ริโอน่า แมรีเบรนเทียร์ นักเรียนปี 2 ของโรงเรียนเบรนเทอวิลล์ที่มักจะฝันร้ายถึงลัทธิประหลาดและบุคคลสวมชุดคลุมสีดำกับหน้ากากอีกาดำในทุก ๆ ค่ำคืนหลังจากเพื่อนใหม่ที่ไม่น่าไว้ใจเข้ามา...
แฟนตาซี,ลึกลับ,ดาร์ค,พล็อตสร้างกระแส,ฝันร้าย,์Nightmare,เวทมนตร์,พลังชั่วร้าย,ลัทธิประหลาด,พิธีกรรม,เพื่อนที่ไม่น่าไว้ใจ,โรงเรียน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ริโอน่า แมรีเบรนเทียร์ นักเรียนปี 2 ของโรงเรียนเบรนเทอวิลล์ที่มักจะฝันร้ายถึงลัทธิประหลาดและบุคคลสวมชุดคลุมสีดำกับหน้ากากอีกาดำในทุก ๆ ค่ำคืนหลังจากเพื่อนใหม่ที่ไม่น่าไว้ใจเข้ามา...
ผู้แต่ง
Dark Tales
เรื่องย่อ
Content Warning
Blood (เลือด) / Cults (ลัทธิบูชาทางศาสนา) / Cutting (การใช้ของมีคมทำร้ายตนเอง) / Rituals (พิธีกรรม) / Knife violence and stabbing (การใช้มีดทำร้ายร่างกายและการแทง) / Mind Control (การควบคุมจิตใจ) / Character death (ตัวละครตาย) / Dead bodies (การบรรยายถึงสภาพศพ) / Disappearance (การสูญหายหรือการหายตัวไป)
Ritual Devil In The Blood Moon Set
The Nightmare อนธการกลืนห้วงความฝัน (End) | Book I - Nightmare
Evil Priest In The Blood Moon บาทหลวงปีศาจในค่ำคืนพระจันทร์สีเลือด | Book II - Evil Priest
The Nightmare อนธการกลืนกินห้วงความฝัน
นิยายแนว Mystery Dark Fantasy
แนะนำเรื่อง
จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อ 'ริโอน่า แมรีเบรนเทียร์' นักเรียนระดับชั้นปีสองของโรงเรียนเบรนเทอวิลล์และบุตรสาวเพียงเดียวของดยุกแห่งจักรวรรดิแมรีเบรนเทียร์ที่มักจะฝันร้ายถึงลัทธิประหลาดและบุคคลสวมใส่ชุดคลุมสีดำกับหน้ากากอีกาดำในทุก ๆ ค่ำคืนรวมทั้งเหล่านักเรียนของโรงเรียนค่อย ๆ หายไปทีละคนหลังจากเพื่อนร่วมชั้นคนใหม่เข้ามา ทำให้เธอแอบสงสัยความฝันและเพื่อนร่วมชั้นคนใหม่พร้อมกับออกเดินทางตามหาสถานที่แห่งนั้น...
คำโปรย
ริโอน่า แมรีเบรนเทียร์ นักเรียนปี 2 ของโรงเรียนเบรนเทอวิลล์ที่มักจะฝันร้ายถึงลัทธิประหลาดและบุคคลสวมชุดคลุมสีดำกับหน้ากากอีกาดำในทุก ๆ ค่ำคืนหลังจากเพื่อนใหม่ที่ไม่น่าไว้ใจเข้ามา...
