นิวซื้อและย้ายมาอยูบ้านมือสองได้สักพักก็พบเหตุการณ์น่ากลัวไม่เว้นวัน จนกระทั่งวันหนึ่งลุงข้างบ้านได้แนะนำพ่อหมอปราบผีให้รู้จัก "ไอ้นิวมึงอย่าสงสัยทำตามกูอย่างเดียวแล้วผีจะไม่มายุ่งกับมึง"
ชาย-ชาย,ไทย,เรื่องสั้น,ยุคปัจจุบัน,ผู้ใหญ่,เซ็กส์,nc18++,nc,pwp ,pwp,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลังจากที่พ่อหมอและลูกศิษย์ของพ่อหมอออกจากบ้านของนิวไป นิวได้แต่นั่งจ้องปลัดขิกที่พ่อหมอให้มา
ปึ้ง! เสียงประตูห้องที่อยู่บนชั้นสองปิดเองอย่างแรง
"ไอ้ผีบ้า มึงทำได้แค่ส่งเสียงไปเท่านั้นแหละ คืนนี้มึงทำอะไรกูไม่ได้หรอก กูจะได้นอนเต็มอิ่มสักที"
นิวตัดสินใจคว้าปลัดขิกใส่กระเป๋าแล้วออกจากบ้านไปด้วย
นิวไม่รู้เลยว่ามีชายปริศนามองลงมาจากชั้นสองแล้วหัวเราะอย่างชอบใจ
เวลาผ่านไปสักพักนิวก็กลับมาพร้อมเจลหล่อลื่นกับถุงยางอนามัย นิวเดินขึ้นไปบนห้องชั้นสองของเขาแล้วนั่งถอนหายใจเสียงดัง
"เฮ้ออ เอาว่ะทนใส่ไว้ในก้นสามวันเอง พอวันพระไอ้ผีบ้านี่ก็จะถูกพ่อหมอไล่ออกไปแล้ว"
ปึ้ง! ประตูห้องข้าง ๆ ของนิวปิดเองเสียงดัง
"ไอ้เวรเอ๊ย!" นิวรีบเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดรูสวาทของเขาตามที่ดูจากอินเทอร์เน็ต
จากนั้นนิวก็สวมถุงยางให้กับปลัดขิก แล้วราดเจลหล่อลื่นจนทั่ว
"เอาว่ะเจ็บก้นดีกว่า โดนผีก่อกวนจนไม่ได้นอน" นิวจับปลัดขิกไว้แน่นแล้วลองยัดปลัดขิกอันนั้นใส่เข้าไปในรูสวาทของเขา
"อร๊าาา เจ็บ ๆ ทำไมมันยัดไม่เข้าล่ะ"
"คิก ๆ ไอ้โง่ รูก้นมึงนิดเดียวจะใสเข้าไปได้ไง มันต้องขยายก้นก่อนสิ มึงนี่โง่จริง ๆ" เสียงพูดดังออกมาจากกระจกตรงหน้านิว
"เฮ้ย! ไอ้ผีบ้า มึงไม่กลัวเลยหรือไง" นิวถอยหลังออกมาด้วยความตกใจ และชูปลัดขิกยื่นไปข้างหน้า
"โอ๊ย กลัว กลัวจังเลย อย่ายื่นเข้ามานะ" เสียงในกระจกพูดโต้ตอบกับนิว
"เจ๋งชะมัด พ่อหมอนี่ของแท้จริง ๆ นี่แน่ะนี่แน่ะไอ้ผีบ้า" นิวได้ใจคิดว่าผีกลัวปลัดขิกจึงจ่อไปที่กระจก
"อย่านะ อย่านะ หนีไปดีกว่า"
แอดด ปึ้ง! ประตูห้องน้ำเปิดแล้วปิดเอง
"สุดยอดทีนี้เราไม่ต้องกลัวผีบ้านั่นแล้วสินะ"
พอนิวพูดจบประโยค เสียงของร่วงตกพื้นหลายชิ้นที่ชั้นหนึ่งก็ดัง
นิวรีบออกจากห้องน้ำแล้วลงมาดูชั้นล่างทันที
