ดราม่า,ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,อีโรติก,nc,18+,แย่งแฟนเพื่อน,ทรยศ,แย่งชิง,นางเอกเลว,พระเอกชั่ว,20+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ถ้าเขาเป็นแฟนเพื่อนสนิทฉัน แล้วจะทำไม? ถ้าฉันอยากได้ก็ต้องได้สิ"
ผู้แต่ง
Amber. Author
เรื่องย่อ
เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet
Amber. Author เขียน | White Diamond วาด
เนื้อเรื่อง
“ความรัก… มิตรภาพ… หรือความทะเยอทะยาน สิ่งใดที่เธอจะเลือก”
มีอา ธาราเวช หญิงสาวลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์ ที่มีรูปเป็นทรัพย์ เติบโตมากับแม่เพียงลำพังในร้านข้าวแกงเล็กๆ ความจนหล่อหลอมให้เธอทะเยอทะยาน ไม่ใช่แค่ความฝันอยากมีชีวิตที่สุขสบาย แต่เธอเชื่อว่า ถ้าความรักไม่อาจให้ทุกอย่างได้ เงินต่างหากที่ทำให้ชีวิตสมบูรณ์
เธอมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว ลูกแก้ว ลลิตา หญิงสาวแสนดีที่เกิดมาบนกองเงินกองทองและมอบมิตรภาพที่บริสุทธิ์ให้กับเธอเสมอมา มีอาคิดว่าไม่มีอะไรจะมาสั่นคลอนความสัมพันธ์นี้ได้… จนกระทั่งเธอได้พบกับ สกาย กฤติน – แฟนหนุ่มของลูกแก้ว
เขา คือชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา อนาคต และฐานะ
เธอ คือนางแมวป่าที่ไม่เคยยอมเป็นแค่ตัวประกอบในเรื่องราวของใคร
เมื่อแรงดึงดูดต้องห้ามเริ่มก่อตัวขึ้น สกายที่พยายามซ่อนความรู้สึกต้องห้ามกลับพบว่ามีอาคือเสน่ห์ที่เขาหักห้ามใจไม่ได้ ส่วนมีอาเองก็ไม่ใช่คนที่ปฏิเสธโอกาสดีๆ … แม้ว่ามันจะเป็นการทรยศเพื่อนสนิทก็ตาม
เมื่อมิตรภาพ ความรัก และความทะเยอทะยานมาบรรจบกัน สิ่งใดจะอยู่ สิ่งใดจะพัง
"เธอเชื่อหรือเปล่าว่า… ดอกไม้ที่งดงามที่สุด มักเป็นพิษร้ายที่แสนหอมหวาน"
คำเตือนเนื้อหา
มีการกระทำที่ผิดศีลธรรมอันดี ที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
มีเนื้อหาที่อาจกระทบกับจิตใจในเชิงลบได้
มีการบรรยายฉากร่วมเพศแบบละเอียด
มีฉากตบตี
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
พิสูจน์อักษรจนถึงปัจจุบัน
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนโดยทั้งสิ้น
อาจมีเนื้อหาที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง ตัวละครและสถานที่บางส่วนเป็นสิ่งที่สมมุติขึ้น
© 2025 Amber. Author สงวนลิขสิทธิ์
นิยายเรื่อง "เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet" เป็นงานเขียนที่อยู่ภายใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือเผยแพร่เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
รถตู้คันหรูพาทั้งสองสาวฝ่าการจราจรที่ติดขัดของกรุงเทพฯ มาจนถึงใจกลางสยามพารากอน มีอาและลูกแก้วก้าวลงจากรถด้วยท่าทีที่โดดเด่นเป็นจุดสนใจของคนรอบข้าง มีอาในชุดนักศึกษาพอดีตัว กระโปรงทรงเอสั้นเหนือเข่ากับรองเท้าคัทชูสีดำ ส่วนลูกแก้วแต่งตัวเรียบร้อยกว่าด้วยกระโปรงยาวถึงเข่าและผ้าใบ แต่ก็ยังดูดีมีสไตล์ ทั้งสองเดินตรงข้ามไปฝั่งสยามร้อนเพื่อมองหาเสื้อผ้าใหม่ในทันที
"ว้าว ตัวนี้สวย ลูกแก้วดูสิ!" มีอาพูดด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น ขณะที่เธอลากแขนลูกแก้วเข้าร้านเสื้อผ้าขาประจำของเธอ
"เดี๋ยวนะ เราต้องซื้อชุดเซ็กซี่ขนาดนี้เลยเหรอ"
"อ้าว! ลูกแก้ว แกลืมไปแล้วหรือเปล่าว่า พวกเราเป็นนิสิตนักศึกษาแล้ว พวกเราก็ควรต้องออกไปเปิดโลกบ้าง ไปเที่ยวผับเที่ยวบาร์อะไรบ้าง หาความสนุกในวัยมหาลัยกันสิจ้ะ" มีอายิ้มกรุ้มกริ่ม พร้อมมองหาเดรสตัวใหม่
"เที่ยวผับอะไรของแก พวกเราเพิ่งจะเริ่มเรียนปีแรกเองนะ" ลูกแก้วขมวดคิ้ว
"ที่ไหนเขาก็เป็นกันหนิ เด็กมหาลัยน้องใหม่ไปเที่ยวกันเยอะแยะ สวีทผับที่อยู่ใกล้ ๆ มหาลัยเรานี่เด็กคณะเราอย่างเยอะเลยนะ!" มีอาหัวเราะคิกคัก
"คืนนี้ไปผับกัน แต่ฉันจะไป เอเมอรัล ที่ทองหล่อ คลาสดีกว่าเยอะ ฉันอยากได้เดรสเซ็กซี่แบบที่หนุ่ม ๆ เห็นแล้วต้องมองจนเหลียวหลัง!"
