ห้วงฝันแห่งราชวังมังกร - ตอนที่ 1 โลงแก้วโบราณ โดย ชารสหวาน @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เกิดใหม่,ย้อนยุค,ข้ามเวลา,จีน,ชาย-หญิง

นักศึกษาสาวผู้คลั่งใคล้ของโบราณ ถูกพลังลึกลับดึงย้อนเวลากลับไปราว 500 กว่าปีก่อน ทั้งยังต้องเป็นตัวแทนของคุณหนูสกุลจ้าว ผู้หลงใหลจวิ้นเทียนฮ่องเต้ ถึงขนาดถูกส่งไปเป็นกุ้ยเฟยในวังหลวง.

ผู้แต่ง

ชารสหวาน

เรื่องย่อ

อยู่ดี ๆ นักศึกษาสาวอย่างเยว่ไป๋ลู่ ถูกพลังลึกลับดึงเข้าสู่โลกยุคโบราณของราชวงศ์หมิง ย้อนเวลากลับไปกว่า 500 ปีก่อน จากชีวิตธรรมดาในยุคปัจจุบัน กลับต้องสวมบทบาทเป็น คุณหนูสกุลจ้าว หญิงสาวผู้หลงใหลในองค์ฮ่องเต้ถึงขั้นสั่งให้คนติดภาพวาดของพระองค์ไว้ในห้องนอน   

 และเมื่อตัวจริงฆ่าตัวตายเพราะความเอาแต่ใจ ทำให้เยว่ไป๋ลู่ที่ถูกดึงมาแทนที่ จำต้องเข้าสู่วังหลวงในฐานะกุ้ยเหริน พระสนมลำดับที่สี่ของราชวงศ์ แม้ความงามและชาติกำเนิดของนาง ไม่ได้เป็นที่สนใจเท่าใดนัก แต่สิ่งที่อยู่ในหัวใจของนางไม่ใช่การเรียกร้องขอความรักจากผู้เป็นฮ่องเต้ เป้าหมายเดียวของนางคือ การหาผ้าไหมลายมังกร ที่อาจเป็นกุญแจนำทางให้นางกลับสู่โลกปัจจุบัน ทว่าหนทางไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อฮ่องเต้ผู้เย็นชาไม่เคยใส่ใจสตรีคนใดในวัง กลับค่อย ๆ แสดงความสนใจต่อนางทีละน้อย จนหัวใจที่ตั้งมั่นของนางเริ่มหวั่นไหวอย่างไม่อาจควบคุม   

-------------------------------------------

ห้วงฝันแห่งราชวังมังกร-ตอนที่ 1 โลงแก้วโบราณ,ห้วงฝันแห่งราชวังมังกร-ตอนที่ 2 ย้อนเวลากลับไป

เรือนร่างของหญิงสูงศักดิ์ทอดกายนิ่งอยู่ภายในโลงแก้วขนาดใหญ่กลางพิพิธภัณฑ์หนานจิง นางสวมชุดผ้าไหมปักงดงามด้วยด้ายสีทอง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งสถานะและอำนาจ บ่งบอกถึงความยิ่งใหญ่ของชนชั้นสูงในราชวงศ์ ชุดงดงามนั้นเคยเปล่งประกายราวกับแสงอาทิตย์ยามรุ่งโรจน์ ทว่ากาลเวลาที่ผันผ่านนานกว่าห้าศตวรรษ ได้ลบเลือนความงดงามและรายละเอียดไปจนยากจะจินตนาการว่า ใบหน้าและผิวพรรณของนางเคยงามวิจิตรเพียงใด ทุกสิ่งที่เคยเปี่ยมด้วยชีวิตและบารมี บัดนี้เหลือเพียงเงาของอดีตให้คนรุ่นหลังได้ชื่นชมและขบคิดถึงเรื่องราวที่สูญหายไปกับกาลเวลา

