช่างสักใหญ่ ฉันยอมให้ 100 ทองค่าเซ็กส์เพราะเมียฉันท้อง จริงๆฉันไม่ต้องมีเซ็กส์กับเธอก็อยู่ได้ แต่เธอมาขอเพราะเงินหมดตัวไม่มีข้าวกิน แต่ตอนนี้เธอจะมาขอเพิ่มไปเล่นพนันอีกเหรอ? ฉันจะส่งต่อเธอไปหน่วยคุมนิสัยให้ควบคุมเงินตัวเองให้ได้ก่อน ฉันไม่ชอบคนที่ไม่ดูแลตัวเอง” วารีบอกตอกหน้าช่างสักใหญ่ของฮาโมนี่

 เธอรีบหันหน้าไปหาวารี และเราจะเห็นว่าด้านหน้าเธอก็สักทั้งตัว และเว้นแค่รอบลานนมเพียงเท่านั้น

 เธอขมิบให้แรงขึ้นหวังว่าวารีจะใจอ่อน และจูบปากแลกลิ้นกับเขา

 “อย่าคุมหนูเลยพี่จ๋า” เธอพูดให้เขาเปลี่ยนใจ

 “เธอเป็นคนของฮาโมนี่ ฉันเข้าใจว่าเธอชอบอิสระ แต่ถ้าเราจะอยู่ร่วมกัน เธอต้องไม่ทำร้ายใคร นั่นรวมถึงตัวเธอเอง” วารีพูดเพราะเขาใกล้สุดและเร่งเครื่อง

 เขารู้ว่าสาวลายสักเต็มตัวข้างหน้าใกล้สุดแล้วเลยจะเร่งให้เธอไปถึงจุดสุดยอด

 และเขาก็ใกล้สุดแล้ว เขาเลยจะเล็งให้มันพร้อมกัน

 เขาเร่งจนเธอน้ำแตกพุ่งออกมา แล้วเขาปล่อยน้ำตอนนั้นพอดี

 มันจบอย่างสวยงามและเอาอุ้มเธอวางให้เธอยืน

 ช่างสักเข่าอ่อนนิดๆ ต้นขาพับเข้าหากันเพราะมันกุหลาบยืนสั่นๆ “สรุปหนูโดนคุม?”

 “ใช่ มันเพื่อตัวเธอเอง หรือจะลาออกหาอิสระ?” วารีพูดตัดขาด เพราะบางคนที่ทิ้งข้อเสียตนเองไม่ได้ก็จะทำอย่างนั้น

 “ทิ้งก็บ้าแล้วพี่ เลิกมั่งก็ดี หนูก็เบื่อเงินหมดเหมือนกัน มาลุ้นมีลูกกับพี่ดีกว่า” เธอบอกความในใจ

 เธอไม่ได้ขึ้นเป็นแฟน ความสัมพันธ์ของเธอกับวารีเป็นแบบซื้อขาย

 เธอเห็นวารีเป้าตุงๆแล้วเดินไปคุย

 ตอนนั้นเธอรับรู้ได้ว่าวารีอัดอั้นทางเพศเพราะแฟนทุกคนท้องหมด

 เธอเสนอตัวเพราะเธอเอาเงินไปเล่นสล็อตหมดพอดีในเดือนนี้

 มันเพิ่งเป็นเดือนแรกที่เธอเงินหมดตั้งแต่มา

 เธออยู่มานานตั้งแต่รุ่นโครอลลัลเรย์เรีย

 วารีเหมือนหนักใจแต่ยอมรับข้อเสนอ

 มันทำให้ทั้งสองได้เชื่อมรักกันแบบซื้อขาย

 “ขอบคุณนะ ถ้าเธอไม่มาฉันคงแย่” วารีขอบคุณสาวตัวลาย

 “พี่ขู่จะไล่ออกแล้วเอาหนูฟรีๆก็ได้ แต่พี่เป็นลูกผู้ชายดี หนูชอบเจ้านายแบบนี้ ไว้มามีไรกันอีกนะพี่ แฟนให้เมื่อไหร่ก็ส่งข้อความมาเลย หนูจะรอ” สาวตัวลายเป็นคนตรงๆและไม่ผูกมัดเธอเลยจบง่าย

