ติ่งหลงเมนมันก็ธรรมดาปะ แต่เมนจะมาหลงติ่งไม่ได้ มันแหกกฏฟ้า!
รัก,ดราม่า,ตลก,ชาย-หญิง,เกาหลี,18+,ไอดอล,คลั่งรัก,เย็นชา,หึงโหด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์ติ่งหลงเมนมันก็ธรรมดาปะ แต่เมนจะมาหลงติ่งไม่ได้ มันแหกกฏฟ้า!
รักร้อนแรงที่เคยได้ดูแต่ในซีรีส์ 🔥
ใครจะไปคิดล่ะ...ว่าจะได้เจอกับตัวเอง!?
..........................................................................................
“ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาคมจับจ้องคนใต้ร่างด้วยแววตาวาววับ
“.....................”
หญิงสาวได้แต่เอามือปิดหน้าด้วยความเขินอาย
'เรื่องแบบนี้ใครเขาถามกันล่ะ อยากจะทำอะไรก็ทำไปสิ (>///<) '
พีชพึมพำในใจ แต่ทว่า เธอก็ทำได้แต่เพียงพยักหน้าหงึกหงักไปมาเท่านั้น
เอี๊ยด! ๆๆๆ
และเมื่อเห็นว่าเธออนุญาต
ชายหนุ่มเริ่มขยับร่างกายไปตามอารมณ์ทันที
ราวกับไม่สามารถสกัดกั้นอารมณ์ที่พยายามข่มเอาไว้ได้อีกต่อไป
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
เสียงเตียง
กับเสียงครางกระเส่า คละเคล้าเสียงหอบหายใจแรง ของทั้งสองคนดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
..........................................................................................
พีช 🍑
หญิงสาวที่ไต่เต้าจากติ่งธรรมดา มาเป็นเมเนเจอร์
คิม จองฮัน 🦈
ไอดอลหนุ่มเกาหลี สมาชิกวง 3KING ผันตัวจากศิลปิน มาคลั่งรักเมเนเจอร์
เรื่องราวความรักของเขาทั้งสองจะเป็นอย่างไร ใครจะคลั่งรักมากกว่ากัน
ติดตามได้ใน
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
บทที่ 6
เผ่นสิคะรออะไร
...............................
08.00 น.
แสงแดดอุ่นๆ ยามเช้า ลอดเข้ามาทางช่องหน้าต่าง แยงตาหญิงสาวร่างบางที่กำลังหลับสบาย
"อื้อ" เธอลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความสะลึมสะลือ ร่างกายรู้สึกระบบไปหมด ลำคอแห้งผาก และในยามที่จะพลิกกาย เธอก็รู้สึกถึงน้ำหนักที่เอว ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างรั้งเอาไว้อยู่
"!" มือบางคลำเข้าไปมาใต้ผ้าห่ม ก็เจอกับมือใหญ่ของใครบางคน กำลังโอบกอดเธอไว้อยู่ และ ตอนนี้ร่างกายของเธอไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้น พลันภาพเมื่อคืนก็ฉายวนซ้ำขึ้นมาในหัว ราวกับเทปที่ถูกกรอกลับ พีชจำได้ทุกอย่างว่าทำอะไรลงไปบ้าง
'ซวยแล้วไอ้พีช'
'จะทำยังไงดี' พีช คิดในใจ ตอนนี้รู้สึกว้าวุ่นใจเหลือเกิน
'ต้องหนีก่อน!' คิดได้ดังนั้น มือบางก็พยายามแกะแขน ที่เกาะเกี่ยวอยู่ที่เอวคอดกิ่วออกอย่างเบามือ จนชายหนุ่มไม่ทันรู้สึกตัว เขาดูหลับลึกมาก เพราะเมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะ มันคงทำให้เขารู้สึกเพลีย
"ฮึบ!" พีช แกะมือของชายหนุ่มสำเร็จ ก็ค่อยๆ ลุกจากที่นอนช้าๆ อีกทั้งความเจ็บกลางกาย เพราะกิจกรรมเมื่อคืน ก็ยังคงเล่นงานเธออย่างหนัก
ตุ้บ!
