ติ่งหลงเมนมันก็ธรรมดาปะ แต่เมนจะมาหลงติ่งไม่ได้ มันแหกกฏฟ้า!
รัก,ดราม่า,ตลก,ชาย-หญิง,เกาหลี,18+,ไอดอล,คลั่งรัก,เย็นชา,หึงโหด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์ติ่งหลงเมนมันก็ธรรมดาปะ แต่เมนจะมาหลงติ่งไม่ได้ มันแหกกฏฟ้า!
รักร้อนแรงที่เคยได้ดูแต่ในซีรีส์ 🔥
ใครจะไปคิดล่ะ...ว่าจะได้เจอกับตัวเอง!?
..........................................................................................
“ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาคมจับจ้องคนใต้ร่างด้วยแววตาวาววับ
“.....................”
หญิงสาวได้แต่เอามือปิดหน้าด้วยความเขินอาย
'เรื่องแบบนี้ใครเขาถามกันล่ะ อยากจะทำอะไรก็ทำไปสิ (>///<) '
พีชพึมพำในใจ แต่ทว่า เธอก็ทำได้แต่เพียงพยักหน้าหงึกหงักไปมาเท่านั้น
เอี๊ยด! ๆๆๆ
และเมื่อเห็นว่าเธออนุญาต
ชายหนุ่มเริ่มขยับร่างกายไปตามอารมณ์ทันที
ราวกับไม่สามารถสกัดกั้นอารมณ์ที่พยายามข่มเอาไว้ได้อีกต่อไป
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
เสียงเตียง
กับเสียงครางกระเส่า คละเคล้าเสียงหอบหายใจแรง ของทั้งสองคนดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
..........................................................................................
พีช 🍑
หญิงสาวที่ไต่เต้าจากติ่งธรรมดา มาเป็นเมเนเจอร์
คิม จองฮัน 🦈
ไอดอลหนุ่มเกาหลี สมาชิกวง 3KING ผันตัวจากศิลปิน มาคลั่งรักเมเนเจอร์
เรื่องราวความรักของเขาทั้งสองจะเป็นอย่างไร ใครจะคลั่งรักมากกว่ากัน
ติดตามได้ใน
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
บทที่ 4
พระจันทร์
ดอกไม้ไฟ และสายลม
.............................
หลังจากที่ต่างคนต่างแยกย้ายไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนถึงเวลานัดพีชก็มาจัดเตรียมงานเพื่อทำให้ลูกทัวร์ของเธอพึงพอใจ งานทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้เป็นอย่างดีพร้อมแล้ว เมื่อถึงเวลานัด ชายหนุ่มในลุคสบายๆ เสื้อเชิ้ตขาว แต่ทว่าก็ยังใส่แว่นดำและแมสเหมือนเดิม
'เอาจริงดิ จะใส่แมสกินข้าวจริงดิ (-__-)
' พีชคิดในใจ
แต่ก็ทำได้แค่คิดเท่านั้น
โต๊ะอาหารถูกจัดเตรียมไว้ริมทะเล ตามทางมีคบเพลิงจุดไว้เพื่อให้แสงสว่าง ไหนจะแสงจากดวงจันทร์ที่วันนี้ดูจะสุกสว่างกว่าทุกวัน บรรยากาศแบบนี้ หากเป็นคู่รักมาเที่ยวด้วยกันแล้วล่ะก็ คงไม่แคล้ว อาจจะต้องขอแต่งงานกันเลยก็เป็นได้ เพราะบรรยากาศมันช่างเป็นใจเหลือเกิน บนโต๊ะถูกประดับด้วยอาหาร และ ไวน์รสเลิศที่พีชได้เตรียมไว้ให้ลูกทัวร์ vip ทุกอย่างจึงต้องพรีเมี่ยม
"เชิญค่ะ" พีชเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
ก่อนพาชายหนุ่มมานั่งที่โต๊ะ จัดการรินไวน์ใส่แก้วบางอย่างรู้งาน
สักพักก็มีพนักงานเดินเข้ามาแจ้งอะไรบางอย่างกับพีช เธอจึงรีบขอตัวไปจัดการสักครู่
อารามรีบร้อน ทำให้เผลอลืมมือถือไว้บนโต๊ะ
"...................." ชายหนุ่มทอดสายตามองไปยังท้องทะเลตรงหน้าที่ไกลจนสุดลูกหูลูกตาด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย
ครืด ครืด!
