"วายุฉัน" เกสรพูดไม่ออก วายุยิ้ม ในที่สุดก็ยอมโผล่หัว จึงแกล้งพูดออกไป "แก๊งคอลเซ็นเตอร์เหรอ ไปหลอกที่อื่นไป" วายุวางหูทันที เกสรตกใจโทรเข้าไปอีก วายุไม่สนใจแต่ไปนอนข้างลูก "พ่อจะทำให้แม่ศิโรราบให้ได้ฐานพรากเราพ่อลูก" เกสรโทรเข้าไปอีก" นายจะเอาลูกไปไม่ได้" วายุถาม "ใครมีปัญหา" "ฉันจะไปเอาลูกคืน" เกสรโกรธแค้น" "ใครกล้าลองดีกับผมก็เชิญ ขืนบุกรุกเข้ามาผมแจ้งจับหมดไม่มีกรณียกเว้น"
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ครอบครัว,เรื่องสั้น,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โทษฐานของการรู้จัก
"วายุฉัน" เกสรพูดไม่ออก วายุยิ้ม ในที่สุดก็ยอมโผล่หัว จึงแกล้งพูดออกไป "แก๊งคอลเซ็นเตอร์เหรอ ไปหลอกที่อื่นไป" วายุวางหูทันที เกสรตกใจโทรเข้าไปอีก วายุไม่สนใจแต่ไปนอนข้างลูก "พ่อจะทำให้แม่ศิโรราบให้ได้ฐานพรากเราพ่อลูก" เกสรโทรเข้าไปอีก" นายจะเอาลูกไปไม่ได้" วายุถาม "ใครมีปัญหา" "ฉันจะไปเอาลูกคืน" เกสรโกรธแค้น" "ใครกล้าลองดีกับผมก็เชิญ ขืนบุกรุกเข้ามาผมแจ้งจับหมดไม่มีกรณียกเว้น"
เวลาล่วงไปหลายเดือน เกสรแน่ใจแล้วว่าเธอเองก็มีใจให้วายุพันเปอร์เซนต์
ไม่งั้นเวลาเขามาหาต้องหาทางเลี่ยงได้สิ แต่นี่อะไรกลับเงียบวายุยิ่งได้ใจ
สิ่งที่กลัวมากภายในใจตอนนี้ กลัววายุหายไปจากชีวิต
คิดไม่ตกใช้เหล้าดับกลุ้มตามเคย
วันหนึ่งป้าแจ่มมากินหมากบ้าน ป้าแจ่มเล่าให้แม่แก้วฟังว่าได้ข่าวยายไสวจะหาคนที่คู่ควรให้วายุ
เกสรที่ได้ยินรู้สึกป่วย แค่ประโยคว่าจะหา แล้วถ้าเป็นจริงหล่ะเธอไม่ต้องเข้าห้อง ไอ ซี ยู เลยเหรอ
เกสรนํ้าตาซึม หากวายุจะรับผิดชอบ เขาคงทำไปนานแล้ว คิดวกไปวนมาหลายตลบ
ในที่สุดเธอต้องหาทางออกให้ตัวเอง ขืนอยู่ที่นี่ต่อประสาทกินแน่
เย็นวันเสาร์ตามเคยวายุมารับหลังเลิกงาน ชายหนุ่มแปลกใจที่เห็นเกสรแสดงท่าทีว่าดีใจมาก
ถามและคุยไม่หยุด จะพาไปที่ไหนก็ไม่ชัด เธอทำเหมือนคลั่งไคล้เขา เวลาเดินก็จับแขนตลอด
หากคุยกันเกสรจะมองหน้าวายุนานแล้วยิ้มหวานให้ เขาพาขึ้นห้องเธอก็เต็มใจ
วายุพาเกสรมาส่งบ้าน แล้วยัดเงินใสมือ "ใว้ใช้นะ"
เกสรมองแบงก์เทาปึกหนึ่งในมือ เขาจะให้ค่าอะไรก็ช่างรับไว้ก่อน เผื่อวันข้างหน้า
เธอมองหน้าวายุนานอีกครั้ง ชายหนุ่มผิดสังเกต "มองหน้าผมทำไม"
เกสรเฉไฉ "ไม่ได้เขียนป้ายว่าห้ามมอง" ส่วนลึกกลับเจ็บปวดที่ต้องจาก
