สามีแบบนี้ขอหย่าเถอะค่ะ - เจ้าชู้ 2 2 โดย เกปจิ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ไทย

นางเอกสวยมาก,พระเอกเป็นมาเฟีย,พระเอกหล่อ,นิยายโรแมนติก,นิยายรัก,ดราม่า

นอนกับกูทุกคืนแดกข้าวกับกูทุกวัน พอถึงกลางวันก็ออกไปเหล่สาว จนตกกลางคืนก็พากันไปเมา กลับมาอีกทีก็ไม่มีเวลาให้กัน สรุปกูยังเป็นเมียมึงอยู่ไหม?

ผู้แต่ง

เกปจิ

เรื่องย่อ

สามีแบบนี้ขอหย่าเถอะค่ะ-เจ้าชู้ 1 1,สามีแบบนี้ขอหย่าเถอะค่ะ-เจ้าชู้ 2 2,สามีแบบนี้ขอหย่าเถอะค่ะ-ตอแหล 3,สามีแบบนี้ขอหย่าเถอะค่ะ-เธอในชุดน้อยชิ้น 4

คนตัวใหญ่ยิ้มหน้าระรื่นเดินเช็ดผมเข้าบ้านมา อารมณ์ช่างแตกต่างจากตอนที่เธอไปหาเขามาก มันดูผิดปกติเหมือนไปมีความสุขอะไรสักอย่างที่นอกบ้านมา เขาเดินเข้าห้องไปใส่เสื้อผ้าแต่งตัวให้หล่อเหมือนทุกๆวัน และตามเคยเขาแทบจะไม่อยู่บ้านในตอนเช้า ไม่ทำงานเพราะบ้านรวยมีธุรกิจส่วนตัวอยู่แล้ว นอกจากเที่ยวเถรไปวันๆ ก็ไม่เคยเอาใจภรรยาด้วยเหมือนกัน

"(ผิวปาก) วี้ด~"

"ไอ้เขื่อน มึงจะออกไปไหนอีก?"

คนตัวใหญ่หันหน้ากลับมามองทั้งถอนหายใจทิ้งเฮือกใหญ่ 

"เป็นสัมภเวสีกูรึไง? ไปไหนถึงต้องรายงานมึงตลอดอ่ะ"

"เอ้าไอ้นี่ ก็กูเป็นเมียมึง มึงจะไปไหนก็ต้องบอกกูสิวะ ละเดี๋ยวออกไปข้างนอกเกิดเป็นอะไรขึ้นมากูจะได้รู้ไง"

"เหอะๆ ถ้าเป็นจริงๆมึงไม่มีทางรู้หรอก วันนี้กูมีนัดกับไอ้ขันไอ้ปืนไปดูไก่ชน กลับอีกทีก็ค่ำๆอ่ะไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อด้วย เพราะกูจะไปกินเตี๋ยวข้างทาง"

ไอ้ผัวคนนี้ไม่เอาไหนจริงๆ มีดีแค่หล่อกับบ้านรวยก็เท่านั้น แถมยังดื้อดัดดานบอกอะไรไม่เคยฟัง ยิ่งได้ไปดื่มไปอยู่กับไอ้เพื่อนซี้ของคนอย่างไอ้ปืนกับไอ้ขันยิ่งแล้วใหญ่ พากันไปถะเหลถะไหลเรื่องอะไรไม่รู้เยอะแยะมากมาย

"เมื่อวานพ่อมึงมาหาที่บ้าน บอกว่าวันมะรืนจะมีงานวัดแล้วไม่อยากให้มึงกับไอ้สองตัวนั่นก่อเรื่อง แล้วก็ขอให้มันน้อยๆหน่อยเรื่องเที่ยวน่ะ วันๆคิดจะทำอะไรบ้างไหมงานอ่ะ?"

เธออดไม่ไหวที่จะต้องบ่นเขาซ้ำๆ เพื่อให้คนดื้อๆแบบเขาได้หัดทำอะไรบ้าง ถ้าไม่บอกเลยสันดานก็จะเลอะเลือนไปมากกว่านี้อีก เอาจริงๆเธอก็ขี้เกียจจะด่ามันอยู่เหมือนกัน

"เออๆกูรู้แล้วหน่า กูกับพวกแม่งไม่ทำใครก่อนหรอกนอกเสียจากพวกมันจะมาหาเรื่องก่อน อีกอย่างวันมะรืนกูไม่เมาแน่นอน เพราะกูจะเป็นลูกกำนันที่ดี โอเคไหม?"

