รักเมีย หลงเมีย กินข้าวไม่ได้ร้องไห้หาเมีย
รัก,ชาย-หญิง,เกิดใหม่,ครอบครัว,จีน,แม่ทัพพ่ายเมีย,นิยายรักจีนโบราณ,เกิดใหม่,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
กลวิธีมัดใจสามีให้อยู่หมัดรักเมีย หลงเมีย กินข้าวไม่ได้ร้องไห้หาเมีย
เมื่อจำต้องแต่งงานโดยไม่เต็มใจโดยไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้สิ่งที่ฟ่านซีเซียนหรือไส้ในคือดวงวิญญาณแปลกปลอมของหญิงสาวต่างยุคต่างสมัยเข้ามาอาศัยพึ่งพิงร่างตามที่โชคชะตาได้ขีดเส้นเอาไว้นั้นทำได้คือการพยายามทำตัวให้เป็นที่รักทั้งกับตัวสามีรวมไปถึงผู้คนรอบข้างเขาเพื่อความอยู่รอดอย่างสุขสงบแต่นางกลับมีอุปสรรคใหญ่คือมารหัวใจที่มาปรากฏกายในรูปแบบของน้องสาวบุญธรรมของสามี
ในเมื่อถูกลิขิตให้ได้มีชีวิตอยู่ต่อไปสิ่งที่ทำได้คือต้องสู้สุดใจขาดดิ้นในวิถีทางที่ตนเองพอจะทำได้อย่างเรื่องการขยันทำงานจนสามารถเปิดร้านอาหารเป็นของตนเองได้โดยที่มิต้องอาศัยบารมีของใครหนุนหลังอีกทั้งเอาใจใส่ดูแลในเรื่องอาหารการกินที่นางถนัดฟ่านซีเซียนตั้งใจจะมัดทั้งตัวและหัวใจของท่านแม่ทัพผู้เป็นสามีให้ไม่มีทางดิ้นหนีไปไหนได้และมีเพียงนางเป็นหนึ่งในดวงใจแต่เพียงผู้เดียว
หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้ไม่อิงประวัติศาสตร์ไม่ว่าจะ สถานที่ เหตุการณ์ หรือตัวบุคคลในเรื่องล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้นค่ะ
กติกาการลงนิยาย
ลงเนื้อหาให้อ่านฟรีทั้งหมด 10 ตอนหลังจากนั้นจะติดเหรียญล่วงหน้า รายละเอียดดังนี้
1. ติดเหรียญล่วงหน้า 1 สัปดาห์
2. ปลดเหรียญอ่านฟรี 1สัปดาห์
3. หลังจากนั้นจะติดเหรียญถาวรราคาเต็มไปจนถึงตอนจบค่ะ
หลังจากที่ร้านหม้อร้อนของฟ่านซีเซียนเปิดให้บริการได้สักพักนางก็สามารถจัดตารางการทำงานและตารางการดูแลสามีได้ลงตัวยิ่งขึ้นแม้จะตั้งใจทำมาหากินเพื่อหาเงินสำรองเอาไว้เลี้ยงชีพเผื่อฉุกเฉินก็จริงแต่นางก็ยังไม่ลืมว่าตนเองมีหน้าที่ดูแลทุกข์สุขของสามีให้เขารักเขาหลงเพื่อที่นางจะยังสามารถมีชีวิตอยู่รอดปลอดภัยต่อไปในแดนเหนือที่เปล่าเปลี่ยวแห่งนี้ได้
ช่วงนี้ทั้งนายทหารและชาวบ้านที่อาศัยอยู่ใกล้เขตของค่ายทหารต่างก็เห็นฮูหยินของท่านแม่ทัพเดินเข้าเดินออกอยู่เกือบทุกวันเพราะนางพยายามจะมาส่งอาหารให้ถึงมือสามีด้วยตนเองหากวันไหนหากที่ร้านยุ่งๆ ก็จะมอบหมายหน้าที่ให้คนงานชายในร้านทำหน้าที่แทนตนเองซึ่งนานๆ ครั้งท่านแม่ทัพก็มิได้แสดงอาการว่ามีปัญหา