แท็กนิยายใน X : #อนธการกลืนกินห้วงความฝัน สามารถมาพูดคุยกันได้นะคะ ฮากิรออ่านอยู่นะคะ
ช่องทางการติดตาม
Page Facebook : Dark Tales Writer
X : Haki Devil 🖤😈
ข้า เอเทียน่า ท่านพ่อเบรนมาเซล ท่านย่าเวโรนิก้าและท่านลุงโอลิเวอร์กำลังยืนปรึกษาหารือกันเรื่องบุกรุกลัทธิไนท์แมร์เพื่อทำลายคัมภีร์แห่งฝันร้ายหรือหัวใจขององค์ราชินีรัตติกาลอยู่ตรงโต๊ะประชุมภายในวิหารแมรีเบรนเทียร์
“สายข่าวของข้าบอกมาว่าชาวเมืองของจักรวรรดิเบรนเทอวิลล์ค่อย ๆ หายไปทีละคน...ข้าคิดว่าต้องเป็นฝีมือลัทธิไนท์แมร์อีกแน่นอน” ท่านย่าเวโรนิก้ากล่าว
ข้าขมวดคิ้วด้วยอารมณ์ความรู้สึกตึงเครียดและสงสัยเป็นอย่างมากก่อนที่จะกล่าวว่า “หึ...องค์ราชินีรัตติกาลกล้าใช้พลังแห่งฝันร้ายครอบงำผู้บริสุทธิ์เพื่อเอามาทำพิธีกรรมสังเวยขนาดนั้นเลยงั้นหรือ”
“องค์ราชินีรัตติกาลอาจจะรับรู้ว่านักเรียนโรงเรียนเบรนเทอวิลล์ที่โดนพลังแห่งฝันร้ายครอบงำได้รับการช่วยเหลือจากวิหารแมรีเบรนเทียร์ของเรา นางเลยเป้าหมายเป็นผู้คนบริสุทธิ์ของจักรวรรดิเบรนเทอวิลล์แทน” ท่านลุงโอลิเวอร์
กล่าวคาดเดา
“ถ้าพวกเราปล่อยเอาไว้แบบนี้...นางต้องเข่นฆ่าผู้คนบริสุทธิ์ไปเยอะแน่ ๆ” เอเทียน่ากล่าวด้วยใบหน้าที่แสดงความรู้สึกเศร้าหมอง
ท่านย่าเวโรนิก้าหันมามองข้าพร้อมกับกล่าวถามออกมาว่า “ริโอน่า...เจ้าจะทำยังไงต่อ”
ข้ากำหมัดอย่างแน่นด้วยอารมณ์ความรู้สึกโกรธแค้นก่อนที่จะกล่าวตอบออกมาว่า “ข้าจะบุกรุกลัทธิไนท์แมร์เพื่อทำลายคัมภีร์แห่งฝันร้ายเองเพคะ…ครั้งนี้ข้าจะผิดพลาดอีกแล้วเพคะ”
ท่านย่าเวโรนิก้าพยักหน้าตอบรับอย่างเรียบ ๆ ก่อนที่จะกล่าวว่า “ข้าไว้ใจเจ้านะ...”
เอเทียน่าและท่านพ่อเบรนมาเซลก้าวเดินเข้ามาหาข้าพร้อมกับกล่าวออกมาว่า “ขอให้สังหารองค์ราชินีรัตติกาลได้และกลับมาอย่างปลอดภัยนะริโอน่า”
ข้าพยักหน้าตอบรับด้วยรอยยิ้มอันมุ่งมั่นก่อนที่จะหันหลังและก้าวเดินออกไปจากวิหารแมรีเบรนเทียร์
ข้ายืนจ้องมองอยู่ตรงบริเวณด้านหน้าลัทธิไนท์แมร์ภายในส่วนลึกของป่าหลังโรงเรียนเบรนเทอวิลล์พร้อมกับกำหมัดอย่างด้วยอารมณ์ความรู้สึกเคียดแค้น และครุ่นคิดในใจว่า “หึ...วันนี้ข้าต้องทำลายหัวใจของเจ้าให้ได้” จากนั้นเปิดประตูก้าวเดินเข้ามาไปภายในลัทธิไนท์แมร์ทันที
ข้าก้าวเดินเข้ามาภายในลัทธิไนท์แมร์ได้พบกับเหล่าร่างอันไร้วิญญาณของหญิงสาวที่ถูกกริชเล่มเล็ก ๆ แทงกลางหน้าอกของพวกเธอนอนเรียงรายอยู่กลางลัทธิราวกับทำพิธีกรรมสังเวยเหมือนกับที่ผ่านมา
