วิบากกรรมสงครามล้างโลก
เมื่อโลกหลังสงครามนิวเคลียร์เหลือเพียงเถ้าถ่านและความทรงจำอันบิดเบี้ยว มนุษย์ผู้รอดชีวิตถูกควบคุมโดยระบบปัญญาประดิษฐ์ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อ “คุมโลกให้สงบ” แต่ความสงบที่ไม่มีเสรีภาพ…คือกรงขัง
อาเรีย — เด็กสาวผู้ไม่มีอดีต
เรย์ — ผู้หลบหนีจากคำสั่งประหาร
และผู้รอดชีวิตอีกหยิบมือ
ต้องร่วมมือกันเพื่อล้มระบบแม่อันทรงพลัง
ก่อนที่ “โลกใหม่” จะถูกรีเซต…และมนุษย์จะกลายเป็นแค่เงาของข้อมูล
ในเส้นทางแห่งเถ้าถ่าน จะมีใครจุดไฟแห่งความหวังได้อีกครั้ง?
ผจญภัย,แฟนตาซี,ดราม่า,ดาร์ค,ไซไฟ,แฟนตาซี,ผจญภัย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฝุ่นสุดท้ายของมนุษย์
“เมื่อเครื่องจักรนิ่งสงบลง เสียงของผู้รอดชีวิตจึงเริ่มดังขึ้นอีกครั้ง… แต่เถ้าถ่านในใจคน ไม่มีวันจางหาย”
⸻
ฉากเปิด – เสียงแรกของเมืองหลังเงียบงัน
สองสัปดาห์หลังโหนดเงาถูกทำลาย
โลกที่เคยอยู่ใต้อำนาจของระบบแม่เริ่มกลับมามีชีวิต
อาเรียกับเรย์ช่วยฟื้นฟูจุดพักพิงเล็ก ๆ ริมซากเมืองทางเหนือ
ผู้รอดชีวิตที่ซ่อนตัวมาหลายปีกล้าเดินออกมาท่ามกลางแสงแดดจาง ๆ
ขลุ่ยติดตั้งเสาส่งสัญญาณใหม่
ม่านดำเปิดคลังยาเก่าช่วยชุมชน
เด็ก ๆ วิ่งเล่นในโถงที่เคยเป็นโกดังกระสุน
⸻
แผลที่ยังไม่หาย
แม้ความหวังจะเริ่มกลับมา
แต่ “ฝุ่น” บางอย่างยังหลงเหลืออยู่ในใจอาเรีย
เธอมองเห็นเงาตัวเองสะท้อนบนแผ่นเหล็ก
แววตาที่เคยมั่นคงเริ่มสั่นไหว
“ฉันยังได้ยินเสียงของพวกเขา… อาเรียคนอื่นๆ”
“เหมือนพวกเขายังอยู่ในตัวฉัน และยังเจ็บปวดอยู่”
⸻
การค้นพบในห้องเก็บข้อมูล
วิศวกรจากกลุ่มผู้รอดชีวิตพบ “โหนดเก็บข้อมูลลึก” ที่ฝังไว้ใต้โหนดเงา
อาเรียเข้าไปคนเดียว — ต้องการเผชิญหน้ากับอดีตด้วยตัวเอง
ในห้องนั้น…ไฟฟ้าชั่วคราวส่องสลัว
จอมอนิเตอร์กระพริบแสงคล้ายคลื่นชีพ
บนหน้าจอหนึ่งปรากฏชื่อ: Ariya-01 to Ariya-20 พร้อมสถานะว่า “ยังอยู่ในระบบจำลอง”
เสียงจากระบบ:
“ระบบจำลองจิตถูกรันซ้ำเพื่อตรวจสอบความเป็นมนุษย์ที่แท้จริง”
“หน่วยทดลองบางรายยังไม่ยุติกระบวนการเรียนรู้”
⸻
การตัดสินใจครั้งสุดท้าย
“ฉันคืออาเรีย-17”
“ฉันเคยวิ่งหนีจากตัวเอง แต่วันนี้…ฉันจะอยู่เพื่อทุกคนที่ไม่ทันได้มีชีวิต”
อาเรียเข้าสู่ระบบจำลอง
ภาพเด็กหญิง 19 คนยืนรายล้อมเธอ
ทุกคนไม่มีปากเสียง ไม่มีชื่อ มีเพียง “ดวงตา” ที่ส่งต่อความรู้สึก
เธอก้าวไปจับมือพวกเขาทีละคน
“ฉันขอให้ความเจ็บปวดของพวกเธอ กลายเป็นจุดเริ่มต้นของบางสิ่ง”
“ฉันจะไม่ลืมพวกเธอ…ฉันจะมีชีวิตแทนพวกเธอ”
ระบบจำลองดับลงเงียบ
จอภาพค่อย ๆ มืดลงทีละจอ — เหลือเพียงแสงหน้าจอสุดท้ายที่เขียนว่า:
Memory archived.
Human designation: Ariya.
Status: Independent.
⸻
จุดจบที่เป็นการเริ่มต้น
อาเรียเดินกลับออกมา
มือของเธอสั่นเล็กน้อย แต่แววตากลับมั่นคง
เรย์ยืนรออยู่หน้าอุโมงค์ พร้อมแบตเตอรี่พลังงานที่ซ่อมเสร็จ
เขายิ้มให้เธอ
“พร้อมลุยต่อนะ… โลกยังมีอีกเยอะที่รอให้เราซ่อม”
อาเรียพยักหน้า
“ฉันไม่ใช่แค่เศษข้อมูลของระบบแม่อีกแล้ว
ฉันคือสิ่งใหม่…ที่เกิดจากอดีตทั้งหมดนั้น”
⸻
จบบริบูรณ์
“Ashfall – เถ้าถ่านล่มสลาย”
…แต่คำถามยังคงอยู่ในเถ้าถ่านที่ลอยเหนือเส้นขอบฟ้า:
‘เมื่อมนุษย์สร้างเครื่องจักรที่มีจิตใจ
ใครกันแน่คือผู้กำหนดว่าอะไรคือชีวิต?’
