ดราม่า,ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,อีโรติก,nc,18+,แย่งแฟนเพื่อน,ทรยศ,แย่งชิง,นางเอกเลว,พระเอกชั่ว,20+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ถ้าเขาเป็นแฟนเพื่อนสนิทฉัน แล้วจะทำไม? ถ้าฉันอยากได้ก็ต้องได้สิ"
ผู้แต่ง
Amber. Author
เรื่องย่อ
เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet
Amber. Author เขียน | White Diamond วาด
เนื้อเรื่อง
“ความรัก… มิตรภาพ… หรือความทะเยอทะยาน สิ่งใดที่เธอจะเลือก”
มีอา ธาราเวช หญิงสาวลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์ ที่มีรูปเป็นทรัพย์ เติบโตมากับแม่เพียงลำพังในร้านข้าวแกงเล็กๆ ความจนหล่อหลอมให้เธอทะเยอทะยาน ไม่ใช่แค่ความฝันอยากมีชีวิตที่สุขสบาย แต่เธอเชื่อว่า ถ้าความรักไม่อาจให้ทุกอย่างได้ เงินต่างหากที่ทำให้ชีวิตสมบูรณ์
เธอมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว ลูกแก้ว ลลิตา หญิงสาวแสนดีที่เกิดมาบนกองเงินกองทองและมอบมิตรภาพที่บริสุทธิ์ให้กับเธอเสมอมา มีอาคิดว่าไม่มีอะไรจะมาสั่นคลอนความสัมพันธ์นี้ได้… จนกระทั่งเธอได้พบกับ สกาย กฤติน – แฟนหนุ่มของลูกแก้ว
เขา คือชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา อนาคต และฐานะ
เธอ คือนางแมวป่าที่ไม่เคยยอมเป็นแค่ตัวประกอบในเรื่องราวของใคร
เมื่อแรงดึงดูดต้องห้ามเริ่มก่อตัวขึ้น สกายที่พยายามซ่อนความรู้สึกต้องห้ามกลับพบว่ามีอาคือเสน่ห์ที่เขาหักห้ามใจไม่ได้ ส่วนมีอาเองก็ไม่ใช่คนที่ปฏิเสธโอกาสดีๆ … แม้ว่ามันจะเป็นการทรยศเพื่อนสนิทก็ตาม
เมื่อมิตรภาพ ความรัก และความทะเยอทะยานมาบรรจบกัน สิ่งใดจะอยู่ สิ่งใดจะพัง
"เธอเชื่อหรือเปล่าว่า… ดอกไม้ที่งดงามที่สุด มักเป็นพิษร้ายที่แสนหอมหวาน"
คำเตือนเนื้อหา
มีการกระทำที่ผิดศีลธรรมอันดี ที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
มีเนื้อหาที่อาจกระทบกับจิตใจในเชิงลบได้
มีการบรรยายฉากร่วมเพศแบบละเอียด
มีฉากตบตี
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
พิสูจน์อักษรจนถึงปัจจุบัน
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนโดยทั้งสิ้น
อาจมีเนื้อหาที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง ตัวละครและสถานที่บางส่วนเป็นสิ่งที่สมมุติขึ้น
© 2025 Amber. Author สงวนลิขสิทธิ์
นิยายเรื่อง "เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet" เป็นงานเขียนที่อยู่ภายใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือเผยแพร่เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
แสงแดดอันร้อนระอุของบ่ายวันนี้ ไม่เพียงแต่แผดเผาพื้นคอนกรีตในลานกิจกรรมของ มหาวิทยาลัยรัฐธำรง แต่ยังทำให้ผู้คนที่มารวมตัวกันต้องคอยหาที่หลบแดดเพื่อลดความร้อนในร่างกาย เสียงพูดคุยของเหล่านักศึกษาใหม่คณะบัญชีที่กำลังทำกิจกรรมรับน้องแผดเสียงออกไปในอากาศ เสียงแซวเบา ๆ ของรุ่นพี่ และเสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมคณะ บ่งบอกถึงความคึกคักในทุกมุมของพื้นที่
