"จำเอาไว้ ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะเห็นแกเด็กในท้องเท่านั้น"แดเนียลเอ่ยด้วยความจำใจ "แค่นั้น จริงๆ เหรอ"นีน่าเอ่ยเสียงสั่นเครือ "ใช่ อย่าหวังว่าฉันจะรักเธอ ไม่มีทาง"
ผู้แต่ง
จันทร์คืนแรมเรื่องย่อ
"จำเอาไว้ ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะเห็นแกเด็กในท้องเท่านั้น"แดเนียลเอ่ยด้วยความจำใจ "แค่นั้น จริงๆ เหรอ"นีน่าเอ่ยเสียงสั่นเครือ "ใช่ อย่าหวังว่าฉันจะรักเธอ ไม่มีทาง"
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,สะท้อนปัญหาสังคม,ผู้ใหญ่,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักร้าย
"จำเอาไว้ ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะเห็นแกเด็กในท้องเท่านั้น"แดเนียลเอ่ยด้วยความจำใจ "แค่นั้น จริงๆ เหรอ"นีน่าเอ่ยเสียงสั่นเครือ "ใช่ อย่าหวังว่าฉันจะรักเธอ ไม่มีทาง"
เช้าวันใหม่ภายห้องพักฟื้นในโรงพยาบาลชื่อดัง ทันทีที่นีน่าลืมตาตื่นขึ้นเธอก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นบิดากับมารดากำลังยืนจ้องมองอยู่ข้างเตียง
"คุณพ่อ คุณแม่"ร่างบางเอ่ยเสียงเบา
"ไม่สบายทำไมไม่บอกแม่ ถ้าทางโรงพยาบาลไม่โทรบอกแม่กับพ่อก็คงจะไม่รู้อะไรเลย"โรสผู้เป็นมารดาเอ่ยขึ้น
"หนูขอโทษค่ะ ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นหนักขนาดนี้"นีน่าเอ่ยพลางยกแขนข้างที่มีสายน้ำเกลือเจาะอยู่ขึ้นมอง
"เอาหน่า ลูกไม่เป็นไรมากก็ดีแล้ว คุณอย่าดุลูกเลยนะ"หลุยส์เอ่ยขึ้น
"เพราะคุณนั้นแหละ ลูกตกน้ำแทนที่จะพากลับบ้าน กลับปล่อยให้ลูกนอนคอนโดคนเดียวซะงั้น เห็นไหมพอป่วยขึ้นมาไม่มีใครดูแล"โรสเอ่ยพลางมองค้อนสามี
"ครับ ผมผิดเอง"หลุยส์ก้มหน้ารับคำเหมือนทุกครั้งเพราะเขาไม่เคยชนะภรรยาแสนสวยของเขาได้เลยสักครั้ง
"คุณแม่อย่าโกรธคุณพ่อเลยนะคะ หนูไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย แค่มีไข้อ่อนเพลียเอง เดี๋ยวก็หายกลับบ้านได้แล้ว"นีน่าส่งยิ้มให้มารดา
"แม่รู้จ้ะ แม่แค่เป็นห่วงหนูมากไปหน่อยน่ะ ว่าแต่ใครเป็นคนพาหนูมาส่งโรงพยาบาลเหรอ"
"นั้นสิ ใครพาหนูมาส่ง"หลุยส์เอ่ยเสริมขึ้นอีกคน
"เอ่อ แล้วคุณหมอบอกคุณพ่อกับคุณแม่ว่ายังไงคะ"
"ไม่ได้บอกอะไรจ้ะ บอกแค่อาการป่วยของลูกแค่นั้น"โรสจ้องหน้าลูกสาว
"น่าจะเป็นเพื่อนๆค่ะ พอดีเมื่อคืนเพื่อนแวะมาหา"เธอคิดแล้วไม่มีผิดแดเนียลไม่มีทางแสดงตัวให้ใครรู้แน่นอน
"ใครจะมาส่งก็ช่างเถอะ ลูกปลอดภัยแม่ก็ดีใจแล้วล่ะ"
"ค่ะ"ฝืนยิ้มทั้งที่ใบหน้าซีดเซียว
ภายในห้องทำงานกว้างแดเนียลกำลังนั่งฟังมิครายงานเรื่องอาการป่วยของนีน่าด้วยใบหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์ใดๆ
"นายไปเถอะ"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อฟังรายงานจบ เมื่อคืนทันทีที่เขาไปส่งเธอเขาก็กลับเลยเพราะไม่มีความจำเป็นอะไรที่เขาจะต้องแสดงตัว
หลายวันต่อมา
