ไม่นึกว่าอ่านนิยายอยู่ดีๆจะช็อกหัวใจวายตาย แต่ที่พีคคือผมตายแล้วเข้ามาอยู่ในร่างของตัวร้ายในนิยายที่ผมอ่าน
ชาย-ชาย,เกิดใหม่,รั้วโรงเรียน,ไทย,นิยายวาย,เคะเคะ,ชายรักชาย ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ไม่นึกว่าอ่านนิยายอยู่ดีๆจะช็อกหัวใจวายตาย แต่ที่พีคคือผมตายแล้วเข้ามาอยู่ในร่างของตัวร้ายในนิยายที่ผมอ่าน
ผู้แต่ง
โซจูหวาน
เรื่องย่อ
แนะนำ
*****WARNING*****
*คำเตือนเนื้อหาทั้งหมดของนิยายมาจากจินตนาการ เป็นแนวนิยายวายใครรับไม่ได้กรุณากดออกหรือเลื่อนผ่านไปเลย มีความหยาบคายในการใช้ภาษาไม่เหมาะสำหรับคนอ่านที่อายุต่ำกว่า 18+ *
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
*********************
คำโปรย
ไม่นึกว่าอ่านนิยายอยู่ดีๆจะช็อกหัวใจวายตาย แต่ที่พีคคือผมตายแล้วเข้ามาอยู่ในร่างของตัวร้ายในนิยายที่ผมอ่าน
กวาง: นี้เราเลิกชอบพี่กรแล้วนะ นายยังจะมายุ่งกับเราทำไม อีกอย่างเราก็เลิกแกล้งนายแล้วด้วย
จอมขวัญ: แล้วคิดว่าขวัญจะปล่อยไปง่ายๆหรอ กวางต้องโดนลงโทษที่เคยแกล้งขวัญ
กวาง: แต่เราไม่ใช่กวางคนเดิมแล้วนะ เราสำนึกผิดแล้วจริงๆ
จอมขวัญ: จะคนเดิมหรือคนใหม่ก็ต้องได้รับการลงโทษจากขวัญค่ะ หึ
แนะนำตัวละคร
ไผ่ ลภัสนันท์ ดาสกุล
เด็กหนุ่มสุดเนิร์ดที่อ่านนิยายอยู่ดี ๆ ก็ช็อกหัวใจวายตาย ทำให้วิญญาณของไผ่หลุดเข้าไปในนิยายที่เขาอ่านก่อนตาย แต่ที่พีคสุด ๆ คือวิญญาณของไผ่ได้เข้าร่างตัวร้ายตัวอิจฉาผู้น่าสงสารที่เสียชีวิตเพราะหัวใจกำเริบ
กวาง คณณัฐ์ ธาดาวงศ์
ตัวร้ายในนิยายวายที่ไผ่ชอบอ่านและเป็นตัวละครที่ไผ่ชอบมาก เพราะในความคิดของไผ่ กวางเป็นตัวละครที่น่าสงสารมากเพราะถูกแย่งความรักความเอ็นดูจากพี่ชายข้างบ้านที่เป็นพระเอกในนิยายไปจนหมด กวางแอบรักพระเอกมาตั้งแต่เด็กจึงไม่ยอมที่จะเสียรักแรกใครโดยเฉพาะนายเอกของเรื่องอย่างจอมขวัญ จึงทำให้กวางที่นิสัยเดิมเป็นเด็กนิสัยดีน่ารักเอาแต่ใจตัวเองบ้างในบางครั้ง กลายเป็นคนขี้อิจฉาและชอบแกล้งนายเอกเมื่อมีโอกาส และยิ่งพระเอกที่หลงนายเอกเข้าข้างนายเอกทุกอย่างยิ่งทำให้กวางเกลียดจอมขวัญมาก จนทำให้กวางถึงขึ้นดักตบตีนายเอกหลายครั้ง
จอมขวัญ นรินทร์โชติ ฉัตรชญากุล
นายเอกของในนิยายของไผ่ชอบอ่าน จอมขวัญมีอะไรหลายอย่างที่ไผ่ยังไม่รู้เพราะอ่านถึงเพียงแค่ตอนกวางเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตและตัวไผ่เองก็เสียชีวิตในช่วงเวลาเดียวกัน ไผ่รู้เพียงแค่ว่าจอมขวัญนั้นน่ารักและสวยพอ ๆ กับกวางเลย แต่นิสัยของจอมขวัญจะเรียบร้อยกว่ากวางและใจดีมีน้ำใจกับเพื่อน ๆ จึงให้จอมขวัญเป็นที่รักของเพื่อน