เมื่อฝันปฏิเสธจุดจบ (When the Dream Refused the End) - บทที่ 3 ผู้เตร็ดเตร่ — หนึ่งเดินเล่น หนึ่งจมโคลน โดย athanasia(อาธานาเซีย) @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แอคชั่น,ผจญภัย,แฟนตาซี,ยุคกลาง,ย้อนยุค

ปรัชญา,ผจญภัย,แอคชั่น,ต่อสู้,ตามหาความจริง,พระเอกเก่ง

ฉันไม่ได้เขียนเพื่อให้เข้าใจง่าย แต่เพื่อให้รู้ว่าฉันคิดอย่างไรตอนที่ยังไม่แน่ใจว่าตัวเองกำลังมีชีวิตอยู่จริงๆ หรือเพียงฝันถึงมันอยู่ When the Dream Refused the End ไม่ได้ถามว่าความฝันคืออะไร — แต่มันถามว่า ถ้า “ความจริง” เองก็เริ่มหลอกเรา แล้วเรายังเหลือสิ่งใดให้เชื่ออีก? ฉันเพียงอยากฟังเสียงของใครสักคนที่ยังกล้าตั้งคำถาม แม้รู้ว่าไม่มีคำตอบอยู่จริงก็ตาม

ผู้แต่ง

athanasia(อาธานาเซีย)

เรื่องย่อ

อัศวินหนุ่มนาม อาเธอร์ ตื่นจากการหลับใหลสามปีในหมู่บ้านห่างไกล หลังจากเคยต่อสู้กับมังกรจนบาดเจ็บสาหัส—แต่เขาจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านั้น ผู้คนต่างยกย่องเขาเป็นวีรบุรุษผู้ขับไล่สัตว์ร้าย เขาเริ่มออกเดินทางเพื่อค้นหาความจริงของอดีตและโลกที่เขาไม่แน่ใจว่าคือ “ความจริง” หรือ “ความฝัน” ระหว่างทางเขาพบเหล่าผู้ร่วมชะตากรรม—นักพรต ผู้วิเศษ ตัวตลก ขุนนาง และผู้เตร็ดเตร่—แต่ละคนสะท้อนบาดแผล ความเชื่อ และอุดมการณ์ที่ขัดแย้งกัน

เมื่อความทรงจำค่อย ๆ กลับมา อาเธอร์พบว่าตนเกี่ยวข้องกับการกบฏและสงคราม—ราชาแดนประจิม ผู้มีใบหน้าเหมือนเพื่อนในอีกโลกกลายเป็นศูนย์กลางของความคลุมเครือ ระหว่างศรัทธาในอุดมคติและการครอบงำของอำนาจ ทุกการพบพาคือการรื้อฟื้นคำถามว่า “เราเป็นใคร เมื่อความทรงจำที่หลงเหลืออยู่ไม่อาจเชื่อถือได้?”

ในตอนจบ โลกแตกสลายไปพร้อมเส้นแบ่งของความจริงและความฝัน อาเธอร์ยืนอยู่ท่ามกลางซากสงครามโดยไม่อาจนิยามตนเองได้อีก เขาไม่ใช่ฮีโร่ ไม่ใช่กบฏ ไม่ใช่คนตื่นหรือคนฝัน—เขาอาจเป็นเพียงสิ่งที่หลงเหลือจากการเล่าเรื่องของผู้อื่นเท่านั้น

เมื่อฝันปฏิเสธจุดจบ (When the Dream Refused the End)-คนที่พวกเขาเคยเป็น The Ones They Once Were,เมื่อฝันปฏิเสธจุดจบ (When the Dream Refused the End)-บทที่ 1 ตัวตลก — ค้อนแห่งความเงียบของผู้ปลุกขำ,เมื่อฝันปฏิเสธจุดจบ (When the Dream Refused the End)-บทที่ 2 อัศวิน — ศรัทธา ของ ผู้ไร้ศรัทธา,เมื่อฝันปฏิเสธจุดจบ (When the Dream Refused the End)-บทที่ 3 ผู้เตร็ดเตร่ — หนึ่งเดินเล่น หนึ่งจมโคลน,เมื่อฝันปฏิเสธจุดจบ (When the Dream Refused the End)-0 อธิบาย,เมื่อฝันปฏิเสธจุดจบ (When the Dream Refused the End)-คนที่พวกเขากลายเป็น The Ones They Became,เมื่อฝันปฏิเสธจุดจบ (When the Dream Refused the End)-บทที่ 1 ฝันนั้นไร้ทางตื่น,เมื่อฝันปฏิเสธจุดจบ (When the Dream Refused the End)-คนที่พวกเขาอาจเป็น The Ones They Might Be