"ไอ้ผีบ้า มึงทำอะไรของมึงเนี่ย" นิวเห็นข้าวของของเขาร่วงกระจัดกระจายก็ยิ่งรู้สึกโมโห
"คิก ๆ กูทำอะไรมึงไม่ได้ก็ไม่ได้แปลว่ากูทำข้าวของมึงไม่ได้ คอยดูเถอะถ้าปลัดขิกออกห่างจากตัวมึงเมื่อไหร่กูจะเอามึงมาอยู่กับกูแน่ ๆ" เสียงพูดดังออกมาจากผนัง
เพล้ง! จานในครัวตกลงพื้น
นิวรู้สึกกลัวเป็นอย่างมากจึงรีบโทรหาพ่อหมอทันที
"พ่อหมอครับผีมันอาละวาดใหญ่เลย มันบอกจะเอาผมไปอยู่ด้วย"
"ไม่ต้องกลัวมันหรอก ตราบใดที่เอ็งใส่ปลัดขิกไว้ในก้นมันก็ไม่สามารถแตะต้องตัวเอ็งได้"
"คะคะคือว่าผมยังไม่ได้ใส่เข้าไปเลยครับ"
"อ้าว! และทำไมเอ็งไม่รีบใส่ล่ะ"
"คือว่าผมขอถือหรือห้อยแทนได้ไหม เมื่อกี้ผมลองใส่เข้าไปในก้นแล้วมันไม่เข้า"
"ไอ้นิว!" พ่อหมอตะโกนเสียงดังในโทรศัพท์
"ไอ้ห่า เป็นลูกศิษย์ข้าไม่เท่าไหร่ก็ขัดคำสั่งข้าแล้ว ข้าสั่งให้เอ็งทำอะไรก็ทำสิ ถ้าเอ็งไม่เชื่อฟังข้าของที่ข้าให้ไว้มันก็จะค่อย ๆ เสื่อม ทีนี้ก็ตัวใครตัวมันนะเว้ย ข้าคงไปช่วยเอ็งไม่ทัน"
"ขอโทษครับผมจะใส่มันเข้าไปให้ได้"
"จริงสิงั้นเดี๋ยวข้าบอกให้ไอ้รองไปช่วยเอ็งใส่แล้วกัน ข้าก็ลืมนึกไปเอ็งอยู่คนเดียวคงใส่ไม่ได้"
"ขอบคุณครับพ่อหมอ"
หลังจากนิววางสายไม่นานนักรองก็มากดกริ่งหน้าบ้านนิว นิวรีบพาลุงรองเข้ามาในบ้านแล้วพาขึ้นไปยังบนห้องของนิว
"พ่อหมอบอกลุงหมดแล้ว ว่าให้ลุงช่วยใส่ปลัดขิกให้นิว นิวถอดกางเกงแล้วขึ้นไปบนเตียงสิ"
นิวทำตามที่ลุงรองบอก นิวถอดกางเกงแล้วขึ้นไปนั่งบนเตียงด้วยท่าทางเขินอายเอาหมอนวางทับหน้าตักของเขาไว้
"ถ้านิวอายก็นอนคว่ำหน้าแล้วโก่งก้นขึ้นมาก็ได้"
นิวชันเข่านอนคว่ำหน้าซุกหมอน
"รูก้นนิวแดงมากเลย คงพยายามยัดเข้าไปหลายรอบเลยสินะ"
"ใช่ครับ ผมพยายามยัดเข้าไปหลายรอบแต่มันไม่เข้า เจ็บมากเลย"
"การจะใส่ปลัดขิกขนาดนั้นเข้าไปมันไม่ได้ใส่เข้าไปง่าย ๆ หรอกนะ มันต้องขยายก้นก่อน"
"ลุงพูดเหมือนไอ้ผีบ้านั้นบอกเลย"
"แหะ ๆ อย่างนั้นเหรอ งั้นเดี๋ยวลุงช่วยขยายให้นะแต่ก่อนที่จะขยายลุงต้องทำให้รู้มันนิ่มก่อน"
รองจับขาของนิวไว้แล้วแลบเลียรูสวาทของนิวตามรอยยาว
"อือส์ ลุงทำบ้าอะไรของลุงเนี่ย" นิวหันมามองลุงรอง
"ก็ทำให้รูมันนิ่มไง"
"แล้วทำไมต้องเลียด้วยล่ะ มัน อือส์ สกปรกนะ" นิวครางเบา ๆ ในลำคอ
