ติ่งหลงเมนมันก็ธรรมดาปะ แต่เมนจะมาหลงติ่งไม่ได้ มันแหกกฏฟ้า!
รัก,ดราม่า,ตลก,ชาย-หญิง,เกาหลี,18+,ไอดอล,คลั่งรัก,เย็นชา,หึงโหด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์ติ่งหลงเมนมันก็ธรรมดาปะ แต่เมนจะมาหลงติ่งไม่ได้ มันแหกกฏฟ้า!
รักร้อนแรงที่เคยได้ดูแต่ในซีรีส์ 🔥
ใครจะไปคิดล่ะ...ว่าจะได้เจอกับตัวเอง!?
..........................................................................................
“ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาคมจับจ้องคนใต้ร่างด้วยแววตาวาววับ
“.....................”
หญิงสาวได้แต่เอามือปิดหน้าด้วยความเขินอาย
'เรื่องแบบนี้ใครเขาถามกันล่ะ อยากจะทำอะไรก็ทำไปสิ (>///<) '
พีชพึมพำในใจ แต่ทว่า เธอก็ทำได้แต่เพียงพยักหน้าหงึกหงักไปมาเท่านั้น
เอี๊ยด! ๆๆๆ
และเมื่อเห็นว่าเธออนุญาต
ชายหนุ่มเริ่มขยับร่างกายไปตามอารมณ์ทันที
ราวกับไม่สามารถสกัดกั้นอารมณ์ที่พยายามข่มเอาไว้ได้อีกต่อไป
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
เสียงเตียง
กับเสียงครางกระเส่า คละเคล้าเสียงหอบหายใจแรง ของทั้งสองคนดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
..........................................................................................
พีช 🍑
หญิงสาวที่ไต่เต้าจากติ่งธรรมดา มาเป็นเมเนเจอร์
คิม จองฮัน 🦈
ไอดอลหนุ่มเกาหลี สมาชิกวง 3KING ผันตัวจากศิลปิน มาคลั่งรักเมเนเจอร์
เรื่องราวความรักของเขาทั้งสองจะเป็นอย่างไร ใครจะคลั่งรักมากกว่ากัน
ติดตามได้ใน
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
บทที่ 5
ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า
(เจ็บหน่อยนะ18+)
...............................
ปุ้ง!ๆๆๆๆ
พุ
ถูกจุดพอดีกับวินาที ที่เผยให้เห็นใบหน้าภายใต้แมส
"
(⊙_⊙) !"
ตุ้บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!
พีชราวกับหัวใจจะหยุดเต้นทันที
ที่ได้เห็นใบหน้านั้น เขาคือ คิมจองฮัน
ไอดอลเคป๊อปวง 3KING เเละ เป็นเขาเมนของเธอ!
" (⊙_⊙) !" พีชได้แต่นั่งอึ้ง
ราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง
ใครจะไปคิด ว่าเขาอยู่ต่อหน้าเธอในตอนนี้
เธอคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่ เรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นกับเธอ
มันเหลือเชื่อเกินไป
"................." จองฮันก็มองเธอ
ใบหน้าของเขาดูนิ่งเหลือเกิน ทั้งที่ตอนนี้เขาเองก็พยายามอย่างมาก ที่จะไม่หลุดขำ
กับใบหน้าของ พีช ในตอนนี้
ก่อนที่ทั้งสองจะจ้องมองกันนิ่ง
ชายหนุ่มมองหญิงสาวด้วยแววตาคมราวกับสะกดให้ร่างบางไม่สามารถกระดิกไปไหนได้
จนเผลอลืมหายใจ
"เฮือก!" พีชถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เธอมีอาการหายใจผิดจังหวะเพราะตื่นเต้น พลันสายตาก็หันไปเห็นแก้วไวน์ข้างๆ
หมับ!
ไม่รอช้า
มือเรียวคว้าแก้วมาถือไว้ และกรอกไวน์ลงคอทันที
'ฮือออ ทำไงดีๆๆๆๆ! T^T'
ถึงเธอจะสงสัยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเขาจริงๆ เกิดเดธแอร์
ขึ้นระหว่างเขาทั้งสอง เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
จนเป็นพีชเองที่ทนความเงียบต่อไปไม่ไหว
“จะ จองฮะ ฮันหรอ?” ทั้งๆ
ที่รู้แต่ก็ยังอยากถามให้แน่ใจ
“ใช่” เมื่อชายหนุ่มตอบรับ พีชก็ก้มหน้างุดด้วยความอาย แถมยังเอาแต่กระดกไวน์เข้าปากพรวดๆ
“อึกๆๆๆๆๆๆ!”
