เมื่อผมวิลเลียม แบล็คเวล ถูกอัญเชิญไปต่างโลกเพื่อเป็น 'ผู้กล้า' เพื่อปราบจอมมาร..แต่ปัญหาคือ ผมไม่ได้อยากเป็น!ออกผจญภัยเองยังจะเวิร์กกว่า แล้วปาร์ตี้ของผมนั้นมีแต่ผู้ชายมาดูมิตรภาพระหว่างพวกผมกันเถอะครับ
ผจญภัย,แฟนตาซี,แอคชั่น,นิยายออริจินอล,นักเขียนมือใหม่,williamblackvale,พล็อตสร้างกระแส,Isekai,ต่างโลก,มิตรภาพ,นามปากกาJuiku,ถูกอัญเชิญไปต่างโลกปาร์ตี้ของผมนั้นมีแต่ตัวผู้!,แฟนตาซี,ผจญภัย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อผมวิลเลียม แบล็คเวล ถูกอัญเชิญไปต่างโลกเพื่อเป็น 'ผู้กล้า' เพื่อปราบจอมมาร..แต่ปัญหาคือ ผมไม่ได้อยากเป็น!ออกผจญภัยเองยังจะเวิร์กกว่า แล้วปาร์ตี้ของผมนั้นมีแต่ผู้ชายมาดูมิตรภาพระหว่างพวกผมกันเถอะครับ
ผู้แต่ง
Juiku
เรื่องย่อ
เรื่อง:ถูกอัญเชิญไปต่างโลกปาร์ตี้ของผมนั้นมีแต่ตัวผู้!
นามปากกา: Juiku
🌍 โลกแห่ง Caerentia
โลกแฟนตาซีต่างมิติที่ "ผู้กล้า" อย่างผมถูกอัญเชิญมาโดยไม่สมัครใจ...
Caerentia คือดินแดนที่เผ่าพันธุ์ต่าง ๆ อาศัยอยู่ร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ อมนุษย์ เอลฟ์ แวมไพร์ แวร์วูฟ เงือก และครึ่งคนครึ่งสัตว์ พร้อมเวทมนตร์ ดันเจี้ยน และความลับที่ซ่อนอยู่ทั่วแผ่นดิน โลกแห่งนี้มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่มีนามสกุล เผ่าพันธุ์อื่นมีเพียงแค่ชื่อหรือว่านามเท่านั้น
🏰 ดินแดนสำคัญ:
Aurevest: เมืองหลวงของมนุษย์ ศูนย์กลางการปกครอง
Crimoria: ปราสาทของเผ่าแวมไพร์ ลึกลับและทรงอำนาจ เป็นเมืองของมนุษย์ที่ล่มสลาย
Thalmera: เมืองท่าริมทะเล เป็นเมืองการค้าที่เมืองที่สุด
Fralindor:เกาะน้ำแข็งของเผ่าเอลฟ์มีดันเจี้ยน ขนาดใหญ่ที่สุดและอันตรายที่สุด
Drymoor: ดินแดนแห้งแล้ง เต็มไปด้วยอันตรายและความลับ
Ravenna: ถิ่นของครึ่งคนครึ่งสัตว์ และภูเขาสูง
Neravelle: หมู่เกาะของเผ่าทะเลและเงือก
หมู่เกาะต้องห้าม: ดินแดนที่ยังไม่มีผู้ใดกลับมาเล่าเรื่องราวได้...