ณ กาสิโนชื่อดังนีน่ากำลังยืนคุยกับมิคอยู่ตรงหน้าห้องทำงานของชายหนุ่มเจ้าของตึกสูงแห่งนี้อย่างเป็นกันเอง
"นี่ค่ะ เสื้อของคุณฉันเอามาคืน ซักให้เรียบร้อยแล้วด้วย"เสียงหวานเอ่ยขึ้น
"ขอบคุณมากครับ คุณนีน่า จริงๆแล้วผมว่าไม่ต้องคืนก็ได้นะครับ"
"ต้องคืนสิคะ เสื้อของคุณนะ"นีน่าเอ่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย
"ครับ งั้นรอสักครู่ผมจะเข้าไปแจ้งนายก่อนว่าคุณมาขอพบ"มิคพยายามเก็บอาการด้วยการหันมาสนใจหน้าที่ของตนเอง
"ค่ะ"
นีน่าเดินเข้าไปหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงานของชายหนุ่มที่กำลังก้มหน้าทำงานอยู่ด้วยใบหน้าเรียบเฉย แต่มันก็ยังทำให้เธอหลงใหลในตัวชายหนุ่มอย่างไม่มีเหตุผลถึงแม้ชายหนุ่มจะไม่เคยชายตาแลเธอเลยก็ตาม
"มีธุระอะไร"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับเงยขึ้นมองหญิงสาวตรงหน้า
"คือฉันมาขอบคุณนายที่ช่วยพาฉันส่งโรงพยาบาล"
"อืม"แดเนียลพยักหน้ารับ
"ว่าแต่คืนนั้นนายมีธุระอะไรกับฉันเหรอ"
"อยากรู้"ร่างหนาจ้องใบหน้าหญิงสาวที่อยู่ในชุดเดรสสีดำสั้นเหนือเข่าไม่วางตา
"ฉันก็ต้องอยากรู้สิ เผื่อมันจะเป็นเรื่องสำคัญ อีกอย่างอยู่ๆ นายก็ไปหาฉันถึงที่คอนโดทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นไม่เคยเลยสักครั้ง"นีน่าเอ่ยด้วยความประหม่าพร้อมกับหลบสายตาคมกริบที่จ้องมองมา
"เธออยากจะอยู่ใกล้ๆ ฉัน ใช่ไหม"ร่างหนายืนขึ้นเต็มความสูงเดินไปหยุดตรงหน้าร่างบาง
"อืม"ร่างบางพยักหน้ารับ
"ในฐานะอะไรก็ได้"
"อืม นายก็รู้ว่าเรื่องคืนนั้นฉันเต็มใจทุกอย่าง"
"ดี งั้นมาเป็นคู่นอนของฉัน เธอโอเคไหม"มือหนายื่นไปจับเส้นผมหนาสลวยขึ้นมาสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ ลงปอด
"ฉันโอเค ได้อยู่ใกล้ๆ นายไม่ว่าจะในฐานะอะไรฉันเต็มใจทุกอย่างแหละ"นีน่าเข้าสวมกอดแดเนียลเอาไว้แน่นพร้อมกับยิ้มกว้าง
"งั้นก็เริ่มกันเลย"ร่างหนารวบผลักร่างบางไปพิงกับโต๊ะทำงานทันทีพร้อมกับโน้มใบหน้าอันหล่อเหลาลงไปชิดใบหน้าเธอ
"นาย"นีน่าจ้องใบหน้าแดเนียลด้วยความตื่นเต้น
"ทำไม อย่าบอกนะว่าเธอยังไม่พร้อม รู้ไหมเป็นคู่นอนของฉันมันต้องพร้อมอยู่ตลอดเวลาที่ฉันต้องการ"
"นายจะไม่ทำฉันเจ็บอีกใช่ไหม คือคืนนั้นฉันเจ็บมากเลย"
"หึ ครั้งแรกมันก็เจ็บเป็นธรรมดา ฉันรับรองว่าครั้งต่อๆ ไปรวมถึงวันนี้มันจะมีแต่ความสนุก"ร่างหนายกยิ้มมุมปาก
"อืม ฉันเชื่อใจนาย"
แดเนียลไม่รอช้ายกร่างบางขึ้นนั่งบนโต๊ะพร้อมกับจูบประกบริมฝีปากบางระเรื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้ลุกโชน ลิ้นทั้งสองเกี่ยวพันกันไปมาจนเกิดเสียงเบาๆ มือหนาค่อยๆลูบไล้ไปตามต้นขาสวยแล้วสอดเข้าไปใต้กระโปรงนิ้วเรียวยาวเกี่ยวกางเกงชั้นในตัวจิ๋วจนพ้นทางเนินอวบนูน จากนั้นก็บดขยี้ปมกระสันจนร่างบางเสร็จสม