ๆ ทุกคนในห้องและเพื่อนรุ่นเดียวกันที่อยู่ต่างห้อง ซึ่งต่างกับกวางที่ดูไม่ค่อยสุงสิงกับใครนอกจากเพื่อนสนิทและท่าทางดูหยิ่ง ๆ ที่ทำให้คนในห้องมักจะเอากวางไปเปรียบเทียบกับจอมขวัญเสมอจึงทำให้กวางไม่ค่อยจอมขวัญและยิ่งเห็นจอมขวัญสนิทกับพระเอกขึ้นเรื่อยๆ กวางยิ่งไม่ชอบเข้าไปใหญ่เพราะจอมขวัญชอบมาวอแวกับกวางมาตีสนิทด้วย แต่กวางดูเหมือนว่าอีกฝ่ายมาเยาะเย้ยมากว่าจนกวางหมั่นไส้ อีกทั้งจอมขวัญชอบทำตัวเสแสร้งว่าอ่อนแอให้พระเอกและคนอื่น ๆ สงสาร
ไข่เจียว พัชรนันท์ กิตติสกุล
เพื่อนรักเพื่อนของกวางที่เสียชีวิตพร้อมกับกวางในอุบัติเหตุครั้งนั้น
แบงค์ นภัสรพี เตชะวงศ์
เด็กหนุ่มที่เดินอ่านนิยายตอนกลับจนทำให้ตกท่อระบายน้ำที่กำลังสร้างจนถูกเหล็กเสียบเสียชีวิต แต่ก็พีคสุด ๆ เพราะวิญญาณได้ไปเข้าร่างของเพื่อนตัวร้ายที่เสียชีวิตในช่วงเวลาเดียวกันนั้นก็คือไข่เจียว
ข้าวหอม ฐิรนันท์ จันวรา
เพื่อนรักนายเอกคู่ปรับของไข่เจียว ข้าวหอมจะเป็นคนช่วยเหลือจอมขวัญเวลาที่ถูกกวางกับไข่เจียวแกล้งหรือดักตบตี และคอยบอกพระเอกให้มาช่วยนายเอกเสมอ จึงทำให้ไข่เจียวไม่ชอบข้าวหอมมาก อีกทั้งเพื่อนพระเอกที่ไข่เจียวแอบชอบยังจีบข้าวหอมอีก และไข่เจียวมองว่าจอมขวัญกับข้ามหอมเสแสร้งทำเป็นอ่อนแอให้คนอื่นสงสารมากกว่า
กร กฤดินิธิ รักษ์โกศล พระเอกในนิยาย
เฟรม ธนวัฒน์ ปรียา เพื่อนพระเอกในนิยาย
ก้อง กฤตพล รักษ์โกศล พี่ชายพระเอกในนิยายแอบนายเอก
ตอนที่ 2
ไปเรียนวันแรกในร่างของกวาง
ทุกคนวันนี้ผมได้ไปเรียนวันแรกหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลมาเป็นเวลาเกือบสองอาทิตย์แล้วมั่งผมได้ออกมาพักฟื้นร่างกายที่บ้านอยากจะบอกว่าบ้านของผมเป็นครอบครัวอบอุ่นมากนะและมีฐานที่ถือว่ารวยมีหน้ามีตาในสังคมพอสมควร
แต่ทำไมกวางถึงต้องทำตัวแย่ ๆ ใส่คนในครอบครัวเพราะผู้ชายใจร้ายคนนั้นด้วยนะไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ทั้งที่คนในครอบครัวก็เตือนด้วยความหวังดีแท้ ๆ
แต่ก็ชั่งเถอะตอนนี้กลับมาที่เรื่องของผมดีกว่า เพราะตัวนี้ผมกำลังจะลงจากรถคันหรูที่มีพี่ชายคนโตสุดหล่ออย่างพี่สิงห์ทำหน้าที่เป็นคนขับเฉพาะกิจเพื่อส่งผมในร่างของกวางที่โรงเรียนในตอนนี้
"พี่จ๋า น้องไปเรียนก่อนนะครับ"
"ครับ ตั้งใจเรียนนะครับ แล้วถ้ามีใครมาว่ามารังแกรีบโทรรีบไลน์มาบอกพี่เลยนะเข้าใจไหม"
"ครับ"
เมื่อผมล่ำลากับพี่ชายสุดหล่อเสร็จก็ได้เวลาลงจากรถหรูเพื่อเผชิญหน้ากับการที่มาโรงเรียนในร่างของกวางครั้งแรกของผม บอกตรง ๆ เลยนะรู้สึกหวั่น ๆ เหมือนกันนะเนี่ย
