นิวซื้อและย้ายมาอยูบ้านมือสองได้สักพักก็พบเหตุการณ์น่ากลัวไม่เว้นวัน จนกระทั่งวันหนึ่งลุงข้างบ้านได้แนะนำพ่อหมอปราบผีให้รู้จัก "ไอ้นิวมึงอย่าสงสัยทำตามกูอย่างเดียวแล้วผีจะไม่มายุ่งกับมึง"
ชาย-ชาย,ไทย,เรื่องสั้น,ยุคปัจจุบัน,ผู้ใหญ่,เซ็กส์,nc18++,nc,pwp ,pwp,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นิวชายหนุ่มผิวขาวหน้าตาดีไม่ชอบการเข้าสังคม ตั้งแต่เรียนจบมาเขาจึงเลือกทำอาชีพนายหน้าขายของออนไลน์แทบไม่ได้ออกไปไหนเลย
ซึ่งอาชีพนี้ทำให้มีรายได้จนเก็บเงินได้ก้อนหนึ่งจึงตัดสินใจซื้อบ้านมือสองแล้วย้ายออกมาอยู่คนเดียว
นิวอยู่บ้านหลังนี้ได้สักพักก็พบกับเหตุการณ์ประหลาดน่าขนลุกซึ่งหาเหตุผลและที่ไปที่มาของการเกิดเหตุการณ์เหล่านี้ไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นประตูเปิดปิดเองได้ ของร่วงลงโดยไม่มีสาเหตุ และบ่อยครั้งมักเห็นเงาคนผ่านไปมา บางครั้งก็ได้ยินเสียงพูดข้างหูของเขา
แม้กระทั่งตอนนอนบางคืนเขารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแต่ไม่สามารถขยับร่างกายหรือส่งเสียงร้องได้
นิวรู้สึกกลัวเป็นอย่างมากจนมีบางครั้งคิดที่จะย้ายหนี แต่พอนึกได้ว่าเขาพึ่งจะซื้อบ้านหลังนี้ได้ไม่นาน และยังเหลือที่ต้องผ่อนต่ออีก ทำให้นิวรู้สึกเสียดายมากกว่ากลัว
นิวจึงได้ลองค้นหาวิธีปราบผีในอินเทอร์เน็ตด้วยตัวเอง แล้วลองมาใช้ไล่ผีที่อยู่ในบ้านแต่ก็ไม่เป็นผล เหตุการณ์ในบ้านของนิวยังคงเกิดขึ้นเหมือนเดิมซ้ำ ๆ
นิวจึงได้แต่อดทนอยู่ในบ้านทั้งอย่างนั้น จนกระทั่งวันหนึ่งลุงรองลุงข้างบ้านของนิวได้สังเกตเห็นสีหน้านิวนั้นไม่ค่อยสู้ดีนัก จึงได้เข้ามาทักและไถ่ถามเรื่องราวต่าง ๆ
ลุงรองพอได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดของนิวจึงได้แนะนำพ่อหมอปราบผีให้นิวรู้จัก ลุงรองบอกว่าพ่อหมอคนนี้เป็นคนดีมาก ช่วยคนโดยไม่เคยคิดค่าจ้างเลยสักนิดแล้วแต่คนคนนั้นจะให้
นิวจึงได้ขอร้องให้ลุงนัดพ่อหมอให้มาบ้านหลังนี้เร็วที่สุด ลุงรองจึงโทรนัดให้ซึ่งพ่อหมอตกลงที่มาหานิวมะรืนนี้
