“เห็นไหม... อุ่นกว่าข้างนอกเยอะ”
ปลายฝันเบือนหน้าหนี “คุณมันบ้า”
“รู้แล้ว...” เขาพูดพลางหัวเราะ “แต่บ้าก็เฉพาะเวลาอยู่ใกล้เธอเท่านั้นแหละ”ปลายฝันยังนั่งนิ่งอยู่บนเตียง ใบหน้าร้อนผ่าวไม่ยอมสบตาเขา
ไฟเดินไปปิดหน้าต่างที่ลมพัดกระทบกันไปมา ก่อนหันกลับมานั่งลงข้างเธออย่างเงียบ ๆ บรรยากาศในห้องนิ่งจนได้ยินเพียงเสียงลมหายใจของกันและกัน
รัก,ชาย-หญิง,ไทย,ผู้ใหญ่,ยุคปัจจุบัน,หลงเมีย,หลงรัก,ปากร้าย,อกหัก,เจ้านายลูกน้อง,คลั่งรัก,คลั่งรักขั้นสุด,โรแมนติก,รัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
วันอันเหนื่อยล้าของเธอ จบลงด้วยเสียงตำหนิจากชายหนุ่ม ใครเล่าจะคาดคิดว่างานสำนักงานของเขาจะโหดขนาดนี้ — และนี่เองคือเหตุผลที่ไฟเลือกทำทุกอย่างด้วยตัวเองเสมอ
คำพูดของวารีผุดขึ้นในหัว… วารีมักชมพี่ชายอยู่เสมอว่า เขาคืออัจฉริยะด้านตัวเลข
ปลายฝันได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนที่ตอนเย็นจะต้องโทรไประบายความเครียดกับน้องสาวของตัวต้นเรื่อง
เพลิงพญากลับเข้ามาในสำนักงานในตอนสาย ความรู้สึกเบาใจแล่นผ่านหัวใจทันทีที่เห็นว่า เพื่อนของน้องสาวไม่ได้เป็นคนที่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่ออย่างที่คิด แม้จะถูกเขาดุไปหลายครั้ง แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ถอดใจหนีกลับบ้านง่าย ๆ กลับกัน…ปลายฝันตั้งใจมากขึ้นกว่าตอนแรกเสียอีก แม้ยังมีข้อผิดพลาดอยู่บ้าง แต่ก็ไม่หนักหนาอะไร ถือว่าเรียนรู้ได้เร็วหากเข้าใจในตัวงาน ที่สำคัญ—เธอไม่ได้บอบบางราวตุ๊กตากระเบื้องเคลือบเหมือนที่เขาคาดไว้ ตอนแรกเขาเชื่อว่า แค่หนึ่งอาทิตย์เธอก็คงหายหัวไปจากไร่ แต่ดูท่าว่าจะไม่ใช่
ปลายฝันกำลังง่วนอยู่กับกองเอกสารตรงหน้า ใกล้สิ้นเดือนเข้ามาทุกที เธอต้องรีบทำเรื่องเบิกจ่ายเงินเดือนของคนงานทั้งหมด พร้อมคีย์เข้าระบบไปด้วย เพื่อความสะดวกสำหรับเดือนถัดไป ดูท่าแล้ว…วันนี้เธอคงได้อยู่ยาวถึงค่ำ
“เป็นไง ทำถึงไหนแล้ว”
เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้ปลายฝันเงยหน้าขึ้น—แล้วรีบก้มหลบแทบไม่ทัน มือยกขึ้นบังสายตาโดยอัตโนมัติ หัวใจแทบร่วงไปกองที่พื้น
ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงหน้า…ในสภาพถอดเสื้อ เหลือเพียงกางเกงยีนส์เก่า ๆ แนบกับเรือนกายกำยำ กล้ามอกและท่อนแขนเต็มไปด้วยเหงื่อ
“ทำไมคุณไฟไม่ใส่เสื้อคะ ยืนถอดเสื้ออยู่แบบนี้…น่าเกลียดออก”
เธอเผลอบ่นเสียงสั่นทันทีโดยไม่ทันคิด
เพลิงพญาก้มมองเรือนกายของตนเอง มุมปากยกน้อย ๆ ผู้หญิงเป็นร้อยอยากจะเข้ามาลูบคลำ แต่ยัยนี่กลับทำหน้าราวกับเห็นผี แล้วบอกว่าน่าเกลียดอีก…น่าขำจริง ๆ
