เมื่อหญิงสาวผู้สิ้นหวังตกสู่รังของสัตว์ในตำนาน
“นก” กลับได้พบว่าการสิ้นสุดอาจเป็นเพียงจุดเริ่มต้น
แสงสว่างในชีวิตที่เธอเคยคิดว่าสูญสิ้นไปแล้ว
ยังคงรอให้เธอสัมผัสมันได้ อีกครั้ง [อัพทุกจันทร์]
นกแสงดาว : เปลวไฟแห่งชีวิต - บทที่ 4 อดีตในกองฟอน โดย นภิสดารา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
แฟนตาซี,จิตวิทยา,โรคซึมเศร้า,สัตว์วิเศษ,เยียวยาจิตใจ,มังกร,ฟีนิกซ์,ความหวัง,มิตรภาพ,ฮีลใจ,ต่างโลก,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นกแสงดาว : เปลวไฟแห่งชีวิต
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
รายละเอียด
เมื่อหญิงสาวผู้สิ้นหวังตกสู่รังของสัตว์ในตำนาน
“นก” กลับได้พบว่าการสิ้นสุดอาจเป็นเพียงจุดเริ่มต้น
แสงสว่างในชีวิตที่เธอเคยคิดว่าสูญสิ้นไปแล้ว
ยังคงรอให้เธอสัมผัสมันได้ อีกครั้ง [อัพทุกจันทร์]
ผู้แต่ง
นภิสดารา
เรื่องย่อ
ในวันที่หมดแรงจะก้าวเดินต่อ “นก” นักศึกษาปริญญาโทด้านสัตววิทยาวัย 25 ปี เลือกจบชีวิตตนลงบนยอดเขาเขียว แต่แทนที่จะดับสูญ นกกลับลืมตาขึ้นในรังของสิ่งมีชีวิตในตำนาน ท่ามกลางท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว
ที่นี่ นกได้รับข้อเสนอให้กลายเป็นคู่พันธะสัญญาของฟีนิกซ์ดวงดาว สัตว์ในตำนานที่มีพลังแห่งความหวัง และแม้ตัวนกจะรู้สึกไร้ค่าเกินกว่าจะช่วยใครได้อีก แต่การเดินทางครั้งใหม่นี้ กลับค่อย ๆ เยียวยาหัวใจที่แตกร้าว
ในโลกที่พลังเวทแห่งธาตุทั้งห้าหล่อเลี้ยงสมดุลชีวิต นกค่อย ๆ เรียนรู้ว่า นกไม่จำเป็นต้องมีพลังที่ยิ่งใหญ่ ก็มีค่าควรแก่การมีชีวิตอยู่
เพราะบางครั้ง แสงแห่งความหวัง อาจเริ่มต้นจากใจที่เคยมืดมน
สารบัญ
เนื้อหา
บทที่ 4 อดีตในกองฟอน
บทที่ 4 : อดีตในกองฟอน
ปัง ปัง ปัง!
โครม!!
ตู้ม!!!
เสียงปืนกลเสียงระเบิดดังสนั่นกึกก้องจนพื้นดินสั่นสะเทือนไปทั่วเอลดารอน หมู่บ้านลูกผสมทางตอนเหนือของจักรวรรดิมนุษย์อัลดารอน ควันไฟสีดำพวยพุ่งอยู่เหนือหมู่บ้านบดบังแสงจันทร์ กลิ่นน้ำมันกลิ่นดินปืนฉุนกึกคละคลุ้งไปกับกลิ่นควันไม้ไหม้ไฟ เสียงอึกทึกครึกโครมและเสียงกรีดร้อง ปลุกให้มังกรสายฟ้าตื่นตัวเต็มที่ มังกรสีเงินตัวมหึมาที่นอนหมอบอยู่บนลานกลางหมู่บ้านลุกขึ้นยืนด้วยสองขาหลัง ใช้กรงเล็บที่หัวปีกรับน้ำหนักร่างกายช่วงบนแทนขาคู่หน้า ดวงตาคู่คมสีนิลกวาดมองไปรอบ ๆ ตัว จึงได้เห็นว่า หมู่บ้านที่เคยสวยงาม สมกับเป็นที่พำนักหลังออกเรือนของเจ้าหญิงอาร์ทานิสกับหัวหน้าหมู่บ้านลูกผสมอิสต์ยาร์ กำลังตกอยู่ในกองเพลิง เปลวไฟร้อนแรงแผดเผาบ้านเรือนจนมอดไหม้ ซากปรักหักพังกระจัดกระจายไปทั่ว
“โอโลส!”
