รัก,ดราม่า,ตลก,ชาย-หญิง,เกาหลี,18+,ไอดอล,คลั่งรัก,เย็นชา,หึงโหด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ติ่งหลงเมนมันก็ธรรมดาปะ
แต่เมนจะมาหลงติ่งไม่ได้ มันแหกกฏฟ้า!
ผู้แต่ง
Peach뽀이🍑
เรื่องย่อ
รักร้อนแรงที่เคยได้ดูแต่ในซีรีส์ 🔥
ใครจะไปคิดล่ะ...ว่าจะได้เจอกับตัวเอง!?
..........................................................................................
“ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาคมจับจ้องคนใต้ร่างด้วยแววตาวาววับ
“.....................”
หญิงสาวได้แต่เอามือปิดหน้าด้วยความเขินอาย
'เรื่องแบบนี้ใครเขาถามกันล่ะ อยากจะทำอะไรก็ทำไปสิ (>///<) '
พีชพึมพำในใจ แต่ทว่า เธอก็ทำได้แต่เพียงพยักหน้าหงึกหงักไปมาเท่านั้น
เอี๊ยด! ๆๆๆ
และเมื่อเห็นว่าเธออนุญาต
ชายหนุ่มเริ่มขยับร่างกายไปตามอารมณ์ทันที
ราวกับไม่สามารถสกัดกั้นอารมณ์ที่พยายามข่มเอาไว้ได้อีกต่อไป
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
เสียงเตียง
กับเสียงครางกระเส่า คละเคล้าเสียงหอบหายใจแรง ของทั้งสองคนดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
..........................................................................................
พีช 🍑
หญิงสาวที่ไต่เต้าจากติ่งธรรมดา มาเป็นเมเนเจอร์
คิม จองฮัน 🦈
ไอดอลหนุ่มเกาหลี สมาชิกวง 3KING ผันตัวจากศิลปิน มาคลั่งรักเมเนเจอร์
เรื่องราวความรักของเขาทั้งสองจะเป็นอย่างไร ใครจะคลั่งรักมากกว่ากัน
ติดตามได้ใน
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
บทที่ 49
Love me
if not
I'll kill it!
...............................
หอพักส่วนตัวศิลปิน
(ห้องนอนคิม จองฮัน)
แกร็ก!
แอ๊ด
มือบางหมุนลูกบิดเข้าไปภายในห้อง วินาทีที่ก้าวเท้าเข้าไปด้านใน กลิ่นเหม็นเน่าก็โชยเข้ามาปะทะกับใบหน้าของพีช กลิ่นเหม็นเน่าทำเอาคนตัวเล็กถึงกับขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะใช้มือปิดจมูกของตนเองเอาไว้
"อึก! (＞﹏＜)"
ฟึ่บๆ
มือเรียวพยายามควานหาสวิตช์ไฟ ท่ามกลางความมืด
แป็ก!
เมื่อหาสวิตช์ไฟเจอก็กดเปิดทันที เมื่อภายในห้องมีแสงสว่างขึ้น ภาพตรงหน้าที่ได้เห็น ก็ทำให้เมเนเจอร์สาวถึงกับตกตะลึง จนเผลอก้าวถอยหลังอย่างลืมตัว
"นี่ ... นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน!?"
ร่างบางที่ตอนนี้ เดินมาหยุดอยู่กลางห้อง อุทานออกมา มีอาการตัวสั่นเล็กน้อย บังเกิดความกลัวขึ้นมาในใจ เพราะสภาพห้องของไอดอลหนุ่มตอนนี้ ไม่เหลือเค้าลางเดิมเลยสักนิด สิ่งของในห้องถูกรื้อกระจัด กระจาย อย่างกับโดนโจรขึ้น อีกทั้งบริเวณกำแพงก็มีคราบสีแดงคล้ายเลือดเกรอะกรังป้ายอยู่เต็มไปหมด โดยกำแพงมีข้อความถูกเขียนเอาไว้ว่า
Love me
รักฉันซะ
if not
ถ้าไม่งั้น
I'll kill it!
ฉันจะฆ่ามัน!