"ก็ถ้าใช้ลิ้นเลียมันจะนุ่มเร็วกว่า อีกอย่างลุงไม่ถือหรอกนะ"
ลุงรองเลียรูสวาทของนิวไปสักพักจนรูสวาทของนิวนิ่มลงเล็กน้อยจากนั้นก็สอดลิ้นเข้าไปเลียด้านในรูสวาท
นิวเม้มปากกลั้นเสียงครางไว้ มือข้างหนึ่งจิกหมอนส่วนมืออีกข้างกำปลัดขิกไว้แน่น แต่ร่างกายของกับสั่นและกระตุกทุกครั้งที่ลุงรองตวัดลิ้นด้านในรูสวาทของเขา
"ละละลุงรอง อือส์ ผมว่าน่าจะใส่เข้าไปได้แล้วนะครับ"
"อื้ม ยังหรอก รูก้นนิวแค่นิ่มลงยังไม่กว้างเลย เดี๋ยวก้นก็แหกหรอก จริงสินิวพอมีเจลหล่อลื่นไหม"
"มีครับอยู่ในห้องน้ำ"
ลุงรองเดินไปหยิบเจลหล่อลื่นแล้วกลับมานั่งที่เดิม ลุงรองบีบเจลหล่อลื่นลงบนนิ้วของเขาแล้วทาลงไปที่รูสวาทของนิว
"ลุงจะลองแหย่นิ้วเข้าไปนะ ไม่ต้องเกร็งทำตัวสบาย ๆ" รองแหย่นิ้วชี้เข้าไปในรูสวาทของนิว ค่อยแหย่เข้าไปอย่างช้า ๆ จนสุดโคนนิ้ว
"อึก!"
"ถ้าเจ็บบอกลุงนะ"
"คะคะครับ"
ลุงรองเอานิ้วชี้ของเขาออกมา แล้วบีบเจลหล่อลื่นลงบนนิ้วมือ จากนั้นก็นิ้วเข้าไปในรูสวาทของนิวอีกครั้งแต่ว่าครั้งนี้รองขยับปลายนิ้วสะกิดหาต่อมลูกหมากของนิว
"อร๊ะส์" นิวสะดุ้งตัวแรงหลุดร้องออกมา
"เมื่อกี้เจ็บเหรอน้องนิว" รองถาม
"ปะปะเปล่าครับ แค่รู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย อือส์"
"อย่างนั้น งั้นลุงขอยัดนิ้วเข้าไปเพิ่มอีกนิ้วแล้วกัน"
"ฮะ! ยังจะยัดนิ้วเข้าไปเพิ่มอีกนิ้วเหรอ"
"ก็ใช่น่ะสิ ถึงจะใส่นิ้วชี้ของลุงเข้าไปได้แล้ว ไม่ได้ความว่าจะใส่ปลัดขิกอันนั้นเข้าไปได้นะ"
"ครับ ๆ ลุงจะทำอะไร อือส์ ก็ทำเลย"
รองเอานิ้วชี้ออกแล้วแหย่นิ้วชี้กับนิ้วกลางเข้าไปในรูสวาทของนิวพร้อมกัน
"อร๊าา!" นิวร้องเสียงดัง
"เจ็บมากไหม ลุงน่าจะใจร้อนไปหน่อยก้นของนิวยังไม่คลายตัวดีเลย" ลุงรองพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง แต่ยังคงไม่หยุดขยับนิ้วมือไปด้วย
"ไม่เป็นไรครับ ซี๊ดด ไม่ได้เจ็บมากเท่าไหร่ ลุงทำต่อได้เลยครับ ผมไม่อยากรบกวนเวลาลุงไปมากกว่านี้ อะส์ อือส์"
"ความจริงลุงก็ไม่ได้ยุ่งอะไร ให้ทำทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ"
"ผมเกรงใจครับ"
รองขยับนิ้วชี้นิ้วกลางเสียดสีต่อมลูกหมากของนิวไปมาจากรองแหย่เข้าไปสองนิ้วก็เพิ่มเป็นสามนิ้ว
(ลุงเขากำลังช่วยเราอยู่นะเว้ย ดันมาแข็งซะได้ สงบดิว่ะ อายเขา)