บนทะเลทรายผืนหนึ่ง บุรุษเงียบขรึมเร่ร่อนข้ามดินแดนต่างๆ โดยไร้จุดหมาย

เขาไม่เคยยึดติดกับสิ่งใด ไม่ศรัทธาคำทำนาย ไม่กราบไหว้ศาสนา และไม่เชื่อผู้ถูกเลือก

ในคืนหนึ่ง 

ขณะเดินผ่านหุบเขาที่ไร้นาม พลันได้ยินเสียงลมหายใจที่กระท่อนกระแท่นแผ่วจากปากถ้ำแห่งหนึ่ง

เมื่อลงไปสำรวจ เขาได้พบกับชายผู้หนึ่งจมคาโคลน ณ ถ้ำซึ่งเคยเป็นรังของก็อบลิน

ร่างนั้นสวมเกราะซึ่งเต็มไปด้วยรอยขีดข่วน ดาบตกจากมือ

บนแผ่นอกยังพอเห็นตราของราชวงศ์เก่าที่ใกล้เลือนไปเต็มที

ผู้เตร็ดเตร่จรดกายลงนั่งเคียงข้างนิ่ง —

ไม่เอ่ยวจี 

ไม่ไขปัญหา

เพียงนั่งเงียบ เฝ้ามองอีกฝ่ายพยายามฝืนลุกขึ้นเอง

เมื่ออัศวินรู้สึกตัวว่ามีคนอยู่ เขาเงยหน้าขึ้น ก่อนถามด้วยเสียงแผ่ว

“เจ้าดูแล้วคิดว่าข้าโง่หรือไม่?”

ผู้เตร็ดเตร่ไม่ตอบในทันที

เขามองเห็นเงาสะท้อนของตัวเองในบึงโคลนเดียวกัน

แล้วจึงกล่าว

“หากเจ้าลุกได้โดยไม่ต้องอาศัยผู้ใด... เจ้าคืออัศวิน 

แต่หากเจ้ารู้แน่ว่าไม่อาจฝืนลุกได้ หากเจ้าทำได้เพียงยอมจมไปกับมัน—ข้าก็ไม่อาจแน่ใจว่าเจ้าเป็นสิ่งใดกันแน่”

อัศวินหัวเราะเสียงขม แม้เลือดยังซึม

“ข้าเคยเป็นผู้ที่ทุกคนเชื่อว่าจะกลายเป็นความหวัง แต่ตอนนี้สิ่งที่ทำได้มีเพียงพยายามยื่นมือไปหยิบดาบเพื่อฝืนลุกจากหลุมนี้ เพื่อเดินทางไปสู้ในสงครามที่ข้าเองก็ไม่เชื่อว่าจะชนะ”

ผู้เตร็ดเตร่ที่ได้ยินดังนั้น ได้ถามกลับเบาๆ

“แล้วเจ้าจะไปที่นั่นทำไม?”

อัศวินตอบอย่างเชื่องช้า 

แต่แน่วแน่

“เพราะหากข้าพลั้งไม่ไป... ข้าก็ไม่มีเหตุผลที่จะลุกขึ้นอีกเลย”

ผู้เตร็ดเตร่นิ่งเงียบ

ก่อนจะยื่นฝ่ามือออกไป

“ข้าไม่ได้ยื่นมือออกไปดึง

เพียงแค่จะยืนอยู่ตรงนี้ 

จนกว่าเจ้าจะเลือกได้ว่า—มันเป็นเพียงตมที่ฉุดขาไว้เพียงเท่านั้น...

หรือคือโคลนที่จะกลืนเจ้าลงไปทั้งตัว”