"!?" ทันทีที่เห็นข้อความ ร่างบางของเมเนเจอร์สาวก็ตัวสั่นเทาขึ้นมา สภาพห้องของเขา ไม่ต่างจากห้องของเธอเลยสักนิด ในใจก็พลันคิดขึ้นมาว่า คนทำอาจจะเป็นคน คนเดียวกัน ในขณะที่กำลังใช้ความคิด จู่ๆ เสียงเพลงบางอย่างก็ดังขึ้น พร้อมกับเสียงเหมือนผ้าที่กำลังลากกับพื้นไปมา
ตึ่ง ตึง ตึงตึง... ตึ่ง ตึ๊ง ตึงตึง (อินโทรเพลงแต่งงาน)
ฟืบบ (เสียงผ้าลากกับพื้น)
ตึ่ง ตึง ตึงตึง... ตึ่ง ตึ๊ง ตึงตึง
ฟืบบ
มันคือทำนองเพลงเเต่งงาน และมันก็ดังออกมาจากห้องนอนของไอดอลหนุ่ม
ตึ่ง ตึง ตึงตึง... ตึ่ง ตึ๊ง ตึงตึง
เสียงเพลงค่อยๆ ดังขึ้น ดังขึ้น เมเนเจอร์สาวตัวสั่น
ตึก ตึก ตึก
แต่ทว่าด้วยความสงสัยมันดันมีมากกว่าความกลัว สองเท้าจึงค่อยๆ ขยับไปที่ประตู เอื้อมมือไปสัมผัสที่ลูกบิด และหมุนมันออกด้วยใจระทึก
ตุ้บๆๆๆๆๆๆๆ!
ตึ่ง ตึง ตึงตึง... ตึ่ง ตึ๊ง ตึงตึง ตึ่งตึง ตึงตึ้ง ตึงตึงตึง ตึ่ง ตึงตึง
ภายในห้องมืดๆ มีของใครคนหนึ่ง ที่อยู่ในชุดสีขาวยาวระพื้น แลดูเหมือนชุดเจ้าสาว อีกทั้งเธอยังสวมใส่ผ้าคลุมหน้ายาวปิดใบหน้า ยืนหันหลังอยู่ ในมือกำลังถือช่อดอกไม้ ร่างบางเต้นรำอย่างเชื่องช้าไปตามทำนองเพลง แสงจากระเบียงห้องสาดส่องเข้ามาภายในห้อง ช่วยให้เห็นเงารางๆ
"!" พีชได้แต่ยืนนิ่งมองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจระทึก
"กลับมาแล้วหรอคะที่รัก"
"ปล่อยให้มินอารอตั้งนานแน่ะ"
"งานแต่งของเราพร้อมแล้วค่ะ"
ใครคนนั้นหันหน้ากลับมาเอ่ยบอกด้วยเสียงหวานทั้งที่มีผ้าคลุมปิดหน้าอยู่ แต่สำหรับในมุมของเมเนเจอร์สาวกลับดูเป็นเสียงที่น่าขนหัวลุกซะมากกว่า มันช่างเป็นภาพที่น่าขนหัวลุก ราวกับอยู่ในฉากหนึ่งของหนังผี ไหนจะเสียงดนตรีในยามนี้อีก เล่นเอาเมเนเจอร์สาวถึงกับก้าวเท้าไม่ออก ก่อนที่โทรศัพท์ในกระเป๋าเมเนเจอร์สาวจะสั่นเตือน ว่ามีคนกำลังโทรเข้า
อีกด้านในเวลาเดียวกัน
"ทำไมไม่รับโทรศัพท์นะพีช!"
ตื้ด ตื้ด ตื้ด
บรื้นนน!
ปี๊ดๆๆ!
ไอดอลหนุ่มกดโทรออกอย่างต่อเนื่อง พร้อมกับเหยียบคันเร่งเครื่องยนต์สุดแรง ขับปาดซ้ายปาดขวาราวกับไม่กลัวตาย เพราะกลัวจะไปไม่ทันการณ์ กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคนตัวเล็กซะก่อน
"อย่าเป็นอะไรไปนะพีช"
"รอก่อนนะ ฮันกำลังรีบไป"
ไอดอลหนุ่มพึมพำกับตัวเองด้วยใบหน้าเคร่งเครียด สองมือกำพวงมาลัยรถแน่น
สิบนาทีต่อมา
เอี๊ยด!
เสียงยางบดกับพื้นดังลั่น ไอดอลหนุ่มรีบรุดออกจากรถทันทีที่รถจอดสนิท สองเท้าออกวิ่งไปข้างหน้า ด้วยหัวใจเต้นระรัว ใช้เวลาไม่นาน ก็มาถึงจุดหมายคือห้องพักของเขา ที่มีคนตัวเล็กที่เฝ้าเป็นห่วงมาตลอดทางอยู่ด้านใน ไม่รอช้า มือหนากระชากเปิดประตูออกอย่างแรง ภาพตรงหน้าที่ได้เห็น ก็ทำเอาชายหนุ่มตกตะลึงเข่าทรุดลงกับพื้นด้วยความหมดแรง