"ถ้ามึงทำได้อย่างที่พูดก็ดี"

"อืม ถ้างั้นไปเอาข้าวมาให้กินหน่อยสิ เดี๋ยวกูจะออกไปชนไก่กับพวกละ"

"เดี๋ยว แล้วงานอ่ะจะทำไหม? หัดไปบริหารธุรกิจต่อพ่อบ้างสิจะได้ทำเป็น"

"โห่ เรื่องงานไว้ก่อนเหอะหน่า มึงไม่เห็นหรอว่ากูไม่ทำงานมึงก็มีเงินใช้หนิ"

"ก็นั่นพ่อมึงแบ่งให้หรอก แต่เดี๋ยวกูก็คงจะไปทำงานของกูบ้างแล้วจะได้ไม่ต้องรอเงินบริษัท มัวแต่รอเงินแบ่งแล้วถ้าวันนึงล้มขึ้นมาจะทำอะไรเป็นบ้าง?"

ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่อีกครั้ง เธอชักจะเซ้าซี้เขามากเกินไปแล้ว กะอีแค่เรื่องเงินเดือนที่ได้ก็เป็นแสน แล้วจะไปฝึกทำงานอะไรอีกพนักงานก็เยอะแยะ

"เออรู้แล้ว ไปเอาข้าวมาก่อนเรื่องนั้นเดี๋ยวค่อยคุยกัน"

เธอหวังว่าเขาจะคิดได้บ้าง ก่อนจะเลิกบ่นด่าเขาแล้วเดินไปหยิบสำรับข้าวมาว่างไว้ที่โต๊ะ พร้อมกับนั่งทานข้าวไปพร้อมๆกับเขา ทว่าเห็นชายหนุ่มกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยเธอก็รู้สึกดีใจ อย่างมากอาหารที่เธอทำก็ยังอร่อยถูกปากเขา ช่วยบรรเทาให้เธอไม่เครียด

ทว่าใช้เวลากินข้าวไปไม่ถึงสิบนาที เขาก็กินข้าวหมดจานพร้อมกับอาหารที่แทบจะหมดไปทุกจานด้วย ซึ่งข้าวในจานของเธอพึ่งจะลดไปได้แค่ครึ่งเดียวเอง

"อร่อยขนาดนั้นเลยหรอ"

"อื้ม อร่อย"

ร่างเล็กนั่งยิ้มหลังถามคำถามเขาไป และได้รับคำตอบที่น่าพึ่งพอใจมาก

"อิ่มละ ไปละนะ"

"อื้ม อย่ากลับค่ำมืดเกินล่ะมันอันตราย"

"รู้แล้วหน่า โตขนาดนี้แล้วไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก ไปละ"

ว่าแล้วเขาก็รีบคว้าแว่นกันแดดสีดำเกินออกไปจากบ้านทันที ก่อนจะชับรถเก๋งยีห้อ BMW คันสีดำออกจากบ้านไป ตามสไตล์ผู้ชายติดหรู แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็พอจะติดดินอยู่ด้วยเหมือนกัน

"หื้ม~ ก็คงกลับค่ำเหมือนเดิม"

เธอยังคงนั่งทานข้าวคนเดียวไปเรื่อยๆจนหมด ไม่ได้รู้สึกเหว่ว้าขนาดนั้น เพราะก็เข้าใจว่าสามีแค่ชอบเที่ยวมันอาจจะเป็นความสุขของเขา อย่างน้อยเขาก็ไม่เจ้าชูหรอกมั้ง แล้วก็กลับมานอนกับเธอทุกๆคืนอยู่หรอก 

"จริงสิ เดี๋ยวต้องไปตลาดสักหน่อยละ"

เธอทานข้าวเสร็จก็รีบเก็บจานเ็บโต๊ะให้เรียบร้อย และเตรียมตักร้าสานที่หิ้วได้เพื่อที่จะไปตลาดในระยะทางเกือบสองกิโล โดยใช้รถมอเตอร์ไซค์ที่เหลืออยู่บ้านอีกคัน มันคือรถรุ่นเก่ารุ่นแก่อย่างฟีโน่คันสีชมพูหวานแหวว 

ร่างเล็กขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์อย่างยากลำบากนิดหน่อย เพราะเธอใส่ผ้าถุงสั้นเหนือเข่าและเสื้อแขนสั้นรัดรูปสีชมพู ทำให้จะอ้าขานิดหน่อยก็ตึงไปหมด ด้วยชาวบ้านที่นี่ยังคงเป็นเอกลักษณ์ของความเก่า เธอเองก็ชอบใส่ผ้าถุงเพราะมันสบายไปอีกแบบ

"บรื้น~"

รถมอเตอร์ไซค์ขับออกไปจากบ้านสักพัก ไม่นานนักเธอก็มาถึงที่ตัวตลาด ทว่าผู้คนมากหน้าหลายตาต่างพากันเดินว่อนไปทั่ว ไม่ว่าจะเด็กวัยรุ่นผู้สูงอายุหรือวัยทำงาน ที่นี่เป็นตลาดใหญ่รองอันดับหนึ่งของอำเภอ อาหารการกินก็เยอะเป็นที่นิยมสุดๆ

