รวมเรื่องเล่าปรัชญา
เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,อื่นๆ,ไทย,เรื่องสั้น,ชีวิต ,คำสอน,ปรัชญา,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)
ห้องเต้นรำในโม่เหอ
ชายหนุ่มผู้หนึ่งมักพาหญิงสาวไปเต้นรำในห้องโถงแห่งหนึ่ง
เธอสวมชุดสีดำแดงสะดุดตา แต่กลับไม่โดดเด่นในสายตาผู้ใด พวกเขายิ้มให้กัน เต้นรำอย่างมีความสุข
อาจเพราะแบบนั้นเอง ผู้คนในร้าน—ไม่ว่าลูกค้าใหม่หรือเก่า—ต่างจ้องมองชายหนุ่มผู้นั้นไม่วางตา
ค่ำคืนหนึ่ง มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
เขาบังเอิญชนหญิงสาว แต่กลับไร้ถ้อยคำเอ่ยขอโทษ
ชายหนุ่มโต้เถียงกับเขา ทว่าหญิงสาวรีบห้ามไว้เขาจึงพูดเพียงว่า
“ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงของฉันขอ เรื่องนี้จะไม่จบแค่นี้”
ชายแปลกหน้าหัวเราะแล้วบอกว่า เขามันบ้า
ความรักของพวกเขานั้นช่างหอมหวาน — แม้การทะเลาะก่อนหน้าก็ไม่อาจลบความสุขในห้องนั้นได้
ความรักของพวกเขานั้นมั่นคง — ชายหนุ่มยังคงขอหญิงสาวออกมาเต้นรำทุกค่ำคืนอยู่ร่ำไป
แม้พ่อแม่ฝ่ายหญิงจะคัดค้านเพียงใด พวกเขายังคงแอบออกไปด้วยกันเสมอ
พ่อแม่หญิงสาวที่มองผ่านหน้าต่างเก่าบนชั้นสองทำได้เพียงเผยสีหน้าอมทุกข์ยามเห็นแผ่นหลังพวกเขาแอบออกไปด้วยกันในยามดึก
ความรักของพวกเขานั้นเหนือกาลเวลา — เดินหน้าต่ออย่างไม่เคยหยุดยั้ง
ชายหนุ่มในวันนั้นได้กลายเป็นชายชราผมขาวในวันนี้
แม้หญิงสาวผู้นั้นในสายตาเขายังคงสดใสเหมือนเดิมไม่ต่างจากวันวาน
ผู้มาใหม่ในร้านต่างจับจ้องมองชายแก่ผู้ยังคงเต้นรำไม่วางตา
ก่อนที่เสียงกระซิบจะดังขึ้นจากด้านข้าง —เล่าขานถึงไฟป่าใหญ่ปี 1987 ในโม่เหอแห่งนี้