พอถึงวันนัดพ่อหมอได้มากับลูกศิษย์หนุ่มสองคน บุคลิกของพ่อหมอในสายตานิวดูเป็นคนน่าเลื่อมใสมาก เป็นชายวัยห้าสิบต้น ๆ สวมชุดม่อฮ่อมสีขาว
"สวัสดีครับพ่อหมอผมชื่อนิวนะครับที่ให้ลุงรองติดต่อพ่อหมอให้ คือว่าวันนี้ลุงรองติดธุระไม่ว่างเลยให้ผมออกมาต้อนรับคนเดียว" นิวยกมือไหว้พ่อหมอ
"ข้าฟังเรื่องของเอ็งจากไอ้รองมาบ้างแล้ว แค่ดูยืนอยู่หน้าบ้านก็รู้สึกได้ถึงไอวิญญาณไม่ยอมปล่อยวางรุนแรง" พ่อหมอเงยหน้ามองไปที่ชั้นสองซึ่งในตอนนั้นเองหน้าต่างปิดเองเสียงดังมาก
ปึ้ง! เสียงหน้าต่างปิดเอง
"เฮ้ย! ไอ้ผีเวรกูเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้นะเว้ย ก่อกวนกูอยู่ได้ทุกวัน" นิวรู้สึกโกรธและหงุดหงิดจึงสบถด่าไปที่หน้าต่างชั้นสอง
"เอ็งชื่อไอ้นิวสินะ เอ็งใจเย็น ๆ ก่อน ด่าไปก็เหนื่อยเปล่า พาข้าเข่าไปสิข้าขอสำรวจบ้านของเอ็งหน่อย"
"ได้ครับพ่อหมอ"
นิวพาพ่อหมอและลูกศิษย์ทั้งสองของพ่อหมอเดินสำรวจทุกซอกทุกมุมบ้านของเขา
"ผีตัวนี้มีพลังแก่กล้ามากแต่มันก็กลัวข้าอยู่ไม่น้อยตอนที่ข้าเดินสำรวจกับเอ็งเมื่อกี้มันหนีหน้าข้าไม่กล้าให้ข้าเห็นหน้าเลยสักนิด แบบนี้ข้าคงต้องมาวันหลังแล้วแหละ"
"อ้าว! พ่อหมอปราบมันเลยไม่ได้เลยเหรอครับ ทำไมต้องรอด้วย" นิวเขาอยากรีบไล่ผีให้เร็วที่สุดจึงซักไซ้ขอร้องพ่อหมอ
"ข้าก็อยากจะปราบมันวันนี้เลยนะแต่ว่าวันนี้พลังมันกล้าแกร่งเกินไป ต้องรอให้ถึงวันพระหน้า"
"วันพระหน้า" นิวรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็พบว่าอีกสามวันถึงเป็นวันพระ
"พ่อหมอแล้วผมต้องทนไอ้ผีเวรนี้ต่ออีกสามวันเลยเหรอครับ พ่อหมอพอมีเครื่องรางหรือวิธีไหนช่วยไม่ให้ผีมันมารบกวนช่วงสามวันนี้ไหมครับ ผมขอร้อง" นิวคุกเข่ายกมือไหว้ขอร้องพ่อหมอ
"อืม...มันก็มีอยู่หรอก แต่ว่าเอ็งจะต้องมาเป็นลูกศิษย์ข้าก่อนเครื่องรางของข้าจะปกป้องแค่ลูกศิษย์ของข้าที่นับถือข้าอย่างบริสุทธิ์ใจไม่สงสัยอะไรในตัวข้าทั้งนั้น"
"ได้สิครับ ผมขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์พ่อหมอจะนับถือพ่อหมออย่างบริสุทธิ์ใจไม่สงสัยอะไรทั้งนั้น" นิวก้มกราบเท้าพ่อหมอ