เสียงเรียกของเจ้าหญิงอาร์ทานิสผู้เป็นคู่พันธะ กระตุ้นให้โอโลสพุ่งตัวไปหานางได้ทันเวลา ก่อนที่ระเบิดลูกใหญ่จะพุ่งเข้าทำลายบ้านไม้หลังน้อยท้ายหมู่บ้าน อันเป็นเรือนหอของนางและคู่ชีวิตจนไม่เหลือซาก ปีกที่เคยปกคลุมด้วยขนนกสีเงิน ถูกใช้บังร่างตนเอง คู่พันธะของตน คู่ชีวิตของนาง และลูกน้อยของทั้งคู่ที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่ถึงครึ่งชั่วยาม ปีกคู่นั้นบัดนี้ขาดรุ่งริ่งชุ่มโชกไปด้วยเลือดสีแดงสด โอโลสคำรามอย่างเจ็บปวด แต่หาได้ลดปีกลงไม่
“ขึ้นมาบนหลังข้า อาร์ทานิส อิสต์ยาร์” โอโลสพูดลอดไรฟันเพื่อข่มความเจ็บปวด
“ไม่ โอโลส เจ้าบาดเจ็บ ปีกเจ้าตอนนี้รับน้ำหนักเราสามคนไม่ไหวหรอก” เสียงหวานเอ่ยพลางส่ายหัวรัว ๆ ดวงตาสีม่วงคู่สวยฉายแววเจ็บปวด มือข้างที่ไม่ได้อุ้มลูกน้อยยื่นออกไปลูบขนสีเงินชุ่มเลือดแผ่วเบา
“ขึ้นมาเถิด อาร์ทานิส เจ้าก็รู้มิใช่หรือ นี่หาใช่ขโมยขโจรทั่วไปไม่ เจ้าเห็นอาวุธของพวกมันแล้ว เจ้าไม่รู้หรือ…”
“ข้ารู้…” อาร์ทานิสกัดริมฝีปากแน่น ดวงตาฉายแววสับสน “…ทหารจักรวรรดิ เจ้าตัวเดียวสู้พวกมันไม่ไหวหรอกโอโลส ยานบินรบของทางจักรวรรดิในตอนนี้ ติดขีปนาวุธครบทุกลำแล้ว ปีกเจ้าเป็นอย่างนี้ เจ้าจะพาเราหลบทันได้อย่างไร
“อิสต์ยาร์…” โอโลสหันไปหาชายหนุ่มโดยหวังว่าเขาจะเกลี้ยกล่อมนางได้
“ไม่ โอโลส ข้าไปไม่ได้ ข้าจะทิ้งพวกพ้องของข้าหนีไปได้อย่างไร ข้าจะออกไปสู้กับพวกมัน ในฐานะหัวหน้าหมู่บ้าน ถึงตาย ข้าก็จะต้องปกป้องหมู่บ้านนี้”
“อาร์ทานิส…” โอโลสหันกลับไปมองคู่พันธะ ก็ได้เห็นดวงตาคู่สวยที่ยังมีแววความเจ็บปวด แต่กลับฉายชัดถึงการตัดสินใจอันแน่วแน่
“จักรพรรดิต้องการฆ่าเรา โอโลส ทั้งข้าและเจ้า ในฐานะเจ้าหญิงแห่งจักรวรรดิ ข้าจะไม่หนี แต่ในฐานะภรรยาผู้นำหมู่บ้าน ข้าจะร่วมสู้ไปกับทุกคนที่นี่”
“ขึ้นหลังข้าอาร์ทานิส เราสองคนร่วมมือกันคงจะพอต้านไว้ได้จนกว่าเอสเตลจะมา” โอโลสมั่นใจว่าสหายของเขาที่มีจิตเชื่อมกัน ย่อมรับรู้ได้เมื่อเขาตกอยู่ในอันตราย และคงกำลังเร่งบินมาอย่างสุดกำลัง
“ไม่ โอโลส เจ้ากับเอสเตลต้องไม่ตายอยู่ที่นี่ ข้าจะไม่ยอมให้พวกมันสมหวัง พาลูกข้าหนีไปซะ ข้ากับอิสต์ยาร์จะต้านพวกมันไว้เอง”
“แต่ลูกเจ้า…”
“ดูแลเขาให้ดี ดั่งเช่นเจ้าดูแลข้า ลาก่อน โอโลส”
อาร์ทานิสยัดห่อผ้าในอ้อมแขนใส่ปากโอโลสเพื่อไม่ให้เขาพูดได้อีก เจ้าหญิงแห่งจักรวรรดิจูบลาคู่พันธะแผ่วเบา ก่อนจะวิ่งตามผู้เป็นสามีออกไปด้านหลังโอโลส แล้ววาดมือทั้งสองข้างขึ้นเป็นวงกลม เกิดเป็นกำแพงเวทแสงขนาดใหญ่สูงสุดฟ้าดันโอโลสไปที่ชายป่า กั้นมังกรสายฟ้าออกจากหมู่บ้านและผู้มารุกราน