รัก,ดราม่า,ตลก,ชาย-หญิง,เกาหลี,18+,ไอดอล,คลั่งรัก,เย็นชา,หึงโหด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ติ่งหลงเมนมันก็ธรรมดาปะ
แต่เมนจะมาหลงติ่งไม่ได้ มันแหกกฏฟ้า!
ผู้แต่ง
Peach뽀이🍑
เรื่องย่อ
รักร้อนแรงที่เคยได้ดูแต่ในซีรีส์ 🔥
ใครจะไปคิดล่ะ...ว่าจะได้เจอกับตัวเอง!?
..........................................................................................
“ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาคมจับจ้องคนใต้ร่างด้วยแววตาวาววับ
“.....................”
หญิงสาวได้แต่เอามือปิดหน้าด้วยความเขินอาย
'เรื่องแบบนี้ใครเขาถามกันล่ะ อยากจะทำอะไรก็ทำไปสิ (>///<) '
พีชพึมพำในใจ แต่ทว่า เธอก็ทำได้แต่เพียงพยักหน้าหงึกหงักไปมาเท่านั้น
เอี๊ยด! ๆๆๆ
และเมื่อเห็นว่าเธออนุญาต
ชายหนุ่มเริ่มขยับร่างกายไปตามอารมณ์ทันที
ราวกับไม่สามารถสกัดกั้นอารมณ์ที่พยายามข่มเอาไว้ได้อีกต่อไป
เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ
เสียงเตียง
กับเสียงครางกระเส่า คละเคล้าเสียงหอบหายใจแรง ของทั้งสองคนดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
..........................................................................................
พีช 🍑
หญิงสาวที่ไต่เต้าจากติ่งธรรมดา มาเป็นเมเนเจอร์
คิม จองฮัน 🦈
ไอดอลหนุ่มเกาหลี สมาชิกวง 3KING ผันตัวจากศิลปิน มาคลั่งรักเมเนเจอร์
เรื่องราวความรักของเขาทั้งสองจะเป็นอย่างไร ใครจะคลั่งรักมากกว่ากัน
ติดตามได้ใน
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
หวงรัก ยัยเมเนเจอร์
บทที่ 3
อีเวนต์ลับ
.............................
พีช มีอาชีพเป็นไกด์ฟรีแลนซ์ เธอสามารถนำเที่ยวได้ทั้งในไทย และ ต่างประเทศ งานก็จะรับเป็นจ็อบๆ ไป เดือนหนึ่งพีชก็จะรับงานประมาณ 3-4 จ็อบ แล้วแต่ว่าว่างแค่ไหน แต่ส่วนใหญ่ เธอมักจะถูกตามตัวให้ไปช่วยแบบฉุกเฉินอยู่บ่อยๆ เพราะความอัธยาศัยดี ทั้งยังพูดได้หลายภาษา และที่สำคัญหน้าตาก็ยังสะสวยซะด้วย (￣︶￣) ด้วยความที่เข้ากับคนง่าย จึงทำให้มีคนต้องการดึงตัวไปช่วยงานเป็นจำนวนมาก แต่พีชกลับปฏิเสธไป เพราะไม่อยากผูกมัด เธอคิดว่าเอาที่สะดวกใจดีกว่า ซึ่งถ้างานไหนที่พีชเข้าร่วมด้วย ก็สามารถการันตรีได้ ว่าจะไม่ผิดหวังแน่นอน ไม่ว่าจะหนุ่มสาวน้อยใหญ่ ต่างก็ถูกใจในรอยยิ้มสะสวย และนิสัยน่ารักของเธอ มีหนุ่มๆ หลายคนพยายามขายขนมจีบให้ แต่พีชก็ปฏิเสธตลอด โดยให้เหตุผลว่าความสัมพันธ์ของไกด์กับลูกทัวร์ ควรจบแค่ในทริปเท่านั้น และนั่นคือกฎของเธอ
กริ๊งๆ!
