รวมเรื่องเล่าปรัชญา

เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia) - 1 เขาเคยพูดว่า… โดย athanasia(อาธานาเซีย) @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,อื่นๆ,ไทย,เรื่องสั้น,ชีวิต ,คำสอน,ปรัชญา,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,อื่นๆ,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

เรื่องสั้น,ชีวิต ,คำสอน,ปรัชญา

รายละเอียด

เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia) โดย athanasia(อาธานาเซีย) @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รวมเรื่องเล่าปรัชญา

ผู้แต่ง

athanasia(อาธานาเซีย)

เรื่องย่อ

สารบัญ

เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)-1 เขาเคยพูดว่า…,เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)-2 ในหมู่บ้านที่ไม่เคยมีแม่น้ำ,เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)-3 ห้องเต้นรำในโม่เหอ

เนื้อหา

1 เขาเคยพูดว่า…

เขาเคยพูดว่า...

 

กาลครั้งหนึ่ง มีคนผู้หนึ่งชื่อว่า “เขา”

ไม่เคยมีใครพบเขา

ไม่เคยมีใครเห็นเขา

แต่ทุกประโยคในโลก ล้วนเริ่มด้วยคำว่า :

“เขาเคยพูดว่า…”

ในบางหมู่บ้าน คำของเขาคือคำสอน

ในบางเมือง คำของเขาคือกฎหมาย

ในบางประเทศ คำของเขาคือจารีตและประเพณี

ในบางศาสนา คำของเขาใช้ฆ่าคนได้โดยไม่ผิด

แม้ไม่มีใครรู้ว่า “เขา” คือใคร

แม้ไม่มีใครเคยได้ยิน “คำที่เขาพูด” จริงๆแม้แต่คำเดียว

แต่ทุกคนใช้คำของเขาแทนคำของตัวเอง เพราะมันหนักกว่า

 

ในวันหนึ่ง ได้มีเด็กคนหนึ่งถามขึ้นว่า :

“ถ้าเขาไม่เคยพูดจริง ๆ … แล้วทุกคำที่เราพูดตามกันมามันคืออะไร?”

ผู้ใหญ่ทุกคนหยุดนิ่ง ไม่มีใครตอบคำถามของเด็กน้อยที่เพียงถามเพราะสงสัย

บางคนโกรธ

บางคนกลัว

บางคนลืมกระทั่งการหายใจ

สุดท้าย…ทุกคนพร้อมใจหันมามองเด็กคนนั้นขณะคิดว่า:

‘เขาไม่เคยพูดว่าให้ถามได้’

หลังค่ำคืนนั้น เด็กคนนั้นก็ได้หายไป

ไม่มีใครพูดถึงเขาอีก

ไม่มีใครถามเหตุผลในคำของ “เขา” อีก

ทุกอย่างกลับสู่ปกติ เงียบ และเรียบร้อยอย่างที่มันควรจะเป็น

เพราะ “เขา” ไม่เคยออกมาห้าม

...ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีผู้ใดผิด