รามเข้าไปประมูลเช่าโทรศัพท์ในดาร์กเว็บ ซึ่งโทรศัพท์เครื่องนี้ไม่ใช่โทรศัพท์ธรรมดา แต่เป็นโทรศัพท์ที่สามารถควบคุมร่างกายคนอื่นโดยแค่ถ่ายรูปหน้าคนคนนั้น จากนั้นอยากทำอะไรกับอีกฝ่ายก็ได้ "น่าสนุกชะมัด"
ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,pwp ,yaoi,bl,pwp,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นุมีเซ็กซ์กํบรามจนเสร็จ นุก็ปล่อยให้รามนอนพักชั่วคราวระะหว่างรอต่อรอบใหม่พร้อมกันแบบสามคู่
ระหว่างที่นุรอลูกชายลุงนัยและน้องชายของป้องมาที่ห้อง นุก็ได้ขอถ่ายรูปใบหน้าของลูกชายลุงนัยและน้องชายของป้องจากป้องและลุงนัยเพื่อควบคุมร่างกาย
"ลูกลุงนัยชื่อน้องนายสินะหน้าตาดูซื่อ ๆ สมกับเป็นเด็กตั้งใจเรียนดีหนิ เอ๊ะ! นี่รามนี่นายเคยมีเซ็กซ์กับน้องเขาด้วยเหรอเนี่ย" นุมองรามที่น้องพักอยู่บนเตียงทันที
"เอิ่มคือว่า..."
รามทำท่าเก้ ๆ กัง ๆ เพราะเรื่องนี้มีแค่เขากับนายที่รู้แม้กระทั่งลุงนัยซึ่งเห็นพ่อของนายก็ไม่เคยทราบเรื่องนี้มาก่อน
"คุณรามนี่มันเรื่องจริงเหรอครับ นี่มันไม่จริงใช่ไหม" นัยถามจี้ราม
"คือว่าลุงนัยผมขอโทษนะครับ ผมกับนายน้องเราเคยมีเซ็กซ์กันก็จริง แต่ว่าพวกเราทำกันแค่ครั้งเดียวเองนะครับ หลังจากนั้นผมกับน้องเขาก็ไม่ได้มีเซ็กซ์กันต่อเลย" รามยอมรับผิดสารภาพความจริงให้ลุงนัยรู้
"ฮะ! นี่มันเรื่องจริงสินะ คุณรามทำไมคุณถึงได้ทำเรื่องระยำแบบนี้กับลูกผม คุณบังคับขืนใจน้องนายใช่ไหม" ลุงนัยปรี่เดินเข้าด้วยความโมโห
"ลุงใจเย็นก่อน คุณรามเขาเป็นเจ้านายเรานะ ลูกลุงยังเรียนไม่จบอดทนไว้ก่อน" ป้องรีบเข้ากอดรั้งห้ามลุงนัยไว้
"ถึงกูจะโกรธมากกูก็ไม่ทำอะไรคุณรามหรอกปล่อยกู" ลุงนัยหยุดยืนอยู่ตรงนั้นแล้วแกะมือป้องออก
"ผมขอโทษจริง ๆ ที่แอบมีเซ็กซ์กับน้องเขาลับหลังลุง แต่ว่าผมไม่ได้บังคับหรือขืนใจอะไรน้องเขาเลย แต่น้องเขาเป็นคนเสนอตัวขอมีเซ็กซ์กับผมเพื่อแลกกับโน้ตบุ๊กเครื่องใหม่" รามได้พูดอธิบายให้ลุงนัยฟัง
"โน้ตบุ๊ก งั้นก็เมื่อสองเดือนก่อนที่ไอ้นายมันบอกว่าจับฉลากได้มาแสดงว่าไอ้นายโกหกสินะ" นัยครุ่นคิดตามราม