ชายหนุ่มมองหาแม่แก้ว ตอนมาส่งเกสรรู้สึกบ้านเงียบ เธอบอกเขาคนในหมู่บ้านคลอดลูก
เพิ่งออกจากโรงพยาบาล เลยให้คนเฒ่าคนแก่ไปช่วยรับขวัญ
วายุพอจะเข้าใจคงเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของที่นี่
เขาแหย่เกสรเล่น " เก๋ มีลูกก็ต้องรับขวัญไช่ไหม"
เกสรตาเขียวใส่วายุ "โดนทิ้งครั้งก่อน ก็ไม่มีนั่นแหละ"
"เก๋" ชายหนุ่มจ้องหน้าเธอแล้วถามช้าๆ "สมมุติว่ามี"
"ฉันจะยกให้นาย เอาไปให้ยายไสวเอามรดก พอใจหรือยัง" เกสรตอบปัด รู้สึกไม่พอใจวายุ
รู้ว่ามีไม่ได้ยังจะเซ้าซี้ถามอีก
ชายหนุ่มยิ้มกว้าง "พูดแล้วอย่าคืนคำหล่ะ ใครจะไปรู้นํ้ายาผมอาจแรงก็ได้ อีกอย่างเก๋ยังไม่ตรวจ
หมอยังไม่การันตี คดีอาจจะพลิกก็ได้"วายุเหมือนอารมณ์ดีพร้อมบอกชื่อ สกุลให้เสร็จสรรพ
เกสรขอเหตุผลทำไมเขาถึงตั้งชื่อนี้ให้กับลูก
"ไม่มีอะไรหรอกแค่ชอบ ผมชอบเวลามันหมุนดูเหมือนบ้าคลั่งดี"
เกสรคิดในใจอย่าว่าแต่ยายไสวเลยที่จะอยากได้เหลน วายุเองก็คงอยากมีลูกเหมือนกัน
ดีแล้วที่เธอคิดจะไปจากเขา
ที่บ้านยายไสว วันหยุดวายุนอนไถมือถือบนแคร่ ใกล้ที่ยายกินหมากแบบสบายใจ
ยายกินหมากพลางพิจารณาหลานชาย ตั้งแต่เขามาอยู่ที่นี่ไม่เห็นสร้างความเดือดร้อนให้ใครเลย
ถ้าไม่แวะเวียนไปหาเกสรเป็นครั้งคราว กลับมาจากทำงานมักจะไปช่วยงานลุงตามไร่ตามนา
"วา ไม่ออกไปไหนเหรอ" ยายถามต่อว่าแม่ของเขาบอก อยู่ที่โน่นวายุเที่ยวหนักไม่เคยอยู่ติดบ้าน
แถมใช้เงินเติบ บางครั้งมีเรื่องชกตีให้พ่อแม่ปวดหัว
วายุกลิ้งตัวมาใกล้ยาย "อยู่โน่นผมไม่รู้จะทำอะไร งานในร้านผมก็ไม่ชอบ"
ชายหนุ่มบอกยายว่าถึงเขาอยู่ที่นี่ไม่นานนัก กลับรู้สึกชอบงานและเพื่อนร่วมงาน ผู้คนและสิ่งแวดล้อม
รวมทั้งการเดินทางที่ไม่ต้องรีบเร่ง ที่สำคัญที่สุด "เพราะผมกลับบ้านมามียายคอยอยู่" ชายหนุ่มโอบเอวยาย
ยายมองดูกิริยาหลานเหมือนเด็กน้อยอ้อนแม่ วายุเล่าให้ยายฟัง ว่าแม่ไม่เคยสนใจเขาตั้งแต่เล็กจนโต
อารมณ์เขาประมาณแม่ส่งขึ้นรถไปโรงเรียนแล้วเสร็จภารกิจ จากนั้นก็ยุ่งอยู่ที่ร้านจนดึกดื่น
วายุกอดยายแน่น " สู้อยู่กับยายไม่ได้"เขาดูเหมือนน้อยใจแม่
ตอนเด็กกลับจากโรงเรียนไม่มีใครรอ เขารู้สึกโดดเดี่ยว
"แต่ข้อดีของแม่ก็มีเหมือนกันครับยาย ให้เงินผมใช้ไม่อั้น"
ชายหนุ่มบอกยายว่าแม่ไม่มีเวลาคุยเล่นกับเขา