เยว่ไป๋ลู่ เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยชื่อดังของปักกิ่ง ผู้มีความสนใจและชอบศึกษาเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ นอกจากพิพิธภัณฑ์พระราชวังต้องห้ามที่เธอมักไปเยือนแล้ว ดูเหมือนว่าพิธภัณฑ์หนานจิงเป็นอีกสถานที่หนึ่ง ที่ดึงดูดความสนใจได้ไม่แพ้กัน ด้วยเพราะเธอเองมีของเก่าเก็บสะสมไว้มากมายเพื่อเรียนรู้ และหากของชิ้นใดมีราคาแพง ก็นำจำหน่ายออกไป รายได้นั้นถูกนำไปลงทุนในหุ้นและคริปโตเคอร์เรนซี เพื่อเป็นการต่อยอดและคิดว่าสิ่งเหล่านี้จะเสริมสร้างความมั่นคงในอนาคตได้

ท่ามกลางฝูงชนที่แวะเวียนเข้ามาชมร่างของหญิงโบราณที่นอนสงบนิ่งในโลงแก้ว มีเพียงเยว่ไป๋ลู่ที่ทอดสายตามองด้วยความหลงใหล แม้จะเคยเห็นวัตถุโบราณมานับไม่ถ้วน แต่ไม่เคยมีครั้งใดที่สะกดหัวใจเธอได้เท่าครั้งนี้ สายตาของเธอจับจ้องไปยังมือของหญิงโบราณ ซึ่งถือผ้าปักลายมังกรไว้แน่น รายละเอียดของผืนผ้านั้น ทั้งสีสันและขนาด ช่างคล้ายคลึงกับของเก่าที่เธอเพิ่งได้มาจากตลาดมืดอย่างน่าประหลาด หัวใจดวงน้อยเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ รีบหยิบมือถือขึ้นมาเปิดภาพแล้วเทียบดู ก่อนจะเบิกตากว้างแล้วอุทานขึ้นเบา ๆ

‘เหมือนกันจริง ๆ ...’ เยว่ไป๋ลู่พึมพำเบา ๆ ก่อนจะก้มมองภาพในมือถือ สลับกับมองผ้าปักลายมังกรในมือของหญิงโบราณอย่างไม่วางตา เธอทำเช่นนั้นอยู่สองสามครั้ง พลันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ พยายามกลั้นความตื่นเต้นและรวบรวมสติ ก่อนเริ่มพิจารณาทุกอย่างอีกครั้ง

‘เหมือนกันทุกอย่างเลย... ต่างกันแค่ลายที่ปักอยู่บนผ้า’ เยว่ไป๋ลู่พึมพำในใจ ขณะมองเปรียบเทียบภาพในมือถือกับผ้าปักในมือของหญิงโบราณ

‘ในรูปเป็นลายหงส์ แต่ของที่หญิงคนนี้ถือกลับเป็นลายมังกร ไม่แน่ว่าของสองชิ้นนี้อาจมาจากที่เดียวกัน… นี่มันของเมื่อห้าร้อยปีก่อนเชียวนะ! ถ้าฉันจัดการให้ดี ครั้งนี้ต้องได้กำไรหลายเท่าตัวแน่ ๆ!’

ความคิดนั้นทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น เมื่อตัดสินใจได้ เยว่ไป๋ลู่จึงละเมิดกฎโดยไม่ลังเล รีบยกมือถือขึ้นมาแอบถ่ายภาพ จากนั้นเธอเก็บมือถือใส่กระเป๋าสะพายด้วยความชำนาญ ทำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ก่อนที่เธอจะเดินจากไป เยว่ไป๋ลู่ชะงักเล็กน้อยเมื่อนึกบางอย่างขึ้นมาได้ เธอหมุนตัวกลับไปยังจุดเดิม ดวงตาฉายแววเจ้าเล่ห์พร้อมรอยยิ้มมุมปาก บ่งบอกถึงความคิดบางอย่าง

‘ถ้าจะขายของให้ได้ราคาสูง story เป็นสิ่งสำคัญปล่อยผ่านไม่ได้’ เธอคิดในใจ พลางก้าวเข้าไปอ่านรายละเอียดเรื่องราวของหญิงสาวโบราณ ที่พิพิธภัณฑ์จัดแสดงไว้ด้านข้าง ก่อนจะเพ่งมองข้อมูลด้วยความตั้งใจ