เเรงสั่นสะเทือนบนโต๊ะอาหาร เรียกความสนใจของชายหนุ่มให้หันไปมอง
“...................” ร่างสูงปรายตาไปมองไปที่โทรศัพท์เครื่องหนึ่งที่ถูกวางทิ้งเอาไว้ หน้าจอตอนนี้กำลังขึ้นการแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันหนึ่ง เป็นข้อความที่เขาอ่านไม่ออก ทว่าเมื่อหน้าจอดับลง ก็มีสายโทรเข้ามาต่อ แต่ทว่า ชายหนุ่มก็ไม่ได้กดรับเอาแต่มองมันสั่นเตือนอยู่อย่างนั้น เมื่อไม่มีคนรับสายเนิ่นนาน ทางผู้โทรก็ยอมแพ้กดวางสายไป ในขณะที่ปลายสายวางไปแล้ว หน้าจอก็ขึ้นรูปพักหน้าจอโทรศัพท์ขึ้นมาเป็นรูปผู้ชายคนหนึ่ง ที่กำลังยืนเช็ดเหงื่อตัวเองอยู่
"...................." ชายหนุ่มปรายตามองนิ่ง
ไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเขากำลังทำหน้ายังไงภายใต้แว่นดำและแมสของเขา
ผ่านไปสักพักหญิงสาวก็เดินกลับมายังที่ ที่ชายหนุ่มอยู่
เธอมองหน้าชายหนุ่มแล้วยิ้มอย่างอ่อนหวานส่งไปให้
เพราะขั้นตอนสุดท้ายของโชว์ในคืนนี้กำลังจะเริ่มขึ้น
หลังจากที่เธอจัดแจงทุกอย่างเรียบร้อย
ก็ขอตัวเพื่อให้ลูกทัวร์ของเธอมีเวลาส่วนตัวอย่างเต็มที่ แต่ทว่าในขณะที่กำลังหมุนตัวกลับ
หมับ!
จู่ๆ
ชายหนุ่มก็รั้งแขนเธอเอาไว้จนพีชมีท่าทีตกใจเล็กน้อย และหันกลับไปมองเขาอย่างงงๆ
“นั่งเป็นเพื่อนกันก่อนสิ” ชายหนุ่มพูดแค่นั้น แล้วก็ดึงพีชให้นั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งข้างๆ จนพีชไม่สามารถปฏิเสธได้
"(•_• ) ?" พีช
มองการกระทำของชายหนุ่มด้วยความงุนงงในขณะนั้นเอง
จ๊อก!
เสียงท้องเจ้ากรรมก็ดันมาร้องซะนี่
เนื่องจากทั้งวันนั้นพีชต้องคอยดูแลลูกทัวร์ตลอด จนไม่มีเวลากินข้าวเลย
เธอกะว่าจะหลบไปกินข้าวแต่ก็ดันมาโดนรั้งเอาไว้ซะนี่
"กินเป็นเพื่อนหน่อย"
“เอ่อ.....คือ” พีชมีท่าทางลังเล แต่ทว่าก็ถูกกดดัน โดยการที่ชายหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบกุ้งด้านหน้ามาบรรจงแกะ แล้วเอาไปวางที่จานหญิงสาว ซึ่งพีชก็ได้แต่งุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไปใหญ่
“นี่เขากับฉันสลับหน้าที่กันหรอนี่ ฉันต้องเป็นคนดูแลเขาสิ” พีชพยายามจะยกมือห้าม แต่ทว่าชายหนุ่มไม่ฟัง เขายังคงแกะกุ้งต่อไปเรื่อยๆ พีชจึงต้องยอมกินแต่โดยดี ชายหนุ่มจึงยอมหยุดแกะ
หงับๆ
เนื่องจากความหิว
พอได้ลองเอากุ้งเข้าปาก พีชจึงไม่สนใจสายตาของใครทั้งนั้นอีกต่อไปแล้ว
จึ้ก!
เธอใช้ส้อมจิ้มกุ้งตักเข้าปาก และไม่ลืมจิ้มน้ำจิ้มซีฟู้ดรสเด็ด จนซี๊ดปากจิจ๊ะเพราะความเผ็ด เพราะความหิวที่มีมาทั้งวัน จึงทำให้ลืมไปเลย ว่าลูกทัวร์ของเธอยังนั่งอยู่ข้างๆ และเขากำลังมองเธอกินกุ้งอย่างเอร็ดอร่อย พอรู้ตัวว่ากำลังโดนมองอยู่ก็พลันเขินอายขึ้นมา
"แหะๆ" พีชยิ้มแก้เก้อ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกุ้งมาแกะแล้ววางลงบนจานชายหนุ่ม
ก่อนจะฉีกยิ้มให้คนตรงหน้าจนตาหยีเผยให้เห็นลักยิ้มข้างแก้ม เธอแกะกุ้งให้ แต่ทว่าก็ไม่รู้ว่าเขาจะกินหรือเปล่า
เขาอาจจะไม่ยอมถอดแมสกับแว่นเลยก็ได้
พีชไม่ได้คาดหวังก็แค่ตอบแทนน้ำใจที่เขามีให้เท่านั้น
"...................."
แต่แล้วเธอก็ต้องแปลกใจ เมื่อชายหนุ่มค่อยๆ ถอดแว่นออก
เผยให้เห็นดวงตาคม ดวงตาที่เธอคุ้นเคย
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
หัวใจของพีชเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ และเมื่อชายหนุ่มค่อยๆ ถอดแมสออกช้าๆ หัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้นอีก ราวกับจะหลุดออกมานอกอก
ปุ้ง!
พุ
ถูกจุดพอดีกับวินาที ที่เผยให้เห็นใบหน้าภายใต้แมส
และพอเห็นว่าคนตรงหน้าเป็นใคร ดวงตากลมโตก็เบิกโพลงด้วยความตกใจ
"(⊙_⊙)!"