มีอา สาวน้อยลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์ ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ความร้อนจากแสงแดดทำให้เส้นผมสีน้ำตาลเข้มของเธอเริ่มเปียกชื้นจากเหงื่อ เธอหยิบพัดพลาสติกจากกระเป๋าสะพายข้างขึ้นมาโบกเบา ๆ ให้มีลมกระทบใบหน้าสวยคมของเธอ
"โอย… ร้อนจะตายอยู่แล้ว" เธอบ่นขณะยืนตามลำดับหมายเลขที่ห้อยคอพร้อมกับ ลูกแก้ว เพื่อนสาวหน้าใสเชื้อสายจีน
"ก็กลางแจ้งแบบนี้ จะให้เย็นได้ยังไง" ลูกแก้วหัวเราะเบา ๆ พลางยกมือป้องแสงแดด
มีอาสูดลมหายใจลึก ดวงตาเต็มไปด้วยความเหนื่อยหน่าย เธอไม่ได้อยากมาอยู่ตรงนี้ ไม่ได้อยากเรียนที่นี่ตั้งแต่แรก เธอฝันอยากเป็นนักเรียนนอก อยากใช้ชีวิตในต่างแดนอย่างสุขสบาย แต่เธอไม่มีทางเลือก
"สนุกตรงไหน ฉันไม่เข้าใจเลยการรับน้องเนี่ย"
เธอยังคงเหม่อมองท้องฟ้าสีสดใสที่มีเมฆบางเบาลอยอยู่ คิดถึงการนั่งในห้องแอร์เย็น ๆ หรือนั่งดื่มกาแฟในคาเฟ่หน้าตึกคณะมากกว่า
ลูกแก้วยิ้มแล้วตอบว่า
"ก็ดีนะ จะได้รู้จักเพื่อนใหม่ ๆ บ้างไง"
"รู้จักเพื่อนใหม่" มีอาทวนคำพลางเหลือบมองรุ่นพี่กลุ่มหนึ่งที่เดินผ่านไป
"ถ้ามีอะไรดี ๆ ในที่นี้ ก็คงเป็นพวกรุ่นพี่รูปหล่อพ่อรวย นั่นแหละ"
"แกมาเลือกเรียนบัญชีเหมือนฉันทำไมล่ะ แทนที่จะไปเรียนคณะไฮโซอย่างนิเทศฯ หรือบริหาร พวกนั้นตรงตลาดที่แกต้องการมากกว่านะ ดูลานจอดรถหน้าตึกบริหารสิ มีแต่รถหรูทั้งนั้น" ลูกแก้วแกล้งแซว
"เพราะฉันมองการณ์ไกลไง" มีอายิ้มบาง
"บัญชีมันคือพื้นฐานของธุรกิจ คนรวยต้องการคนที่เข้าใจเรื่องเงิน แล้วทำไมฉันจะเป็นคนที่เข้าใจเรื่องเงินเองไม่ได้ล่ะ"
ลูกแก้วหัวเราะเบา ๆ
ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก บ้านอยู่ตรงข้ามกัน แทบจะตัวติดกันตลอดเวลา ลูกแก้วเป็นเด็กดี เรียบร้อย ตั้งใจเรียน สมัยเด็กมีอามักไปเล่นที่บ้านลูกแก้วอยู่บ่อยครั้ง คุณกิ่งแก้วแม่ของลูกแก้วเองก็ใจดีคอยช่วยเหลือครอบครัวของมีอาเสมอมา
บ้านลูกแก้วเป็นเจ้าของห้างทองเก่าแก่ฐานะดี แต่ลูกแก้วไม่เคยแสดงสถานะของตัวเอง เธอเรียบร้อย สมถะ ชอบเก็บเรื่องส่วนตัว แสดงถึงการอบรมที่ดีจากครอบครัว
ส่วนมีอาเติบโตมาในครอบครัวธรรมดา แม่ของเธอขายข้าวแกงอยู่ที่ตลาดไม่ไกลจากบ้านนัก ส่วนพ่อของเธอเป็นชายชาวต่างชาติที่ทิ้งไว้แค่สายเลือด เขากลับนอร์เวย์ไปโดยไม่เคยติดต่อกลับมาอีก ทำให้เธอมีความเป็นคนทะเยอทะยานสูง ไม่พอใจกับชีวิตที่มี และตั้งใจว่า จะต้องมีชีวิตที่ดีกว่านี้ให้ได้
เธอรู้ดีว่า เธอเกิดมาในครอบครัวที่ไม่สามารถทำให้เธอมีชีวิตหรูหราได้แบบลูกแก้ว สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือการใช้เสน่ห์ดึงดูดความร่ำรวยจากคนอื่น และเธอมีความฝัน เธอฝันอยากเป็นนางแบบ และมันก็เป็นอาชีพที่เหมาะสมกับเธอที่สุด
ถึงทั้งสองจะสนิทกัน แต่มีอากลับไม่เคยรู้ว่า ลูกแก้วมีแฟน
จนกระทั่งวันนี้
เสียงจากเวทีดังขัดจังหวะ
"เอาละน้อง ๆ เดี๋ยวเราจะเริ่มกิจกรรมจับคู่พี่รหัสกันแล้วนะ!"