‘จือซินกุ้ยเฟย พระสนมคนโปรดของจักรพรรดิจวิ้นเทียน พระนางเป็นบุตรีของอัครมหาเสนาบดี ได้รับพระราชทานขึ้นเป็นกุ้ยเฟยเมื่ออายุยี่สิบห้าปี และสิ้นพระชนม์ลงราวอายุยี่สิบเจ็ดปี ไม่ปรากฏหลักฐานว่าสิ้นพระชนม์ด้วยสาเหตุใด ทว่าหลักฐานชิ้นสำคัญในพระหัตถ์บ่งชี้ว่าพระนางเป็นที่โปรดปรานของจักรพรรดิจวิ้นเทียนเป็นอย่างมาก’ หลังจากอ่านรายละเอียดเสร็จ ดวงตาของเยว่ไป๋ลู่สัดส่ายไปมาด้วยความตกตะลึง ทอดมองไปยังผ้าปักลายมังกรผืนนั้นด้วยความหวัง ที่พลุ่งพล่านในใจ

“หนึ่งล้านหยวน!” เสียงเยว่ไป๋ลู่เจรจาผ่านปลายสายอย่างมั่นใจ มืออีกข้างยกแก้วน้ำหวานขึ้นจิบ พลางนั่งสบาย ๆ ในห้องพักเล็ก ๆ ดวงตามองไปยังทีวีติดผนังที่กำลังฉายสารคดีเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ราชวงศ์หมิง

“ไป๋ลู่! เธอเสียสติไปแล้วหรือไง เรียกราคาสูงขนาดนี้กับแค่ผ้าเก่า ๆ ผืนเดียว!” เสียงปลายสายโพล่งขึ้นด้วยความตกใจ

“ใครว่าเป็นผ้าเก่า ๆ ผืนเดียว นี่มันผ้าปักสมัยราชวงศ์หมิงเชียวนะ มันแทบจะเป็นแบบเดียวกันกับในพิพิธภัณฑ์เลยด้วยซ้ำ ฉันเป็นนักสะสมของเก่า ของโบราณมากมายผ่านสายตาฉันมานับร้อย ๆ ชิ้น หากไม่เชื่อใจกัน ฉันเอาไปขายให้กับคนอื่นก็ได้” เยว่ไป๋ลู่เตรียมกดวางสาย ก่อนอีกฝ่ายจะเอ่ยขึ้น

“เดี๋ยวก่อน!”

“มีอะไรอีก?”

“ฉันขอปรึกษาคุณเฉินก่อน” อีกฝ่ายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงลังเล เยว่ไป๋ลู่ได้ยินดังนั้นจึงตอบกลับทันที

“ให้เวลาไม่นานนักนะ”

พูดจบ เธอก็กดวางสายโดยไม่รอคำตอบ ก่อนจะหันกลับไปสนใจสารคดีเกี่ยวกับราชวงศ์หมิง ที่กำลังฉายบนหน้าจออีกครั้ง

‘จักรพรรดิจวิ้นเทียน พระองค์ได้รับการแต่งตั้งเป็นจักรพรรดิในวัยเพียง 19 ปี ก่อนขึ้นเป็นจักรพรรดิ เขาเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจ ทรงนำทัพพิชิตศัตรู และรวบรวมแผ่นให้เป็นปึกแผ่น ไม่มีศัตรูใดกล้าเข้ามารุกราน ทว่าเรื่องราวโด่งดังเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของจือซินกุ้ยเฟย ซึ่งเป็นพระสนมเอกที่อายุมากกว่าถึง 5 ปี แต่ได้รับการโปรดปรานเป็นอย่างมาก ทำให้จักรพรรดิจวิ้นเทียนถูกครหา ว่าใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับเรื่องส่วนพระองค์มากเกินไป...’

ก่อนเสียงมือถือของเยว่ไป๋ลู่ดังขึ้นอีกครั้งทำให้เธอละสายตาจากสารคดี แล้วกดรับ