กลัวถูกแกล้งเพราะกวางคนเก่าเท่าที่ผมอ่านมาจากนิยายและความทรงจำที่ผมเห็นเป็นนิมิตในบางครั้งบางคราว ดูเหมือนกวางคนเก่านี้จะเป็นบุคคลที่ใครหลายๆคนในโรงเรียนไม่ชอบขี้หน้าอยู่นะ
แต่ก็ดีหน่อยอย่างน้อยก็มีแบงค์ในร่างของไข่เจียวที่เป็นผู้ร่วมรับชะตากรรมนี้เป็นเพื่อนอยู่อิอิ อย่างน้อยก็คอยช่วยเหลือกันได้ละว้า ทุกคนเข้าโรงเรียนกันเถอะครับ
"กวาง! ทางนี้"
"อ้าว! ไข่เจียวถึงโรงเรียนนานแล้วเหรอ"
"ไม่เลย พึ่งถึงเมื่อกี๊เอง ว่าแต่วันนี้ใครมาส่งเหรอกวาง"
"อ้อ พี่ชายกวางเอง"
"อ้อ กวางมีพี่ชายหล่อมากเลยนะเนี่ยอิอิ"
"แหม่! ไม่ต้องเลยนะ"
"แหะ นิด ๆ หน่อย ๆ น่า"
"ป่ะ เข้าห้องเรียนกันเถอะ"
"จ้า ๆ "
จากนั้นทั้งสองก็เดินขึ้นห้องเรียนระหว่างทางก็คุยหยอกล้อกันไปโดยที่ไม่สนใจสายตาที่ทุกคนเดินผ่านมามองพวกเขาแล้วก็หันไปซุบซิบนินทา เพราะทั้งสองเตรียมใจไว้แล้วต้องโดนแบบนี้แน่นอน
"อะ อ้าว ดูสิว่าใครมาเรียนวันนี้พวกเรา"
แอนเพื่อนนักเรียนร่วมห้องของกวางกับไข่เจียวเอ่ยทักเสียงดังให้คนอื่น ๆ ในห้องหันมามองทั้งสอง เท่าที่จำได้ในความจำของร่างนี้ แอนนักเรียนหญิงคนนี้ไม่ชอบกวางกับไข่เจียว เพราะกวางกับไข่เจียวเรียนเก่ง หน้าตาดีกว่า และฮอตมาก ๆ จนทำให้แอนอิจฉา
"ทุกคนสวัสดี/สวัสดี"
กวางกับไข่เจียวเห็นว่าแอนกับจะพูดอะไรที่มันเป็นคำไม่ดีออกมา จึงเอ่ยสวัสดีและส่งยิ้มน่ารักๆให้กับเพื่อนๆในห้องเพื่อตัดบทของแอน นั้นก็ทำให้ทุกคนในห้องเรียนของ ม.5/2 อึ้งไปเลยเพราะปกติกวางกับไข่เจียวนั้นไม่เคยที่จะพูดคุยหรือทักทายใดกับเพื่อนเลยแม้แต่มองหน้ายังไม่มองจนทำให้ทุกคนในห้อง5/2 มองว่าทั้งสองนั้นหยิ่ง
"อ เออ ทุกคนสบายดีไหม"
เมื่อกวางถามเพื่อน ๆ ออกไป เพื่อนทุกคนในห้องทุกคนก็ยังเงียบและอึ้งอยู่ บางคนก็ถึงกับตกอยู่ในภวังค์กับรอยยิ้มอันแสนน่ารักของทั้งสองอยู่ เพราะแต่ก่อนถึงแม้ว่าทั้งคนจะดูหยิ่งไม่สนใคร แต่ความน่ารักก็ไม่แพ้ใครในโรงเรียนเลย แล้วยิ่งพอยิ้มออกมาบวกกับน้ำเสียงที่หวานนั้นมันในให้โลกทั้งใบสดใสมาก
"เออ สบายดีจ๊ะ แล้ว ว เออกวางกับไข่เจียวละสบายดีไหมเห็นว่าไม่สบาย"
เสียงที่ทักตอบออกมาด้วยความไม่มั่นใจกล้า ๆ กลัว ๆ คือเสียงของหัวหน้าห้องสาวสุดเนิร์ดที่ชื่อว่า จอย เอ่ยทักทายกลับแบบกล้า ๆ กลัว ๆ
เพราะเห็นเพื่อนในห้องเงียบจึงกลัวทั้งสองคนนี้วีนใส่ อีกทั้งไม่อยากให้เพื่อนในห้องต้องทะเลาะ ถึงแม้ว่าตัวจอยเองก็ไม่มีใครในสนใจก็ตาม
เพราะด้วยบุคลิกที่เงียบและเนิร์ดจึงทำให้จอยไม่มีเลย บางครั้งก็ชอบโดนแกล้งบ่อย ๆ จากเพื่อนในห้องด้วย แต่กวางกับไข่เจียวไม่เคยที่จะแกล้งเขาเลย บางครั้งก็มีออกปากด่าเขาบ้างว่าเขาอ่อนแอเกินไป
"เราดีขึ้นมากแล้วแหละ แล้วนี่?"
