"จำเอาไว้ ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะเห็นแกเด็กในท้องเท่านั้น"แดเนียลเอ่ยด้วยความจำใจ "แค่นั้น จริงๆ เหรอ"นีน่าเอ่ยเสียงสั่นเครือ "ใช่ อย่าหวังว่าฉันจะรักเธอ ไม่มีทาง"
ผู้แต่ง
จันทร์คืนแรมเรื่องย่อ
"จำเอาไว้ ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะเห็นแกเด็กในท้องเท่านั้น"แดเนียลเอ่ยด้วยความจำใจ "แค่นั้น จริงๆ เหรอ"นีน่าเอ่ยเสียงสั่นเครือ "ใช่ อย่าหวังว่าฉันจะรักเธอ ไม่มีทาง"
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,สะท้อนปัญหาสังคม,ผู้ใหญ่,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักร้าย
"จำเอาไว้ ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะเห็นแกเด็กในท้องเท่านั้น"แดเนียลเอ่ยด้วยความจำใจ "แค่นั้น จริงๆ เหรอ"นีน่าเอ่ยเสียงสั่นเครือ "ใช่ อย่าหวังว่าฉันจะรักเธอ ไม่มีทาง"
กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ณ โรงเรียนมัธยมปลายชื่อดังล้วนมีแต่ลูกมหาเศรษฐี นักธุรกิจต่างๆ ฐานะร่ำรวยเข้ามาเรียนกันที่นี้มากมาย หนึ่งในนั้นคือแดเนียลกับแมทธิว คาร์เตอร์ลูกเจ้าของกาสิโนใจกลางเมืองชื่อดัง พร้อมด้วยตระกูลแมคคอนเวลส์ทายาทสองคนอย่างลิลลี่กับนีน่าซึ่งรู้จักกันมานาน
ภายในห้องสมุดตรงมุมหนึ่งของห้องอันเงียบสงบแดเนียล คาร์เตอร์ลูกครึ่งไทย-อังกฤษกำลังนั่งดูคลิปในมือถือด้วยความเพลิดเพลินซึ่งเป็นกิจวัตรที่เขาชอบทำอยู่เป็นประจำทุกวันจนเพื่อนๆ รอบข้างชินชากันไปแล้วกับพฤติกรรมของชายหนุ่ม ซึ่งหนึ่งในนั้นคือแฟรงค์เพื่อนสนิทที่สุด
"มึงอยากได้เพิ่มอีกกี่คลิป บอกกูมา"แฟรงค์เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ
"ไม่ต้อง"แดเนียลปิดคลิปโป๊ในมือลง
"แดเนียล ว่างไหมคะ"จีจี้หญิงสาวร่วมห้องเรียนเดินเข้ามาหาชายหนุ่มที่โต๊ะพร้อมกับส่งสายตาที่รู้กันเพียงแค่สองคนขึ้น
"อืม ไปรอที่เดิม"
"โอเคค่ะ"ร่างบางรีบเดินนวยนาดออกไปทันที
"มึงนี่มันได้ทั้งทฤษฎีและประฎิบัติเลยว่ะ กูนับถือ ฮ่าๆ"แฟรงค์หัวเราะร่า
"มึงมันก็ไม่ต่างอะไรกับกูหรอก"พูดจบแดเนียลก็เดินออกไป
ภายในห้องเก็บของอันสะอาดเอี่ยมไร้ไรฝุ่นเกาะสองร่างชายหญิงเปลือยแต่ท่อนล่างกำลังสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียวพร้อมกับส่งเสียงครางกระเส่าเสียวซ่านดังไปทั่วห้อง เสียงของเนื้อกระทบกันโดยผ่านคอนดอมสร้างความวาบหวิวให้กับคนที่แอบมองอยู่ไม่น้อย และครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมเมื่อชายหนุ่มหันมาสบสายตาเข้ากับเธอและเป็นจังหวะที่ชายหนุ่มกำลังปลดปล่อยทุกอย่างไปยังส่วนปลายคอนดอมพอดี
บางร่างสะดุ้งตกใจตาโตรีบเดินหมุนตัวออกไปด้วยหัวใจเต้นแรง หารู้ไหมแค่ไม่กี่อึดใจร่างหนาเดินเข้าหาประชิดตัวเธออย่างว่องไว
"โอ๊ย!"ร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อถูกมือหนาจับกระชากดึงให้หยุดเดินเต็มแรง
"มึงทำอะไร!"แดเนียลเค้นเสียงใส่หญิงสาวด้วยความโกรธ
"เปล่า ฉันไม่ได้ทำอะไร"หญิงสาวส่ายหน้าตัวสั่นงันงกด้วยความกลัว
"เปล่างั้นเหรอ ก็กูเห็นอยู่"เอ่ยพลางดันร่างบางไปติดกับผนังอาคารพร้อมกับใช้มือหนาบีบคางมนเอาไว้