"ไอ้นิวการเป็นลูกศิษย์ของข้าไม่ใช่ว่าขอเป็นแล้วจะเป็นได้เลย มันต้องทำพิธีกรรมมอบตัวเป็นลูกศิษย์ของข้าก่อน"
"แล้วมันต้องทำยังไงครับ" นิวมองหน้าพ่อหมอด้วยความสงสัย
พ่อหมอเดินไปนั่งที่โซฟา กระดิกนิ้วแล้วชี้ตรงกลางหว่างขา
"เอ็งมานี่สิไอ้นิว"
"ได้ครับพ่อหมอ"
นิวรีบคลานเข่าไปนั่งตรงจุดที่พ่อหมอชี้ทันที
พ่อหมอเห็นว่านิวดูเป็นคนหัวอ่อนเชื่อคนง่ายก็เอามือลูบหัวนิวเบา ๆ แล้วยิ้มกริ่มอย่างชอบใจ จากนั้นก็ลุกขึ้นถอดกางเกงและกางเกงชั้นในของเขาออก
"พ่อหมอ นี่มัน..." นิวตกใจ
"ข้าจะทำพิธีรับเอ็งเป็นลูกศิษย์ไง"
"พิธีกรรมรับผมเป็นลูกศิษย์ ทำไมพ่อหมอถึงต้องถอดข้างล่างออกหมดด้วย"
"ข้าบอกแล้วไงเอ็งต้องนับถือข้าอย่างบริสุทธิ์ใจไม่สงสัยอะไรในตัวข้าทั้งนั้น นี่ขนาดข้ายังไม่รับเอ็งเป็นศิษย์นะนี่เอ็งก็สงสัยในพิธีกรรมของข้าแล้ว"
"ผมขอโทษครับ" นิวทำหน้าจ๋อย
"ในฐานะที่กูเป็นลูกศิษย์พ่อหมออยู่แล้ว กูจะบอกอะไรให้นะแต่สิ่งที่พ่อหมอให้ทำล้วนแล้วแต่ดีกับตัวมึงทั้งนั้น ถ้ามึงยังสงสัยพ่อหมออีกมึงก็อยู่กับไอ้ผีนี่ตลอดไปซะ" หนึ่งในลูกศิษย์ของพ่อหมอชื่อเต๋าพูด
"ผมขอโทษจริง ๆ ต่อจากนี้ไม่ว่าพ่อหมอจะสั่งให้ผมทำอะไร ผมก็จะทำอย่างไม่สงสัย"
"อืมดี เอ็งยกมือไหว้ข้าไว้แบบนี้แหละ แล้วเอ็งก็แลบลิ้นออกมา อ้าปากค้างไว้ ข้าจะลงคาถาแล้วปล่อยน้ำศักดิ์สิทธิ์ให้เอ็ง"
(เอาว่ะไอ้นิว ถึงมันจะดูแปลก ๆ แต่ถ้าช่วยไม่ให้ผีมารบกวนเราได้ก็ถือคุ้ม แต่ถ้าทำแล้วชีวิตเรายังเหมือนเดิมเราค่อยแจ้งตำรวจจีบทีหลัง)
นิวเขารู้สึกตงิดใจเป็นอย่างมากแต่ก็ยอมทำตามที่พ่อหมอพูด นิวพนมมือไว้กลางอก แลบลิ้น อ้าปากกว้างตามที่พ่อหมอ
พ่อหมอกำแก่นกายของเขาไว้แล้วขยับมือขึ้นลงพร้อมกับพูดพึมพำเสียงเบาเหมือนท่องคาถา สักพักพอแก่นกายของพ่อหมอเริ่มแข็งพ่อหมอก็ลุกขึ้นจับแก่นกายของเขาให้ถูวนไปมารอบลิ้นของนิว
"ซี๊ดด เอ็งอย่าหลับตาสิมองมาที่ข้า นึกถึงข้า เคารพรักข้าศรัทธาข้า"
นิวรู้สึกได้ถึงกลิ่นอับแก่นกายของหมอ อีกทั้งยังรู้สึกจั๊กจี้ปนขยะแขยงแต่ก็พยายามควบคุมสีหน้าไม่ให้แสดงท่าทางรังเกียจออกมา