ผมกำลังคิดว่าสาวเนิร์ดคนนี้คือใครนะจำไม่ได้จริง ๆ นอกจากตัวละครหลัก
"นี่! ฉันว่าพวกนายสองต้องผีเข้าหรือความจำเสื่อมแน่ๆ ปกติพวกนายไม่เห็นหัวใครอยู่แล้ว แต่แปลกนึกยังไงมาทักทายพวกฉันย่ะ"
ผู้หญิงที่พูดแซะพวกผมตอนเดินเข้ามาในห้องเรียนเอ่ยขึ้นผมจึงจำได้ว่าเธอคือแอนหนึ่งในบุคคลที่ไม่ชอบขี้หน้าผมกับไข่เจียว แล้วยิ่งเห็นผมกับไข่เจียวเมินเธอจึงรีบพูดแซะพวกผมเพื่อยั่วโมโห
"เธอรู้ได้ยังไง เรากับกวางความจำเสื่อมจริง ๆ นั่นแหละ เธอรู้เรื่องของพวกเรามากเลยนะเนี่ย เก่งจริงๆ"
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ"
เมื่อไข่เจียวพูดจบเพื่อนในห้องก็ต่างหัวเราะ
"นี้แกว่าฉันเสือกเหรอ"
"นี่! ไม่มีคำไหนเลยนะที่ไข่เจียวว่าเธอเสือกคิดไปเองหรือเปล่า ว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ?"
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ"
ทุกคนถึงกับหัวเราะกับความหน้าแตกของแอน
"แก! ฝากไว้ก่อนเถอะ"
แอนก็กลับไปนั่งที่โต๊ะเรียนตัวเองด้วยอารมณ์โมโห
ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงผมกับไข่เจียวก็กำลังเดินไปโรงอาหารของโรงเรียน ระหว่างทางก็คุยกันว่าเราจะกินอะไรกัน
อ้อแล้วผมกับไข่เจียวได้ชวนหัวหน้าสาวสวยสุดเนิร์ดมานั่งกับพวกเราด้วย พอนึกออกมาได้บ้างแล้วว่าหัวหน้าห้องนั้นชื่อจอย เป็นคนที่ชอบถูกแกล้งจากเพื่อนร่วมห้องบ่อย ๆ
แต่กวางกับไข่เจียวไม่ได้สนใจหรือแกล้งจอยเลย มีบางครั้งที่กวางด่าหรือพูดให้จอยเป็นคนที่สู้คนบ้าง แต่ไม่ได้สนิทหรือไปไหนมาไหนในโรงเรียนด้วยกัน
"กินไรดีหนา คิดไม่ออกอ่ะ ไข่เจียวกับจอยเราจะกินไรกันดี" กวางถามไข่เจียวกับจอย
"ก๋วยเตี๋ยวดีมั้ย หรือข้าวหมูแดงดี" ไข่เจียวตอบ
"ง งั้น ลองไปดูก่อนมั้ยเผื่อมีอย่างอื่นด้วย" จอยเอ่ยตอบบ้าง
"เอางั้นก็ได้"
ระหว่างทางที่พวกผมเดินไปโรงอาหารมีแต่คนมองแล้วหันไปซุบซิบกัน แต่พวกผมก็ไม่ได้สนใจเพราะผมกับไข่เจียวกำลังชวนจอยคุยอยู่
เพราะอยากให้จอยเลิกเกร็งเวลาที่คุยกัน อยากให้สนิทกันมากขึ้นเพราะเท่าที่จำได้จอยน่าสงสารมากเพื่อนไม่มีเลยสักคน
"เออ นี่วันเสาร์นี้จอยว่างมั้ย กวางว่าจะชวนกับไข่เจียวไปบ้านอะ กวางว่าจะลองทำขนมดูอยากให้ทั้งสองช่วยชิมหน่อยนะ"
"ได้สิเราต้องไปอยู่แล้ว" ไข่เจียวตอบกวาง
"จอยละ ไปหน่านะไปด้วยกัน " กวางอ้อนจอยให้ไปบ้านตัวเอง