มาจนถึงตอนนี้ฟ่านซีเซียนก็ย้ายตามสามีมาอาศัยอยู่ในดินแดนเหนือสุดของแคว้นได้ร่วมๆ หกเดือนแล้วซึ่งแน่นอนว่านางทั้งปรับตัวและใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ได้อย่างมีความสุขหาได้มีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจหรือว่ามีปัญหาอะไรที่มาทำให้ต้องมีอารมณ์ขุ่นเคืองซึ่งน่าจะเป็นเพราะว่าผู้คนที่ได้พบเจอนั้นล้วนแต่เป็นมิตรวิถีชีวิตความเป็นอยู่ก็ต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยกันเนื่องจากท่านแม่ทัพสวีผู้เป็นสามีนั้นทำการปูทางเอาไว้ให้เป็นอย่างดีด้วยการดูแลบริหารเมืองแห่งนี้ด้วยความเที่ยงธรรมและโปร่งใสสามารถย้อนไปตรวจสอบได้ทุกเมื่อ
และมีหนึ่งสิ่งที่ท่านแม่ทัพกำลังจะดำเนินการในลำดับถัดไปนั่นก็คือการสร้างร้านค้าทหารผ่านศึกเพื่อเป็นแหล่งค้าขายสินค้าต่างๆ รวมไปถึงผลิตผลทางการเกษตรของบรรดานายทหารปลดประจำการทั้งหลายซึ่งจากการคาดการณ์เอาไว้นั้นกว่ามันจะเป็นรูปเป็นร่างก็น่าจะต้องใช้เวลาอีกหลายเดือน
แต่มีหนึ่งสิ่งที่ไม่ต้องรอนานจนเกินไปนักนั่นก็คือทางจวนสกุลสวีส่งจดหมายมาว่าน้องชายตัวน้อยของสามีสวีซานจ้านและน้องสาวบุญธรรมผู้เป็นหลานสาวแท้ๆ ของฮูหยินรองมีนามว่าสวีโหรวซือกำลังจะเดินทางมาเยี่ยมพี่ชายและพี่สะใภ้จึงทำให้เวลานี้ฟ่านซีเซียนมีความสุขเป็นอย่างมากกับการเตรียมงานต้อนรับทั้งสองคน
กับเสี่ยวจ้านนั้นทั้งคู่เคยได้พบเจอกันอีกทั้งยังได้ใช้เวลาร่วมกันระยะสั้นๆ นางจึงพอรู้ว่าเด็กชายนั้นเป็นคนน่ารักมากเพียงใดแต่กับน้องสาวบุญธรรมของสามีนั้นยังไม่เคยได้พบหน้ากันด้วยในครั้งที่แต่งงานนางถูกส่งไปถือศีลที่อารามชีบนเขาเพราะปัญหาเรื่องดวงชะตาตามความเชื่อครั้งนี้จึงเป็นครั้งแรกที่จะได้พบหน้ากันฟ่านซีเซียนจึงพยายามยิ่งนักที่จะดูแลน้องสาวบุญธรรมของสามีให้ดีไม่ต่างจากที่นางนั้นดูแลน้องสาวของตนเอง
“ยินดีต้อนรับเสี่ยวจ้าน โหรวเอ๋อร์” ทันทีที่พบหน้าทายาทคนรองจากสกุลสีและหญิงสาวที่มีอายุอานามพอๆ กับตัวเองฟ่านซีเซียนก็เข้าไปทักทายด้วยความยินดีโดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าที่มืดครึ้มของหญิงสาวอีกคนเลยแม้แต่น้อย
“เราไม่ได้สนิทสนมกันถึงเพียงนั้นรบกวนเรียกข้าว่าคุณหนูสวีหรือสวีโหรวซือจะดีกว่านะเจ้าคะ” หญิงสาวที่หงุดหงิดกับการเดินทางไกลที่ไม่ว่าจะกี่ครั้งกี่หนก็ไม่เคยชินประจวบเหมาะกับครั้งนี้พี่ชายไม่ได้มารอรับเช่นที่เคยทำแต่กลับให้สตรีหน้าไม่อายผู้นี้มาต้อนรับแทนจึงทำให้นางยิ่งมีความขุ่นเคืองใจจนไม่สามารถเก็บความรู้สึกและสีหน้าของตนเองเอาไว้ได้
“เช่นนั้นรบกวนคุณหนูสวีเรียกข้าว่าฮูหยินน้อยเพื่อความเหมาะสมด้วยนะเจ้าคะเพราะข้านั้นคือภรรยาที่ถูกต้องของท่านแม่ทัพสวีซานจิน” ฟ่านซีเซียนที่ครั้งหนึ่งนั้นเคยชมละครน้ำเน่ามาหลากหลายเรื่องก็จัดการแก้เกมกลับไปด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไม่เหลือเค้าของพี่สะใภ้ผู้แสนอ่อนโยนอีกต่อไปอีกแล้วในยามนี้