"น้องนายเขาไม่ได้ตั้งใจอยากโกหกลุงหรอกนะครับ แต่ว่าน้องเขารู้ว่าลุงแบกรับค้าใช่จ่ายหลายอย่าง ก็เลยมายื่นขอเสนอนี้ให้ผม ตอนแรกผมก็ตั้งใจให้เงินไปซื้อเลยไม่หวังอะไร แต่ว่าน้องเขาก็บอกว่าไม่ได้คะยั้นคะยอผมอยู่อย่างนั้นจนผมใจอ่อน และก็ให้เงินน้องเขาไปเพิ่มอีกด้วย" รามเล่าให้ลุงนัยโดยที่ไม่กล้าสบตาลุงนัยสักนิด
"โธ่ลูกพ่อ ทำไมถึงคิดอะไรสั้นแบบนี้" ลุงนัยเขารู้สึกเสียใจที่ลูกของเขาเสียตัวให้รามแล้ว
"เฮ้ออราม นายนี่นะขนาดลูกคนรับใช้ที่เห็นมาตั้งแต่เด็กก็ยังไม่เว้น" นุพูดเก็บราม จากนั้นนุก็อ่านข้อมูลน้องชายของป้องต่อ
"น้องชายพี่ป้องชื่อปราบสินะครับหน้าตาก็หล่อคมเข้มดีจัง เอ๊ะนี่ราม น้องชายพี่ป้องนายก็ไม่เว้นเหรอเนี่ย ขนาดน้องเขาพึ่งสึกผมยังไม่ทันยาวเลย" นุตั้งใจอ่านเสียงดังให้ป้องได้ยิน
"นี่คุณรามกับน้องชายผม ไม่จริงนี่คุณรามล่อลวงน้องผมใช่ไหมไอ้ปราบมันบวชเรียนตั้งแต่เด็กพึ่งจะสึก มันไม่มีทางคิดเรื่องมีเซ็กซ์กับคุณรามแน่ ๆ"
"พี่ป้องครับผมก็ต้องขอโทษพี่เหมือนกัน ถ้าให้ตามจริงผมไม่ได้ล่อลวงน้องพี่เลย น้องพี่เขารู้เรื่องที่เราเคยมีเซ็กซ์กันก็เลยอยากลองดูบ้าง ก้เลยมาขอร้องผมจนผมใจอ่อน"
"ทำไมคุณรามไม่ปฏิเสธละครับทั้งน้องนายไอ้ปราบคุณรามเลือกที่จะไม่มีเซ็กซ์กับพวกเขาก็ได้ แต่คุณหมกมุ่นในกามจนไม่สนความรู้สึกพวกผมสองคนเลยที่เป็นคนรับใช้คอยทำตามคำสั่งคุณรามมาตลอดไม่เคยขัด ผมเสียใจมากจริง ๆ" ปรามพูดด้วย
รามได้แต่ก้มหน้ายอมรับผิดปล่อยให้ทั้งสองคนว่าเขาโดยไม่ได้โต้เถียงกลับเลยสักนิด
นุที่เห็นดังนั้นเขาก็ไม่ได้ขัดหรือเข้าไปห้ามอะไร เพราะเขาเองก็โมโหรามเช่นกันที่มีเซ็กซ์กับใครก็ได้ไม่เลือกหน้า แต่ทำไมพอเป็นเขารามถึงจะให้คนอื่นมามีเซ็กซ์แทน
ก๊อก! ก๊อก! (เสียงเคาะประตู)
"ขออนุญาตนะครับคุณราม พวกผมปราบกับนายมาแล้วครับ"
"พวกมึงสองคนเปิดประตูเดินเข้ามาได้เลย" นัยตะโกนบอกแทนรามที่กำลังถูกนุจูบปากดูดลิ้นไว้อยู่
พอปราบและนายเดินเข้ามาในห้องก็รู้สึกงุนงงและตกใจเป็นอย่างมาก เขาเห็นรามและนุเปลือยกายนัวเนียจูบกันอย่างเร่าร้อนอยู่บนเตียง ปราบและป้องที่เห็นก็ไม่รู้จะทำตัวอย่างไรจึงรีบเดินมายืนข้าง ๆ พี่ชายและพ่อของพวกเขาทันที