"ฉันขอโทษ ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว ฉันแค่เดินผ่านมาพอดี"ร่างบางเอ่ยเสียงสั่นเครือน้ำตาคลอเบ้า
"ดี อย่าให้กูเห็นอีก ผู้หญิงจืดชืดใส่แว่นหนาเตอะเหมือนป้าอย่างเธอเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนกับฉันมันก็ดีมากแค่ไหนแล้ว ดูพี่สาวเธอเป็นตัวอย่างบ้างนะ ยัยโง่"แดเนียลผละจากร่างบางแล้วเดินจากไปอย่างคนหยิ่งทะนง
นีน่ามองตามหลังร่างหนาจนสุดลับสายตา ตั้งแต่ที่เธอจำความได้เธอไม่เคยอยู่ในสายตาของแดเนียลเลย ถึงแม้ทั้งสองครอบครัวจะสนิทกันก็ตาม เธอทำได้เพียงแต่แอบมองชายหนุ่มอยู่ห่างๆ จนวันนี้ที่ชายหนุ่มรู้ตัว ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม้เธอจะเห็นชายหนุ่มมีผู้หญิงเข้าหาและมีเซ็กส์อย่างไม่เลือกสถานที่อยู่เสมอ แต่เธอไม่เคยเปลี่ยนใจจากชายหนุ่มเลย
ภายในห้องเรียนกว้างหลังจากนักเรียนมากันครบแล้วและก่อนที่อาจารย์จะเริ่มสอน อาจารย์ก็พานักเรียนหญิงคนหนึ่งที่มีหน้าตาสะสวยสะดุดตาหุ่นผอมเพรียวเข้ามาแนะนำให้ทุกคนในห้องรู้จักซึ่งเธอย้ายมาจากอีกโรงเรียนหนึ่ง
"วันนี้อาจาร์ยพาเพื่อนร่วมห้องคนใหม่มาแนะนำจ้ะ เชิญจ้ะหนู"
"สวัสดีทุกคน เราชื่อซินดี้ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"ซินดี้ส่งยิ้มให้ทุกคนในห้อง
ระหว่างที่ซินดี้กำลังแนะนำตัวเธอก็สบตาเข้ากับดวงตาคมกริบแดเนียลมองจ้องเธออยู่ก่อนจนเธอต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาคมนั้นเสียเอง หลังจากที่เธอแนะนำตัวเสร็จซินดี้ก็พาตัวเองไปนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ นีน่าพร้อมกับเอ่ยทักทาย
"เธอชื่ออะไรเหรอ"
"เราชื่อนีน่า"
"ยินดีที่ได้รู้จัก เป็นเพื่อนกันนะ"
"อืม ได้สิ"นีน่ายิ้มรับ
หลายวันต่อมา
"นายลากฉันเข้ามาในนี้ทำไม"ซินดี้เอ่ยถามชายหนุ่มหล่อเหลาตรงหน้า
"ฉันชอบเธอ"แดเนียลจ้องมองซินดี้ไม่วางตาแทบจะกลืนกินตัวเธอเข้าไป
"นายว่าอะไรนะ"หญิงสาวเอ่ยถามให้แน่ใจ
"เธอได้ยินไม่ผิดหรอก ฉันชอบเธอ เป็นแฟนกับฉันไหม"ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความคาดหวัง
"ฉันคิดว่านายมีแฟนแล้วเสียอีก"
"ถ้าเธอตกลงเธอจะเป็นแฟนคนแรกของฉัน"
"จริงเหรอ ไม่น่าเชื่อ"
"ตกลงไหมล่ะ"
"อืม ตกลง"ซินดี้พยักหน้ารับด้วยความเขินอาย
"ไม่ได้นะ!"จีจี้ผลักประตูเข้ามาในห้อง
"อย่าเสือก!"แดเนียลเอ่ยด้วยความโกรธ
"นายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะแดเนียล นายจะทิ้งฉันงั้นเหรอ"จีจี้โวยวายเสียงดัง
"เราไม่ได้เป็นอะไรกัน!"ร่างหนาเอ่ยเสียงแข็ง
"หึ แล้วที่เอากันในห้องนี้เกือบทุกวันมันหมายความว่ายังไง"
"ก็แค่เล่นสนุกๆ ฉันไม่เคยบอกเลยว่าเราเป็นอะไรกัน ต่างคนต่างสนุกก็แฟร์ๆ กันแล้วไง ไปกันเถอะ"พูดจบแดเนียลก็จับจูงมือซินดี้เดินออกไปเร็วพลัน
"กรี๊ด!"จีจี้เปล่งเสียงออกมาจากลำคอด้วยความโกรธเคืองเพราะทำอะไรไม่ได้
"หึ ปล่อยแดเนียลมันไปเถอะ มาสนุกกับฉันดีกว่า"แฟรงค์เดินเข้าไปซ้อนหลังจีจี้
"ไอ้บ้า!"จีจี้แว้ดใส่แฟรงค์แล้วเดินจากไป
