รวมเรื่องเล่าปรัชญา

เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia) - 3 ห้องเต้นรำในโม่เหอ โดย athanasia(อาธานาเซีย) @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,อื่นๆ,ไทย,เรื่องสั้น,ชีวิต ,คำสอน,ปรัชญา,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,อื่นๆ,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

เรื่องสั้น,ชีวิต ,คำสอน,ปรัชญา

รายละเอียด

เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia) โดย athanasia(อาธานาเซีย) @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รวมเรื่องเล่าปรัชญา

ผู้แต่ง

athanasia(อาธานาเซีย)

เรื่องย่อ

สารบัญ

เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)-1 เขาเคยพูดว่า…,เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)-2 ในหมู่บ้านที่ไม่เคยมีแม่น้ำ,เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)-3 ห้องเต้นรำในโม่เหอ

เนื้อหา

3 ห้องเต้นรำในโม่เหอ

 

ห้องเต้นรำในโม่เหอ

 

ชายหนุ่มผู้หนึ่งมักพาหญิงสาวไปเต้นรำในห้องโถงแห่งหนึ่ง

เธอสวมชุดสีดำแดงสะดุดตา แต่กลับไม่โดดเด่นในสายตาผู้ใด พวกเขายิ้มให้กัน เต้นรำอย่างมีความสุข

อาจเพราะแบบนั้นเอง ผู้คนในร้าน—ไม่ว่าลูกค้าใหม่หรือเก่า—ต่างจ้องมองชายหนุ่มผู้นั้นไม่วางตา

ค่ำคืนหนึ่ง มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา

เขาบังเอิญชนหญิงสาว แต่กลับไร้ถ้อยคำเอ่ยขอโทษ

ชายหนุ่มโต้เถียงกับเขา ทว่าหญิงสาวรีบห้ามไว้เขาจึงพูดเพียงว่า

“ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงของฉันขอ เรื่องนี้จะไม่จบแค่นี้”

ชายแปลกหน้าหัวเราะแล้วบอกว่า เขามันบ้า

ความรักของพวกเขานั้นช่างหอมหวาน — แม้การทะเลาะก่อนหน้าก็ไม่อาจลบความสุขในห้องนั้นได้

ความรักของพวกเขานั้นมั่นคง — ชายหนุ่มยังคงขอหญิงสาวออกมาเต้นรำทุกค่ำคืนอยู่ร่ำไป

แม้พ่อแม่ฝ่ายหญิงจะคัดค้านเพียงใด พวกเขายังคงแอบออกไปด้วยกันเสมอ

พ่อแม่หญิงสาวที่มองผ่านหน้าต่างเก่าบนชั้นสองทำได้เพียงเผยสีหน้าอมทุกข์ยามเห็นแผ่นหลังพวกเขาแอบออกไปด้วยกันในยามดึก

ความรักของพวกเขานั้นเหนือกาลเวลา — เดินหน้าต่ออย่างไม่เคยหยุดยั้ง

ชายหนุ่มในวันนั้นได้กลายเป็นชายชราผมขาวในวันนี้

แม้หญิงสาวผู้นั้นในสายตาเขายังคงสดใสเหมือนเดิมไม่ต่างจากวันวาน

ผู้มาใหม่ในร้านต่างจับจ้องมองชายแก่ผู้ยังคงเต้นรำไม่วางตา

ก่อนที่เสียงกระซิบจะดังขึ้นจากด้านข้าง —เล่าขานถึงไฟป่าใหญ่ปี 1987 ในโม่เหอแห่งนี้