เสียงออดดังติ๊งต่อง “เฮ้อ...คาบคณิตอีกแล้ว” ปอไหมสาวสายอาร์ตแห่งห้อง 5/2 ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ก่อนจะเปิดสมุดร่างที่เต็มไปด้วยเส้นสายลายดินสอ "ไม่ใช่รูปอีกแล้วเหรอ..." เสียงเพื่อนข้าง ๆ แซวขำ ๆ
ผู้แต่ง
Takky Moobinเรื่องย่อ
เสียงออดดังติ๊งต่อง “เฮ้อ...คาบคณิตอีกแล้ว” ปอไหมสาวสายอาร์ตแห่งห้อง 5/2 ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ก่อนจะเปิดสมุดร่างที่เต็มไปด้วยเส้นสายลายดินสอ "ไม่ใช่รูปอีกแล้วเหรอ..." เสียงเพื่อนข้าง ๆ แซวขำ ๆ
ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,รั้วโรงเรียน,ดราม่า,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Dubble Click รักนี้ต้องกดหัวใจ
เสียงออดดังติ๊งต่อง “เฮ้อ...คาบคณิตอีกแล้ว” ปอไหมสาวสายอาร์ตแห่งห้อง 5/2 ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ก่อนจะเปิดสมุดร่างที่เต็มไปด้วยเส้นสายลายดินสอ "ไม่ใช่รูปอีกแล้วเหรอ..." เสียงเพื่อนข้าง ๆ แซวขำ ๆ
แชทแรกที่ทำใจเต้น
หลังจากปอไหมเห็นคอมเมนต์ของ "ข้าวปั้น❤️" ใต้โพสต์ของเพจเธอเมื่อคืน เธอก็ยังไม่กล้ากดตอบอะไรเลย
เธอเอาแต่นั่งจ้องมือถือ แล้วจิ้มเข้าไปดูโพสต์นั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
กดเข้าไปที่โปรไฟล์ของเขา แล้วก็รีบออกมาเหมือนมือไปโดนไฟฟ้า
“เขาตามเพจนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ…”
เธอคิดในใจพลางแอบอมยิ้มทุกครั้งที่เห็นคอมเมนต์นั้นอยู่ตรงหน้า
เช้าวันต่อมา ปอไหมเดินเข้าห้องเรียนตามปกติ แต่หัวใจไม่ปกติเลย
เพราะทันทีที่เดินผ่านห้อง 5/1 สายตาของเธอก็ประสานเข้ากับใครบางคนที่กำลังนั่งพิงหน้าต่างเหมือนทุกวัน
ข้าวปั้น...ยิ้มให้เธออีกแล้ว
คราวนี้ไม่ใช่แค่ยิ้ม แต่เขายกมือขึ้นโบกเบา ๆ เหมือนคนรู้จักกัน
แม้เธอจะเบิกตากว้างเล็กน้อยด้วยความตกใจ แต่ก็รีบพยักหน้าตอบกลับแบบเก้ ๆ กัง ๆ ก่อนเดินเลยไป
"เขายิ้มให้ฉัน...อีกแล้วเหรอ?"
หรือว่า...เขารู้แล้วว่าเธอคือเจ้าของเพจ?
กลางคืนวันนั้น ขณะที่เธอนั่งวาดรูปใหม่อยู่
เสียงแจ้งเตือนจากกล่องข้อความเพจเด้งขึ้นมา
💬 [ข้าวปั้น❤️]:
“ขอโทษนะครับ ไม่รู้ว่าเจ้าของเพจคือใคร แต่...ผมชอบรูปที่วาดผมมาก ๆ”
“ดูอบอุ่นแบบแปลก ๆ ดี :)”
มือของปอไหมสั่นอีกครั้ง คราวนี้คือข้อความตรง ๆ ถึงแอดมินเพจที่ก็คือเธอเอง...
เธอกดพิมพ์ตอบกลับไปแบบลังเล
💬 [แอบวาดเขา - แอดมิน]:
“ขอบคุณนะคะ ดีใจที่คุณชอบ”
“ภาพทั้งหมดวาดจากความรู้สึกดี ๆ จริง ๆ ค่ะ :)”
เธอลังเลอยู่นานก่อนจะกล้ากดส่ง
พอกดไปเท่านั้นแหละ มือเย็นจนต้องกุมไว้ใต้โต๊ะ
ไม่ถึงนาที เขาตอบกลับมาอีก
💬 [ข้าวปั้น❤️]:
“งั้น...ขออนุญาตติดตามเพจนี้ทุกวันเลยได้ไหมครับ?”
“ไม่ใช่แค่รูปนะ แต่...ผมอยากรู้จักคนวาดด้วย :)”
เสียงหัวใจของปอไหมในตอนนี้...
เต้นแรงเหมือนจะเด้งออกจากหน้าอกอยู่แล้ว
เธอกอดสมุดสเก็ตช์แน่น ๆ แล้วพึมพำเบา ๆ ว่า...
"ฉันควรตอบว่าไงดีเนี่ย..."