เมื่อฟาลันสายเลือดแห่งแม่มดที่ถูกขับไล่ เริ่มถูกคุกคามจากพลังมืดในตัว การออกเดินทางค้นหาความจริง ต้องเสี่ยงกับอันตรายมากมาย ความจริงที่ค้นหาจะเป็นเช่นไร คำตอบรออยู่ข้างหน้า ไม่รอช้าออกเดินทางทันที (ให้ผู้อ่านสวมบทบาทเป็นฟาลัน)
ผจญภัย,แฟนตาซี,รัก,ตะวันตก,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,ผจญภัย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฟาลัน
เมื่อฟาลันสายเลือดแห่งแม่มดที่ถูกขับไล่ เริ่มถูกคุกคามจากพลังมืดในตัว การออกเดินทางค้นหาความจริง ต้องเสี่ยงกับอันตรายมากมาย ความจริงที่ค้นหาจะเป็นเช่นไร คำตอบรออยู่ข้างหน้า ไม่รอช้าออกเดินทางทันที (ให้ผู้อ่านสวมบทบาทเป็นฟาลัน)
ทันใดนั้น แสงสีขาวสว่างจ้าก็ส่องออกมาจากตัวคุณ แสงนั้นอบอุ่นและบริสุทธิ์ มันคือพลังแห่งความรักของคุณ พลังแห่งความเชื่อมั่นของคุณ
แสงสีขาวเข้าปะทะกับซูซี่ ปีศาจในร่างของเธอร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของเธอสั่นเทิ้ม
"ไม่! เป็นไปไม่ได้!" ปีศาจคำราม "พลังของเจ้า...มันแข็งแกร่งเกินไป"
แสงสีขาวของคุณยังคงส่องสว่างขึ้นเรื่อยๆ มันขับไล่ความมืดมิดที่ครอบงำซูซี่ออกไปทีละน้อย จนในที่สุด ซูซี่ก็เป็นอิสระ
ปีศาจถูกกำจัดออกไปจากร่างของเธอ แต่พลังของมันยังคงวนเวียนอยู่รอบตัวเธอ เหมือนเงาที่พร้อมจะกลับมาครอบงำเธออีกครั้ง
ซูซี่ทรุดตัวลงกับพื้น หายใจหอบถี่ ดวงตาของเธอกลับมาเป็นสีเดิม แต่ยังคงมีความหวาดกลัวฉายชัด
คุณรีบเข้าไปประคองเธอไว้ในอ้อมแขนของคุณ "ไม่เป็นไรแล้ว ซูซี่ ฉันอยู่นี่แล้ว"
"ฟาลัน..." เธอพึมพำเสียงแผ่วเบา "ฉัน...ฉันเกือบจะ..."
"ฉันรู้" คุณตอบ "แต่เธอเข้มแข็ง เธอต่อสู้กับมันได้"
คุณรู้ว่าการต่อสู้ยังไม่จบสิ้น ปีศาจอาจจะกลับมาอีกครั้ง ซูซี่อาจจะต้องเผชิญหน้ากับความมืดมิดในตัวเธออีกครั้ง
แต่คุณก็รู้ว่าคุณจะไม่ปล่อยให้เธอต้องเผชิญหน้ากับมันเพียงลำพัง คุณจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
คุณโอบกอดซูซี่ไว้แน่น สัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวที่ยังคงสั่นสะท้านอยู่ในร่างของเธอ คุณรู้ว่าบาดแผลในใจของเธอต้องใช้เวลาเยียวยา แต่คุณจะไม่ทิ้งเธอไว้ คุณจะอยู่ตรงนี้ เคียงข้างเธอเสมอ
"เราต้องไปจากที่นี่" คุณพูดเสียงหนักแน่น "ที่นี่ยังไม่ปลอดภัย"
ซูซี่พยักหน้า เธอเงยหน้ามองคุณ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความรักและความขอบคุณ "ฉัน...ฉันพร้อมแล้ว"
คุณช่วยพยุงเธอขึ้นและเดินออกจากห้องโถงมืดมิดนั้น แสงสลัวจากทางเดินแคบๆ เป็นเพียงแสงนำทางเดียวที่คุณมี คุณเดินไปข้างหน้าด้วยความระมัดระวัง สัมผัสได้ถึงไอเย็นยะเยือกที่เกาะกุมอยู่รอบตัวคุณ
"คุณรู้สึกอะไรไหม?" คุณถามซูซี่
"ยังคงรู้สึกถึงพลังงานชั่วร้าย" เธอตอบ "มันอ่อนลง แต่ก็ยังคงอยู่"
คุณพยักหน้า คุณสัมผัสได้ถึงมันเช่นกัน พลังงานที่พร้อมจะเข้าโจมตีคุณได้ทุกเมื่อ คุณกระชับอ้อมกอดซูซี่ให้แน่นขึ้น และเดินหน้าต่อไป
ทางเดินนั้นยาวนานและมืดมิด ราวกับไม่มีที่สิ้นสุด คุณไม่รู้ว่าคุณเดินมานานแค่ไหนแล้ว แต่ความหวังที่จะออกจากที่นี่ก็ยังคงผลักดันให้คุณก้าวต่อไป
ในที่สุด คุณก็มองเห็นแสงสว่างที่ปลายทางเดิน คุณเร่งฝีเท้าขึ้น และในไม่ช้า คุณก็มาถึงปากทางออก
คุณก้าวออกมาจากทางเดิน และสิ่งที่คุณเห็นก็ทำให้คุณต้องตกตะลึง