"ด ได้สิ เราว่างพอดีเลย" จอยเอ่ยแบบเขิน ๆ เพราะเวลาที่ยิ้มกวางอ้อนนั้นมาน่ารักมากเลย
"งั้นดีเลย เดี๋ยวไข่เจียวคนนี้ จะทำหน้าที่ไปรับสาวสวยอย่างจอยเอง" ไข่เจียวเอ่ยออกมาด้วยท่ามั่นอกมั่นใจ ซึ่งมันน่ารักมากจนจอยเขินกว่าเดิมเข้าไปอีก
ยิ่งทั้งสามคนอยู่ด้วยกันมันทำให้โลกมันดูสดใสมากขึ้น ทำเอานักเรียนที่เดินผ่านถึงกับต้องหันมองเลยทีเดียว หันมองเพราะความน่ารักและบางคนก็มองด้วยความแปลกใจ เพราะไม่คิดว่าทั้งสามคนจะมาเดินคุยกันแบบนี้
ในสายตาของคนในโรงเรียนมองว่ากวางกับไข่เจียวนั้นเป็นคนหยิ่งขี้วีนอารมณ์ร้ายเป็นคนที่ร้ายกาจของแกล้งจอมขวัญกับข้าวหอมที่เป็นขวัญใจของทุกคนในโรงเรียน อีกทั้งไปไหนมาไหนกวางกับไข่เจียวก็ไปกันแค่สองคนคุยกันแค่สอง
ใครไปตีสนิทหรือพูดคุยด้วยก็มักจะโดนเหวี่ยงโดนวีนใส่ หรือใช้คำพูดแขวะดูถูกจนเพื่อนผู้หญิงบางคนที่เข้าไปคุยด้วยถึงกับร้องไห้
แต่คราวนี้มันแปลกที่จู่ๆ สาวเนิร์ดแบบจอยถึงจะน่ารัก แต่ก็ไม่คิดว่าทั้งกวางและไข่เจียวจะคุยด้วยพร้อมทั้งยังยิ้มให้อีกต่างหาก
"นี่! จอมขวัญ ข้าวหอม ดูนั้นสิ สองคนนั้นมาโรงเรียนได้เฉยเลย นึกจะพากันตายๆ ไปแล้วสะอีก เห็นรถคว่ำเลยนะ ไม่น่าเชื่อว่าจะรถมาได้ หึหึ"
มะนาวเพื่อนในกลุ่มของจอมขวัญกับข้าวหอมเอ่ย เมื่อว่าคนที่ตนเกลียดกลับมาเดินลอยหน้าลอยตาได้แบบนี้
"นี่! มะนาวทำไมไปแช่งเพื่อนแบบนั้นละ ไม่ดีเลยนะ" จอมขวัญเอ่ยเตือนมะนาว
"นั้นสิ พวกเราควรดีใจนะที่เพื่อนปลอดภัย" ข้าวหอมก็ช่วยเตือนมะนาวเช่นกัน
"แหม่! จอมขวัญกับข้าวหอมละก็ ช่างเป็นคนดีเสียจริงๆ จำไม่ได้เหรอว่าสองคนนั้นทำอะไรกับนายสองคนไว้บ้าง"
มะนาวที่พูดออกมาด้วยความโมโหเมื่อนึกเรื่องราวที่ผ่านมาว่าสองนั้นทำอะไรกับเพื่อนสนิททั้งสองคนของตนไว้บ้าง
"เอาหน่า เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะนะ" จอมขวัญเอ่ยขึ้นเพื่อให้มะนาวใจเย็นลง
"นั้นสิ อยู่โรงเรียนเดียว เรียนรุ่นเดียวกัน ก็ถือว่าเป็นเพื่อนกัน เราควรรักกันไว้ดีกว่านะ" ข้าวหอมพูดขึ้นตามความคิดของตัวเองบ้าง
"จ้าๆ พ่อคนดีทั้งสอง ป่ะงั้นรีบไปกันเถอะเดี๋ยวพี่กรก็รอนานหรอก ป่ะ ๆ "
หลังจากนั้นทั้งสามคนก็ไปโรงอาหารและเลิกสนใจกวางกับไข่เจียว เพราะทั้งสามคนมีนัดทานข้าวเที่ยงกับกลุ่มของกรที่โรงอาหาร มะนาวจึงรีบตัดบทรีบพาเพื่อนทั้งสองไปโรงอาหารให้เร็วที่สุด