เสียงโทรศัพท์ที่หัวเตียงดังขึ้น ทำให้ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงบิดตัวไปมาด้วยความขี้เกียจเล็กน้อย ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มาดูว่าใครโทรมา
Pee Kaew
ติ๊ด!
“สวัสดีค่ะพี่แก้ว มีอะไรให้พีชรับใช้คะ” หญิงสาวเอ่ยเสียงใส ทั้งที่ยังงัวเงียอยู่ แก้วคือคนที่มักจะป้อนงานให้กับเธอ ทั้งสองรู้จักกันมานานแล้ว
“แหม พูดซะพี่กลายเป็นคนใจร้ายใจดำเลยนะ ยัยพีช แต่มันก็จริง ฮ่าๆๆๆ คือว่า...พี่มีงานหนักมาให้พีชอีกแล้ว” แก้วเอ่ย และ งานหนักที่เธอว่า ก็คือพวกทริปด่วนแบบกะทันหันฉุกละหุก เเก้วมักจะติดต่อพีชประจำ
“พีชว่าแล้ว ถ้าไม่มีเรื่องอะไรพี่แก้วไม่เคยโทรหาพีชเลย” พีชทำเป็นตัดพ้อด้วยเสียงงอนๆ
“พี่ขอโทษนะพีช แต่พี่คิดว่านะ ถ้าทริปนี้จบ พี่จะมีโบนัสให้พีชซัก xxx เป็นไง พีชโอเครึเปล่า พี่ไม่ได้จะเอาเงินฟาดหัวพีชนะ แต่ถ้าพีชไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร” แก้วแกล้งทำเป็นพูดแหย่ เธอรู้ดีว่าพีชแกล้งเธอเล่น พีช เป็นคนไม่คิดมาก เห็นใครเดือดร้อนก็พร้อมช่วยเสมอ
“ฟาดพีชมาเลยค่ะพี่แก้ว ไม่ต้องฟาดแค่ที่หัวนะคะ ฟาดมาได้ทั้งตัวเลยค่ะ” หญิงสาวตาโต กับจำนวนเงินที่แก้วบอก ตามจริงเธอก็คิดที่จะช่วยแก้วอยู่แล้ว แต่ถ้าได้โบนัสมาเป็นของแถมด้วยก็ดี กำลังอยากได้เงินไปเปย์ 3KING อยู่พอดีเลยใกล้จะคัมแบ็คแล้วด้วย
"ฮุฮุ (≧▽≦) "
“ยัยต๊อง ฮ่าๆๆๆ คีพลุคหน่อย"
"เอ้อ แต่ว่าทริปนี้ค่อนข้างพิเศษนะ จะมีพีชเป็นไกด์คนเดียว เพราะเขาต้องการความเป็นส่วนตัวสูง เรียกว่าซูเปอร์ VIP เลยก็ว่าได้"
“โอเคค่า พี่แก้วบรีฟงานพีชหน่อยนะคะ ว่ามีรายละเอียดอะไรบ้าง” หลังจากนั้นแก้วก็บรีฟงานให้เกี่ยวกับข้อแม้ต่างๆ และที่สำคัญลูกทัวร์ของเธอคนนี้เป็นคน เกาหลี ซะด้วย
วันต่อมา
สนามบิน ✈
ตอนนี้พีชอยู่ที่สนามบิน เพื่อรอรับแขกซูเปอร์ VIP ของแก้ว ไฟท์จะมาถึงตอนเก้าโมง แต่เครื่องอาจจะดีเลย์สักหน่อย แต่ไม่น่าจะเกินสิบโมง ซึ่งตอนนี้พีชยืนรออยู่ตรงโซนวีไอพี ที่คนบางตาสุดๆ ในขณะที่กำลังรอลูกทัวร์ของเธอ
Lineee!
เสียงแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้น พีชจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
3KING คือพระเจ้า (5,000+)
กูรึมของฉัน
:ภรรยา จองฮัน ออนนี่ ได้ข่าวหรือเปล่าคะว่าจองฮันอปป้าจะมาเมืองไทย!