องค์ราชินีรัตติกาลกำลังลอยตัวดูดซับพลังแห่งฝันร้ายของเหล่าร่างอันไร้วิญญาณเพื่อรักษาบาดแผลซึ่งถูกกริชเทพแห่งแสงของข้าแทงเข้าบริเวณอกข้างซ้ายอยู่ตรงแท่นบูชา
“เจ้าเอาผู้คนบริสุทธิ์มาทำพิธีกรรมสังเวยเพื่อเป็นพลังแห่งฝันร้ายให้ตนเองเนี่ยนะ” ข้ากล่าวถาม
องค์ราชินีรัตติกาลลืมตาและจ้องมองมายังข้าพร้อมกับแสยะยิ้มก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า “ใช่แล้ว...เพราะพวกเจ้าได้ช่วยเหลือทาสรับใช้ของข้ากลับเป็นปกติแล้วนี่น่า ข้าเลยต้องใช้วิธีแบบนี้เพื่อเพิ่มพูนพลังแห่งฝันร้ายแก่ตนเองไงล่ะ”
ข้ากำหมัดและกัดฟันอย่างแน่นด้วยความรู้สึกโกรธแค้น
“ที่เจ้ามาวันนี้...เพราะจะมาทำลายคัมภีร์แห่งฝันร้ายใช่หรือไหม” องค์ราชินีรัตติกาลกล่าวถาม
“ใช่!!!...วันนี้ข้าจะมาทำลายคัมภีร์แห่งฝันร้าย!!!” ข้ากล่าวตอบตวาดลั่น
องค์ราชินีรัตติกาลเอามือขึ้นมาปองปากและหัวเราะเยาะเย้ยอย่างบ้าคลั่งก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า “ฮ่าฮ่า...งั้นหรือ แต่ยังไงข้าไม่มีทางให้เจ้าทำลายคัมภีร์แห่งฝันร้ายได้หรอกนะ”
สิ้นคำพูดนางร่ายพลังแห่งฝันร้ายเป็นฝนดาวตกโจมตีมาที่ข้ากำลังยืนทันที แต่ข้าได้ใช้ไหวพริบเอี้ยวตัวหลบการโจมตีของฝนดาวตกพลังแห่งฝันร้ายพร้อมกับร่ายพลังเทพแห่งแสงเป็นโล่ป้องกัน
ใบหน้าขององค์ราชินีรัตติกาลไม่สบอารมณ์ยิ่งนักหลังจากที่ข้าได้หลบการโจมตีของนางก่อนที่จะกล่าวออกคำสั่งกับบุคคลสวมชุดคลุมสีดำและหน้ากากอีกาดำว่า “พวกเจ้าทั้งหมด...สังหารนางเดี๋ยวนี้!!!”
บุคคลสวมชุดคลุมสีดำและหน้ากากอีกาดำโค้งคำนับรับคำสั่งพร้อมกับพุ่งเข้ามาโจมตีข้าทันที
ปีกเทพแห่งแสงได้ปรากฏออกมาจากทางด้านหลังของข้าทำให้สามารถบินหลบออกมาได้ก่อนที่จะร่ายพลังรวมทั้งกริชเทพแห่งแสงสังหารบุคคลสวมชุดคลุมสีดำและหน้ากากอีกาดำสิ้นลมหายใจกันไป
องค์ราชินีรัตติกาลไม่สบอารมณ์มากขึ้นไปอีกที่ไม่สามารถสังหารข้าได้ “ทำให้ข้าสามารถสังหารนางได้เลย...ข้าจะพ่ายแพ้ไม่ได้นะ” จากนั้นนางได้ขว้ากริชแห่งฝันร้ายพร้อมกับพุ่งเข้ามาโจมตีข้าทันที
ข้าได้ร่ายพลังเทพแห่งแสงเป็นโซ่เทพแห่งแสงล็อกตัวของนางเอาไว้ทำให้นางไม่สามารถขยับไปไหนมาไหนได้
“เจ้าคิดจะทำอะไรกัน...” องค์ราชินีรัตติกาลกล่าวถามพร้อมกับพยายามดิ้นรนขัดขืน
นัยน์ตาของข้าจ้องมองนางด้วยอารมณ์ความรู้สึกเคียดแค้นก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า “มันจะจบเสียที...”
