นักศึกษาสาวผู้คลั่งใคล้ของโบราณ ถูกพลังลึกลับดึงย้อนเวลากลับไปราว 500 กว่าปีก่อน ทั้งยังต้องเป็นตัวแทนของคุณหนูสกุลจ้าว ผู้หลงใหลจวิ้นเทียนฮ่องเต้ ถึงขนาดถูกส่งไปเป็นกุ้ยเฟยในวังหลวง.
เกิดใหม่,ย้อนยุค,ข้ามเวลา,จีน,ชาย-หญิง,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ด้านนอกตำหนัก ร่างของหยวนซูอ๋อง และจือซินกุ้ยเฟย ยืนมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตำหนัก ท่ามกลางสายลมอ่อนพัดโชยมาปะทะกาย
หยวนซูอ๋องมีฐานะเป็นโอรสลำดับที่สอง รองจากจวิ้นเทียน ทว่าเขาเกิดจากกุ้ยเฟย ฐานะจึงเป็นรองจวิ้นเทียนอยู่มาก ทว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนให้จวิ้นเทียนได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้ ท่ามกลางการแย่งชิงอำนาจอย่างดุเดือดในสมัยนั้น หยวนซูอ๋องอยู่เบื้องหลังและช่วยปราบปรามผู้ที่จะลดทอดอำนาจของจวิ้นเทียน โดยร่วมมือกับจือซินอย่างลับ ๆ จนกระทั่งจวิ้นเทียนได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้สำเร็จ
แต่ไม่คิดว่าความใกล้ชิดระหว่างจวิ้นเทียนและจือซินจะทำให้จวิ้นเทียนฮ่องเต้ทรงหลงรักนางจนถอนตัวไม่ขึ้น ได้ทำการแต่งตั้งจือซินเป็นพระสนมเอก แม้พยายามคัดค้านเช่นไร แต่ด้วยอำนาจของเขาในตอนนั้น ไม่อาจยับยั้งงานอภิเษกที่เกิดขึ้นได้ หยวนซูอ๋องจึงทำได้เพียงแอบมองจือซินกุ้ยเฟยอยู่ห่าง ๆ และได้รับถุงหอมจากนางทุก ๆ เจ็ดวันเสมอไม่เคยขาด
“จวิ้นเทียนฮ่องเต้ ตั้งใจทำอาหารมื้อนี้อย่างมาก เขาไม่เคยทำอะไรเช่นนี้มาก่อน นี่เป็นครั้งแรก คงมีความหมายต่อเขาไม่น้อย” หยวนซูอ๋องพูดพร้อมสายลมอ่อนพัดมาปะทะกาย ก่อนจือซินกุ้ยเฟยจะเอื้อมไปจับมืออีกฝ่ายเบา ๆ พร้อมรอยยิ้ม
“หม่อมฉันรู้เพคะ ว่าฮ่องเต้ทรงตั้งใจเพียงใด ใช่ว่าที่ทำอยู่จะรู้สึกดี” ชายหนุ่มยิ้มแล้วกุมมือนางกลับ
“ข้าพอรู้แล้วล่ะ ว่าผู้ใดเหมาะสมเคียงข้างฮ่องเต้ในวันที่เจ้าไม่อยู่วังหลวง” ทั้งสองหันมองไปยังตำหนักเฉิงเทียนพร้อมกัน ก่อนจือซินกุ้ยเฟยจะเอ่ยขึ้น
“หม่อมฉันก็คิดเช่นนั้นเพคะ” คำตอบของนางทำให้หยวนซูอ๋องหลุดยิ้ม พลันดึงร่างเล็กเข้ามาสวมกอดด้วยความรัก
เวลาผ่านไปไม่นาน อาหารบนโต๊ะก็ถูกอี้หนิงกุ้ยเหรินกวาดเรียบ เพราะไม่อยากให้จวิ้นเทียนฮ่องเต้เสียใจ จึงฝืนกินจนรู้สึกจุกแน่นอย่างบอกไม่ถูก ท่าทางอึดอัดของนางทำให้ชายหนุ่มเรียกนางกำนัลคนหนึ่งเข้ามา
“ช่วยไปเตรียมอ่างน้ำอุ่น ให้ข้ากับอี้หนิงกุ้ยเหรินด้วย”
“เพคะ”
“อ่างน้ำอุ่น? เตรียมทำไมเหรอเพคะ” นางถามพลางใช้อีกมือ แอบคลึงท้องไปด้วยเบา ๆ ก่อนชายสูงศักดิ์จะตอบกลับ
“วันนี้ข้าจะสรงน้ำกับเจ้า”
“สรงน้ำ!” หญิงสาวเบิกตากว้างแล้วทวนคำด้วยความตกใจ พลางทำหน้าเจื่อน
“หม่อมฉันคิดว่า หม่อมฉันคงต้องกลับตำหนักก่อนดีกว่าเพคะ” นางเอื้อมมือไปยันพื้นโต๊ะ เตรียมลุกขึ้นยืน
“นั่งลง!” รับสั่งของผู้มีอำนาจทำให้นางค่อย ๆ ย่อตัวลงนั่งตามคำสั่งพลางเม้มปากแน่น
