“หมอภาคิน” นักศึกษาแพทย์ปีสามผู้จริงจังกับชีวิต ไม่เคยปล่อยให้อะไรหลุดจากแผน แต่ดันต้องมาปะทะกับ “ช่างนที” วิศวะหนุ่มปีสองสายกวนที่ใช้หัวใจนำทางแทนเหตุผล การพบกันครั้งแรกคือหายนะ—คำพูดกัดจิกและท่าทีไม่ยอมกัน แต่ยิ่งหนีเหมือนยิ่งเจอ ทั้งในกีฬาสี งานกลุ่มข้ามคณะ หรือแม้แต่ช่วงเวลาบังเอิญที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น ความต่างที่เคยเป็นกำแพงเริ่มกลายเป็นแรงดึงดูด จนทั้งคู่ต้องตั้งคำถามกับหัวใจตัวเองว่า แท้จริงแล้วสิ่งที่รู้สึกคือความรำคาญ…หรือความรักที่ค่อย ๆ เติบโตท่ามกลางความวุ่นวายกันแน่.
รักในรั้วมหา’ลัย - ตอนที่ 5 เสียงหัวใจท่ามกลางผู้คน โดย khaitoa @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
ชาย-ชาย,รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักในรั้วมหา’ลัย
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
รายละเอียด
“หมอภาคิน” นักศึกษาแพทย์ปีสามผู้จริงจังกับชีวิต ไม่เคยปล่อยให้อะไรหลุดจากแผน แต่ดันต้องมาปะทะกับ “ช่างนที” วิศวะหนุ่มปีสองสายกวนที่ใช้หัวใจนำทางแทนเหตุผล การพบกันครั้งแรกคือหายนะ—คำพูดกัดจิกและท่าทีไม่ยอมกัน แต่ยิ่งหนีเหมือนยิ่งเจอ ทั้งในกีฬาสี งานกลุ่มข้ามคณะ หรือแม้แต่ช่วงเวลาบังเอิญที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น ความต่างที่เคยเป็นกำแพงเริ่มกลายเป็นแรงดึงดูด จนทั้งคู่ต้องตั้งคำถามกับหัวใจตัวเองว่า แท้จริงแล้วสิ่งที่รู้สึกคือความรำคาญ…หรือความรักที่ค่อย ๆ เติบโตท่ามกลางความวุ่นวายกันแน่.
ผู้แต่ง
khaitoa
เรื่องย่อ
ภาคิน นักศึกษาแพทย์ปีสาม ผู้จริงจังกับชีวิตและการเรียนจนใคร ๆ เรียกติดปากว่า “คุณหมอในฝัน” เขาเย็นชา ปากแข็ง และไม่เคยเปิดใจให้ใคร…
จนกระทั่งได้เจอกับ “นที” วิศวะปีสี่สายกวน ที่มาพร้อมรอยยิ้มกวน ๆ และนิสัยขี้แกล้งสุดขั้ว
จากการชนกันในกิจกรรมมหา’ลัย กลายเป็นการต้องร่วมงานกันในโปรเจกต์พิเศษที่ทำให้ทั้งคู่ต้องเจอกันทุกวัน — และทุกครั้งที่นทีแหย่เล่น ภาคินก็ยิ่งเผยมุมเปิ่น ๆ ที่น่ารักเกินต้าน
แต่เบื้องหลังรอยยิ้มของนที กลับมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งกว่าที่ใครคาดคิด และเบื้องหลังความเย็นชาของภาคิน คือหัวใจที่กำลังเต้นแรงทุกครั้งที่ได้สบตาเขา
เมื่อความใกล้ชิดเริ่มกลายเป็นความผูกพัน และความห่วงใยเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความรัก… ภาคินจะยอมปลดล็อกหัวใจตัวเองเพื่อคนที่เขา “แอบหวง” มาตลอดหรือไม่?