"พ่อเรียกผมมาทำไม อย่าบอกนะว่าคุณรามเขาสั่งให้พ่อเรียกผมกับพี่ปราบมาดูพวกคุณรามมีเซ็กซ์กับคุณนุเพื่อความตื่นเต้น" นายกระซิบถามลุงนัยผู้เป็นพ่อของเขา
"ไอ้ลูกเวร มึงนะมึง กูรู้หมดแล้วว่ามึงเอากับคุณรามแล้ว" นัยมองไปที่นายด้วยความโกรธเคือง
"ฮะ! พะพะพ่อรู้แล้ว รู้ได้ไง นี่คุณรามบอกพ่อเหรอ" นายตกใจเป็นอย่างมากที่พ่อของเขารู้เรื่องแล้ว
"ไอ้ลูกเวรกูรู้ได้ไงไม่สำคัญหรอก มึงอยากได้โน้ตบุ๊กหรืออยากได้เหี้ยอะไรทำไมไม่มาบอกกูล่ะ กูเป็นพ่อมึงนะมึงอยากได้อะไรกูก็หาเงินมาซื้อให้มึงได้อยู่แล้ว มึงไม่เห็นจำเป็นต้องไปเสนอตัวเองเพื่อแลกเงินกับคุณรามเลย รู้ไหมกูทั้งโกรธทั้งเสียใจมากแค่ไหน" นัยพูดในขณะที่ดวงตาของมีน้ำตา
"พ่อผมขอโทษผมผิดไปแล้ว ช่วงนั้นพ่อไม่สบายนี่ครับต้องเข้าโรงพยาบาล ค่าใช้จ่ายช่วงนั้นก็เยอะ จะให้ผมขอพ่อได้ไง ตอนนั้นผมจำเป็นต้องใช้โน้ตบุ๊กในการเรียนด่วนมาก จะยืมใครก็ไม่ได้ ผมก็เลยไปขอคุณราม"
"คุณรามเขาบอกเขาให้เงินมึงฟรี ๆ แต่มึงขยั้นขะยอจะยกซิงให้คุณรามจริงไหม" นัยถามนายเรื่องที่คาใจ
"จริงครับ" นายพูดพร้อมผงกหัว
"ไอ้ลูกเวรทำไมมึงคิดสั้นแบบนี้" นัยพยายามควบคุมสติอารมณ์แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงท่าทีโมโหออกมา
"ผมเองก็ชอบผู้ชาย ที่สำคัญผมเคยแอบเห็นคุณรามเขามีเซ็กซ์กับพ่อ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าดุ้นคุณรามทำไมทำให้พ่อทำหน้าเสียวได้ขนาดนั้น ก็เลยขอตอบแทนคุณรามไปแบบนั้น แต่หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้ทำอีกเลย"
"มึงรู้เรื่องของกูกับคุณรามเหรอไอ้นาย" นัยตกใจที่ลูกชายของเขาเคยเห็นเขามีเซ็กซ์กับราม
"รู้สิ เขารู้กันหมดทั้งบ้านนั่นแหละ แม่ก็รู้" นายพูดด้วยใบหน้าใสซื่อ
"แม่มึงรู้" นัยรู้สึกตกใจมากกว่าเดิมที่ภรรยาของเขาก็ทราบเรื่องนี้
"แม่เขารู้มาตั้งนานแล้ว แต่เขารู้ว่าพ่อทำไปเพราะอะไร ทุกครั้งที่บ้านเรามีปัญหาเรื่องเงินพ่อก็จะไปทำแบบนั้นกับคุณทุกครั้ง แม่ก็เลยเลือกที่จะปิดตาข้างเดียวไม่สนเรื่องพ่อกับคุณราม แต่เรื่องที่แม่ยังไม่รู้ก็คือเรื่องของพ่อกับพี่ป้องต่างหากล่ะ" นายพูดเสร็จก็หันไปมองป้องที่ทำทางเลิ่กลั่ก