ลูกแก้วถอนหายใจ
"คืนนี้ฉันไปด้วยไม่ได้หรอก"
"งั้นฉันชวนเมทไปก็ได้" มีอาไหวไหล่ แล้วหยิบ เดรสรัดรูปสีแดงเพลิงเกาะอก ขึ้นมาทาบกับตัว
"ว่าไง แซ่บพอไหม"
ลูกแก้วมองเพื่อนสาวแล้วส่ายหน้า เธอรู้ดีว่า เพื่อนของเธอหัวดื้อแบบห้ามไม่ได้ แต่เธอเชื่อว่า มีอาเป็นผู้หญิงที่ดูแลตัวเองได้ดี
"เซ็กซี่เกินไปไหม เดี๋ยวก็โดนพวกเสี่ย ๆ หรือพวกหัวงูในนั้นตามอีกหรอก"
ถึงแม้ว่า มีอาจะยังเด็ก ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สวยมากสเน่ห์แบบลูกครึ่ง ตาสีน้ำตาลอ่อน ผิวสีน้ำผึ้งที่ได้จากแม่ ผมสีน้ำตาลเข้มที่ได้จากพ่อ หุ่นแบบชาวยุโรปที่โชว์ให้เห็นถึงเอวที่คอดสวย ก้นกลมที่เย้ายวน และเนินอกที่อิ่มฟูได้รูปทำให้เธอดึงดูดพวกเสี่ยเลี้ยง หรือพวกเฒ่าหัวงูได้ไม่ยาก
"มีเมทไปช่วยดูแลไง!" มีอายักไหล่
"แกก็ลองดูบ้างสิลูกแก้ว เปลี่ยนแนวแต่งตัวให้มันแซ่บขึ้นหน่อย ผู้ชายสมัยนี้เขาชอบสาวมั่นนะ! พี่สกายจะได้หลงแกหัวปักหัวปำกว่าเดิมไง"
"ไม่ละ ฉันขอเป็นตัวของตัวเองดีกว่า" ลูกแก้วยิ้มบาง ก่อนจะเดินไปดูเสื้อผ้าโทนสุภาพของตัวเองต่อ
มีอาส่ายหน้าพร้อมถอนหายใจเบา ๆ
"โถ่ แกนี่มันน่าเบื่อจริง ๆ เลย"
หลังจากใช้เวลาช็อปปิ้งร่วมชั่วโมง มีอาได้เดรสสั้นเข้ารูปสีแดงเกาะอกสุดเซ็กซี่พร้อมรองเท้าส้นสูงเข้าชุดกัน ส่วนลูกแก้วได้เพียงเสื้อเชิ้ตเรียบ ๆ และกระโปรงตัวใหม่
เมื่อเดินออกมาจากร้าน มีอาหันไปมองลูกแก้ว และถามเธออีกครั้ง
"สรุปคืนนี้ แกจะไปเป็นเพื่อนฉันไหม"
ลูกแก้วชะงัก
"หืม ฉันไม่เอาหรอก แกก็รู้ว่า ฉันไม่ชอบที่แบบนั้น"
"โอ้ยยย ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ เดี๋ยวเลี้ยง!" มีอาทำเสียงอ้อน
ลูกแก้วถอนหายใจ
"เฮ้อ แพ้แกทุกที ไปก็ไป แต่ฉันไม่แต่งตัวโป๊นะ!"