สารบัญ
เนื้อหา
ตอนที่ 5 เสียงหัวใจท่ามกลางผู้คน
เช้าวันจันทร์ บรรยากาศในมหาวิทยาลัยคึกคักกว่าปกติ เพราะเป็นวันจัดกิจกรรม “มหกรรมวิชาการ” ที่นักศึกษาทุกคณะนำผลงานมาแสดง ภาคินเดินถือแฟ้มเอกสารตรงไปยังบูธของกลุ่มตัวเอง ใบหน้ายังคงเคร่งขรึมเหมือนเคย แต่ใจเขาเต้นแรงผิดปกติ เพราะรู้ดีว่าจะต้องเจอใครบางคนอีก
และก็ไม่ผิดคาด—นทียืนอยู่ที่บูธก่อนแล้ว กำลังหัวเราะกับเพื่อนวิศวะโดยเฉพาะโอม เพื่อนสนิทที่ขึ้นชื่อเรื่องปากไวและชอบแซว
“เฮ้ย หมอมาแล้ว! ที มึงเลิกยิ้มหวานได้แล้ว เดี๋ยวคนอื่นเขารู้หมดว่ามึงเล็งใครอยู่” โอมพูดเสียงดังจนคนรอบ ๆ หันมามอง
ภาคินชะงัก แก้มร้อนวูบขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว แต่รีบปรับสีหน้าให้เรียบเฉย
“อย่าพูดมากน่าโอม” นทีหัวเราะ พลางผลักไหล่เพื่อนเบา ๆ แต่สายตากลับเหลือบมองภาคินอย่างมีความหมาย
บรรยากาศในงานเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยและเสียงดนตรีจากเวทีใหญ่ เพื่อน ๆ ในกลุ่มช่วยกันจัดบูธอย่างขยันขันแข็ง พิมพ์ เพื่อนสาวจากคณะแพทย์ที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงด้านการนำเสนอ เดินเข้ามาหาภาคินพร้อมรอยยิ้ม
“คิน เดี๋ยวฉันจะเป็นคนพูดเปิดโปรเจกต์นะ นายช่วยเสริมข้อมูลเชิงเทคนิคทีหลังได้มั้ย”
“ได้สิ” ภาคินตอบสั้น ๆ มือจับแฟ้มเอกสารแน่น
พิมพ์หันไปมองนทีแล้วหัวเราะเบา ๆ “แล้วนายล่ะที อย่ามัวแต่กวนหมอจนลืมงานนะ”
“โธ่ พิมพ์ ผมกวนเพื่อให้หมอคลายเครียดต่างหาก” นทีตอบหน้าตาย แต่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั้นช่างทำให้หัวใจภาคินเต้นแรง
เพื่อน ๆ รอบข้างหัวเราะครื้น ทำให้บรรยากาศบูธเต็มไปด้วยความสนุกสนาน
ช่วงบ่าย บูธของกลุ่มได้รับความสนใจจากนักศึกษาหลายคณะ รวมถึงรุ่นพี่แพทย์ปีห้าที่ชื่อ ธันวา ผู้ซึ่งขึ้นชื่อว่าหล่อ เนี้ยบ และเป็นที่หมายปองของใครหลายคน
“ภาคิน ทำได้ดีมาก” ธันวาเอ่ยชมพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น “ถ้ามีอะไรอยากให้พี่ช่วยก็บอกได้เลยนะ”
คำพูดนั้นทำให้บรรยากาศรอบตัวเหมือนหยุดนิ่ง นทีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แอบขมวดคิ้วเล็กน้อย ความรู้สึกบางอย่างแล่นเข้ามาในใจโดยไม่ทันตั้งตัว
“ขอบคุณครับพี่ธันวา” ภาคินตอบสุภาพ แต่ไม่ทันสังเกตว่าสายตาของนทีกำลังจับจ้องเขาอย่างเงียบ ๆ
หลังงานเลิก เพื่อน ๆ แยกย้ายกันกลับ เหลือเพียงภาคินกับนทีที่ช่วยกันเก็บของ นทีเงียบผิดปกติจนภาคินอดถามไม่ได้
“เป็นอะไร ทำไมไม่พูดมากเหมือนทุกที”
“ก็แค่… ไม่ชอบเวลามีใครมายืนใกล้หมอเกินไป” นทีตอบเสียงเบา แต่แววตากลับจริงจัง
ภาคินชะงัก หัวใจเต้นแรงขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เขาอยากจะปฏิเสธ แต่คำพูดนั้นติดอยู่ที่ริมฝีปาก
“นาย… หึงเหรอ” เขาถามเสียงเบา
นทีหัวเราะในลำคอ รอยยิ้มกวน ๆ แต่แฝงความจริงใจ “แล้วถ้าใช่ล่ะหมอ จะทำยังไง”
บรรยากาศรอบตัวเงียบสงัด เหลือเพียงเสียงลมเย็นพัดผ่าน และหัวใจสองดวงที่เต้นแรงเกินกว่าจะปฏิเสธความรู้สึกที่กำลังชัดเจนขึ้นทุกที