เมื่อฟาลันสายเลือดแห่งแม่มดที่ถูกขับไล่ เริ่มถูกคุกคามจากพลังมืดในตัว การออกเดินทางค้นหาความจริง ต้องเสี่ยงกับอันตรายมากมาย ความจริงที่ค้นหาจะเป็นเช่นไร คำตอบรออยู่ข้างหน้า ไม่รอช้าออกเดินทางทันที (ให้ผู้อ่านสวมบทบาทเป็นฟาลัน)
ผจญภัย,แฟนตาซี,รัก,ตะวันตก,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,ผจญภัย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฟาลัน
เมื่อฟาลันสายเลือดแห่งแม่มดที่ถูกขับไล่ เริ่มถูกคุกคามจากพลังมืดในตัว การออกเดินทางค้นหาความจริง ต้องเสี่ยงกับอันตรายมากมาย ความจริงที่ค้นหาจะเป็นเช่นไร คำตอบรออยู่ข้างหน้า ไม่รอช้าออกเดินทางทันที (ให้ผู้อ่านสวมบทบาทเป็นฟาลัน)
คุณได้ยินเสียงของซูซี่ที่ดังมาจากที่ไกลแสนไกล มันเหมือนกับเสียงสะท้อนที่ดังก้องอยู่ในหัวของคุณ "ฟาลัน… ทำไมนายถึงทำแบบนี้…" คำพูดของเธอแทงเข้าไปในใจของคุณ ราวกับมีดแหลมคม
คุณหยุดชะงัก ร่างกายของคุณสั่นเทิ้ม พลังเวทมนตร์ดำยังคงไหลเวียนอยู่ในตัวคุณ แต่มันกลับไม่ได้ทำให้คุณรู้สึกแข็งแกร่งอย่างที่เคยเป็น ในทางกลับกัน คุณกลับรู้สึกอ่อนแอและโดดเดี่ยวอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
"ไม่… มันต้องไม่ใช่แบบนี้…" คุณพึมพำกับตัวเอง "ฉันจะยอมแพ้ไม่ได้…"
ภาพของแม่ของคุณผุดขึ้นมาในหัวของคุณ ภาพของรอยยิ้มของเธอ ภาพของความรักและความอบอุ่นที่คุณเคยได้รับจากเธอ
คุณนึกถึงคำสัญญาที่คุณเคยให้ไว้กับตัวเอง ว่าคุณจะตามหาความจริงเกี่ยวกับแม่ของคุณให้ได้ ไม่ว่ามันจะยากเย็นแค่ไหนก็ตาม
"ฉันจะไม่ปล่อยให้พลังเวทมนตร์ดำมาทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันรัก…" คุณพูดเสียงดัง ดวงตาของคุณเริ่มกลับมาเป็นสีเดิม พลังเวทมนตร์ดำที่เคยครอบงำจิตใจของคุณเริ่มอ่อนกำลังลง
คุณรวบรวมสติและพลังทั้งหมดที่คุณมี คุณพยายามที่จะควบคุมพลังเวทมนตร์ดำที่อยู่ในตัวคุณ คุณใช้ความรักและความทรงจำดีๆ ที่คุณมีต่อแม่และซูซี่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ
ในที่สุด คุณก็สามารถควบคุมพลังเวทมนตร์ดำได้สำเร็จ มันยังคงอยู่ในตัวคุณ แต่มันไม่ได้มีอำนาจเหนือคุณอีกต่อไป คุณเป็นผู้ควบคุมมัน ไม่ใช่มันที่ควบคุมคุณ
คุณหันกลับไปมองซูซี่ คุณเห็นเธอที่ยืนอยู่ที่เดิม มองคุณด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวังและความกังวล
คุณเดินเข้าไปหาเธอช้าๆ เมื่อคุณเข้าไปใกล้พอ คุณก็ยื่นมือไปจับมือของเธอ
"ซูซี่…" คุณพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน "ฉันขอโทษ… ฉันเกือบจะ…"
ซูซี่จับมือของคุณไว้แน่น น้ำตาไหลอาบแก้มของเธอ
"ไม่เป็นไร ฟาลัน…" เธอพูด "ฉันรู้ว่านายไม่ได้ตั้งใจ"
คุณสวมกอดเธอแน่น คุณรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและความรักที่เธอมีให้คุณ มันทำให้คุณรู้สึกเข้มแข็งขึ้น
"เราต้องออกไปจากที่นี่…" คุณพูด "เราต้องตามหาความจริงเรื่องแม่ให้ได้"
ซูซี่พยักหน้า "ฉันจะอยู่เคียงข้างนายเสมอ"
คุณและซูซี่จับมือกันแน่น และเริ่มเดินไปข้างหน้า คุณไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แต่คุณรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียว คุณมีซูซี่อยู่เคียงข้าง และคุณจะไม่ยอมแพ้