"อ๊ะ!" ร่างบางล้มลงไปกองกับพื้น ก่อนจะรีบปิดปากตัวเอง เพราะกลัวจะทำให้ใครบางคนตื่น ก่อนจะพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง ขาบางสั่น พั่บๆ ด้วยความอ่อนแรง ก่อนจะค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้น และก้มหน้าก้มตาเก็บเสื้อผ้ามาใส่อย่างรีบร้อน แล้วชิ่งออกจากห้องไปทันที
ห้องพักพีช
"อยู่ไม่ได้แล้ว ๆๆๆ" พีชพึมพำออกมาปากคอสั่น รู้สึกสำนึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป สองมือก็รีบเก็บข้าวของใส่กระเป๋าอย่างรีบร้อน
กริ๊ก
มือบางปิดประตูห้องตัวเอง ก่อนจะหันกลับไปมองห้องข้างๆ ที่มีร่างของไอดอลหนุ่มนอนอยู่ด้านใน
"...................." เธอมองประตูบานนั้นอย่างอาลัยอาวรณ์ ราวกับว่าหลังจากนี้เส้นทางของเธอกับเขาก็คงไม่มีวันมาบรรจบกันอีกตลอดกาล ช่างเป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อ มันเกินกว่าที่เธอฝันเอาไว้ แต่ทว่าก็คงมาได้เท่านี้ เพราะเรื่องของเธอกับเขาคงไม่มีทางเป็นไปได้ พีชคิดว่า ถ้าเธอหายไปอย่างไร้ร่องรอย คงดีที่สุดสำหรับเราตอนนี้ เธอไม่คิดจะเรียกร้องอะไรทั้งสิ้น เพราะเป็นเธอเอง ที่เอ่ยขอสัมผัสอันเร่าร้อนจากชายหนุ่มไป แค่คิดใบหน้าก็ร้อนฉ่า เธอไม่ต้องการจะทำลายชีวิตของจองฮัน เมนของเธอ อนาคตของจองฮันยังอีกไกล ขอเก็บภาพความทรงจำเหล่านั้นเอาไว้ภาพในใจ และปิดมันไว้เป็นความลับตลอดกาล
"จะคอยสนับสนุนตลอดไป … ลาก่อนนะ จองฮันที่รักของพีช"
12.00 น.
ชายหนุ่มค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้น เนื่องจากความร้อนจากแสงอาทิตย์ที่ส่องเข้ามาภายในห้อง เปลือกตายังลืมไม่เต็มที่นัก มือก็พลันควานหาร่างบางที่เมื่อคืนได้ใช้ค่ำคืนที่เร่าร้อนกัน แต่ทว่าก็พบกับความว่างเปล่า
"!" ชายหนุ่มเบิกตาโพลง ก่อนจะเด้งตัวลุกขึ้นนั่งทันที สายตาพลันสอดส่องมองหาร่างบางรอบห้อง ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้น เดินไปดูในห้องน้ำก็ไม่มี จึงรีบร้อนแต่งตัว แล้วพุ่งออกไปนอกห้องทันที จุดหมายคือห้องข้างๆ
ก๊อกๆ! ก๊อกๆ!
มือหนาเคาะประตูระรัว เคาะหลายครั้งแต่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา ชายหนุ่มเริ่มร้อนใจ จนต้องเดินไปถามที่ฟร้อนท์ และได้คำตอบว่า
"คุณผู้หญิงห้องนั้นเช็กเอาท์ไปตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ" ได้ฟังดังนั้น ไอดอลหนุ่มก็กัดฟันกรอด นี่เขาโดนผู้หญิงทิ้งหรอเนี่ย!
'อย่าคิดว่าจะหนีพ้น' ชายหนุ่มเข่นเขี้ยวในใจ
6 เดือนต่อมา
“พีชแกต้องลดน้ำหนักแล้วนะ อะไรทำให้แกบวมได้ขนาดนี้” น้ำแข็งไสเอ่ย หลังจากที่มองสภาพเพื่อนด้วยความละเหี่ยใจ
“เราเครียด เครียดแล้วก็กิน กินแล้วก็นอน พอตื่นก็ลุกขึ้นมากินใหม่” พีชพูดอย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก ก่อนจะหยิบมันฝรั่งยี่ห้อโปรดใส่ปากอีกครั้ง
“พีชเพื่อนรัก พูดตามตรงนะ ถ้าเจอกันข้างนอก และ ถ้าฉันไม่ใช่เพื่อนแก ฉันจำแกไม่ได้เลยนะเฮ้ย"
"น้ำหนักแกขึ้นมาไม่ใช่น้อยๆ นะ 25 โลเลยนะไอ้พีช จากน้ำหนัก 50 ขึ้นเป็น 75 ได้ไม่ใช่เล่นๆ เลยนะ"
"ไปหาหมอเถอะเดี๋ยวฉันพาไป”
“ไม่ใช่เราไม่พยายามลดนะแข็ง เราพยายามแล้ว แต่…ของกินมันอร่อยอ่ะ” พูดไปพีชก็หยิบขนมเข้าปากพร้อมกับดูรายการ survival ที่สุดที่รักของเธอไปออกรายการไปด้วย
“ยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะที่รัก” พูดไปก็ลูบหน้าจองฮันผ่านมือถือไป พีชไม่ใช่คนยึดติด เธอรู้ดีว่าเรื่องของเธอและจองฮันไม่มีวันเป็นไปได้ เธอจึงขอแค่อยู่ในมุมเล็กๆ และขอชื่นชอบเขาต่อไปในฐานะแฟนคลับก็พอ เรื่องในคืนนั้นมันน่าเหลือเชื่อเกินไปราวกับความฝันแล้ว เธอจะขอเก็บมันเอาไว้ในใจ
“หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้าแกไม่หยุดฉันจะโกรธแล้ว” หลังจากถูกเพื่อนรักดุพีชก็วางถุงขนมลงอย่างเสียดาย
“แข็งอย่าโกรธเราเลยนะ ไม่ใช่เราไม่พยายามนะแต่เราลองหมดแล้วแต่น้ำหนักก็ไม่ยอมลงสักทีเราก็ไม่รู้จะทำยังไง”
"เราเหนื่อยแล้ว ขออยู่แบบนี้ดีกว่า"
“เดี๋ยวฉันจัดการเอง แกมีหน้าที่ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดก็พอ!” น้ำแข็งไสออกคำสั่งด้วยท่าทีจริงจังจน พีช ไม่กล้าที่จะโต้แย้งใดๆ หลังจากนั้น น้ำแข็งไสก็วางแผนลดน้ำหนักให้ ซึ่งพีชก็ต้องปฏิบัติตามที่น้ำแข็งไสสั่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกิน หรือ ออกกำลังกาย
ติ๊ง!
เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้น
พีชหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอ่านข้อความ เมื่ออ่านจบก็เกิดความรู้สึกขึ้นมากมาย นั่นทำให้เธอทั้งตกใจ ดีใจ ปนเสียใจผสมกันไปหมด น้ำแข็งไสเห็นท่าทางของพีชก็สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ จึงหยิบมือถือจากมือของเพื่อนที่เอาแต่ช็อกอยู่มาอ่าน
MT ENTERTAINMENT
ขอเรียนแจ้งให้ทราบว่า ท่านผ่านเข้ารอบสัมภาษณ์การรับพนักงานเข้าทำงานในตำแหน่งเมเนเจอร์ กรุณาติดต่อกลับมาที่เบอร์ 02XXXXXXX ภายในวันที่ XX หากท่านไม่ติดต่อกลับมาตามวันและเวลาที่ระบุ จะถือว่าท่านสละสิทธิ์
"กรี๊ดๆๆๆๆ!" เสียงกรีดของเพื่อนสาวที่ปกติมักจะเงียบขรึมดังขึ้นเรียกสติของพีช
"ไอ้พีชแกผ่านรอบคัดเลือกแล้ว!" น้ำแข็งไสกรี๊ดลั่น ดีใจแทนเพื่อน ต่างจากพีชที่มีสีหน้ากังวลว่าจะเอายังไงดี
"พีชแกเป็นอะไรรึเปล่า แกแปลกๆ ไปตั้งแต่เมื่อ 6 เดือนก่อนนะ มีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า บอกฉันมานะ"
"ปะ เปล่านะ แข็งคิดมากเกินไปแล้ว พีชแค่ตกใจ" พีชไม่กล้าบอกความจริงกับน้ำแข็งไส เพราะรู้จักนิสัยเพื่อนตัวเองดี น้ำแข็งไสไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบเพื่อนของเธอแน่นอน เวลาที่พีชโดนแกล้ง ก็มีน้ำแข็งไสนี่แหละ ที่คอยเอาคืนให้ทุกครั้ง เธอจึงไม่กล้าบอกความจริงออกไปเพราะเรื่องนี้ พีชเป็นคนเริ่มทุกอย่างเอง และเมื่อถูกเพื่อนหรี่ตามองไม่หยุด จึงทำได้แค่กลั้นใจติดต่อกลับไปตามเบอร์ที่ให้ไว้ เพราะทนสายตาจับผิดของเพื่อนสาวไม่ไหว
“พีชติดต่อกลับไปที่เบอร์นี้ก่อนนะแข็ง อย่ามองพีชด้วยสายตาจับผิดแบบนั้นสิ”
“ให้ไวเลย อย่าลีลา” เมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิททำท่าทำทางอิดออด น้ำแข็งไสเลยดุเธอไป
“รับทราบค่า” ขออย่าให้ติดเลย พีชภาวนาในใจ หลังจากนั้นพีชก็ติดต่อไปตามข้อมูลที่ทาง MT ENTERTAINMENT ให้ไว้และถูกเรียกเข้าไปสัมภาษณ์และให้กลับมารอผลที่บ้าน
ตึกๆ!
เสียงน้ำแข็งไสนั่งเขย่าขา เพราะรอลุ้นผลการสัมภาษณ์ของเพื่อนสนิท พีชรู้สึกตลกกับอาการตื่นเต้นเกินเหตุของเพื่อนสาว ตัวเธอยังไม่ตื่นเต้นเท่านี่เลย
ติ๊ง
เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้น
พีชหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอ่าน น้ำแข็งไสเมื่อเห็นข้อความก็กรี๊ดลั่น ไม่ต้องเดาก็รู้ ว่าผลเป็นอย่างไร
'สวรรค์คงไม่รับฟังคำร้องขอของฉันเลยสินะ"
"ใจร้ายง่ะ T^T'
MT ENTERTAINMENT
ขอเรียนแจ้งให้ทราบว่า ท่านผ่านการคัดเลือกเข้าเป็นพนักงานประจำของบริษัท ของแสดงความยินดี และ ยินดีต้อนรับพนักงานใหม่