"ไอ้นายมึงอย่าให้แม่มึงรู้เด็ดขาดล่ะ ไม่งั้นมึงได้กำพร้าพ่อแน่" นัยพอรู้ว่าลูกชายของเขารู้เรื่องป้องก็รีบขอร้องลูกชายทันที
"ผมไม่บอกหรอก แต่ก็อย่าพากันไปทำที่บ้านบ่อยแล้วกัน ถ้าแม่เห็นจัง ๆ ผมเองก็ช่วยไม่ได้นะ"
"เออ ๆ ไอ้ลูกรักพ่อหายโกรธเรื่องที่มึงเอากับคุณรามก็ได้ที่ว่าเจ๊ากัน" นัยตอนนี้พอได้คุยปรับความเข้าใจกับลูกชายก็ใจเย็นลง
"เองก็เหมือนกันไอ้ปราบไม่ต้องมาตีหน้าซื่อกูรู้หมดแล้วไม่ต้องมาตีเนียนนิ่งเลยนะมึง" ป้องหยิกแขนปราบ
"โอ๊ย! อะไรของพี่เนี่ยผมเจ็บนะ " ปราบเดินถอยหนีเอามือลูบแขนตรงที่ถูกป้องหยิก
"เจ็บก็ดีจะได้มีสติบ้าง เสียดายที่มึงบวชเรียนมาตั้งแต่เด็กจริง ๆ ไม่น่าเชื่อว่ามึงโตมาจะเสียคน ไปลองมีเซ็กซ์กับคุณรามเพราะอยากรู้เฉย ๆ นี่นะ ขนาดน้องนายเขาเจ็บก้นเขายังได้ตังค์เลย ส่วนมึงนี่มันโง่จริง ๆ ไม่ได้อะไรเลย" ป้องเอานิ้วชี้จิ้มย้ำ ๆ ที่หน้าผากปราบ
"จะบอกไม่ได้อะไรก็ไม่ใช่ อย่างน้อยคุณรามก็ทำให้ผมเข้าใจว่าการถูกเอาก้นมันเสียวขนาดไหน และที่สำคัญเพราะได้ลองมีเซ็กซ์กับคุณรามตอนนั้นผมก็เลยถึงได้รู้ใจตัวเองว่าผมชอบผู้ชายจริง ๆ และมีอีกเรื่องที่พี่กับลุงนัยไม่รู้ ผมกับน้องนายเราคบกันอยู่" ปราบตัดสินใจบอกความจริงเรื่องที่เขาปิดไว้อีกเรื่องโดยไม่สนใจแล้วว่านัยกับป้องจะรู้สึกอย่างไร
"ฮะ!" ป้องและนัยอุทานพร้อมกัน
"พี่ปราบไหนสัญญาแล้วไงว่าจะบอกพ่อกับพี่ป้องหลังจากผมเรียนจบมีงานทำแล้ว" นายทำท่าทางเขินอายเดินมากอดแขนปราบ
"ว้าวสุดยอดจริง ๆ นี่มันความสัมพันธ์อะไรกันเนี่ย" นุเลิกเล้าโลมรามและหันมาสนใจคนทั้งสี่ที่ยืนสนทนากัน
"น้องนายน้องปราบพี่ขอโทษนะ แต่พี่ขอร้องแล้วไอ้หมอนี่ไม่ยอม" รามทำหน้าเศร้าพูดกับนายและปราบ
"อะไรกันครับคุณราม ทำไมถึงบอกเรื่องของผมกับน้องนายให้ลุงนัยกับพี่ป้องรู้ละครับ เราสัญญากันไว้แล้วนี่นา" ปราบถามราม
"พี่ไม่ได้บอก ไอ้คนที่บอกคือไอ้หมอนี่ต่างหากล่ะ" รามชี้ไปที่นุ ที่กำลังยิ้มอย่างมีเลศนัย
"คิก ๆ น่าสนุกจริง ๆ ลุงนัย พี่ป้อง น้องปราบ และก็น้องนายถอดเสื้อผ้าออกสิครับ ได้เวลามีเซ็กซ์แบบสามคู่แล้ว"