"หา!" พีชอุทานด้วยความตกใจ นี่เธอตกข่าวอะไรไปเนี่ย เรื่องของสุดที่รักทั้งคนเธอไม่เคยพลาดเลยนะ ตารางก็ไม่มีแจ้งไว้
ภรรยาของคิมจองฮัน
:พี่ไม่รู้ข่าวมาก่อนเลย ได้ยินข่าวมาจากไหนหรือคะ T^T
กูรึมของฉัน
:จากเพื่อนติ่งที่เกาค่ะ เห็นบอกว่าจะมาวันนี้ด้วยนะคะ พี่จะไปรับไหมคะ ไปตอนนี้ยังทันนะ
ภรรยาของคิมจองฮัน
:ฮือ พี่คงไปไม่ได้ค่ะ วันนี้พี่ทำงาน เสียใจจัง ถ้าใครไปพี่ฝากส่งใจไปด้วยนะ
"น่าเสียดายจัง"
หญิงสาวพึมพำกับตัวเองเบาๆ รู้สึกเสียใจกับการรับงานครั้งนี้ เพราะดันมาชนกับวันที่สุดที่รักของเธอจะมาเมืองไทย คงไม่มีอะไรน่าเศร้าไปมากกว่านี้อีกแล้ว
ในขณะที่กำลังพีชกำลังก้มหน้าก้มตาตอบแชทอยู่ ก็รู้สึกถึงเงาของคนตัวสูงบางคน ที่มายืนอยู่ตรงหน้า
ตีก ตึก ตึก.....
เมื่อเงยหน้าขึ้นก็เห็นว่ามีผู้ชายตัวสูงจนเธอต้องแหงนคอมอง เขามีผมสีดำสนิท ผิวกายก็ขาวจัดจนน่าอิจฉา แต่ทว่าเขากลับใส่แว่นกันแดดสีดำ สวมแมสปิดปากและหมวกแก๊ป แต่งตัวอย่างไอดอลตอนปลอมตัวมา
"................." พีชมองคนตรงหน้านิ่ง เธอรู้สึกคุ้นๆ กับลักษณะของคนตรงหน้าเหลือเกิน มันรู้สึกคุ้นมากๆ แต่ทว่า เหมือนจะใช้เวลาคิดนานไปจนชายหนุ่มเอ่ยขึ้น
“Are you okay?” ชายหนุ่มถามพีชเป็นภาษาอังกฤษ เมื่อเห็นเธอเอาแต่ยื่นนิ่ง
"................."
‘คุ้นมาก เสียงเขาคุ้นมาก’
เมื่อพีชได้ยินเสียงของเขา ก็ยิ่งรู้สึกคุ้นเข้าไปอีก เสียงทุ้มมีเสน่ห์ที่เธอหลงใหล ใจคาดเดาไปถึงบุคคลคนหนึ่งที่เธอจำเสียงเขาได้แม่น แต่ทว่า ก็ไม่กล้าแม้แต่จะคิด ว่าจะเรื่องบังเอิญขนาดนั้น
‘ไม่หรอกน่า ไม่มีทาง ฝันที่ไม่กล้าฝัน’
“I’ am okay”
“คุณใช่คนที่จะมาเป็นไกด์ให้ผมใช่หรือเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามเป็นภาษาอังกฤษ พร้อมกับยื่นเอาเอกสารให้ดู ซึ่งตอนได้รับงาน แก้วบรีฟงานให้แล้ว ว่าห้ามถามชื่อของลูกทัวร์ เพราะเขาต้องการความเป็นส่วนตัวแบบสุดๆ และการเดินทางมาของเขาเป็นความลับ เมื่อเห็นเอกสารแล้วพีชก็รู้ได้ทันทีว่าเขาเป็นลูกทัวร์สุดยอดวีไอพีของเธอ
“ใช่ค่ะ พีชรับหน้าที่ในการเป็นไกด์ครั้งนี้ให้กับคุณค่ะ” หญิงสาวเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มอ่อนหวานจนเห็นลักยิ้มที่ข้างแก้มด้านซ้าย
"...................." ชายหนุ่มร่างสูงยื่นฟังนิ่ง โดยที่พีชไม่รู้เลยว่าได้แว่นกันแดดสีดำนั้น เขากำลังทำหน้ายังไงอยู่
พูดจบพีช ก็เอ่ยแนะนำตัวอย่างเป็นทางการอีกครั้ง และ อธิบายแผนการเดินทางคร่าวๆ ให้กับลูกทัวร์ของเธอฟัง ในระหว่างที่เดินไปที่รถ ชายหนุ่มเพียงพยักหน้ารับ แต่ไม่ได้ตอบอะไร
กรี๊ดๆๆๆ!