"................." จองฮันเท้าคางมองหน้าหญิงสาวนิ่ง ดูว่าเธอจะทำยังไงต่อ ราวกับเขากำลังสนุกที่ได้ดูอาการลนลานของใครบางคน หลังจากนั้นพีชก็เอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากราวกับยัยขี้เมา
"อึ๊กๆๆๆ เอิ๊ก! -////-" ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในกาย ตอนนี้ร่างบางเนื้อตัวแดงไปหมด เพราะค่อนข้างคออ่อน สองมือกำผ้าปูโต๊ะแน่นเงยหน้ามองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยแววตาหวานฉ่ำ พูดในสิ่งที่ใจคิดออกไป โดยไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล
"คิม"
"จอง"
"ฮัน!"
"เรามาใช้ค่ำคืนที่เร่าร้อนด้วยกันเถอะ (*≧▽≦) "
ตอนนี้สติของพีช
เตลิดจนทำให้ปากพูดสิ่งน่าอายออกไป ในเวลาปกติเธอคงไม่มีทางพูดแบบนี้เป็นแน่
พูดแล้วก็อยากจะดึงทึ้งหัวตัวเอง ราวกับว่ารู้ว่ากำลังพูดอะไร
แต่ทว่าดันห้ามปากตัวเองไม่ได้
"...................."
กึด!
ตุ้บๆๆๆๆๆๆๆๆ
มือเล็กกำแน่นเพราะความเงียบของร่างสูง
รอฟังคำตอบด้วยใจระทึก ถ้าเขาปฏิเสธเธอก็แค่หน้าแตกเท่านั้น
แต่ถ้าเขาตกลงเธอก็คงจะได้เปิดประสบการณ์ใหม่เป็นแน่ หญิงสาวคิดในใจ
เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้พีช ขุดเอานิสัยลับที่ซ่อนลึกอยู่ภายในตัวออกมา
พรึ่บ!
จู่ๆชายหนุ่มก็หยัดกายลุกขึ้นยืน
ก่อนจะช้อนตัวพีชที่นั่งตัวแดงอยู่ที่เก้าอี้ขึ้นด้วยความแผ่วเบา
"!"
หญิงสาวหน้าตาตื่นเล็กน้อย
ก่อนจะรีบเอามือคล้องคอร่างสูงเอาไว้แน่นเพราะกลัวตก ยามที่ได้กลิ่นหอมสดชื่นจากตัวเขา
สติของพีชก็เตลิดเปิดเปิงอีกครั้ง ก่อนจะถูไถใบหน้าไปมาที่ไหล่หนาอย่างออดอ้อน
"หอมจัง ≧□≦"
ตึก ตึก ตึก
ตอนนี้พีชอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มแล้ว
สองเท้าหนาก้าวเดินไปอย่างรวดเร็ว จุดหมายปลายทางคือห้องของชายหนุ่มเอง
และเมื่อถึงหน้าห้อง
ชายหนุ่มก็ใช้คีย์การ์ดปลดล็อกประตูและพาตัวเองที่มีพีชอยู่ในอ้อมกอดมาหยุดอยู่ที่ปลายเตียงอย่างรวดเร็ว
"ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ?" ชายหนุ่มเหมือนจะถามความเห็น
แต่เปล่าเลย เขาไม่รอให้หญิงสาวได้ให้คำตอบ ในขณะที่พีชกำลังประมวลผลในสมอง
ชายหนุ่มก็วางร่างของเธอลงบนเตียงนุ่ม และพาตัวเองลงไปทาบทับร่างบางไว้ทันที
ราวกับกลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจ แต่ทว่าใบหน้าหล่อก็ต้องยิ้มที่มุมปากขึ้นมาอย่างพอใจ
เมื่อคนใต้ร่างกลับส่งยิ้มหวานมาให้และเอ่ยว่า
“No
way” พีชเอ่ยปฏิเสธด้วยความหนักแน่น
พร้อมกับเอามือไปโอบล้อมรอบคอชายหนุ่มไว้ และส่งสายตาเชิญชวนหวานหยดย้อยไปให้
สติที่มีน้อยนิด ในตอนนี้ทำให้เธออยากรู้อยากเห็น
อยากลองสัมผัสว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง
ตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยใกล้ชิดกับใครขนาดนี้มาก่อนเลย
เพราะที่ผ่านมาชีวิตเธอมีแต่งานมาตลอด
เธออยากจะลองใช้ชีวิตให้สุดเหวี่ยงดูสักครั้ง อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ในกาย
หรือเพราะบรรยากาศโรแมนซ์ หรืออาจจะเพราะคนที่อยู่ตรงหน้าคือเมนที่เธอชอบ
หรืออาจจะเพราะความหล่อของเขา จึงทำให้พีชไม่อาจจะหักห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป
หมับ!