มีอาหันไปมองรุ่นพี่ที่ประกาศอยู่กลางลาน ถอนหายใจเล็กน้อย ไม่มีความตื่นเต้นแม้แต่น้อย แต่ก่อนที่เธอจะเดินไปหยิบหมายเลขพี่รหัส สายตากลับสะดุดกับบางสิ่ง
ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มในเสื้อช็อปนักศึกษาแพทย์กำลังก้าวผ่านฝูงชนอย่างไม่เร่งรีบ เส้นผมสีดำตัดสั้นเรียบร้อย ผิวสองสีแบบไทย ใบหน้าสะอาดสะอ้าน ดวงตาคมที่แม้จะนิ่ง แต่ให้ความรู้สึกเป็นกันเองอย่างน่าประหลาด
"ลูกแก้ว!" เสียงชายหนุ่มดังขึ้น มีอาตกใจเพราะไม่คิดว่า เขาจะรู้จักกับเพื่อนสนิทของเธอ
'สกาย' หยุดฝีเท้า หันมามอง ดวงตาคู่นั้นสบกับมีอาชั่วครู่ ก่อนจะหันกลับไปหาลูกแก้วพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ
"พี่สกาย!" ลูกแก้วเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสดใส พลันหันมาแนะนำเธอให้รู้จักกับชายหนุ่มตรงหน้า
"นี่พี่สกาย แฟนฉันเอง"
"แฟนแก" มีอาเลิกคิ้วสูง "ตั้งแต่เมื่อไหร่"
"ก็ตั้งแต่ปีที่แล้ว เจอกันที่เรียนพิเศษภาษาจีน คุยกันเรื่อย ๆ จนคบกัน"
"เหรอ" มีอาพึมพำเบา ๆ ดวงตายังคงมองเขาไม่ละสายตา ทำไมเธอถึงไม่เคยได้ยินชื่อเขามาก่อนเลย
"พี่สกาย นี่มีอา เพื่อนสนิทฉัน"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ" สกายพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ แต่แววตาของเขามีบางอย่างที่อ่านไม่ออก
มีอายิ้มบาง "อืม ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน"
ทำไมเธอถึงรู้สึกแปลก ๆ กับสายตาคู่นั้น ราวกับเขาเคยมองเธอมาก่อน
"พี่ต้องไปช่วยงานรับน้องต่อที่คณะทันตะ เดี๋ยวไว้เจอกันนะ" สกายบอกกับลูกแก้ว ก่อนจะเหลือบมองมีอาเพียงเสี้ยววินาทีแล้วเดินจากไป มีอายืนมองตามแผ่นหลังกว้าง รู้สึกถึงบางอย่างที่อธิบายไม่ได้
"แฟนแกดูเป็นคนดีเนอะ" เธอพูดขึ้นลอย ๆ
ลูกแก้วยิ้มกว้าง "ใช่ พี่สกายเป็นคนดี ใจเย็น จริงจัง ฉันโชคดีมาก"
มีอาไม่ตอบอะไร แค่พยักหน้ารับเบา ๆ แต่ในใจเธอกลับมีคำถามบางอย่างผุดขึ้นมา