กิริยาอาการที่กวาดตามองนางตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้ารวมถึงคำพูดคำจาที่ไม่เป็นมิตรนั้นนางดูออกทันทีว่าน้องสาวบุญธรรมของสามีนั้นคิดมีใจเป็นอื่นอย่างแน่นอนมิเช่นนั้นนางคงไม่แสดงกิริยาท่าทางเช่นนั้นออกมาแน่ๆ และดูท่าแล้วที่ผ่านมาสามีของนางนี่แหละที่คงตามใจสวีโหรวซืออยู่ไม่น้อยมิเช่นนั้นนางจะกล้าแสดงนิสัยไม่ดีเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร
“เสี่ยวจ้านพี่สะใภ้จะพาเจ้าไปห้องพักเองส่วนคุณหนูสวีคงต้องรบกวนพ่อบ้านเส้าด้วยนะเจ้าคะ อ้อ มัวแต่ทักทายจนไม่ได้แนะนำนี่คือพี่สาวฟ่านเซียวเซียนน้องสาวแท้ๆ ของพี่สะใภ้รู้จักกันไว้นะ” ฟ่านซีเซียนแนะนำให้น้องชายของสามีได้รู้จักกับน้องสาวของตนเองแบบง่ายๆ จากนั้นก็จูงมือเด็กชายด้วยมือข้างซ้ายและจูงมือน้องสาวด้วยมือข้างขวาพากันไปห้องพักรับรองที่จัดเตรียมไว้โดยไม่ได้ให้ความสนใจกับตัวของสวีโหรวซืออีกเลย
“เสี่ยวจ้านในจดหมายบอกว่าแม่นมจั๋วก็เดินทางมาด้วยแต่เหตุใดพี่สะใภ้จึงไม่เห็นนางเลยเล่า” แม่นมจั๋วเถียนนั้นเป็นแม่นมของมารดาคุณชายสวีทั้งสองที่เดินทางมาช่วยดูแลคุณหนูและคุณชายในการเดินทางไกลในครั้งนี้ตามคำสั่งของฮูหยินสวีและนายท่านสวี
“แม่นมจั๋วแวะที่ตลาดเพื่อซื้อยาบำรุงร่างกายมาต้มให้ข้ากับพี่สาวโหรวซือดื่มขอรับเพราะนางเกรงว่าอากาศที่หนาวเย็นของแดนเหนือจะทำให้มิสามารถปรับตัวได้และจะล้มป่วยกัน” แม้จะไม่เข้าใจสิ่งที่พี่สาวของตนเองกล่าวกับพี่สะใภ้เมื่อสักครู่แต่เด็กชายที่ชื่นชอบในความงดงามและใจดีของนางมากจึงไม่ได้ให้ความสนใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นไปสดๆ ร้อนๆ
“เช่นนั้นเองหรอกเหรอต้องขอบคุณนางเป็นอย่างมากที่คอยดูแลพวกเจ้ามาตลอดการเดินทางเสี่ยวจ้านไม่ต้องเป็นห่วงเลยนะหลังจากนี้พี่สะใภ้จะช่วยแม่นมจั๋วดูแลเจ้าเช่นกัน” จากการที่ได้ยินได้ฟังเรื่องของคนสกุลสวีมามากก็ทำให้พอจะรู้ว่าแม่นมจั๋วเถียนผู้นี้เป็นคนที่มีน้ำหนักในใจของฮูหยินสวีอยู่มากดังนั้นการที่ทำตัวให้นางเอ็นดูเอาไว้น่าจะเป็นผลดีมากกว่าผลเสียอีกอย่างหนึ่งฟ่านซีเซียนเองก็ไม่ตั้งใจจะเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอกนางพร้อมจะดูแลคนจากครอบครัวของสามีเช่นเดียวกับที่ดูแลคนในครอบครัวของตนเองหาใช่การทำดีเพื่อเอาหน้าแต่อย่างใดเลย