จุ๊บ
พีชดึงชายหนุ่มตรงหน้าเข้ามาใกล้
ทำให้ริมฝีปากของทั้งสองสัมผัสกันแผ่วเบาด้วยความที่ไม่ประสา
ชายหนุ่มยกยิ้มพร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า
“ค่ำคืนที่เร่าร้อน มันต้องแบบนี้ต่างหาก” ชายหนุ่มประกบปากจูบหญิงสาวอย่างดูดดื่ม
ฟันคมขบกัดที่ริมฝีปากล่างอย่างแผ่วเบา เพื่อให้เธอเปิดปาก เพื่อรับลิ้นร้อนจากเขา
มือหนาเคลื่อนไปตามร่างกายของหญิงสาว
จับขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันส่งตัวเองเข้าไปทาบทับหญิงสาวเอาไว้
ทำให้ทั้งสองคนใกล้ชิดกันมากขึ้นไปอีก
"อึ่ก! อื้อ"พีชตกใจทำตัวไม่ถูกกับสัมผัสที่ได้รับ มีอาการหายใจผิดจังหวะ
มือบางยกกำปั้นทุบอกชายหนุ่มเพื่อเรียกร้องหาอากาศหายใจชายหนุ่มคว้ามือทั้งสองข้างของเธอล็อกไว้ด้วยแขนข้างเดียว
ก่อนจะผละออกจากริมฝีปากแสนหวานของคนใต้ร่าง ก่อนที่ทั้งสองจะสบตากัน
"อยากหยุดหรอ" ชายหนุ่มเอ่ยถาม
".................."
พีชส่ายหน้าปฏิเสธ ถึงเธอจะกลัว แต่ทว่าความอยากรู้กลับมากกว่า
เห็นดังนั้นชายหนุ่มก็ค่อยๆ
แกะกระดุมเสื้อหญิงสาวออกทีละเม็ด ๆ ในยามที่ปลายนิ้วมือสัมผัสกับร่างบางผ่านเสื้อ
ก็ทำให้เธอสั่นไปทั้งตัว
ชายหนุ่มถอดเสื้อออกจากตัวหญิงสาวด้วยความแผ่วเบาหลังจากที่ปลดพันธนาการด่านแรกไปแล้ว
ก็เผยให้เห็นเรือนร่างภายใต้บราเซียสีขาวไม่มีลวดลาย
"...................."
เขามองคนใต้ร่างนิ่ง นั่นยิ่งทำให้เธอรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว
ก่อนที่ชายหนุ่มซบหน้าลงไปพรมจูบทั่วเนินอก ลากไล้ขึ้นไปจนถึงลำคอขาว
ปากหนาพรมจูบซับกลิ่นหอมของร่างบางไปทั่ว พร้อมกับขบกัดจนเกิดรอยแดง
ร่างบางตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ปล่อยตัวไปกับสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้
ชายหนุ่มยกตัวหญิงสาวขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะดึงให้ร่างบางขึ้นมานั่งอยู่บนหน้าตัก
และใช้มือเกลี่ยผมที่ปิดบังซอกคออยู่ปัดให้ไปอยู่ด้านหลัง
ใบหน้าก็ยังสาละวนอยู่ที่ซอกคอขาว ปากหนาพรมจูบไปพลางขบกัดไป จนร่างบางสะดุ้ง
“อ๊ะ” พีช
ร้องออกมาเพราะรู้สึกวาบหวามไปกับสัมผัสของคนตรงหน้า
“ขอถอดนะ” ชายหนุ่มว่าพลางเหมือนเอ่ยขอ แต่มือด้านหลังจัดการปลดตะขอของบราเซียออกไปเสียแล้ว ชายหนุ่มค่อยๆ ถอดบราเซียออกจากกายร่างบางอย่างแผ่วเบา ก่อนจะถูกดันให้นอนราบไปกับที่นอนอีกครั้ง
">︿<" พีช นอนเอามือปิดหน้าไว้เพราะว่าเขินอาย ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าลงมาพรมจูบที่หน้าท้อง ทำให้หญิงสาวมีอาการเกร็งเล็กน้อย สองมือหนาก็ทำหน้าที่จัดการปลดพันธนาการด้านล่างไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกอีที ทั้งสองคนก็ร่างกายเปลือยเปล่าทั้งคู่แล้ว
ฟึ่บ
ชายหนุ่มก้มลงไปคร่อมร่างบางเอาไว้
แขนอีกข้างก็จับเข่าทั้งสองข้างของร่างบางให้ตั้งขึ้น
“เจ็บหน่อยนะ” คนตัวสูงเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
เขามีท่าทางหอบหายใจแรง มันทำให้พีชเองก็รู้ว่า เขาเองก็ตื่นเต้นเช่นกัน
".................."