จากนั้นข้าก้าวเดินไปยังแท่นบูชาที่มีคัมภีร์แห่งฝันร้ายถูกวางเอาไว้ ส่วนองค์ราชินีรัตติกาลเหลือบมามองพร้อมกับกล่าวห้ามออกมาว่า “ริโอน่า...เจ้าอยากทำลายคัมภีร์แห่งฝันร้ายนะ”
ข้าหันมามององค์ราชินีรัตติกาลแต่ไม่สนใจคำพูดของนางแม้แต่น้อย แล้วหันกลับพร้อมกับเอามือทั้งสองข้างจับกริชเทพแห่งให้แน่นและยกขึ้นเหนือศีรษะก่อนที่จะปักกริชลงคัมภีร์แห่งฝันร้ายเพื่อทำลายทันที
“ไม่!!!!” เสียงกรีดร้องขององค์ราชินีรัตติกาลที่กำลังถูกพลังเทพแห่งแสงแผดเผาพร้อมกับคัมภีร์แห่งฝันร้ายซึ่งเป็นหัวใจของนาง
จากนั้นร่างขององค์ราชินีรัตติกาลและคัมภีร์แห่งฝันร้ายสลายหายไป แล้วทันใดดวงวิญญาณของอโลน่าได้ปรากฏขึ้นมาพร้อมกับส่งรอยยิ้มให้กับข้า
ข้าจ้องมองดวงวิญญาณของอโลน่าที่กำลังยืนส่งรอยยิ้มให้กับข้าก่อนที่จะก้าวเดินลงตรงไปหานาง
อโลน่าก้มหัวแด่ข้าก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า “ข้าต้องขอบคุณเจ้ามากนัก...ที่ช่วยปลดปล่อยข้าออกจากการจมอยู่ภายในพลังแห่งฝันร้ายอันชั่วร้ายและต้องขอโทษด้วยที่ทำเรื่องไม่ดีต่อโรงเรียนเบรนเทอวิลล์รวมทั้งตัวของเจ้าด้วย”
ข้าส่ายปฏิเสธต่อนางก่อนที่จะกล่าวปลอบใจออกไปว่า “ไม่เป็นไรหรอกนะ...มันเพราะครอบครัวและลัทธิไนท์แมร์ต่างหากที่ทำให้เจ้ากลายเป็นแบบนี้นะ”
ดวงวิญญาณของอโลน่าพยักหน้าด้วยใบหน้าที่แสดงอารมณ์ความรู้สึกโศกเศร้าออกมาพร้อมกับกล่าวออกมาว่า “ใช่...หลังจากครอบครัวของข้าได้รับรู้ว่าข้าเกิดมาพร้อมกับพลังแห่งฝันร้าย พวกเขาก็ได้ส่งข้าไปให้ลัทธิไนท์แมร์และทำพิธีกรรมปลุกพลังแห่งฝันร้ายออกมาเพื่อเป็นหมากเกมของพวกเขา”
ข้าพยักหน้าตอบรับด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม
“งั้น...ข้าลาก่อนนะริโอน่า” ดวงวิญญาณของอโลน่ากล่าวพร้อมกับก้มหัวอำลาแด่ข้าก่อนที่ดวงวิญญาณของนางจะสลายหายไป
ข้าจ้องมองและยิ้มให้กับดวงวิญญาณของอโลน่าพร้อมกับครุ่นคิดในใจว่า “ข้าขอให้โลกใบหน้าใจดีกับเจ้านะ...อโลน่า”
ข้าได้เอื้อมมือไปหยิบกับดักระเบิดสามลูกออกมาจากกระเป๋าเสื้อผ้าพร้อมกับขว้างไปทั่วบริเวณลัทธิไนท์แมร์ก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปจากลัทธิทันที แล้วทันใดนั้นลัทธิไนท์แมร์ได้ระเบิดจนแตกสลาย “บึ้มมมมม!!!!”