ในระหว่างนั้นเอง ภายในสนามบินก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้น พีชพอเดาได้ ว่าคงเป็นเพราะข่าวการมาของ คิมจองฮันจอมเย็นชา เมนของเธอเป็นแน่ พอคิดได้ก็รู้สึกเสียดายขึ้นมาอีกครั้ง ถ้าไม่เห็นแก่เงิน เธอคงจะยกเลิกงานแล้วไปตามติ่งเมนแล้ว แต่พีชนั้นมีความรับผิดชอบมากพอที่จะไม่ทำแบบนั้น จึงทำได้แค่เก็บความเสียดายเอาไว้ในใจ
"(T0T)"
ปึก
ชายหนุ่มก้าวขึ้นไปบนรถอัลพาร์ดที่จอดรออยู่ โดยเขาเลือกเข้าไปนั่งด้านหลังสุด ในมือก็ถือสมุดกับปากกาจดอะไรยุกยิกๆ ส่วนพีชเลือกนั่งด้านหน้า เเละ เตรียมบรีฟโปรแกรมถัดไป ในขณะนั้น ก็มีเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ของหญิงสาว เป็นเสียงเพลงของวงโปรดของเธอ พีชที่ลืมปิดเสียงโทรศัพท์ ก็มีอาการลนลานเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขออภัยลูกทัวร์ แล้วเปิดเป็นโหมดสั่นแทน
"..................." ชายหนุ่มปรายตามองเล็กน้อย ก่อนก้มหน้าลงจดอะไรบางอย่างในกระดาษต่อ
ใช้เวลาสักพัก ก็ถึงสถานที่ท่องเที่ยวที่แรกที่แพลนเอาไว้ โดยสถานที่แรก ที่ไกด์สาว พาลูกทัวร์ไป ก็คือเกาะXX เป็นเกาะส่วนตัว ที่มีความปลอดภัยสูง น้ำทะเลใส หาดทรายเป็นประกายระยิบระยับสะท้อนแสง ภาพตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มพึงพอใจเป็นอย่างมาก
"( ^ ^ )" พีชลอบมองร่างสูงเล็กน้อย และเมื่อเห็นว่าเขามีท่าทางพอใจ เธอก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมา
มาถึงท่าเรือแล้ว ก็ต้องนั่งเรือข้ามฟากเพื่อเดินทางไปยังเกาะ เมื่อขนสัมภาระลงเรือเรียบร้อย ก็เริ่มออกเดินทาง พีชมีอาการแน่นหน้าอกเล็กน้อย เพราะเวลาที่เธอเห็นพื้นน้ำกว้างๆ จะรู้สึกอึดอัด อาจจะเรียกได้ว่าโรคกลัวน้ำลึก แล้วก็ชอบกลัวสิ่งที่อยู่ใต้น้ำเพราะตอนเด็กๆ ได้ดูหนังที่เกี่ยวกับฉลามมาเยอะ เลยกลายเป็นภาพติดตา แต่พีชก็ต้องพยายามใจเย็นเข้าไว้เพื่อไม่ให้ดูไม่มืออาชีพ ไม่นานเรือก็มาเทียบท่า เมื่อเรือจอดแล้ว พีชก็เดินนำออกมาจากเรือและอธิบายแพลนคร่าวๆ ให้กับลูกทัวร์ของเธอฟัง แต่ทว่า เธอก็ยังมีเรื่องติดใจอยู่ตั้งแต่ที่สนามบินแล้ว
'ไม่ร้อนหรอ ใส่ทั้งแมส ทั้งหมวก ทั้งแว่น แดดร้อนระอุขนาดนี้ ถ้าเขายังใส่อาจจะเป็นลมตายก็ได้นะ'
'นี่แดดเมืองไทยนะคะ ยูโนว?'