พ่อหมอเขามองนิวด้วยใบหน้าเสียวซ่านจากนั้นก็จับแก่นกายใส่เข้าไปในปากของนิวแล้วดันเข้าไปในลำคอ
"อึก!" นิวรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก น้ำตาไหลพราก
"อ่าา เอ็งยินยอมที่จะเป็นลูกศิษย์ข้าไปตลอดชีวิตใช่ไหม ถ้าเอ็งยินยอมให้ตอบข้าโดยการดูดแรง ๆ"
นิวดูดแก่นกายของพ่อหมอแรง ๆ
"ซี๊ดด ดีมาก หลังจากนี้ไปถ้าเอ็งคิดไม่ดีกับข้า ไม่เชื่อฟังข้าไม่เคารพข้า ขอให้เอ็งมีอันเป็นไป อ่าา กลืนเข้าไป"
พอพ่อหมอพูดจบก็จับศีรษะของนิวไว้แล้วกระแทกแก่นกายเข้าไปลึกในลำคอของนิวจากนั้นก็หลั่งน้ำกามออกมา
"กลืนเข้าไปให้หมด อย่าให้เหลือหรือหกแม้แต่หยดเดียวนะไม่งั้นเอ็งต้องเริ่มพิธีกรรมใหม่ ซี๊ดดคอเอ็งรัดแน่ชะมัด"
นิวจำใจฝืนทนกลืนน้ำกามคาวขุ่นของพ่อหมอที่หลั่งในลำคอของเขาลงไปหมดทุกหยด
พอพ่อหมอหลั่งน้ำกามออกมาจนหมด เขาก็เอาแก่นกายออกจากปากของนิวอย่างช้า ๆ
"แค่ก ๆ" นิวไอเพราะรู้สึกระคายคอ
"เลียทำความสะอาดมันซะแล้วจูบเบา ๆ ทีนี้พิธีกรรมรับเอ็งเป็นลูกศิษย์ก็เสร็จเรียบร้อย"
(ยังไม่จบอีกเหรอ ไหน ๆ ก็ทนมาได้ขนาดนี้แล้ว เราก็เริ่มชินกลิ่นแล้วด้วย) นิวแลบลิ้นเลียทั่วแก่นกายของพ่อจนทั่ว แล้วจากนั้นก็เอาริมฝีปากของเขาแตะเบา ๆ ที่ปลายแก่นกายของพ่อหมอ
"หึหึ เยี่ยม ทีนี้เอ็งก็เป็นลูกศิษย์ของข้าแล้ว ต่อไปนี้ถ้าเอ็งมีเรื่องเดือดร้อนอะไรนอกเรื่องไล่ผีนี้เอ็งก็โทรตามให้ข้ามาหาได้ทุกเมื่อ"
"ขอบคุณครับพ่อหมอ" นิวยกมือไหว้ขอบคุณ
"อะนี่รับไปของที่จะช่วยให้ช่วงสามวันนี้ถึงเอ็งจะเห็นผีจะไม่มายุ่งกับเอ็ง" พ่อล้วงเข้าไปในย่ามออกมา
"นี่มัน!"
นิวต้องอึ้งอีกครั้งเพราะสิ่งที่ว่าหมอหยิบออกมาจากย่ามและยื่นให้นิวนั้นคือปลัดขิกที่ใหญ่มากกว่าแก่นกายของนิวเสียด้วยซ้ำ
"เอาไปสิ ใส่เข้าไปในก้นของเอ็งตลอดทั้งวันพอเอ็งจะขี้ค่อยเอาแล้วอมใส่ปากไว้แทน"
"คะคะคือว่า อุ๊บ! (จริงสิเราเป็นลูกศิษย์พ่อหมอห้ามสงสัยให้เชื่อฟังทำตามอย่างเดียว เอาว่ะลองดูก็ได้)"
"ขอบคุณครับพ่อหมอ" นิวยกมือไหว้
"งั้นอีกสามวันเจอกัน ทำตามที่ข้าบอกชีวิตเอ็งจะดีทุกอย่างเอง" พ่อหมอเลียริมฝีปากมองไปที่ส่วนล่างของนิว