แดเนียลช้อนอุ้มร่างอ่อนระทวยโอนเอนทำท่าจะล้มลงตรงเข้าไปยังห้องนอนที่มีประตูเชื่อมระหว่างห้องทำงาน เมื่อวางร่างบางลงบนเตียงชายหนุ่มก็ก้มหน้าลงปาดเลียไล้เนินอวบที่มีน้ำหวานนองภายในพร้อมกับใช้นิ้วเรียวสอดใส่เข้าไปในร่องสวาทจนสุดโคน สร้างความเสียวซ่านให้หญิงสาวไม่น้อยจนเธอบิดส่ายเกร็งไปมา
"อื้อ อ่า"ร่างบางเปล่งเสียงครางออกมาเบาๆ
"เป็นไงเสียวดีไหม"เสียงทุ้มเอ่ยชิดร่องสวาท
"เสียว เสียวมากเลย ฉันไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนเลย"
"ยังมีเสียวกว่านี้อีก รับมือฉันให้ดีๆ ล่ะ"
เมื่อแดเนียลเห็นว่านีน่าเสร็จสมติดกันเป็นครั้งที่ 2 อีกครั้ง เขาจึงรีบจัดการเสื้อผ้าอาภรณ์ของเขากับเธอที่ขวางกั้นออกจนเปลือยเปล่า ท่อนเอ็นร้อนที่แข็งขึงเต็มที่ถูกจ่อเข้าไปในริมฝีปากบางของคนใต้ร่าง เอวหนากระเด้าเข้าออกจนหญิงสาวหัวสั่นหัวคลอนไปตามแรงกระแทก
"อ่า ซี๊ด เสียวฉิบ!"ร่างหนาถอดถอนท่อนเอ็นออกจากริมฝีปากบางด้วยความเสียวซ่าน แล้วพาไปจ่อตรงร่องสวาทที่นองเยิ้มไปด้วยน้ำหวานใสแทน
ท่อนเอ็นร้อนทีี่ห่อหุ้มด้วยคอนดอมสอดใส่เข้าไปในร่องสวาทจนสุดมิดลำในคราเดียวส่งผลให้ร่างบางเสียวซ่านผวาลุกขึ้นสวมกอดร่างหนาเอาไว้แน่นสร้างความพอใจให้แดเนียลเป็นอย่างมาก
เมื่อทั้งสองร่างหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียวภายในห้องนอนกว้างขวางก็ดังกึกก้องไปด้วยเสียงกระแทกกระทั้นอันเกิดจากผิวเนื้อกระทบกันเสียงที่ครางเปล่งออกมาจากความเสียวซ่านก็ดังไม่แพ้กันเลย
"ซี๊ด โคตรเสียวเลย"ร่างหนาซูดปากพร้อมกับปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งไปตรงปลายถุงยางอนามัยที่ยังคงคาอยู่ในร่องสวาท
"อร๊าย อ่า!"ร่างบางเกร็งกระตุกเสร็จสมพร้อมๆ กับร่างหนาที่อยู่ด้านบน
หลังจากที่บทสวาทจบลงแดเนียลก็ผละออกจากนีน่าตรงหายเข้าไปห้องน้ำทันควัน ไม่นานก็ออกมาพร้อมกับผ้าพันเอวผืนเดียวตรงไปยังเตียงนุ่ม
"ฉันว่าเราควรจะมีเบอร์ติดต่อกันไว้นะ ส่งโทรศัพท์ของเธอมาสิ"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
"ไหนๆ เธอก็ตกลงเป็นคู่นอนกับฉันแล้ว ถ้าฉันขออะไรอีกสักหน่อยเธอจะตกลงไหม"เอ่ยพลางมือกดโทรศัพท์ไป
"อะไรเหรอ"นีน่ากระชับผ้าห่มขึ้นปิดทรวงอกของตนเอง
"พอดีฉันชอบเอาสด เธอกินยาคุมหรือไม่ก็ฉีดได้ไหม"
"อืม ได้สิฉันจะกินก็แล้วกัน"
"ดี ฉันขอตัวไปทำงานต่อนะ เธอก็กลับไปได้แล้วไป"
"ฉันมาหานายเองได้ไหม"
"ให้ฉันติดต่อไปจะดีกว่า เพราะฉันชอบเปลี่ยนสถานที่ในการเอา มันได้อารมณ์ดี เธอว่าไหม และที่สำคัญอย่าให้ใครรู้ความสัมพันของเราสองคนเด็ดขาด ให้รู้แค่เพียงว่าเป็นเพื่อนกันก็พอ"แดเนียลยิ้มมุมปากแล้วเดินออกไป เพราะเขาได้ปลดปล่อยอารมณ์ในกายแกร่งจึงทำให้เขาอารมณ์ดีกว่าทุกๆ วัน
"อืม ฉันเข้าใจแล้ว"เอ่ยด้วยความน้อยใจ
หลังจากที่นีน่าออกจากกาสิโนเธอตรงไปยังร้านขายยาทันทีเพื่อซื้อยาคุมกำเนิดแบบกินทุกๆ วันตามความต้องการของชายหนุ่มคู่นอนที่เธอรัก
โปรดติดตามตอนต่อไป....