 เธอขมิบเก็บเชื้อ ใส่เสื้อผ้าแล้วเดินไปหน้าประตู เปิดออก “ไปแล้วนะพี่ แล้วเจอกันวันหน้ามัน” เธอเดินออกนอกประตูไป

 วารีจุดอุ้ยดูด เขาไม่ได้บอกแฟนซักคนหรือแม้แต่ผู้จัดการว่าเขามามีอะไรกับช่างสักตอนที่แฟนท้อง

 เขาไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องผิดและมันเป็นแค่สัมพันธ์ห่างๆเขาเลยไม่ได้กลัวอะไรมาก

 แต่เขารู้ว่าวีกับวิวน่าจะกัดไข่ให้เขาเจ็บตัวแน่

 เขาตัดสินใจเก็บเรื่องนี้ไว้กับตัวจะได้ไม่เจ็บตัว

 นั่นเป็นนิสัยที่ไม่ดีเหมือนการติดเล่นสล็อตของช่างสัก

 แต่วารีก็แค่ผู้ใหญ่เพิ่งโตเขาเลยมองข้ามเรื่องนี้ไปด้วย

 เขาคิดเรื่องเรดจำปาก่อน

 เขาเริ่มคิดว่าต้องมีการปรับปรุงทีท่าของลูกน้องที่มีต่อหัวหน้าอย่างเรดจำปา

 เมื่อถึงเวลางาน เรดจำปาใส่ชุดแม่บ้านทุกครั้ง

 ‘น่าจะเป็นเพราะเธอไม่เคยแต่งตัวให้น่าเกรงขามหรือเปล่า?’ วารีคิดในใจ

 เขาคิดถึงทางแก้ในใจ

 แล้วเขาก็ออกไปออกกำลังกาย

 เขาออกกำลังกายปรกติคู่กับเรดจำปา

 เรดจำปาแทงหอก แล้ววารีเอาโล่ปัดจากด้านขวากันให้หอกออกไปด้านซ้าย

 “นี่ ฉันว่าลูกน้องเธอเห็นเธอติดดินเกินไป แล้วฉันบอกให้เธอทำงานในตำแหน่งหัวหน้าแล้ว เธอไม่ต้องลงมือเองแล้ว เพราะการลงมือเองเป็นการแย่งงานลูกน้องเมื่อเธออยู่ในตำแหน่งสูง” วารีเริ่มพูดกับเรดจำปาในท่าพร้อมต่อสู้

 เมื่อเรดจำปาได้ยินก็หน้าเสียแล้วหลบตาไปที่อื่น

 วารีแทงเข้าไหล่เรดจำปา “1 หัวหน้าใหญ่” พนักงานทำความสะอาดบอกคะแนน

 วี, วิว, และวาโร ดวลกันอยู่อีกที่หนึ่ง เพราะวันนี้วารีขอคุยกับเรดจำปา

 “เธอพูดเพราะเห็นเรื่องเมื่อเช้าเหรอ? แต่เธออยู่กับช่างสักนี่?” เรดจำปาจ้องหน้าวารี

 เธอรู้เพราะแม่บ้านรู้หมอว่าใครเข้าห้องไหน

 มันทำให้วารีหลบตา “3 พี่เรด แยก” เรดจำปาแทงเข้าหน้าวารีจนหัวกระเด็นไปข้างหลัง

 พวกเขากำลังสู้กันแบบเบาๆออกแรงนิดเดียวเพราะแฟนแต่ละคนกำลังท้องอยู่

 “แล้ว… จะให้ฉันทำยังไง?” เรดจำปามองหน้าวารีแบบไร้อารมณ์เพราะไม่อยากพูดเรื่องนี้

 เรดจำปาถอดหน้ากากเกราะออก เมื่อวารีเห็นก็ถอดตาม

 เธออยากทำงานเดิมที่ไม่ต้องคิดอะไรมากอย่างงานกวาดถู

 ตั้งแต่เธอทำงานระดับหัวหน้าเธ​อไม่เคยวางตัวเป็นใหญ่

 “เรื่องแบบนี้ต้องมีตัวช่วย ใกล้หมดเวลาฝึกพอดี มากับฉัน” วารีพูดแล้วจับมือเรดจำปาไปหาคนหนึ่ง

 เรฟเนสกำลังสู้แบบเบาๆกับอายะเอาดาบเขี่ยกันข้างหน้าแล้วหาช่องแทงกันเล่นๆในชุดเกราะเบาะกับหน้ากากเกราะ