เพราะสวีซานจ้านเดินทางมาไกลมากเด็กชายจึงมีอาการอ่อนเพลียอยู่ไม่น้อยสิ่งที่พี่สะใภ้ทำเมื่อส่งเขาถึงห้องพักรับรองคือให้เด็กชายอาบน้ำผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียใหม่เพื่อความสบายตัวจากนั้นก็นำอาหารอร่อยๆ แต่สบายท้องมาให้รับประทานเล็กน้อยจากนั้นก็ปล่อยให้เด็กชายพักผ่อนโดยที่ไม่ต้องเป็นห่วงทางฝั่งคุณหนูสวีเพราะพ่อบ้านเส้าจะดูแลนางเป็นอย่างดีเช่นเดียวกันเพราะฟ่านซีเซียนกำชับผู้อาวุโสเอาไว้ทั้งหมดแล้ว
“แม่นมจั๋วท่านเดินทางมาไกลควรได้พักผ่อนให้หายเหนื่อยก่อนเรื่องยาบำรุงให้คนของข้าไปเตรียมให้ก็ได้เจ้าค่ะ” เมื่อพบกับแม่นมของมารดาสามีฟ่านซีเซียนจึงไม่ลังเลเลยที่จะทักทายนางด้วยความสุภาพและอ่อนน้อม
“เป็นเพราะข้าห่วงคุณชายน้อยมากไปเจ้าค่ะ ฮูหยินน้อยอยู่ที่แดนเหนือเป็นอย่างไรบ้างบิดาและมารดาของสามีฝากความห่วงใยมากับข้าอีกทั้งยังฝากสิ่งของมาให้จำนวนหนึ่งด้วยนะเจ้าคะ แต่ดูจากสีหน้าของฮูหยินน้อยแล้วท่านน่าจะมีความสุขดีใช่หรือไม่”
แม้จะอยู่ห่างไกลกันหลายพันลี้แต่กระนั้นข่าวคราวจากแดนเหนือก็ถูกส่งถึงคนที่อยู่เมืองหลวงไม่มีขาดทั้งเรื่องการดูแลคุณชายใหญ่อย่างไม่มีขาดตกบกพร่องและการเปิดร้านขายอาหารของฮูหยินน้อยนั้นทางสกุลสวีที่เมืองหลวงรับทราบและฝากของขวัญวันเปิดร้าน ของขวัญส่วนตัวและสมุนไพรบำรุงร่างกายมากับนางด้วยแล้ว
“นอกจากอากาศที่หนาวเย็นกว่าที่เมืองหลวงไปสักหน่อยก็ไม่มีเรื่องใดที่น่าเป็นกังวลเลยเจ้าค่ะ แม่นมจั๋วเดินทางมาเหนื่อยๆ ไปพักผ่อนเสียก่อนเถิด เสี่ยวจ้านและคุณหนูสวีนั้นพวกเขาได้อาบน้ำและรับประทานน้ำแกงบำรุงกำลังรวมไปถึงอาหารอ่อนๆ ที่ย่อยง่ายไปคนละเล็กน้อยแล้วในเวลานี้น่าจะกำลังพักผ่อนกันอยู่ ส่วนเรื่องยาบำรุงนี้ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะแม่นมหมี่ของข้าต้มมันจนเชี่ยวชาญแล้วพวกท่านจะได้ดื่มมันหลังจากตื่นนอน”
“เช่นนั้นต้องรบกวนฮูหยินน้อยด้วยนะเจ้าคะ” เมื่อได้ฝากฝังภารกิจสำคัญในการดูแลคุณชายน้อยสวีและคุณหนูสวีให้กับฮูหยินน้อยผู้เป็นเจ้าบ้านเรียบร้อยแล้วแม่นมจั๋วเถียนจึงวางใจสามารถไปพักผ่อนได้เพราะนางเองก็อ่อนล้าอยู่ไม่น้อยหากได้นอนหลับสักตื่นบนเตียงแทนที่การนอนหลับในรถม้าที่เขย่าตลอดทางน่าจะทำให้นางบรรเทาอาการปวดเมื่อยร่างกายและสมองแจ่มใสขึ้นมาได้ไม่มากก็น้อย
ทันทีที่อาคันตุกะทั้งสามลืมตาตื่นขึ้นมาก็มีสาวใช้เข้ามาหาพร้อมถ้วยยาบำรุงร่างกายเพิ่มความอบอุ่นให้ดื่มคนละหนึ่งถ้วยซึ่งแทบจะทันทีที่ได้ดื่มยาลงท้องไปร่างกายของทั้งสามคนก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาซึ่งนับว่าเป็นเรื่องดีเพราะที่นี่อากาศเย็นกว่าเมืองหลวงที่จากมามากพอสมควรทั้งๆ ยังไม่ทันจะถึงฤดูหนาว
“ท่านพี่กลับมาแล้วหรือเจ้าคะ คนอื่นๆ รออยู่ที่ห้องโถงเจ้าค่ะรีบไปทักทายพวกเขาก่อนดีหรือไม่” ทันทีที่สามีเดินทางกลับมาถึงจวนฟ่านซีเซียนที่เพิ่งออกมาจากครัวก็มาพบกับเขาเข้าเสียก่อนจึงเข้าไปต้อนรับและรายงานเรื่องของแขกคนสำคัญของสามีในทันที