“ปวดท้องไม่ใช่เหรอ จะเดินกลับไหวได้ยังไง” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“แต่ตอนนี้ไม่ปวดแล้วเพคะ” นางรีบตอบกลับในทันที
“กินไปมากขนาดนั้น จะไม่ปวดท้องได้ไง” ก่อนนางจะมองต้มปลาสมุนไพรตรงหน้า ซึ่งตอนนี้เหลือเพียงก้างและน้ำติดอยู่นิดหน่อยเท่านั้น
“หม่อมฉันกินเยอะเป็นปกติอยู่แล้วเพคะ” นางแก้ตัวพร้อมยิ้มเจื่อน ทันใดนั้น นางกำนัลคนเดิมก็เดินเข้ามาและน้อมกายลงเล็กน้อย
“อ่างสรงน้ำพร้อมแล้วเพคะ” เขาหันมายังอี้หนิงกุ้ยเหริน พลางยกชาขึ้นจิบเบา ๆ
“พาอี้หนิงกุ้ยเหรินเข้าไปแช่น้ำรอข้า” นางกำนัลน้อมกายลงด้วยกิริยาอ่อนน้อม พลันหันไปยังอี้หนิงกุ้ยเหริน
“เชิญพระสนมเพคะ”
เมื่อเดินเข้ามาพบว่าเป็นห้องสรงน้ำขนาดใหญ่ มีเครื่องหอมถูกจุดวางใส่ภาชนะทองคำ ส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ไปทั่วห้อง
“พระสนมปลดอาภรณ์ แล้วลงแช่ได้เลยนะเพคะ หม่อมฉันทูลลา” กล่าวจบ นางกำนัลทั้งหมดก็พากันเดินออกจากห้องสรงน้ำไป เหลือเพียงอี้หนิงกุ้ยเหรินที่ยืนมองทุกสิ่งด้วยความตกตะลึง ไม่คิดว่าเมื่อ 500 กว่าปีก่อน ห้องสรงน้ำของจักรพรรดิจะยิ่งใหญ่ และงดงามถึงเพียงนี้ นางค่อย ๆ ก้าวเท้าไปตามพื้นที่ปูด้วยหินอ่อน ส่วนผนังตบแต่งด้วยหยกที่สลักด้วยลวดลายมังกร
‘งดงามมากจริง ๆ’ นางพึมพำ พลันเลื่อนมือไปยังอ่างทองแดงขนาดใหญ่ ตบแต่งด้วยหยกขาวแกะสละสวยงาม พร้อมลอยด้วยดอกไม้หลายชนิด นางปล่อยยิ้มกว้างก่อนถอดชุดออก เหลือเพียงเสื้อบาง ๆ ปกปิดร่างกายบางส่วนไว้ แล้วก้าวลงอ่างขนาดใหญ่ทันที ควันจากน้ำอุ่นลอยขึ้นมาพร้อมกลิ่นหอมของดอกไม้ทำให้หญิงสาวปล่อยยิ้มกว้าง
‘ไม่แย่เหมือนที่คิด’ นางขบคิดพลางวักน้ำขึ้นล้างหน้า ก่อนร่างของจวิ้นเทียนฮ่องเต้จะเดินเข้ามาทำให้หญิงสาวนิ่งอึ้ง หันมองไปยังร่างของชายหนุ่มที่ถอดท่อนบนออก เหลือเพียงผ้าบาง ๆ ปกปิด ผิวขาวละเอียด รูปร่างสมส่วนทำให้นางตกตะลึงกับภาพตรงหน้า พลันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ แล้วรีบหันไปทางอื่น ก่อนเขาจะก้าวเข้ามาในอ่างแล้วค่อย ๆ ย่อตัวลงแช่น้ำ พร้อมทอดสายตามองมายังหญิงสาวแน่วแน่
“เหตุใดจึงตัวสั่นเช่นนั้น” เขามองรอยกระเพื่อมของน้ำ แล้วเอ่ยถาม
“หม่อมฉัน...” นางอึกอัก ไม่กล้าสบตา ทั้งชีวิตไม่เคยอยู่ใกล้ชายใดเช่นนี้มาก่อน ยิ่งต่างฝ่ายต่างสวมเสื้อผ้าน้อยชิ้น ใครบ้างจะไม่หวาดหวั่น
“กลัวรึ?” เขาถาม ก่อนนางค่อย ๆ ฝืนใจหันมา พบกับรอยยิ้มอบอุ่น ทำให้นางนิ่งอึ้งกับรูปโฉมของเขา แล้วก้มหน้าเล็กน้อยไม่กล้าสบตาเช่นเคย
“ใกล้ชิดเพียงนี้ รู้สึกอึดอัดเพคะ”
“อึดอัดเหรอ? เจ้ากล้าเอ่ยคำนี้กับข้า ทั้งที่เจ้าเองอยากเป็นสนมของข้า ถึงขนาดทำให้ใต้เท้าจ้าวยอมยกเลิกการดูตัว” สิ้นเสียงของเขา หญิงสาวเม้มปาก น้ำจากปลายผมของนางหยดลง แล้วตอบกลับ
ไรท์ติดเหรียญใน plotteller ด้วยนะคะ สำหรับผู้ที่ไม่สะดวกอ่าน E-book ใน MEB
ตอนพิเศษมีเฉพาะใน E-book เท่านั้นนะคะ
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6ODoiMTAwMDI0NzQiO3M6NzoiYm9va19pZCI7czo2OiIzNDYxODgiO30