 “เรฟเนส ฉันอยากให้คนเห็นเรดจำปาเป็นซ้อ โดยเฉพาะเหล่าพนักงานของเธอ แต่งตัวแบบไหนให้คนเกรงใจดี?” วารีถามเรฟเนส

 “ถ้าอย่างนั้นเธอต้องแต่งตัวให้เหมาะสม และที่ขาดไม่ได้… เครื่องประดับ เลือกเดรสไปฮาโมนี่แล้วไปร้านฉันกัน” เรฟเนสชวนวารีและเรดจำปา

 “ไปด้วยกันมั้ย อายะ?” วารีชวนอายะและคิดว่าเธอว่างไปแน่ๆ

 “วันนี้ไม่ได้น่ะสิ ราชาชิเดะของโครอลลัลเรย์เรียพาเด็กในสังกัดมาฝึกเป็นสิบคนเลย” อายะปฏิเสธเพราะติดงานแล้วทำหน้าเศร้าๆเพราะเธออยากเห็นพัฒนาการเพื่อนวงคนรักวารี

 “อย่างนั้นเหรอ น่าเสียดาย ให้เขามาวันอื่นก็ไม่ได้ด้วย เอาเถอะ ไว้โอกาสหน้าแล้วกัน แต่… ชิเดะมางั้นเหรอ? เขาไม่บอกฉันกับวาโรซักคำ” วารีพูดพลางถามถึงแขกคนสำคัญที่วารีไม่มีข้อมูลเลยว่าเขามา

“เขาแบบนี้แหละ” อายะทำมือปัดไปปัดมาข้างหน้าและพูดชี้แจง

“เธอ… เคยกับเขาไหม?” วารีเริ่มใจขุ่นเพราะหึงขึ้นมา

“ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่มีจ้า แต่ถ้าไม่เชื่อ ก็แล้วแต่นะเจ้าหน​ู ฮ่าฮ่าฮ่า” อายะพูดเสร็จแล้วเดินทิ้งสะโพกก้นส่ายเข้าบ้านไป

วารีมองนิ่งๆรออายะปิดประตู

เรดจำปามองวารีแล้วจับก้นตัวเอง

เรฟเนสมองเรดจำปา “ของพี่ก็มีดี พี่เรด”

“วารีไม่เคยมองแบบนั้นน่ะสิ” เรดจำปาชี้มองวารีที่ยังมองประตู

“หา? อะไรกันแล้วนะ?” วารีสติกลับมาแล้วงงว่าเรดจำปากับเรฟเนสคุยอะไรกัน

“ไม่มีอะไรหรอกย่ะ วารีที่รัก” เรดจำปาพูดพร้อมมองค้อนประชดประชัน

เรฟเนสเอามือบังปากและกลั้นหัวเราะแต่กลั้นไม่อยู่

“ป่ะ พวกเราต้องไปเตรียมตัวไปฮาโมนี่” วารีจับมือเรดจำปาแล้วดึงพาเข้าบ้าน

“เดี๋ยวก่อนฉันยังไม่ตอบตก…” วารีดึงแขนให้เสียหลักมาหาตัวเขาแล้วอุ้มท่าเจ้าหญิงวิ่งเอียงตัวหลบประตูเข้าบ้าน

เรฟเนสวิ่งเหยาะๆตามมาจนเข้าห้องวารีไปหลังวารีติดๆ

เรฟเนสโทรหาหนูนา “หนูนาเอาเดรสอลังการสีเขียวนั่นมาที”

จากนั้นไม่มีเสียงออกมาจากมือถือที่แนบหูเรฟเนสอยู่ ตอนนี้มันเปิดโหมดคุยส่วนตัว

“ใช่ๆ ที่เพชรเยอะๆ เอาไว้ห้องวารีนะ ส่วนของฉันเอาสีทองมา ที่รัดๆน่ะ” เรฟเนสยืนยันชุดเดรสกับหนูนา

จากนั้นสามคนไปอาบน้ำเย็นถูหลังให้กันแล้วลงอ่าง

“พูดถึง ฉันยังไม่ได้ยอมตอบตกลงกับอะไรซักอย่างเลยนะ ทั้งเรื่องเดรสและเรื่องที่จะประดับประดาตัวฉัน” เรดจำปาพูดทวงสิทธิตัวเองขึ้นมา