“ฮูหยินน้อยขอบคุณเจ้ามากนะที่ช่วยดูแลต้อนรับพวกเขาแทนข้าเจ้าคงจะเหนื่อยไม่น้อยเลย เสี่ยวจ้าน โหรวเอ๋อร์ การเดินทางเป็นอย่างไรบ้าง” ทันทีที่ท่านแม่ทัพเดินทางกลับมาถึงจวนก็ทักทายภรรยาจากนั้นรีบเข้าไปหาผู้มาเยือนทั้งสามอันที่จริงวันนี้เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะพลาดการไปรอรับน้องชายแต่เพราะมีงานด่วนที่ทิ้งไปไม่ได้เข้ามากะทันหันจึงต้องรีบไปทำตามหน้าที่แล้วรีบกลับมาพบพวกเขาดังที่เห็น
“พี่ชายแดนเหนือไกลจากเมืองหลวงยิ่งนักขอรับแต่เสี่ยวจ้านก็เดินทางมาถึงแล้ว” หากเป็นยามมีศึกสกุลสวีคงไม่มีทางปล่อยบุตรชายที่มีอายุเพียงไม่กี่ขวบปีเดินทางมาหาพี่ชายของตนเองอย่างเด็ดขาดแต่เนื่องจากบ้านเมืองสงบสุขมานานหลายปีแล้วอีกทั้งในการเดินทางยังมีผู้คุ้มกันมากฝีมืออีกหลายคนร่วมเดินทางมาด้วยกันจึงทำให้วางใจได้ว่าสวีซานจ้านจะปลอดภัยในการเดินทาง
“เสี่ยวจ้านของพี่ชายเก่งกาจยิ่งนักในอนาคตเจ้าน่าจะมาช่วยงานพี่ได้แล้วกระมัง ว่าแต่เจ้ารอพี่ก่อนได้หรือไม่หลังจากกินข้าวเย็นแล้วเราค่อยพูดคุยกันตอนนี้ขอพี่ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนวันนี้ขี่ม้ามาทั้งวันต่อให้แดนเหนือหนาวเย็นก็ไม่สบายตัวเลยจริงๆ” ทันทีที่ท่านแม่ทัพกล่าวว่าจะขอตัวไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายสวีโหรวซือที่นั่งยิ้มละไมอยู่ตลอดเวลาก็มีดวงตาเป็นประกายวับวาวขึ้นมาจนน่าเกลียดซึ่งแม้นางจะรีบปรับสีหน้าแต่ก็ไม่สามารถหลับหลีกสายตาของฟ่านซีเซียนไปได้
“เช่นนั้นข้าไปดูแลท่านพี่เองนะเจ้าคะตอนนี้ท่านลุงเส้าน่าจะเตรียมน้ำร้อนเอาไว้ให้แล้ว เสี่ยวจ้านเจ้าอยู่ที่นี่พูดคุยกับพี่สาวเซียวเซียนรอไปก่อนอีกไม่นานพี่สะใภ้จะพาพี่ชายของเจ้ากลับมาคืนอย่างแน่นอน” ในยามปกติฮูหยินน้อยสวีไม่มีทางพูดจาสองแง่สองง่ามน่าอับอายเช่นนี้ออกมาได้แน่แต่นี่เป็นเพราะว่ามีสายตาอีกคู่คอยจับจ้องอยู่ที่สามีของนางดั่งต้องการที่จะกลืนกินเขาเข้าไปฟ่านเซียวเซียนจึงต้องแสดงออกมาให้รู้ว่าท่านแม่ทัพไร้พ่ายแห่งเป่ยเปียนเป็นสมบัติของผู้ใดและสตรีผู้ที่สามารถครอบครองเขาได้ต้องมีเพียงนางผู้เดียวเท่านั้น
ตอนที่ 10 เป็นตอนสุดท้ายที่จะเปิดให้อ่านฟรีตั้งแต่ตอนที่ 11 เป็นต้นไปจะติดเหรียญล่วงหน้าตามกติกาที่แจ้งไว้นะคะ
กติกาการลงนิยาย
ลงเนื้อหาให้อ่านฟรีทั้งหมด 10 ตอนหลังจากนั้นจะติดเหรียญล่วงหน้า รายละเอียดดังนี้
1. ติดเหรียญล่วงหน้า 1 สัปดาห์
2. ปลดเหรียญอ่านฟรี 1สัปดาห์
3. หลังจากนั้นจะติดเหรียญถาวรราคาเต็มไปจนถึงตอนจบค่ะ