ทั้งสองจ้องมองกันนิ่ง แววตาเต็มไปด้วยความปรารถนา
ก่อนที่ใบหน้าของทั้งสองจะดูเหยเกขึ้นเล็กน้อย
กึด
กึด
ชายหนุ่มพยายามดันตัวตนของเขาเข้าไปยังร่างบางอย่างเชื่องช้า
กึด!
“อ๊ะ! เจ็บ” คนใต้ร่างบิดกายไปมาเล็กน้อยเพราะสัมผัสแปลกประหลาด
หลังจากที่ส่งตัวตนเข้าไปสำเร็จ ชายหนุ่มก็รอให้ร่างบางปรับตัวซะก่อน
“ขอขยับตามใจเลยได้รึเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“(-/////-)” หญิงสาวไม่ได้พูดอะไร เธอได้แต่เอามือปิดหน้าตัวเองเอาไว้ด้วยเขินอาย
'เรื่องแบบนี้ใครเขาถามกันล่ะ
อยากจะทำอะไรก็ทำไปสิ (>///<)' พีชได้แต่พึมพำในใจ ไม่กล้าแม้แต่จะพูดออกไป ทำได้แต่เพียงพยักหน้าหงึกหงักไปมาเท่านั้น และเมื่อเห็นว่าเธออนุญาต ชายหนุ่มเริ่มขยับร่างกายไปตามอารมณ์ ทันที
ราวกับไม่สามารถสกัดกั้นอารมณ์ที่พยายามข่มเอาไว้ได้อีกต่อไป
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
“อ๊ะๆๆ”
“อืม” เสียงเตียง
กับเสียงครางกระเส่า คละเคล้าเสียงหอบหายใจแรง ของทั้งสองคนดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
"อึ่กๆๆ แฮ่กๆๆๆ"
ชายหนุ่มเปลี่ยนท่าให้ร่างบาง
มานั่งอยู่บนตักแทน พีชทำตามอย่างว่าง่าย เพราะตอนนี้ราวกับคนไม่มีสติไปแล้ว ชายหนุ่มค่อยๆ กดตัวหญิงสาวให้นั่งลง
“อ๊ะ!” พีช สะดุ้งตัวเกร็งผวาโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้
ก่อนที่ใบหน้าเล็กจะซุกลงกับต้นคอแกร่ง เธอรู้สึกแปลกๆ เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ชายหนุ่มลูบหัวเธอด้วยความแผ่วเบา ก่อนจะจับสะโพกหญิงสาวขยับขึ้นลง
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
“อ๊ะๆๆๆๆๆ”
“อืมม” ร่างสูงยังคงขยับกายไปตามความต้องการที่ปะทุออกมา
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
กิจกรรมดำเนินต่อไปเนิ่นนานอย่างไม่มีหยุดพัก
จนพีชรู้สึกอ่อนแรงเหลือเกิน
“ไม่ไหวแล้ว อึก! อื้อๆๆ” พีชบอกด้วยความอ่อนแรงตาปรือเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
“ขออีกครั้งนะ” ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าเว้าวอน คว้ามือหญิงสาวมาขบกัดเบาๆ แต่ตอนนี้ พีช ไม่เหลือสติอะไรแล้ว เธอหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย และเข้าสู่ห้วงนิทราไปในที่สุด
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
“อ่าห์” คนตัวสูงส่งครางออกมาด้วยความพึงพอใจ
ใบหน้าเหยเกด้วยความทรมาน เขายังคงเขยือนกายต่อไป ถึงแม้คนใต้ร่างจะหลับไปแล้วก็ตาม