รวมเรื่องเล่าปรัชญา
เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,อื่นๆ,ไทย,เรื่องสั้น,ชีวิต ,คำสอน,ปรัชญา,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เรื่องเล่าปรัชญาของอาธานาเซีย (Philosophical Tales of Athanasia)ในหมู่บ้านที่ไม่เคยมีแม่น้ำ
มีหมู่บ้านหนึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำ
ผู้คนดื่มน้ำจากแม่น้ำในทุกวัน — ใส จืด และชื่นใจ
จนวันหนึ่ง มีใครบางคนเอ่ยขึ้นว่า
“น้ำนี้เค็มเหมือนทะเล”
ทุกคนหัวเราะ เพราะเมื่อดื่มยังคงจืด
แต่เมื่อคำพูดแพร่ไป บางคนเริ่มบอกว่า
“ใช่ รู้สึกเค็มนิด ๆ”
เช้าถัดมา บางคนเลิกดื่มจากแม่น้ำ
คืนถัดมา บางคนเลิกใช้มันซักผ้า
วันต่อมา อีกหลายคนพยักหน้าเห็นด้วย
ในที่สุด ทั้งหมู่บ้านพูดเป็นเสียงเดียวว่า “นี่คือน้ำเค็ม”
และแล้วแม่น้ำก็ได้กลายเป็นทะเลสาบ
รสเค็มติดลิ้น ไม่ว่าใครจะตักมาก็เหมือนกันหมด
เด็กรุ่นถัดมาได้เติบโตขึ้นโดยไม่เคยรู้จักแม่น้ำ
เมื่อมีใครเล่าว่า “ครั้งหนึ่งทะเลสาบนี้คือแม่น้ำ”
พวกเขาหัวเราะออกมาเหมือนฟังนิทาน— เพราะในโลกที่พวกเขาอยู่ ไม่เคยมีสิ่งใดเรียกว่า “แม่น้ำ”
สำหรับพวกเขา เรื่องเล่าเหล่านั้นไม่ต่างจากการพูดถึงท้องฟ้าที่ไม่มีสีฟ้า หรือเงาที่ไม่เคยมีแสง
และเสียงหัวเราะนั้นเอง ค่อยๆทับซ้อนจนกลบความจริงเก่า
เหลือเพียงตำนานที่ไม่มีผู้ใดเข้าใจอีกต่อไป