เธอเดินเข้าไปเลือกซื้ออาหารไว้กลับไปทำกับข้าวที่บ้าน ซึ่งก็เลือกทั้งผัก/เนื้อ/ปลา/ผลไม้กลับไปด้วย พร้อมทั้งแป้งในการทำขนมยามว่างของเธอ

"ป้าคะหนูเอากะหล่ำสองหัวค่ะ เอาแครอทหนึ่ง ถั่วฝักยาวหนึ่งค่ะ"

"จ้า สักครู่น๊า"

คุณป้าจัดแจงหยิบผักที่เธอสั่งใส่ถุงให้เป็นอย่างดี พอจ่ายเงินเสร็จเธอก็ยัดถุงผักใส่ตะกร้าหวายที่เตรียมมา จากนั้นก็เดินไปซื้อเนื้อกับแป้งต่อ ทว่าเดินตลาดได้ยี่สิบนาทีเธอก็เตรียมที่จะกลับบ้าน แต่พอมาถึงรถก็ดันเจอกับพวกไอ้เสือลูกำนันอีกหมู่บ้านเข้า

"สวัสดีจ้ะน้องลำดวน~"

"พี่เสือ"

ใจเธอแทบจะตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม พอเจอเสือทีไรเธอก็มักจะถูกตามตื้อตลอด ไม่รู้ว่าหน้าตาเธอมันไปถูกใจเขาอะไรนักหนา คนสวยๆก็มีตั้งเยอะทำไมต้องมาตามตื้อเธอก็ไม่รู้ 

"โห~มาจ่ายตลาดคนเดียวถือของก็หนัก นี่ไอ้เขื่อนมันดูแลน้องลำดวนไม่ดีเลยนะจ๊ะเนี่ย มาจ้ะเดี๋ยวพี่ช่วย"

"ไม่เป็นไรจ้ะพี่เสือ มันไม่ได้หนักหรอกจ้ะ ลำดวนต้องรีบกลับแล้วขอตัวก่อนนะจ๊ะ"

เธอรีบปัดเขาพลันห้อยตะกร้าไว้ที่รถเเละเตรียมจะขับหนี แต่เสือก็เข้ามาคว้าแขนเธอเอาไว้อีก

"น้องลำดวนจ๊ะ จะไม่ให้พี่ไปส่งจริงๆหรอ พี่ไม่ทำอะไรลำดวนหรอกหน่า แค่ไปส่งแล้วพี่จะกลับเลย ส่วนรถเดี๋ยวให้ไอ้เป้งกับไอ้ขวดมันขับไปส่งให้ก็ได้นะ"

"ไม่เป็นไรจริงๆจ้ะ ขอตัวนะจ๊ะลำดวนรีบ"

เธอสลัดมือทิ้งแล้วรีบสตาร์ทรถขับออกมาจากตรงนั้นที ขืนอยู่นานกว่านี้คงมีโดนอุ้มขึ้นรถสักวันแน่ คนอย่างเสือไว้ใจไม่ได้ยิ่งกว่าสามีของเธออีก ถึงเขื่อนมันจะรั้นแต่อย่างน้อยก็ไม่เจ้าชู้หัวงูหลอกผู้หญิงเก่งแบบเสือ เพราะเสือไม่เคยรักใครจริงๆด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับเธอคนที่ไม่ได้สวยเขาจะมาสนใจจริงๆ

"หึ ไอ้เขื่อนแม่งไม่สนใจขนาดนั้นยังจะไปรักมันอีก กูไม่ดีตรงไหนวะไอ้เป้งไอ้ขวด?"

"ก็...เจ้าชู้มั้งครับ"

เสือหันควับมองลูกน้องหน้านิ่ง ทำเอาขวดยืนตัวแข็งแสยะยิ้มแห้งๆ เพราะดันพูดความจริงที่ต้องโกหกออกไปน่ะสิ

"เอ่อ...แหะๆ พี่เสือดีที่สุดแล้วครับ แต่เป็นเพราะผู้หญิงมันโง่ต่างหากครับ"

"อย่ามาว่าน้องลำดวนของกูโง่นะเว้ย! เดี๋ยวแม่งก็ต่อยปากเลือดซิบสักที!"

"อะ! ขะขอโทษครับพี่เสือผมไม่ได้ตั้งใจ แหะๆ"

ขวดรีบขอโทษพร้อมทั้งยกมือขึ้นมาป้องหน้ากลัวจะโดนลูกหลงจากเสือ 

"เย็นนี้ไปบ้านป้าผินกัน กูจะไปรายงานว่าไอ้เขื่อนลูกเขยแม่งดูแลลูกสาวแกไม่ดี หึ"

"ได้เลยคร้าบลูกพี่~"

ชายหนุ่มยืนยกยิ้มมุมปาก เขาจะเล่นงานเขื่อนลูกกับนันคู่อริให้จงได้ ไม่ว่าจะเป็นทางไหนก็เถอะ ถึงเขาจะเจ้าชู้แต่ก็รักน้องลำดวนมากกว่ามันก็แล้วกัน

sds