นีน่าที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในห้องเก็บของ เธอก็เอาแต่นั่งซึมไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น เธอไม่คิดเลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างซินดี้กับแดเนียลจะพัฒนาไวถึงขนาดนี้ อีกไม่กี่เดือนเธอจะเรียนจบไฮสคูลแล้ว หลังจากนี้ไปทุกคนจะต้องแยกย้ายกันไปเรียนต่อ เธอคงจะไม่ได้เจอแดเนียลอีกหลายปี
"นีน่า"เสียงซินดี้เอ่ยเรียกเธอขึ้นจากทางด้านหลัง
"ว่าไงเหรอ"
"ฉันซื้อน้ำมาฝากน่ะ"ซินดี้ยื่นขวดน้ำให้นีน่า
"ขอบใจมากนะ"นีน่ารับเอาวางลงบนโต๊ะ
"ดูหน้าเธอเศร้าๆ เป็นอะไรหรือเปล่า"ซินดี้จ้องหน้านีน่า
"เปล่าฉันไม่ได้เป็นอะไร"นีน่ายิ้มกลบเกลื่อนความรู้สึก
"ไม่เป็นไรก็ดี รู้ไหมฉันมีเรื่องจะบอกเธอด้วย"ซินดี้ยิ้มแก้มปริ
"เรื่องอะไรเหรอ"นีน่าแสร้งถามกลับทั้งๆ ที่ในใจรู้อยู่เต็มอก
"ฉันกับแดเนียลเราสองคนตกลงคบกันเป็นแฟนแล้ว"
"ยินดีด้วยนะ ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน"เอ่ยจบนีน่าก็รีบลุกออกไปทันที
นีน่าเดินเหม่อลอยผ่านสนามบาสเกตบอลโดยไม่ทันระวังจึงทำให้เธอโดนลูกบาสเกตบอลอัดใส่หน้าไปเต็มๆ ส่งผลให้แว่นสายตาแตกกระจายร่างบางสลบหมดสติลงกองกับพื้น
"ฉิบหายแล้ว!"แฟรงค์ตกใจอ้าปากค้างยืนมองร่างบางตรงพื้นด้วยความตกใจ
"แม่ง!"แดเนียลสบถออกมาอย่างหัวเสีย เขาไม่คิดเลยว่าลูกบาสที่ถูกโยนออกจากมือเขาจะสร้างเรื่องขึ้น ร่างหนารีบตรงเข้าไปช้อนอุ้มร่างบางขึ้นจากพื้นตรงดิ่งเข้าห้องพยาบาลทันที
ร่างบางถูกมือหนาวางลงบนเตียงเมื่อถึงห้องพยาบาลด้วยความร้อนใจพร้อมกับยืนมองพยาบาลเวรประจำวันใช้น้ำแข็งประคบบนใบหน้าให้เธอเบาๆ โชคดีที่ใบหน้าของเธอไม่มีร่องรอยขีดข่วนจากเศษแว่นมีแต่เพียงรอยแดงจากแรงอัดลูกบาสเท่านั้น
ไม่กี่นาทีผ่านไปนีน่าก็ลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับกระพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับแสงและภาพตรงหน้าให้ชัดขึ้นแต่ภาพตรงหน้ากลับเบลอมองไม่ชัดเจนเหมือนเดิม
"ไม่เป็นไรแล้วนี่"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
"แดเนียลนายเองเหรอ"ร่างบางหันไปตามเสียงพร้อมกับจ้องมองใบหน้าชายหนุ่ม
"นี่เงินค่าแว่นตา"มือหนายัดเงินใส่ในมือบาง
"หมายความว่ายังไง"
"ก็เพราะความโง่ของเธอไง เดินเซ่อซ่าไม่ดูตาม้าตาเรือ ไม่เห็นหรือไงว่าเขากำลังเล่นบาสกันอยู่ ฉันถึงต้องซวยมาเสียเวลากับเธอเนี่ย น่ารำคาญชะมัด"
"ฉันขอโทษ นายเก็บเงินของนายไว้เถอะ"มือบางยื่นเงินในมือคืนชายหนุ่ม
"หึ ฉันรู้ว่าเธอมีเงิน ถ้าจะให้ฉันแนะนำนะเธอควรจะซื้อคอนเเทคเลนส์มาใส่ซะจะได้จบๆ"แดเนียลจ้องมองร่างบางที่เอาแต่นั่งก้มหน้า
"อืม ขอบใจนะที่แนะนำ"
"นีน่าเธอเป็นยังไงบ้าง"ซินดี้ที่ทราบเรื่องจากเพื่อนนักเรียนข้างนอกเดินเข้ามา
"ยังมึนๆ นิดหน่อย แต่โอเคแล้วล่ะ"
"ให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนนะ"
"อืม ขอบใจ"
แดเนียลกับแฟรงค์เห็นอย่างนั้นจึงเดินออกจากห้องเงียบๆ ปล่อยสองสาวอยู่ด้วยกันตามประสาเพื่อน ในขณะนั้นนีน่าก็เพ่งมองแผ่นหลังกว้างเดินออกไปจนลับสายตา
โปรดติดตามตอนต่อไป....
ตัวละครเรื่องนี้จะออกเทา ๆ ไม่มีปมอะไรมีแต่เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ทั้งคู่หลักและคู่รอง คอมเม้นพูดคุยกันได้นะคะ
E book meb ออกวันไหนจะแจ้งให้ทราบอีกทีนะจ๊ะ :)