วายุพลิกตัวนอนหนุนตักยาย "มีแต่ยายที่เข้าใจผม และนั่งรอผม"
ช่วงเวลาไม่กี่เดือนที่เขามาอยู่ที่นี่ สิ่งที่เขาคุ้นตาประจำหลังจากกลับมาจากทำงาน
มียายนั่งรอแล้วชวนพูดคุย บางวันหากลุงและป้าไม่ติดธุระก็จะมาร่วมวงพูดคุยด้วย
ยายไสวรู้สึกเดือดยุพิน ไม่มีเวลาให้ลูกยังจะอยากเลี้ยงเอง พอลูกมีปัญหากลับโยนมานี่
ยายมองหน้าหลานด้วยเอ็นดู นึกถึงวันที่วายุคลอดยายอาสาที่จะเลี้ยง แต่แม่เขาไม่ยอม
โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง นิคมอดีตสามีของเกสรมาฟังตรวจ เขาทนความรำคาญของพี่น้อง
ไม่ไหว ที่หาว่าลูกไม่เหมือนเขาสักนิด ผลที่ออก
นิคมเดินโซซัดโซเซออกมาจากห้องฟังผล เสียงของหมอยังก้องในหัว ว่าเขาเป็นหมัน
นิคมมาถึงบ้าน เดินเหม่อไปที่เปลมองเด็กชายตัวน้อยที่หลับอยู่ ดูไร้เดียงสานัก แม่ที่ให้กำเนิด
ก็ได้ทิ้งหนูน้อยไปแล้ว ชายหนุ่มคิดตรึกตรองอยู่นาน ในเมื่อดูแลได้หลายเดือนแล้ว
ดูต่อไปก็ไม่ใช่ปัญหา เริ่มนึกถึงอดีตภรรยาที่เขาใส่ข้อหาให้เธอ
ทั้งที่ยังไม่มีการตรวจพิสูจน์ "เก๋ พี่ขอโทษ"
จังหวัดชลบุรี
บ้านเช่าหลังเล็กๆ ตอนเช้าก่อนไปทำงาน แม่แก้ว กิตติและวาสนากำลังกินข้าว
ส่วนเกสรกอดคอห่านอยู่ในห้องนํ้าพร้อมเสียงโอ้กอ้าก วาสนารวบช้อนเดินไปดูพี่สะใภ้
กิตติมองหน้าแม่เขาสงสัยว่าเกสรผู้เป็นพี่สาว เป็นโรคอะไรกันแน่ ทุกๆเช้าเวลากินข้าว
เกสรจะมีอาการแบบนี้ พอบอกให้ไปหาหมอเกสรก็ไม่ไป "สงสัยพี่หยุดกินเหล้ากะทันหัน"
อาการของเกสรไม่มีทีท่าว่าจะหาย ทุกคนในบ้านต้องใช้ภาคบังคับ
ที่โรงพยาบาล เกสรอึ้งกับตัวเองเกือบเป็นร้อยรอบ หมอไม่โกหกใช่ไหม
หน้าที่ซีดเซียวของเธอดูเริ่มมีชีวิตชีวา
ที่บ้านเช่า แม่แก้วลูบหัวลูกสาว ใครเป็นพ่อเด็กแม่แก้วไม่สนใจ
สนแต่ว่าขอให้เด็กที่อยู่ในท้องปลอดภัย เพราะช่วงหลังเกสรกินเหล้าเอาเรื่องอยู่
กิตติมองดูพี่สาวแล้วคิดในใจ พี่ เก๋ นี่ก็แปลกคนแต่งงานตั้งนานเสือกไม่ท้อง
พอหย่าขาดกันไมกี่เดือนกลับท้องซะงั้น แต่ส่วนลึกภายในใจรู้สึกยินดี
เขาจะช่วยส่งเสียเลี้ยงดูหลานเอง ส่วนวาสนายินดีไม่แพ้กัน
พี่สะใภ้อยากกินอะไร พร้อมจะหาให้
เกสรปรึกษาแม่ อยากบอกให้วายุรู้ แม่แก้วห้ามไว้พร้อมบอกเหตุผล
และบอกเธอว่าหากโชคชะตาต้องกัน พ่อลูกได้พบกันแน่นอน
ตอนนี้เวลานี้ให้เกสรดูแลตัวเองและลูกในท้องก่อน เกสรฟังแม่