💧 แม่น้ำและทะเลสาบ:
Elvaren / Isvalen – แม่น้ำสายหลักของเกาะกลางและ Fralindor
Lake Caelis – ทะเลสาบข้างเมืองหลวง
Lake Nareth – ทะเลสาบทางเหนือ
Lake Selvon – ทะเลสาบทางใต้
🕳️ ดันเจี้ยนหลัก:
Fangs of Vireth
Abyssgale Coves
Labyrinth of Chance
The Scorchvault
Frozen Sanctum
💰 ระบบเงิน:
Solin (โซลิน)
เหรียญทอง / เงิน / ทองแดง
1โซลินทอง=10โซลินเงิน=100โซลินทองแดง
⚔️แรงค์นักผจญภัย
SS S A B C D E F
________________________________________
มีเป้าหมายเขียนให้ได้100บท+
ลงทุกๆ1-3วันต่อ 1บทงับ ใครลองอ่านแล้วฝากคอมเมนต์ฟีดแบ็คนิยายผมหน่อยน้า~
ปล.เป็นนักเขียนมือใหม่ฮะ พึ่งฝึกเขียน ยังไม่มีงบจ้างทำปกเรื่องเลยใช้อันนี้ก่อนทำแผนที่และเขียนในโทรศัพท์สเกลรูปภาพและสไตล์การพิมพ์อาจจะดูแปลกไปบ้างแต่พร้อมรับฟังความคิดเห็น/ติชมได้งับ ถ้าพร้อมแล้วไปลุยกันเลย
Map world
หลังจากที่ผมออกจากร้านของป้าแบรนด้ามาเมืองหลวงของคาเรนเทียยังคงเต็มไปด้วยชีวิต เสียงรองเท้าบนทางหิน เสียงพ่อค้าแม่ขาย เสียงหัวเราะของเด็ก ๆ ในซอกซอย และกลิ่นหอมของขนมปังอบใหม่ที่ลอยมาเป็นระยะ ลมเย็นจากทะเลสาบ Caelis ที่อยู่ข้างหลังปราสาทพัดมากระทบหน้าเบา ๆ จนผมเผลอหลับตารับความรู้สึกนั้น
ผมเดินทอดน่องไปตามทางหลัก ลัดเลาะซอกซอยเล็ก ๆ ของย่านตลาดเพื่อสำรวจเมืองตามประสาคนมาใหม่ ทั่วทางเต็มไปด้วยผู้คนหลากเผ่า ทั้งมนุษย์ เอลฟ์ และคนตัวเล็ก บางคนหูสัตว์ บางคนมีหางหรือเขา บ้างสวมชุดเกราะ บ้างถือไม้เท้าเวทมนตร์ดูเผิน ๆ ก็เหมือนตัวละครจากเกม แต่ที่นี่…คือของจริง
พอเดินเข้าเขตตลาดสด กลิ่นผักผลไม้สด ๆ และวัตถุดิบจากทั้งบกและทะเลก็พุ่งเข้าจมูก ผมเผลอชะงักแล้วจ้องตาไม่กะพริบ
เดี๋ยวนะ…นี่มันหัวไชเท้า กระเทียม แม้แต่พริกก็มี แถมตรงข้างกันยังมีผลไม้หน้าตาคล้ายมะม่วงและเงาะ แต่มีกลีบเรืองแสงจาง ๆ เหมือนถูกแต่งเอฟเฟกต์แฟนตาซีเข้าไปอีกชั้นหัวใจผมเต้นแรงแบบคนที่เพิ่งเจอขุมทรัพย์
“โอ้โห…ถ้ามีของพวกนี้อยู่ โลกนี้เราทำอาหารไทยได้เลยนะเนี่ย” ผมเผลอยิ้มกว้างจนแก้มตึงระหว่างเดิน ผมก็คิดอะไรขึ้นมาได้อย่างหนึ่ง
“ในเมื่อจะอยู่ที่นี่…ผมควรเริ่มต้นแบบคนธรรมดาทั่วไปก่อนสินะ”
ถึงแม้สถานะผู้กล้าที่ราชาประกาศจะยังห้อยอยู่เหนือหัวตามสายตาชาวเมือง แต่ในใจผมกลับอยากเลือกทางเดินของตัวเอง อยากรู้ว่าถ้าไม่มีใครชี้นำ ไม่มีอะไรบอกว่าผมต้องทำอะไรผมจะเลือกแบบไหนคำตอบก็ชัดอยู่แล้ว
ผมเปิดแผนที่ออกอีกครั้ง สายตากวาดไปจนเจอเครื่องหมายรูปโล่กับดาบไขว้ซ้อนทับกับตราเหรียญ
"กิลด์นักผจญภัย"
รอยยิ้มจาง ๆ ผุดขึ้นมุมปากผมโดยไม่รู้ตัวก็ใช่น่ะสิถ้าจะเริ่มใช้ชีวิตในโลกใหม่นี้การเป็นนักผจญภัยคือจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุดแล้วแหละ
.....