“ก็มันร้อนสิ ลองไปทำงานกลางแดดดูหน่อยไหม จะได้รู้ว่าร้อนขนาดไหน”
เขาพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อนกับท่าทีประหม่าของเธอเลยแม้แต่นิด
“ทราบค่ะ แต่คุณช่วยใส่เสื้อก่อนได้ไหม ฉันขี้เกียจปิดตาอยู่แบบนี้”
ปลายฝันตอบทั้งที่ยังใช้มือบังใบหน้าตัวเองไว้แน่น แก้มร้อนผ่าวอย่างห้ามไม่อยู่
เพลิงพญาหัวเราะ
“อยู่กรุงเทพไม่เคยเห็นของแฟนบ้างหรือไง ได้ข่าวว่าหนีแฟนมาอยู่ชายแดนไม่ใช่เหรอ”
ปลายฝันหันขวับไปมองหน้าเขา พยายามไม่เบนสายตาไปยังซิกแพคตรงหน้า ใบหน้างอง้ำเมื่อเขาพูดจี้ใจดำ
“ทำใจให้ชินเถอะ ยังไงคุณก็ต้องเห็นผมสภาพนี้ทุกวันอยู่แล้ว”
เอ่ยจบเขาก็ยักคิ้วเล็กน้อยก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วหายเข้าไปในห้องน้ำ ปลายฝันเริ่มลังเล ถ้าเขากลับออกมาแบบมีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียว มีหวังเธอได้กรี๊ดลั่นสำนักงานแน่ เธอรู้มาจากเอื้องว่านอกจากที่นี่จะเป็นสำนักงานแล้วยังเป็นที่พักชั่วคราวของเขา เผลอ ๆ จะอยู่ที่นี่มากกว่าบ้านพักซะอีก
ปลายฝันตัดสินใจเดินออกมานั่งรอด้านนอก ให้เขาจัดการธุระของเขาให้เสร็จเสียก่อน สายตาเหลือบไปเห็นนายควนกำลังขุดหลุมเหมือนจะยกแปลงอะไรสักอย่าง
“ทำอะไรน่ะควน จะปลูกต้นไม้เหรอ”
“แม่นแล้วครับคุณปลายฝัน นายสั่งหื้อเอากุหลาบมาลงสักแปลง จะได้ผ่อแล้วสดชื่นขึ้นมาหน่อย”
ปลายฝันพยักหน้ารับ ไม่คิดว่าคนห่าม ๆ แบบเขาจะชอบดอกไม้กับเขาด้วย
“ว่าแต่ พอจะมีเหลือสักต้นสองต้นไหมจ๊ะ เผื่อฉันจะเอาไปปลูกที่บ้านพักบ้าง”
“โอ้ย ถ้าคุณปลายฝันฮักดอกกุหลาบ ก่อบอกมาเต๊อะ เดี๋ยวควนไปปลูกหื้อ มือนุ่ม ๆ ของคุณ บ่ต้องมาขุดหลุมหื้อด้านดอก”
“ก็ดีสิ” ปลายฝันเอ่ยพลางส่งยิ้มให้นายควน ที่ดูจะหน้าบาน จนคนที่ยืนอยู่หน้าประตูเริ่มออกอาการหมั่นไส้
“อะแอ้ม…เอาใจกันเข้าไป งานเสร็จแล้วหรือ ถึงได้มานั่งวุ่นวายกับงานคนอื่น”
ปลายฝันสะดุ้ง ปากเขาน่ายืมมาลับมีดเสียเหลือเกิน เธอลุกขึ้นหันกลับไปมอง เห็นว่าเขาแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว แต่เปลี่ยนจากกางเกงยีนส์ขายาวมาเป็นกางเกงขาสั้นแบบสบาย ๆ
“ยังไม่เสร็จค่ะ แค่ไม่อยากเห็นภาพอุจาดสายตา เลยหลบออกมาก่อนดีกว่า” เธอตอบกลับ มองเขาแบบไม่เต็มตานัก ก่อนจะรีบกลับเข้าไปด้านใน โดยมีชายหนุ่มเดินตามเข้ามาด้วย
ตรวจเอกสารเสร็จ ชายหนุ่มก็ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาที่สามารถปรับเป็นเตียงได้เมื่อพับพนักพิงลง ส่วนปลายฝันนั่งแก้งานตามที่เขาบอก ไม่นานเสียงกรนเบา ๆ ก็ดังมาจากชายหนุ่ม
