เมื่อฟาลันสายเลือดแห่งแม่มดที่ถูกขับไล่ เริ่มถูกคุกคามจากพลังมืดในตัว การออกเดินทางค้นหาความจริง ต้องเสี่ยงกับอันตรายมากมาย ความจริงที่ค้นหาจะเป็นเช่นไร คำตอบรออยู่ข้างหน้า ไม่รอช้าออกเดินทางทันที (ให้ผู้อ่านสวมบทบาทเป็นฟาลัน)
ผจญภัย,แฟนตาซี,รัก,ตะวันตก,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,ผจญภัย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฟาลัน
เมื่อฟาลันสายเลือดแห่งแม่มดที่ถูกขับไล่ เริ่มถูกคุกคามจากพลังมืดในตัว การออกเดินทางค้นหาความจริง ต้องเสี่ยงกับอันตรายมากมาย ความจริงที่ค้นหาจะเป็นเช่นไร คำตอบรออยู่ข้างหน้า ไม่รอช้าออกเดินทางทันที (ให้ผู้อ่านสวมบทบาทเป็นฟาลัน)
คุณและซูซี่เดินออกมาจากกระท่อมเล็กๆ ท่ามกลางความเวิ้งว้างว่างเปล่า แสงอาทิตย์สีเทาจางๆ สาดส่องลงมาบนผืนดินแห้งแล้ง ทำให้บรรยากาศดูหดหู่ยิ่งกว่าเดิม
"เธอคิดว่าเราควรจะปลูกเมล็ดนี้ตรงไหนดี?" คุณถามพลางมองไปรอบๆ ตัว เขาถือห่อผ้าที่มียายเฒ่ามอบให้ไว้ในมืออย่างระมัดระวัง
ซูซี่กวาดสายตามองไปทั่วบริเวณ "ที่นี่ดูแห้งแล้งไปหมด ฉันไม่คิดว่าจะมีตรงไหนที่เหมาะกับการปลูกอะไรเลยนะ"
"ยายเฒ่าคงไม่ได้บอกให้เราปลูกมันตรงนี้หรอก" คุณตอบ "เธอคงจะบอกให้เราตามหาร่องรอยที่เธอวาดไว้บนพื้นดินมากกว่า"
ทั้งสองเดินไปตามทิศทางที่ยายเฒ่าชี้ให้เมื่อสักครู่ พวกเขาพยายามมองหาร่องรอยที่อาจจะบ่งบอกถึงเส้นทางที่ยายเฒ่าต้องการให้พวกเขาไป แต่ก็ไม่พบอะไรเลย นอกจากผืนดินที่แตกระแหงและก้อนหินเล็กๆ น้อยๆ
"เราจะทำยังไงกันดี?" ซูซี่ถามด้วยน้ำเสียงท้อแท้ "ฉันไม่เห็นจะมีอะไรที่บ่งบอกถึงเส้นทางเลย"
"อย่าเพิ่งหมดหวัง" คุณตอบ "เราต้องลองพยายามมองหาให้ดีกว่านี้"
ขณะที่พวกคุณกำลังเดินไปตามทางนั้นเอง คุณก็สังเกตเห็นบางอย่าง เขาหยุดเดินแล้วก้มลงมองพื้นดินอย่างพิจารณา
"ซูซี่ ดูนี่สิ" คุณพูดพลางชี้ไปที่รอยแตกบนพื้นดิน รอยแตกนั้นดูเหมือนจะเป็นรอยเท้าของใครบางคน
"รอยเท้า?" ซูซี่ถาม "มันจะใช่ร่องรอยที่ยายเฒ่าต้องการให้เราตามหาจริงๆ เหรอ?"
"ฉันก็ไม่แน่ใจ" ฟาลันตอบ "แต่ลองตามรอยนี้ไปดูก่อนก็ไม่เสียหายอะไร"
คุณทั้งสองเดินตามรอยเท้าที่ปรากฏบนพื้นดิน รอยเท้านั้นนำพวกคุณไปยังทิศทางที่ลึกเข้าไปในความเวิ้งว้างว่างเปล่า
"เธอคิดว่ารอยเท้านี้จะพาเราไปที่ไหน?" ซูซี่ถาม
"ฉันหวังว่ามันจะพาเราไปสู่บ้านของแม่ฉัน" คุณตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวัง "หรืออย่างน้อยก็พาเราออกจากที่แห่งนี้"
ขณะที่พวกคุณกำลังเดินตามรอยเท้านั้นเอง คุณก็สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่าง คุณหยุดเดินแล้วชี้ไปที่พื้นดิน
"ดูนั่นสิ ซูซี่" คุณพูด "ฉันคิดว่าเราเจอมันแล้ว"
ซูซี่มองตามที่คุณชี้ไป เธอเห็นก้อนหินเล็กๆ ก้อนหนึ่งวางอยู่บนพื้นดิน ข้างๆ ก้อนหินนั้นมีรอยขีดเขียนเป็นรูปต้นไม้เล็กๆ
"นี่มัน…" ซูซี่อุทาน "นี่มันเหมือนกับที่ยายเฒ่าวาดไว้บนพื้นดินไม่มีผิด"
คุณพยักหน้า "ใช่แล้ว นี่คือจุดที่ยายเฒ่าต้องการให้เราปลูกเมล็ด"
คุณค่อยๆ วางห่อผ้าลงบนพื้นดิน เขาเปิดห่อผ้าออกแล้วหยิบเมล็ดพืชสีดำเล็กๆ เมล็ดหนึ่งออกมา
"เอาล่ะ" คุณพูด "ถึงเวลาที่เราจะต้องเชื่อใจยายเฒ่าแล้ว"
คุณเริ่มขุดหลุมเล็กๆ บนพื้นดิน จากนั้นก็หย่อนเมล็ดพืชลงไปในหลุมแล้วกลบดิน
"เราจะต้องรอดูว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น" คุณกล่าว "ฉันหวังว่าเมล็ดนี้จะนำทางเราไปสู่ความจริง"