ผมเดินตามแผนที่ที่ก้าวผ่านตรอกซอกซอยและย่านร้านค้าของ ออร์เรเวสต์ มาเรื่อย ๆ
ยิ่งเข้าใกล้จุดหมาย ก็ยิ่งเห็นคนแต่งตัวแปลก ๆ เพิ่มขึ้นไม่ใช่แค่ชุดแปลก แต่แปลกในแง่...อันตราย บางคนถือดาบใหญ่เท่าตัว บางคนสวมหน้ากาก บางคนหลังมีขนนกปีกใหญ่ และบางคนมีรอยสักเรืองแสงอยู่ทั่วแขน
ผมคิดว่าถ้าอยู่ในเกม ก็คงเรียกคนพวกนี้ว่า เลเวลสูงแน่ ๆ
กระทั่งมาหยุดอยู่หน้าตึกหลังใหญ่ซึ่งสร้างด้วยหินอ่อนผสมไม้ดำ โครงสร้างสูงสองชั้น หน้าต่างกระจกฝ้าถูกตกแต่งด้วยลวดลายรูนเก่าแก่ และเหนือประตูไม้บานใหญ่แกะสลักสัญลักษณ์ดาบไขว้กับโล่ซ้อนทับตราเหรียญทองแดง
กิลด์นักผจญภัยแห่ง Aurevest
ข้างหน้ามีป้ายอีกบานเขียนด้วยภาษาคนทั่วไป
“จงกล้าที่จะก้าวไปแม้ในที่ที่ไม่มีใครกล้า”
ผมผลักประตูเข้าไปข้างในครึกครื้นกว่าที่คิดไว้เยอะ
กลิ่นเหล้าหมักลอยมาตีจมูกก่อนอย่างอื่น ตามด้วยเสียงหัวเราะ เสียงคุยกัน เสียงถกเถียงเรื่องเควสต์ เสียงกระแทกเหรียญกับโต๊ะ และกลิ่นกล้ามเนื้อผสมเหงื่อของนักผจญภัยล้วน ๆ
พื้นที่ภายในกว้างพอ ๆ กับหอประชุม มีเคาน์เตอร์แยกด้านหน้ากับกระดานไม้ขนาดยักษ์ที่แปะใบเควสต์ไว้แน่น มีโซนพักผ่อนพร้อมโต๊ะไม้ยาว และบันไดเวียนขึ้นชั้นบนที่ดูเหมือนเป็นห้องพักส่วนตัวหรือที่ประชุมสายตาหลายคู่หันมามองผมแวบหนึ่ง แล้วก็หันกลับไป
บางคนคงจำได้ว่าผมคือผู้กล้า..ที่ถูกประกาศชื่อเมื่อเช้าแต่ผมไม่ได้สนใจนัก ผมเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์ที่เขียนว่า “ลงทะเบียน”
หลังเคาน์เตอร์ มีหญิงสาวผมสีน้ำตาลรวบผมหางม้าในชุดยูนิฟอร์มแขนยาวสีขาวดูภูมิฐาน ใบหน้าเรียบนิ่งแต่แววตาเฉียบคมใส่แว่นขอบสีดำอยู่ เธอเงยหน้ามองผมแล้วกล่าวเสียงราบเรียบ
“ยินดีต้อนรับค่ะคุณนักผจญภัยหน้าใหม่ดิฉันเป็นพนักงานต้อนรับและลงทะเบียนค่ะ”
“เรียกฉันว่าแอนนาก็ได้ค่ะ” เธอพูดด้วยใบหน้าและรอยยิ้มที่เป็นมิตร
"ต้องการลงทะเบียนเป็นนักผจญภัยหรือคะ?"
"ใช่ครับ..คุณแอนนา" ผมตอบกลับไป
แอนนาพยักหน้าเล็กน้อย แล้วหยิบแผ่นกระดาษเวทมนตร์ออกมาจากลิ้นชัก พร้อมหมึกและปากกาเข็มคริสตัล
"กรุณาเขียนชื่อของคุณ แล้ววางมือลงที่วงเวทตรวจสอบพลังงานที่มุมกระดาษค่ะ กระดาษจะประเมินระดับพื้นฐานและประวัติอาชีพให้อัตโนมัติ"
ผมเขียนว่า
"William Blackvale"
จากนั้นวางมือลงบนวงเวทกระดาษเรืองแสงสีน้ำทะเล ลอยขึ้นจากโต๊ะชั่วครู่ก่อนจะหรี่ลง กลับเข้าสู่สภาพเดิมแต่มีตัวอักษรเพิ่มขึ้นทีละบรรทัด
แอนนาก้มมอง แล้วชะงักเล็กน้อย
“…คุณคือ..”