“พูดตอนนี้สายไปแล้วแหละพี่เรด” เรฟเนสสวนขึ้นมาทันที

“ถูกต้อง” วารีเห็นด้วยกับเรฟเนส

“อ่าว ไหงเป็นแบบนี้” เรดจำปาเริ่มหน้าเสียเพราะไม่มีใครสนสิทธิของเธอ

วารีและเรฟเนสลุกก่อนแล้วเรดจำปาลุกขึ้นช้าๆตามมา

เรดจำปาเดินเหมือนไม่ค่อยมีแรงวารีเลยต้องจูงมือ

เมื่อกลับมาที่ห้องวารีเห็นเสื้อเดรสเขียวของเรดจำปา

มันเป็นเดรสเปิดแถวบนช่วงอก แล้วมีเส้นงานทองฝังเพชรยาวด้านหน้า

“หนูเอาเดรสมาแล้ว จะแต่งหน้าด้วยมั้ยพี่ๆ” หนูนาที่เด็กกว่าเรฟเนส 1 ปีถามขึ้นมา

“ไม่ ฉันว่าจะให้แสดงออกถึงความเป็นธรรมชาติ แล้วแต่งเติมด้วยเครื่องประดับอย่างเดียว” เรฟเนสพูดถึงหลักที่เธอจะใช้ในการแต่งตัวเรดจำปา

“ฟู่ว” เรดจำปาถอนหายใจเพราะเธอไม่ชอบการแต่งหน้า เพราะมันทำให้เธอเด่นเกินไป

แต่เธอก็ยังไม่รอดต้องเด่นอยู่ดีในวันนี้

หนูนาและเรฟเนสช่วยกันใส่ชุดเรดจำปา

เรฟเนสใส่ชุดรัดๆด้วยตัวคนเดียวเหมือนทำมาบ่อยแล้ว หนูนาไม่ได้ช่วยอะไรมาก

“ไหนๆก็มาแล้ว ไปฮาโมนี่ด้วยกันมั้ย หนูนา?” วารีลองชวนหนูนาดู

“ไม่ได้อ่ะพี่ หนูมีคิวแต่งหน้าหลายคนวันนี้ พูดถึง หนูต้องไปแล้วพี่ ขอตัวนะ” หนูนาติดงานแล้วรีบออกไป

วารีชูมือเหมือนจะบอกให้เธอรอก่อน แต่เธอหลุดเงื้อมมือไป จับไม่ทันแล้ว

วารีทำใจนิดๆแล้วสนใจสองคนหลักของวันนี้แทน

“ป่ะ ไปฮาโมนี่” วารีเรียกเรดจำปากับเรฟเนส

“ลุย” เรฟเนสวางมาดเข้มเป็นอาซ้อใหญ่

“เอิ่ม ชุดมันเยอะไปมั้ย?” เรดจำปาเริ่มเกรงเพราะชุดตัวเองสุดอลังการ

““ไม่หรอกน่า”” สองคนรุมพูดให้เรดจำปาสบายใจ

บนโดรนเรดจำปาใจอยู่ไม่สุขตลอดเพราะไม่เคยคิดแต่งตัวแบบนี้เลย

เธอคิดว่าสายเพชรประดับมากเกินไป

เธอลูบสายเพชร แล้วดูงานฝังระดับเซียนของพี่เนตรทิพย์แล้วก็สงสัยว่า เพชรมันฝังอยู่ไม่หลุดได้อย่างไร

ไม่นานก็ถึงฮาโมนี่ แล้วเรฟเนสเดินนำเราไปร้านเธอ

มีแต่คนมองตามพวกเราเต็มไปหมด

เรดจำปาเริ่มหน้าแดง

ในร้านเรฟเนสมีตู้กระจกใหญ่ที่ด้านล่างมีเครื่องประดับทองฝังทองและเพชรมากมาย

พื้นที่ตอนเดินเข้าไปในห้อง จะมีตู้กระจกโชว์งานใหญ่ที่สุดอลังการชิ้นเดียวอยู่หลายตู้

มีคนเลือกของอยู่ประปรายและทุกคนดูเป็นระดับซ้อเครื่องประดับเต็มตัวหมด

เรฟเนสไปคุยกับลูกน้องเธอ จากนั้นเริ่มเลือกของ

เธอไปที่ตู้เดี่ยว “น้อง เปิดตู้นี้แล้วเอาจี้กลัดผมนี้มาที”