ด้วยความเป็นห่วงจึงเอ่ยบอกลูกทัวร์ของเธอว่า
“เกาะนี้มีความเป็นส่วนตัวสูงนะคะ”
“พีชว่าคุณถอดแว่นกับแมสออกก่อนไหมคะ พีชกลัวว่าเดี๋ยวจะเป็นลมไปซะก่อน”
“ไม่เป็นไร ทำหน้าที่ของคุณไป” เขาเอ่ยเสียงเรียบ
ได้ฟังดังนั้น พีชก็กัดฟันแน่น เธอยังคงพยายามปั้นยิ้มไว้บนใบหน้า เพราะเธอคงทำได้เพียงส่งยิ้มอ่อนๆ ไปให้เท่านั้น
'หน้าที่ ท่องไว้หน้าที่'
“ได้ค่ะ”
หลังจากนั้นพีชก็ทำหน้าที่ของเธอต่อ พาชายหนุ่มเดินไปจนทั่ว ชายหนุ่มดูสนอกสนใจหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปนู่นนี่นั่นไปเรื่อย จนไปถึงที่ชายหาด สายลมเย็นๆ กับเสียงคลื่น บรรยากาศที่เงียบสงบ ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก ในขณะที่ถ่ายนู่นนู่ไปเรื่อย ชายหนุ่มเผลอแพลนกล้องไปทางพีชพอดี
ฟิ้วว
ซ่าๆๆ
สายลมแรงพัดเอาผมมาปรกที่ใบหน้าสวย พีชจึงยกมือขึ้นเอาผมทัดหูไว้ ซึ่งตอนนี้เริ่มเย็นแล้ว ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มอ่อน ร่างบางของหญิงสาวและสีของท้องฟ้ายามเย็นช่างเข้ากันพอดี จนชายหนุ่มเผลอกดชัดเตอร์ ไปอย่างลืมตัว ราวกับไม่สามารถห้ามมือของตัวเองได้
".................."
แชะ!
ก่อนที่หญิงสาวจะรู้ตัว ชายหนุ่มก็รีบเก็บกล้องใส่กระเป๋าทันที
"เย็นแล้ว เดี๋ยวพีชพาไปที่พักนะคะ ( ^ ^ )" พีชเอ่ยด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน เมื่อเห็นว่าตอนนี้ใกล้มืดแล้ว จึงพาชายหนุ่มกลับที่พัก
รีสอร์ท
ใช้เวลาไม่นานก็ถึงที่พัก โดยบ้านพักถูกจัดให้อยู่กลางน้ำ น้ำทะเลที่ใสแจ๋วจนเห็นปลาที่อยู่ด้านล่าง
“คีย์การ์ดค่ะ มีอะไรเรียก พีช ได้เลย พีช อยู่ห้องข้างๆ หลังจากอาบน้ำเสร็จนัดพบกันที่เลานจ์ โรงแรมนะคะ” พีชส่งกุญจให้เขา ชายหนุ่มพยักหน้ารับ ก่อนจะหันหลังและสแกนคีย์การ์ดเข้าห้องไป
'ช่างพูดน้อยเหลือเกิน' พีช คิดในใจ