“ใช่ครับ ผมคือคนที่ราชาเข้าใจผิดว่าเป็นผู้กล้า” ผมพูดแทรกอย่างใจเย็นถึงมันจะไม่ใช่เรื่องจริงก็เถอะนะแหะๆ
เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงกลับเป็นทางการอีกครั้ง
“เข้าใจแล้วค่ะ…คุณ Blackvale ผ่านการลงทะเบียนแล้ว”
เธอยื่นการ์ดสีทองแดงแวววาวให้ผม ด้านหน้าสลักตราสัญลักษณ์กิลด์ ส่วนด้านหลังมีชื่อ ระดับนักผจญภัย และรหัสประจำตัว
"ระดับเริ่มต้น: F"
“คุณสามารถรับเควสต์ระดับ F ได้จากกระดานฝั่งซ้ายมือ หากทำสำเร็จครบตามจำนวนจะได้รับสิทธิ์เลื่อนขั้น นอกจากนี้หากมีพวกพ้องร่วมทีม สามารถลงทะเบียนเป็นปาร์ตี้ได้เช่นกัน”
ผมรับบัตรมาแล้วพยักหน้าเบา ๆ
“ขอบคุณครับ”
เริ่มแล้วสินะชีวิตนักผจญภัยของผม ผมหันหลังกลับ เตรียมจะไปดูบอร์ดเควสต์แต่จู่ๆท้องของผมก็ร้องขึ้น
คราวนี้แหละ ผมจะไม่ปล่อยให้ท้องว่างบ่นอีกแน่นอน
ผมเดินออกจากกิลด์นักผจญภัยมาไม่ไกลนักแสงอาทิตย์คล้อยต่ำเล็กน้อยแสงสีทองส้มอาบไล้พื้นทางเดินหิน ข้างทางมีร้านแผงลอยตั้งเรียงรายขึ้นมากกว่าตอนเช้า กลิ่นหอมของเนื้อย่าง เครื่องเทศ และขนมอบลอยมาเตะจมูกอย่างรุนแรง
“ขอ…อันนี้หนึ่งครับ” ผมชี้ไปที่แป้งบางห่อไส้ผักกับเนื้อย่าง ที่คนขายเรียกว่าพายทาเลน
แม่ค้าสาวยิ้มให้ “สามโซลินทองแดงจ้ะ”
ผมจ่ายเงินแล้วรับของกินในห่อกระดาษเก่า ๆ มาถือไว้ รสชาติไม่ถึงกับว้าว…แต่ก็อุ่นท้องและทำให้รู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย
ผมเดินกินไปเรื่อย ๆ ผ่านถนนสายหลักที่เริ่มเงียบลงเมื่อแสงแดดหลบหลังยอดตึก เสียงผู้คนจางลงจนเหลือแค่ฝีเท้าตัวเอง ก่อนจะหยุดลงในตรอกแคบ ๆ ข้างร้านชำที่ปิดแล้ว
แสงไฟจากโคมบนผนังส่องแสงสลัว ผมนั่งลงข้างลังไม้เก่าแล้วเอนหลังพิงกำแพงหิน
“…เห้อ เอายังไงต่อดีเนี่ยผมเลือกทางนี้เองล่ะนี่”
ผมพึมพำกับตัวเอง เสียงเบากว่าลมหายใจ
“ได้เสื้อผ้าแล้ว ลงทะเบียนนักผจญภัยแล้ว…”
ผมกัดพายคำสุดท้ายลงไป แล้วเงียบไปชั่วขณะ “เหงาเหมือนกันแฮะต้องหาปาร์ตี้สินะ…ตัวเรา”
เงียบงันอีกครั้งในความสลัว “…เราเลือกทางที่ถูกมั้ยนะ…รึว่าเราควรเลือกที่จะไม่ปิดบังตำแหน่งผู้กล้าแต่แรกดี…”
ผมหัวเราะแห้ง ๆ เล็กน้อย สะท้อนกับกำแพงหินตรงข้าม “ช่างมันเถอะ”
ผมเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่แคบลงในกรอบตึก…ดวงดาวเริ่มปรากฏทีละดวง ราวกับจะตอบคำถามแทนใครบางคน