เรฟเนสสั่งให้เปิดตู้งานทองสำหรับติดผม

พนักงานถือพวงกุญแจใหญ่มาเปิดตู้

ไฮโซในร้านเริ่มมองเรดจำปาเพราะชุดเธอเด่นที่สุด แถมยังมีกล้าม

เมื่อเสร็จแล้วเรฟเนสติดจี้ทองฝังทับทิมบนหัวเรดจำปาแล้วพาเธอไปหน้ากระจก

“ชิ้นนี้สวยแล้วเหมาะกับเธอด้วย โอเค ผ่าน” เรฟเนสพูดแบบไม่รอเรดจำปาตอบ

“มันเยอะไปอ่ะ ชุดฉันก็เยอะอยู่แล้ว” เรดจำปาหน้าแดงมากกว่าเดิมเพราะโดนจ้องเขม็ง

คนนอกร้านเริ่มยืนดูเรดจำปาหน้าร้าน

“เยอะไปก็ไม่เป็นไร เราต้องเปลี่ยนเธอเป็นซ้อ” วารีพูดทำลายความหวังเรดจำปาที่อยากรีบหยุด

จากนั้นเรฟเนสไปเลือกของต่อ

แล้วเธอนึกอะไรได้สักอย่าง

“เอาเครื่องประดับคอเบอร์ 765 มา พร้อมสร้อยด้วย”เรฟเนสสั่งลูกน้องหลังเคาน์เตอร์

เรดจำปาคิดในใจ ‘พอซักทีได้มั้ย’

ลูกน้องเดินไปหลังร้านแล้วหยิบเครื่องประดับคอวางบนหมอนแดงมา

เรฟเนสจำได้ว่าขนาดมันพอๆกับคอเรดจำปา

เรฟเนสเอามันมาใส่คอเรดจำปาและมันใส่ได้พอดิบพอดี

มันเป็นงานทองแกะเป็นลวดลายฝังทับทิม

“มันเข้ากับจี้ที่ผมพอดีเลย” เรฟเนสภูมิใจที่ตัวเองคิดได้

เรดจำปาเริ่มปลงและเงียบไม่ยอมพูด

“ร่าเริงหน่อยน่า เธอไม่ได้ใส่ทั้งวัน แค่ใส่ตอนเจอคน” วารีพูดให้กำลังใจคนค้อน

“ฉันเจอคนทั้งวัน…” เรดจำปาตัดพ้อชะตาตัวเอง

“อ่ะจากนั้นประดับคอด้วยนี่อีกเส้น สร้อยจี้ทับทิม” แม้มีเครื่องประดับคอชิ้นใหญ่แล้ว เรฟเนสยังใส่สร้อยทับทิมเข้าไปอีก

จากนั้น เรฟเนสเริ่มสั่งให้เปลี่ยนสร้อยทับทิมเป็นปลายตะขอแล้วเอามาประดับหน้าชุดเดรส

เราอยู่ในร้านประมาณสองชั่วโมง

เรดจำปาเดินออกมาพร้อมงานทองฝังทับทิมเต็มตัว

มีแต่คนมองเธอที่ข้างนอก

“วารีมีแฟนคนใหม่เป็นซ้อเหรอ?”

“ฉันไม่เคยเห็นคนนี้เลย เธอเป็นใคร?”

“หน้าเธอเหมือนแม่บ้านที่ชื่อเรดจำปาอยู่นะ”

คนเริ่มซุบซิบกันแต่เสียงไม่ได้เบาขนาดเรดจำปาไม่ได้ยิน

เรดจำปายิ่งหน้าแดงขึ้น แต่ในใจก็เริ่มสบายเพราะใกล้ได้กลับบ้านแล้ว

“ป่ะ ไปร้านพี่เนตรทิพย์ต่อ” เรฟเนสพูดตัดความหวังเรดจำปาสะบั้น

เรฟเนสกับวารีจูงแขนเรดจำปาจนเธอเดินลากเท้าตามไปร้านพี่เนตรทิพย์

ในที่สุดก็เดินเข้าร้านหิน

คนที่เลือกของทั้งวัยรุ่นและรุ่นใหญ่ทั้งหมดมองเรดจำปาตาเป็นมัน

ไม่มีใครไม่มองเธอเลย และวารีเริ่มภูมิใจ

วารียิ้มแต่เรดจำปาหยิกหัวนมเขา “ตาบ้าเอ้ย”