รองเห็นนิวเริ่มมีอารมณ์หลุดร้องครางออกมาเรื่อย ๆ อีกทั้งยังเห็นแก่นกายของนิวแข็งตัว
"นิวมีอารมณ์เหรอ" รองถามนิวตรง ๆ
"มะมะไม่ใช่นะครับ จู่ ๆ มันก็แข็งเอง" นิวรีบพูดปฏิเสธทันที
"ไม่ต้องอายหรอก นี่มันเป็นเรื่องปกตินี่นา เวลาคนเราถูกแหย่ก้นนาน ๆ มันจะทำให้เรามีอารมณ์แบบนี้แหละ ลุงเองก็เป็นผู้ชายเหมือนกันจะชักไปด้วยก็ไม่เป็นไรนะ" รองพูดโน้มน้าวให้นิวช่วยตัวเอง
"ไม่เอาดีกว่าครับ มันน่าอาย"
"ก็แล้วแต่นิวแล้วกันเพราะลุงว่าต้องใช้เวลาอีกสักพักนั่นแหละ รูก้นของนิวถึงจะขยายตัวพอดีกับปลัดขิก ถ้าอยากทำก็ทำเลยไม่ต้องอาย"
ลุงรองขยับนิ้วกดไปที่ต่อมลูกหมากของนิวแรงมากกว่าเดิม จากนั้นก็ขยับทั้งเสียดสีต่อมลูกมากไปมาอย่างถี่เร็ว
(เสียวชะมัด ทนไม่ไหวแล้ว ลุงเขาก็บอกเองว่าเราทั้งคู่ก็เป็นผู้ชายด้วยกันไม่เห็นต้องอาย)
นิวเริ่มทนไม่ไหวกำแก่นกายของเขาไว้รูดขึ้นรูดจังหวะเดียวกันกับการขยับนิ้วมือของรอง
รองขยับนิ้วมือไปสักพักเห็นว่านิวจวนใกล้จะเสร็จก็เอานิ้วมือออกทันที
"อือส์ ลุง หยุดขยับทำไมละครับ" นิวหันมามองลุงรอง
"ลุงคิดว่าก้นนิวน่าจะขยายพอใส่ปลัดขิกเข้าไปได้แล้ว นิวอยากให้ลุงทำต่อเหรอ บอกลุงได้นะ" ลุงรองยิ้ม
"อะนี่ครับปลัดขิกผมสวมถุงยางไว้แล้วใส่เข้ามาได้เลยครับ" นิวอายหน้าแดงรีบเปลี่ยนเรื่องยื่นปลัดขิกที่สวมถุงยางอนามัยไว้แล้วให้ลุงรอง
พอลุงรองรับปลัดขิกมา นิวก็กลับมานอนก้มหน้าซุกหมอนทันที
"นิวดีนะพ่อหมอไม่เห็น ปลัดขิกอันนี้ห้ามสวมถุงยางนะเว้ย"
"อ้าว! ผมไม่รู้ ลุงช่วยดึงออกให้ผมหน่อยนะครับ แล้วใส่เข้ามาได้เลยผมพร้อมแล้ว"
ลุงรองยิ้มมุมปากดึงถุงยางที่สวมปลัดขิกออก จากนั้นก็บีบจีบหล่อลื่นราดลงบนปลัดขิกโดยตรง แล้วจึงค่อยใส่เข้าไปอย่างช้า ๆ จนเข้าไปลึกสุด
"เรียบร้อย"
นุเลิกก้มหน้าแล้วลุกมานั่งคุกเข่าแทน ไม่กล้าให้ก้นแนบพื้น
"ขะขะขอบคุณครับลุงรอง" นุยกมือไหว้
"ลุงไปทำธุระมาซื้อของกินมาฝาก ลุงวางไว้ที่โต๊ะข้างล่าง นิวก็อุ่นกินตอนเย็นได้เลย คืนนี้ผีคงไม่มารบกวนนิวแล้วแหละ นิวจะได้นอนเต็มอิ่มสักที' ลุงรองลูบศีรษะนิวทำท่าทางเหมือนเอ็นดู
"ขอบคุณครับ" นิวยกมือไหว้ด้วยปีติยินดี โดยที่ไม่รู้เลยว่าคืนนี้เขากำลังจะเจออะไร