"เดี๋ยวไปขออนุญาตแม่กับพี่สกายก่อน" ลูกแก้วเสริม
"โอเคคค!" มีอายิ้มกว้าง รู้สึกดีใจที่สามารถลากเพื่อนสนิทของเธอไปเที่ยวได้ในที่สุด
คืนนี้คงเป็นอีกคืนที่น่าตื่นเต้นอย่างแน่นอน
ลูกแก้วเดินถอยออกไปเพื่อโทรหาแม่ และตามด้วยแฟนหนุ่มของเธอ ในขณะเดียวกัน เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นที่โทรศัพท์มือถือของมีอา เธอหยิบขึ้นดูข้อความจากหนุ่มผู้ที่เพิ่งขอเบอร์เธอไปหมาด ๆ
เมท: มีอา นี่เมทนะ
เมท: ทำอะไรอยู่
'เหมือนรู้เลยเนอะว่า กำลังจะชวนไปเที่ยว' เธอคิดแบบขำ ๆ
มีอา: ยังช็อปปิ้งกับลูกแก้วอยู่ที่สยาม
มีอา: คืนนี้ว่า จะไปเอเมอรัลที่ทองหล่อ เมทไปกับเราหน่อยได้ไหม ลูกแก้วกำลังขออนุญาตแม่กับแฟนอยู่
มีอาตอบด้วยโทนคำพูดที่ดูอ้อน ๆ ไม่เหมือนที่คุยกันตอนแรก
เมท: เดี๋ยวนะมีอา เข้าผับต้องอายุยี่สิบปีขึ้นไม่ใช่เหรอ เธออายุเท่าไหร่
มีอา: สิบแปด ไม่ต้องห่วง เรารู้จักคนคุมที่นั่น
เมท: เออ…
เมท: ก็ได้
เมท: ถ้ามีอามั่นใจว่า ไม่เป็นไร
เมท: คอนโดเมทอยู่ทองหล่อพอดีเลย เดี๋ยวไปรับ
เมท: มีอาส่งโลเคชั่นให้เมทด้วยนะ จะไปกี่โมง
เมื่อรู้ว่า เมทมีคอนโดอยู่ทองหล่อ มีอาก็เริ่มรู้สึกถูกใจในตัวเมทขึ้นมานิด ๆ เพราะย่านทองหล่อเป็นย่านของคนมีเงินในความคิดเธอ
มีอา: ฝากเมทจองโต๊ะให้ด้วยนะ สักห้าทุ่ม
มีอา: เจอกันหน้าผับเลย เดี๋ยวมีอาไปกับลูกแก้ว
เมท: คับผม! เจอกันค๊าบ
ลูกแก้วเดินกลับมาหามีอา
"แม่บอกว่า เข้าผับต้องอายุยี่สิบปีขึ้นนะแก" ลูกแก้วบอกเธอด้วยความที่ไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน
"ฉันพาแกเข้าได้ เชื่อฉันสิ" มีอาพูดพลางจับแขนทั้งสองข้างของลูกแก้ว
"แก... ฉันไม่แน่ใจ แม่ไม่ว่าอะไรหรอกถ้าฉันจะไปกับแก แต่กลัวมีปัญหาอ่ะ" แม่ของลูกแก้วเป็นคนหัวสมัยใหม่ และเข้าใจวัยรุ่นแบบลูกแก้ว เธอเองก็เชื่อมั่นว่า ลูกสาวของเธอนั้นรักดี และไม่ทำอะไรที่เสียหายอย่างแน่นอน
"ฉันรู้จักคนในนั้น เชื่อฉันสิ ไม่มีปัญหาหรอก"
ลูกแก้วทำหน้าเคร่งเครียดพลางตัดสินใจว่า ควรไปกับเพื่อนสนิทดีไหม อีกความคิดก็สงสัยว่า มีอาไปรู้จักคนในผับนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่
"อืม โอเค ไปก็ไป แต่พี่สกายไปด้วยนะ เดี๋ยวเขามารับพวกเราคืนนี้ เขานัดเพื่อนด้วยอีกสองคน แกโอเคไหม"
"มมปห คนเยอะยิ่งสนุก" มีอาตอบด้วยความตื่นเต้น และรายงานลูกแก้วกลับว่า เมทจะไปเจอพวกเธอทีเดียวที่หน้าผับ
มีอามองนาฬิกาที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือ เวลานี้ 18:30 น. มีอาเริ่มรู้สึกหิวจึงชวนลูกแก้วทานอาหารญี่ปุ่นในสยามพารากอนก่อนกลับบ้านไปแต่งตัว
"แก้ว ๆ ฉันหิวอ่ะ พวกเราไปกินข้าวที่ร้าน ซูชิเซกิ กัน!"
ลูกแก้วพยักหน้า แต่ในใจกลับสงสัยมากยิ่งขึ้น ร้านอาหารที่มีอาชวนไปนั้นราคาค่อนข้างสูง เพื่อนของเธอมีเงินมากพอที่จะกินแพงขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน พวกเธอยังหาเงินเองไม่ได้เลยด้วยซำ้ แต่เธอก็เลือกที่จะปัดความสงสัยทั้งหมดที่คาใจทิ้ง และควงแขนเพื่อนสนิทสาวของเธอเดินข้ามสะพานข้ามถนนไป