เรื่องราววุ่น ๆ ของคนสองคนที่เริ่มต้นจากการปลอมเป็นแฟนเพื่อช่วยหญิงสาวหลบหนีจากการหมั้นกับผู้ชายที่เธอไม่ได้รัก แต่กลับพบว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไปไกลเกินกว่าคำว่าแฟนปลอม ๆ
คุณหนูวุ่นวายกับคุณชายจักรพรรดิ - ตอนที่ 9 มานอนด้วยกันสิ โดย กุชุก พิรันซ์ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
รัก,ชาย-หญิง,แอคชั่น,อาชญากรรม,ไทย,ธุรกิจ,รักวัยรุ่น,คุณหนูไฮโซ,ท่านประธาน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
คุณหนูวุ่นวายกับคุณชายจักรพรรดิ
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
รายละเอียด
เรื่องราววุ่น ๆ ของคนสองคนที่เริ่มต้นจากการปลอมเป็นแฟนเพื่อช่วยหญิงสาวหลบหนีจากการหมั้นกับผู้ชายที่เธอไม่ได้รัก แต่กลับพบว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไปไกลเกินกว่าคำว่าแฟนปลอม ๆ
ผู้แต่ง
กุชุก พิรันซ์
เรื่องย่อ
ท่ามกลางมหานครที่ไม่เคยหลับใหล ชายหนุ่มเจ้าของสตูดิโอออกแบบเล็ก ๆ ผู้ใช้ชีวิตหลีกหนีจากความวุ่นวายต้องพบกับความปั่นป่วนครั้งใหญ่ เมื่อสาวสวยเพื่อนบ้านห้องข้างบน ผู้มีรอยยิ้มสดใสและความดื้อรั้นไม่แพ้ใคร ตกอยู่ในสถานการณ์ที่พ่อแม่บังคับให้หมั้นกับชายที่เธอไม่รัก
เพื่อแก้ปัญหา เธอเสนอข้อตกลงที่ทั้งบ้าบอและน่าตื่นเต้น “ช่วยเป็นแฟนปลอม ๆ ให้ฉันหน่อยได้ไหม”
แต่สิ่งที่เริ่มต้นจากการแกล้งทำ ความสัมพันธ์ปลอม ๆ กลับค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความรู้สึกจริงใจ เมื่อเขาพบว่าเธอไม่ใช่แค่สาวสวยธรรมดา แต่คือลูกสาวตระกูลมหาเศรษฐีที่กำลังหนีจากชีวิตที่ถูกกำหนดไว้
เมื่อความลับถูกเปิดเผย เรื่องราวรักปลอม ๆ ของพวกเขาจะจบลงอย่างไร ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากคำโกหกจะกลายเป็นความรักที่แท้จริงได้หรือไม่ และเมื่อเส้นทางของทั้งคู่มาบรรจบกัน ท่ามกลางความคาดหวังของครอบครัว พวกเขาจะเลือกเดินตามหัวใจ หรือยอมสยบต่อกฎเกณฑ์ที่ถูกกำหนดไว้
สารบัญ
เนื้อหา
ตอนที่ 9 มานอนด้วยกันสิ
โอมเปิดประตูห้องน้ำออกมาโดยมีผ้าขนหนูพันไว้ต่ำกว่าระดับเอวเล็กน้อย ร่างสูงโปร่งเปียกชื้น มีหยดน้ำเกาะตามแนวแผ่นอกและไหล่ หน้าท้องแน่นตึงมีรอยกล้ามเนื้อชัดเจน ผมยังเปียกและเสยขึ้นหลวม ๆ ทำให้ดูทั้งดิบเถื่อนและน่ามองในเวลาเดียวกัน
นะโมนอนอยู่บนเตียงในชุดนอนผ้าซาตินสีม่วงอ่อน เธอถือโทรศัพท์ไว้ในมือแต่สายตาเลื่อนไปยังร่างของเขาที่กำลังยืนค้นถุงเสื้อผ้ากลางห้อง
เธอกลืนน้ำลายเบา ๆ อย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะรีบก้มหน้ากลับไปดูหน้าจอ แต่ดวงตาก็ยังเหลือบมองเขาเป็นระยะเหมือนหยุดไม่ได้
โอมหันหลังให้เธอ ขณะหยิบเสื้อยืดและกางเกงขาสั้นจากถุงก่อนจะหายกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง
ไม่กี่นาทีต่อมา เขาเดินออกมาพร้อมชุดลำลองที่สวมไว้เรียบร้อย เสื้อยืดสีเทาเข้มกับกางเกงขาสั้นสีดำเรียบ ๆ แต่ดูดีเมื่ออยู่บนตัวเขา โอมเดินไปปิดไฟ แล้วมุ่งหน้าไปยังโซฟาเงียบ ๆ
“โอม…” นะโมเรียกเบา ๆ ขณะที่เขาทรุดตัวลงนั่ง
“ครับ” เขาหันมา มองเห็นเธอเอนตัวอยู่บนเตียง ผมยาวสยายกับหมอน สายตาจับจ้องเขาแน่นิ่ง
“มานอนบนเตียงสิคะ”
“ไม่เป็นไรครับ นอนตรงนี้ก็สบายดี”
“ถ้าโอมไม่ขึ้นมา งั้นเราจะลงไปนอนข้างล่างเป็นเพื่อนนะ”
เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย “จะลงมาทำไม นอนบนเตียงสบายกว่าตั้งเยอะ...”
“ก็เพราะเราไม่อยากให้โอมนอนที่โซฟาไง” เธอพูดตรง ๆ น้ำเสียงแกมบังคับ
ชายหนุ่มนิ่งไป ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ แล้วลุกจากโซฟา เดินเข้ามาที่เตียงอย่างลังเล
“ก็ได้...แต่ขอผมนอนตรงขอบก็พอ”
“นอนได้หมดนั่นแหละ” เธอขยับตัวให้เขาแทรกเข้ามาใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
เขาค่อย ๆ ล้มตัวลงนอนห่างจากเธอพอสมควร ผ้าห่มผืนเดียวกันคลุมอยู่บนร่างทั้งสอง โอมนอนหงายมือสองข้างแนบชิดลำตัว เหมือนพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ประหม่าที่สุด
นะโมหันไปมองเขาในความมืดสลัว
“โอม”
“…ว่า”
“ถ้าโอมยังเกร็งแบบนี้อยู่นะ พ่อกับแม่เราต้องจับได้แน่ ๆ ว่าเราไม่ได้เป็นแฟนกันจริง ๆ”
เขาหันขวับมามองเธอทันที “อ่า…ขอโทษครับ”
เธอหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเอียงหน้าแนบหมอน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงปนขำ
“วันนี้เราก็เลยต้องซ้อมไงคะ ซ้อมให้เหมือนจริง ไม่ใช่แค่นั่งจับมือแล้วตัวเกร็งเหมือนโดนปล่อยกระแสไฟฟ้าแบบนี้”
“ผมก็พยายามอยู่...” เขาพึมพำแล้วกลอกตาอย่างจนใจ
เธอขยับตัวเข้าใกล้เขาเล็กน้อยจนไหล่เกือบจะชนกัน กลิ่นหอมจากเส้นผมนะโมทำให้หัวใจของโอมเต้นแรงขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้
คืนนี้จะผ่านไปได้อย่างสงบหรือไม่เขาเองก็ยังไม่แน่ใจนัก