วารีหัวเราะชอบใจ แล้วรอเรฟเนสเลือกหิน

“เอาทับทิมยางยืดแบบงานฝีมือมาให้เลือกหน่อย” เรฟเนสสั่งพนักงานร้านหิน

พนักงานเดินไปหลังร้านแล้วเอาสร้อยข้อมือหินงานทำมือที่ค่อนข้างอลังการและแสดงถึงฝีมือคนทำที่สูงใส่หมอนยาวออกมา

เรฟเนสเอาเส้นนั้นเส้นนี้มาเทียบข้อมือเรดจำปาเลือก

เธอทำซ้ำๆสลับไปมาอยู่หลายรอบ “เส้นนี้แหละ!” แล้วในที่สุดก็ได้เส้นที่เป็นทับทิมถักสลับไปมา

จากนั้นวารีจ่ายเงินแล้วออกจากร้าน

เรดจำปาก้มมองแต่พื้นไม่กล้าเงยหน้า

คนมองเธอทั้งฮาโมนี่

“เธอดูไม่ไหวแล้วแหละ วารี เอาพี่เรดกลับห้องเถอะ” เรฟเนสเริ่มเป็นห่วงรุ่นพี่เธอ

วารีเดินมาจับไหล่เรดจำปาสองข้างแล้วจูบเธอกลางฮาโมนี่

“จากแม่บ้าน ตอนนี้เธอเหมือนเจ้าหญิงเลย เรดจำปา ฉันภูมิใจในตัวเธอมากที่เธอขึ้นเป็นใหญ่ได้แบบนี้” วารีพูดให้กำลังใจคนจิตตก

“ฉันแค่ใส่เครื่องประดับ พอถอดฉันก็หมดราศี” เรดจำปาตัดพ้อ

“มันไม่จริงหรอก” วารีจับมือเรดจำปา

เรดจำปาเมื่อได้จูบก็ใจกล้าขึ้นมาแล้วเดินคู่วารีได้เองแล้ว

เรฟเนสเดินมองภูมิใจอยู่ห่างๆ

จริงๆวันนี้เรฟเนสใส่เดรสสวยมาแต่เธอให้เรดจำปาเด่นกว่าเธอ เพราะสำหรับเธอการแต่งตัวมันเป็นเรื่องธรรมดา

เรฟเนสให้รุ่นพี่ได้ ไม่มีกังวล

วารีพาสาวๆกลับบ้าน

ในโดรนไม่มีใครพูดกัน แต่วารีจับต้นขาเรดจำปาที่นั่งข้างตลอดทาง

เรฟเนสมองและอิจฉา แต่วันนี้ไม่ใช่วันของเธอ และเธอเข้าใจ

เมื่อถึงบ้าน “ฉันกลับห้องละ จะไปร้านต่อ” เรฟเนสรีบตัดบทตีตัวออกห่างและเดินเร่งหายตัวไป

วารีมองตามหลังเธอและรู้ว่าเรฟเนสเปิดทางให้รุ่นพี่ตัวเอง

“งั้น ฉันจะกลับ… ว้าย ทำอะไรวารี” เมื่อเรดจำปาบอกจะกลับวารีจับเธออุ้มท่าเจ้าหญิง

“ฉันจะปล้ำเธอในชุดนี้” วารีรีบบอกเจตนา

“อีตาบ้า… อย่าทำชุดขาดล่ะ” เรดจำปาพูดกันไว้ก่อนกลัวเสียของ

ตอนแรกเธอไม่รู้ว่าจะใส่ชุดนี้เพื่อใคร เพราะเธอใจเป็นแม่บ้านธรรมดาและไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นนอกจากงานกวาดถู

แต่ถ้าเธอใส่ชุดนี้แล้วแฟนสนใจมันก็คุ้มค่าแล้ว

เมื่อวารีวางเธอบนเตียงแล้วเริ่มมุดกระโปรง เรดจำปาก็คิดได้

เธอคิด ‘สุดท้าย ฉันก็รู้ว่าจะแต่งตัวเพื่อใคร’ เธอยิ้ม แล้วก็อยู่กับวารีสองต่อสองกันต่อไป

---